ΑΠΟΨΗ

Ποτέ μη λες ποτέ...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Τον Φεβρουάριο του 2010, πέντε περίπου μήνες μετά τις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009, ο τότε βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ Μανώλης Σκουλάκης απαντούσε, από το Καστέλι Κισάμου, σε ερώτηση των “Χ.Ν.” για το αν σκοπεύει να είναι υποψήφιος δήμαρχος Χανίων, με τη γνωστή ρήση: «Καθείς εφ' ω ετάχθη».

Λίγους μήνες μετά, στα μέσα Ιουλίου, ανακοίνωνε και επίσημα την υποψηφιότητά του!

Το ίδιο, περίπου, διάστημα, ο τότε νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης γνωστοποιούσε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος δήμαρχος στον νέο “Καλλικρατικό” Δήμο Χανίων.

«Από 1ης Ιανουαρίου 2011 θα βρίσκομαι εκεί που θα με τάξουν οι πολίτες των Χανίων και θα μάχομαι για τα προβλήματα του νέου Δήμου. Προέρχομαι από την Αυτοδιοίκηση, ήμουν, είμαι και θα είμαι αυτοδιοικητικός, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που βλέπουν την αυτοδιοίκηση ευκαιριακά κι αν τους βγει...», είχε χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Αρχοντάκης σε ομιλία του στη Μαλάξα του πρώην Δήμου Κεραμειών.

Ωστόσο, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου ο “αυτοδιοικητικός” κ. Αρχοντάκης ήταν υποψήφιος βουλευτής με το κοινό ψηφοδέλτιο που είχαν συγκροτήσει η “Δημιουργία, ξανά!”, η “Δράση” και η “Φιλελεύθερη Συμμαχία”.

Και χθες, επισημοποίησε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την πρόθεσή του να ασχοληθεί ενεργά με την κεντρική πολιτική σκηνή, ανακοινώνοντας την παραίτησή του από επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Χανιά - Ανοιχτή Πολιτεία» και την ανάληψη καθηκόντων ως υπεύθυνου του κόμματος «Δράση» στην Κρήτη, διευκρινίζοντας, πάντως, ότι θα συνεχίσει, ως δημοτικός σύμβουλος, να συμμετέχει και να στηρίζει την παράταξη που ο ίδιος δημιούργησε.

Τα δύο παραπάνω παραδείγματα -δεν είναι τα μόνα- καταδεικνύουν ότι στην πολιτική τα πάντα είναι πιθανά.

Καταδεικνύουν, επίσης, ότι οι όποιες δηλώσεις από πολιτικά πρόσωπα αφορούν συνήθως μια συγκεκριμένη, πολιτικά, χρονική στιγμή. Επομένως, ίσχυε και ισχύει το γνωστό “ποτέ μη λες ποτέ”.

Υπό αυτή την έννοια, ιδιαίτερο ενδιαφέρον ενδεχομένως να αποδειχθεί μελλοντικά ότι έχει -πολιτικά και μόνο- η πρόσφατη συνεύρεση του δημάρχου Χανίων Μανώλη Σκουλάκη με τον βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Σταθάκη, σε ταβέρνα, όπου οι δύο άντρες απόλαυσαν το δείπνο τους κουβεντιάζοντας...

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΧΑΝΙΩΝ

Αύξηση επισκεπτών

και τον Ιούνιο

Χάρη στις πτήσεις
χαμηλού κόστους

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Αυξημένος κατά 11,18% ήταν ο αριθμός των επισκεπτών που ήρθαν στα Χανιά τον φετινό Ιούνιο, συγκριτικά με τον ίδιο μήνα πέρυσι, με πτήσεις τσάρτερ και χαμηλού κόστους, μέσω του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως και τον Μάιο, το θετικό πρόσημο οφείλεται αποκλειστικά στις αφίξεις με πτήσεις χαμηλού κόστους, που παρουσίασαν θεαματική άνοδο 143,60%, σε αντίθεση με τον αριθμό των επισκεπτών μέσω τουριστικών πρακτόρων (πτήσεις τσάρτερ), που κατέγραψε αξιοσήμαντη μείωση, που έφτασε το 6,22%.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”, φέτος τον Ιούνιο αφίχθησαν στα Χανιά 96.265 επισκέπτες με πτήσεις τσάρτερ (δηλαδή μέσω μεγάλων τουριστικών πρακτόρων) και 32.886 άτομα με πτήσεις χαμηλού κόστους (αεροπορικές εταιρίες low cost), οι οποίοι ταξιδεύουν μεμονωμένα και συνήθως “κλείνουν” ξενοδοχείο μέσω του Διαδικτύου. Συνολικά, πραγματοποιήθηκαν 771 πτήσεις, εκ των οποίων οι 580 τσάρτερ και οι 191 χαμηλού κόστους.

