ΑΠΟΨΗ

Υπερβατικές

συμπεριφορές

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ 

Η επιχειρούμενη “τσουβαλοποίηση” του πολιτικού συστήματος, τα τελευταία χρόνια, στη λογική «όλοι ίδιοι είναι» -με την καθημερινή, σχεδόν, χρήση ακραίας ρητορικής- αποτελεί γνωστή διαχρονική μέθοδο άκρατου και άκρως επικίνδυνου λαϊκισμού προκειμένου συγκεκριμένες πολιτικές ή άλλες ομάδες ανθρώπων, ενίοτε ετερόκλητων, να επιβάλλουν συγκεκριμένους στόχους και να ικανοποιήσουν μικροπολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Η βαθύτατη κοινωνική και οικονομική κρίση, πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας από τη Μεταπολίτευση και μετά, αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί, ομολογουμένως, “σύμμαχο” όσων εξυφαίνουν ιδιοτελή σχέδια, στηριζόμενοι στην οργή των πολιτών και σε επικίνδυνες και ανιστόρητες ιδεοληψίες, που μόνο απολύτως καταδικαστέες είναι και πρέπει να είναι.

Το πολιτικό σύστημα δεν έδειξε εγκαίρως τα αντανακλαστικά του καθώς για να συνέβαινε αυτό απαιτείτο ρεαλισμός, ειλικρινή διάθεση σύνθεσης θέσεων και πραγματικά υπερβατική συμπεριφορά, σπάνια προσόντα στην εποχή μας, όχι μόνο για όσους ζητούν την ψήφο μας.

Μπορούν, άραγε, να το πράξουν οι πολίτες;

Ευρισκόμενοι μέσα σε ένα πυκνό σύννεφο αβεβαιότητας, οργισμένοι για τα λάθη και τις απαράδεκτες πρακτικές του παρελθόντος, με εκατοντάδες χιλιάδες εξ αυτών να βιώνουν την απελπισία της ανεργίας και ακόμη περισσότερους να καλούνται κάθε τόσο να αντιμετωπίσουν άδικα οικονομικά μέτρα, είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Ειδικά όταν, ταυτόχρονα, απουσιάζει η αυτοκριτική για την ατομική προσωπική ευθύνη και, παράλληλα, δεν διαφαίνεται αχτίδα φωτός στο βάθος του σκοτεινού τούνελ, στο οποίο βρισκόμαστε ως χώρα, αναζητώντας, ακόμη, σοβαρές, ρεαλιστικές και αξιόπιστες πολιτικές προτάσεις διέξοδου.