Πέρυσι, τον ίδιο μήνα, αφίχθησαν στα Χανιά 102.650 επισκέπτες με πτήσεις τσάρτερ και μόλις 13.492 άτομα με πτήσεις χαμηλού κόστους, με τον συνολικό αριθμό των πτήσεων να ανέρχεται σε 667, εκ των οποίων οι 573 τσάρτερ και οι 94 χαμηλού κόστους.

Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούνιο του 2010 ο αριθμός των επισκεπτών έφτασε τους 107.703, με 616 πτήσεις, δηλαδή ήταν κατά 7,84% χαμηλότερος συγκριτικά με το 2011.

ΑΝΑ ΧΩΡΑ

Ο μεγάλος όγκος των επισκεπτών προέρχεται και φέτος τον Ιούνιο, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, από Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία, Δανία και Μεγάλη Βρετανία, με την Πολωνία να ακολουθεί και τη Γερμανία να σημειώνει αισθητή πτώση.

Ειδικότερα, αύξηση καταγράφεται, μεταξύ άλλων, στις αφίξεις επισκεπτών από: Μεγάλη Βρετανία (+ 4.114 άτομα), Νορβηγία (+ 4.090 άτομα), Ιταλία (+ 3.411 άτομα), Πολωνία (+ 1.780 άτομα), Σουηδία (+ 872 άτομα) και Δανία (+ 565 άτομα).

Αντίθετα, μείωση καταγράφεται, μεταξύ άλλων, στις αυξήσεις επισκεπτών από: Γερμανία (- 1.138 άτομα), Ρωσία (- 1.566 άτομα), Φινλανδία (- 197 άτομα).

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο αριθμός των αφιχθέντων από την Κύπρο με πτήσεις χαμηλού κόστους ανήλθε τον Ιούνιο σε 2.911 άτομα, όπως επίσης ότι τα Χανιά επισκέπτονται, κατά διαστήματα, Ισραηλινοί και Σέρβοι.

Ο ΜΑΪΟΣ

Υπενθυμίζεται ότι τον μήνα Μάιο το πρόσημο σε ό,τι αφορά τον συνολικό αριθμό των επισκεπτών ήταν θετικό και μάλιστα αυξημένο κατά 7,75%. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”, φέτος τον Μάιο έφτασαν στα Χανιά 65.135 επισκέπτες με πτήσεις τσάρτερ και 24.336 άτομα με πτήσεις χαμηλού κόστους, οι οποίοι ταξιδεύουν μεμονωμένα και συνήθως “κλείνουν” ξενοδοχείο μέσω του Διαδικτύου. Συνολικά, πραγματοποιήθηκαν 541 πτήσεις.

Πέρυσι, τον ίδιο μήνα, έφτασαν στα Χανιά 75.807 επισκέπτες με πτήσεις τσάρτερ και μόλις 7.230 άτομα με πτήσεις χαμηλού κόστους, με τον συνολικό αριθμό των πτήσεων να ανέρχεται σε 473.

Κατά συνέπεια, από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι φέτος τον Μάιο οι αφίξεις επισκεπτών στα Χανιά με πτήσεις χαμηλού κόστους σημείωσαν αύξηση κατά 236%, ενώ οι αφίξεις επισκεπτών με πτήσεις τσάρτερ κατέγραψαν μείωση 14%, συγκριτικά με τον ίδιο μήνα πέρυσι.

Τα επίσημα στοιχεία

Ιούνιος 2011

• Επισκέπτες με 573 πτήσεις τσάρτερ: 102.650.

• Επισκέπτες με 94 πτήσεις χαμηλού κόστους: 13.492.

• Σύνολο επισκεπτών: 116.142.

• Σύνολο πτήσεων: 667.

Ιούνιος 2012

• Επισκέπτες με 580 πτήσεις τσάρτερ: 96.265.

• Επισκέπτες με 191 πτήσεις χαμηλού κόστους: 32.866.

• Σύνολο επισκεπτών: 129.131.

• Σύνολο πτήσεων: 771.

Οι αφίξεις ανά εθνικότητα

Ιούνιος 2011 - αφίξεις

• Αυστρία: 1.661

• Βέλγιο: 2.839

• Μ. Βρετανία: 6.901

• Γαλλία: 417

• Γερμανία: 7.175

• Δανία: 18.227

• Ιταλία: 1.245

• Νορβηγία: 27.616

• Ολλανδία: 1.984

• Πολωνία: 5.398

• Ρωσία: 2.289

• Σουηδία: 21.671

• Τσεχία: 3.657

• Φινλανδία: 13.934

• Ισραήλ: 137

• Ουκρανία: 255

• Σερβία: 249

• Σλοβακία: 333

• Σλοβενία: 154

• Σύνολο επισκεπτών: 116.142

Ιούνιος 2012 - αφίξεις

• Αυστρία: 2.472

• Βέλγιο: 2.905

• Μ. Βρετανία: 11.015

• Γερμανία: 5.338

• Δανία: 18.792

• Ιταλία: 4.656

• Κύπρος: 2.911

• Νορβηγία: 31.706

• Ολλανδία: 2.163

• Πολωνία: 7.178

• Ρωσία: 723

• Σουηδία: 22.543

• Τσεχία: 2.234

• Φινλανδία: 13.737

• Ισραήλ: 493

• Σερβία: 265

• Σύνολο επισκεπτών: 129.131

ΑΠΟΨΗ

Έλλειμμα αξιοπιστίας

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Δεν έχει άδικο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, που κατηγόρησε χθες την κυβέρνηση ότι ήταν απούσα από τη Σύνοδο Κορυφής, επιλέγοντας «να παρακολουθεί από μακριά τη Μέρκελ να υποχωρεί στο ιταλικό και ισπανικό αίτημα για άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, χωρίς να έχει τη στοιχειώδη τόλμη να ζητήσει ίση μεταχείριση για την Ελλάδα...».

Ούτε είναι εκτός λογικής η πρόταση που ο ίδιος κατέθεσε στη χθεσινή Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του κόμματος καλώντας την κυβέρνηση «να δηλώσει ευθαρσώς πως, αν δεν ισχύσει και για την Ελλάδα ό,τι ίσχυσε για την Ισπανία και την Ιταλία, η τρόικα δεν έχει καμία δουλειά να έρθει στη χώρα και πως, αν δεν υπάρξει ίση μεταχείριση, θα προβάλει βέτο στο νέο ευρωπαϊκό Σύμφωνο».

Εκείνο, ωστόσο, που, μάλλον σκοπίμως, δείχνει να μη λαμβάνει υπόψη του ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -και δεν είναι ο μόνος- είναι ότι πρωτίστως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι και δευτερευόντως ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, έχουν δώσει συγκεκριμένα δείγματα αξιόπιστης γραφής στους Ευρωπαίους εταίρους, λαμβάνοντας και εφαρμόζοντας δύσκολες αποφάσεις, χωρίς καν την ύπαρξη Μνημονίων.

Έτσι, μπορούν να διεκδικούν, ισότιμα, την υλοποίηση συγκεκριμένων ευνοϊκών μέτρων και να πετυχαίνουν, με αποφασιστικότητα και συμμαχίες, θετικές αποφάσεις για τις χώρες τους, που επίσης δοκιμάζονται από την κρίση.

Η Ελλάδα, ωστόσο, διά των κυβερνήσεών της, αξιόπιστα δείγματα γραφής δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα.

Περικοπές δημοσίων δαπανών συμφωνούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τον ιδιωτικό τομέα απομυζούν, με αποτέλεσμα η ανεργία να φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη και η επιχειρηματικότητα να κλωνίζεται επικίνδυνα.

Κλείσιμο άχρηστων Οργανισμών και ιδιωτικοποιήσεις -πριν ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου φτάσει να θυμίζει τη... δεκαετία του ’80, με τις τιμές, πλέον, των μετοχών σε εξευτελιστικά χαμηλά επίπεδα- ανακοίνωναν χωρίς, ωστόσο, να κάνουν τα λόγια πράξη.

Αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της φοροδιαφυγής υπόσχονταν, “πετσόκομμα” των μισθωτών και των συνταξιούχων εφαρμόζουν, χωρίς μέτρο, χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς αναλογία βαρών.

Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων ψήφιζαν, κλειστά παραμένουν, εν πολλοίς, μέχρι και σήμερα.

Αλλαγές στα Πανεπιστήμια αποφάσιζαν, έναν από τους πρυτάνεις που αντιδρούσαν έντονα σε αυτές τις αλλαγές επέλεξαν για υφυπουργό Παιδείας.

Με λίγα λόγια, οι έχοντες αξιοπιστία μπορούν να διαπραγματεύονται ισότιμα και, ενίοτε, αποτελεσματικά.

Οι υπόλοιποι κινδυνεύουν να μείνουν στο -πολιτικό και οικονομικό- περιθώριο...

ΣΧΟΛΙΟ

Η Ιστορία θα κρίνει...


Ο σχεδόν απαξιωτικός (!), από ορισμένες πολιτικές δυνάμεις, χαρακτηρισμός συγκεκριμένων τεχνοκρατών -όπως ο κ. Βασίλης Ράπανος και ο κ. Γιάννης Στουρνάρας- ως «στενών συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη», μάλλον ως ιδιαίτερα σημαντικό προσόν πρέπει να θεωρηθεί και όχι ως... κατηγορία!

Μην ξεχνάτε, άλλωστε, ότι οι προαναφερόμενοι στενοί συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού (μεταξύ αυτών και ο κ. Λουκάς Παπαδήμος) είναι αυτοί που κλήθηκαν -όταν άλλοι κρύβονται σφυρίζοντας... κλέφτικα- να βοηθήσουν τη χώρα στην κρισιμότερη περίοδο της Μεταπολιτευτικής της Ιστορίας, με τις γνώσεις τους, τις εμπειρίες τους και τις εξαιρετικά χρήσιμες διεθνείς σχέσεις, τις οποίες έχουν σφυρηλατήσει από την εποχή της πρωθυπουργίας του κ. Σημίτη.

Τον οποίο η Ιστορία, έχω την αίσθηση ότι θα κρίνει χωρίς παρωπίδες και μικροπολιτικές σκοπιμότητες...

Γ. ΓΕΩΡΓ.

ΑΠΟΨΗ

Φρούδες ελπίδες

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Ποιες ήταν οι επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης στα τέλη του 2009, όταν το πρωτογενές δημόσιο έλλειμμα ανερχόταν σε 36,3 δισ. ευρώ; Ποιες ήταν, δηλαδή, οι επιλογές όταν το ελληνικό Δημόσιο ήταν υποχρεωμένο να δανειστεί από τις αγορές, μέσα σε μία μόνο χρονιά, το συγκεκριμένο ποσό για να ισοσκελίσει έσοδα με έξοδα;

Όχι πολλές. Ειδικά, μάλιστα, όταν τα δύο επόμενα χρόνια τα χρήματα που έπρεπε να καταβάλλει σε δόσεις και τόκους ήταν εξαιρετικά υψηλά, πέραν των πρωτογενών ελλειμμάτων που έπρεπε, φυσικά, να καλυφθούν διά του δανεισμού.

Λύσεις “μαγικές” δεν υπήρχαν. Αν κάτι μπορούσε να γίνει, αυτό έπρεπε να είχε ξεκινήσει να υλοποιείται από το 2008, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής διατεινόταν ότι η ελληνική οικονομία και οι ελληνικές τράπεζες ήταν απόλυτα προστατευμένες.

Καθυστέρησε δραματικά και το ΠΑΣΟΚ να πάρει μέτρα, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, τον Οκτώβριο του 2009, υποσχόμενο άλλα πράγματα, οπότε “ήρθε κι έδεσε το γλυκό”.

Έκτοτε, παλαιές αλλά και νεόκοπες πολιτικές δυνάμεις, που προέκυψαν στην πορεία, βάλθηκαν να πείσουν τους πολίτες -εν πολλοίς τα καταφέραν- ότι η προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση -και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την παρουσία του οποίου επέβαλε, ως γνωστόν, η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ- ήταν είτε η απόλυτη “προδοσία” είτε αποτέλεσμα συγκεκριμένων νεοφιλελεύθερων επιλογών και πολιτικών προκειμένου η χώρα να μετατραπεί σε “προτεκτοράτο”. Υποστήριζαν, δε, ότι η χώρα θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη αν είχε απευθυνθεί στη Ρωσία και στην Κίνα, ζητώντας δανειακή στήριξη.

Μόνο που τα γεγονότα σήμερα αποδεικνύουν ότι τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Κύπρος. Με κομμουνιστή πρόεδρο. Και με αριστερή κυβέρνηση. Την οποία οι εδώ αριστερές και “αριστερές” δυνάμεις μάλλον δεν μπορούν να κατηγορήσουν για προσχώρηση στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία.

Η Λευκωσία αναγκάστηκε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) καθώς οι όποιες ελπίδες περί στήριξης (δανεισμού), με καλύτερους όρους, από τη δημοκρατία των... ολιγαρχών (Ρωσία) και τη νεοφιλελεύθερη... κομμουνιστική δικτατορία (Κίνα) αποδείχθηκαν φρούδες.

Οπως φρούδες είναι και οι ελπίδες που καλλιεργούν, εδώ και καιρό, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις ότι η χώρα μπορεί είτε να επανέλθει στην προ 2009 εποχή είτε να βγει από την κρίση χωρίς συμμαχίες στην Ευρώπη, χωρίς άμεσο μεταρρυθμιστικό έργο, χωρίς τη δημιουργία ενός σοβαρού κράτους, χωρίς στροφή σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο και χωρίς αλλαγή νοοτροπίας, από πολιτικούς και πολίτες.