Η μεταστέγαση της Διεύθυνσης
Αγροτικής Ανάπτυξης Χανίων
Tο «σίριαλ» της μεταστέγασης της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων (ΝΑΧ), από την οδό Σφακίων στην Αγιά, ξεκίνησε ως «δράμα» πριν από δύο περίπου, χρόνια και έχει καταλήξει να είναι μία κακόγουστη κωμωδία. Με αρνητικούς πρωταγωνιστές ορισμένους (ελάχιστους) από τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
Eξηγούμαι: Η Νομαρχιακή Αρχή είχε εξαγγείλει, πριν από τις νομαρχιακές εκλογές, τον Οκτώβριο του 2006, ότι μεταξύ των στόχων της είναι και η συγκέντρωση όλων των Υπηρεσιών του αγροτικού τομέα στο κτήριο της πρώην Περιφερειακής Αγοράς, στην Αγιά. Για πολύ συγκεκριμένους και ευνόητους λόγους, οι οποίοι έχουν παρουσιαστεί κατ' επανάληψη και με τους οποίους ουδείς λογικός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει. Εκτός και αν, φυσικά, είναι υπάλληλος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως -δυστυχώς- τα γεγονότα αποδεικνύουν.
Aλήθεια, σε ποια χώρα αποφασίζουν τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων πού θα δουλέψουν οι εργαζόμενοι; Αλήθεια, σε ποια χώρα, οι εργαζόμενοι μίας δημόσιας Υπηρεσίας αρνούνται να εφαρμόσουν μία απόφαση ενός δημοκρατικά εκλεγμένου θεσμικού οργάνου, όπως το Νομαρχιακό Συμβούλιο Χανίων; Αλήθεια, πού, σε ποιον τομέα εργασίας -εκτός, φυσικά, από το... αθάνατο Ελληνικό Δημόσιο- οι εργαζόμενοι μπορούν να πουν στον εργοδότη τους ότι δεν μας αρέσει ο χώρος όπου πρέπει να δουλεύουμε, γιατί μας υποβαθμίζει και... έχει και υγρασία; Μείζον θέμα, τούτο, δημοκρατίας και δημοκρατικής λειτουργίας.
Eνα άλλο σημαντικό θέμα είναι το οικονομικό. Η Επιτροπή Αγώνα των εργαζομένων, σε χθεσινή της ανακοίνωση, αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «παραμένει για μας αναπάντητο μέχρι σήμερα εάν και εφ' όσον η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων πληρώνει γι' αυτές τις εγκαταστάσεις στην περιοχή της Αγιάς ενοίκιο, πόσο και σε ποιον».
Δεν είναι η πρώτη φορά που τίθενται τέτοια ερωτήματα. Εκείνο που οφείλω να επισημάνω είναι ότι η άγνοια -πραγματική ή μη- των εργαζομένων καταδεικνύει πολλά. Το αντιπαρέρχομαι, προς το παρόν, για να υπογραμμίσω ότι τα στοιχεία, που για τους εργαζόμενους είναι άγνωστα, έχουν παρουσιαστεί τόσο στην αρμόδια Νομαρχιακή Επιτροπή, όσο και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι... επτασφράγιστο μυστικό. Ούτε είναι πρέπων να παρουσιάζεται ως τέτοιο, για τη δημιουργία -εσκεμμένα- λανθασμένων εντυπώσεων.
Υπενθυμίζω: Τον Φεβρουάριο του 2008 ο τότε αντινομάρχης Χανίων, αρμόδιος για αγροτικά θέματα, Μανώλης Αρχοντάκης σε εισήγησή του προς τη Νομαρχιακή Επιτροπή Οικονομικών, Διοίκησης και Πρωτογενούς Τομέα, παρουσίασε μία ολοκληρωμένη οικονομοτεχνική μελέτη - πρόταση για τη μεταστέγαση Υπηρεσιών (Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης, Κτηνιατρικής, Αλιείας και Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων στην Αγιά.
Στη μελέτη αυτή παρουσιάζονταν συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τα χρήματα που θα κέρδιζε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων από τη μεταστέγαση των προαναφερόμενων Υπηρεσιών στην Αγιά. Αντιγράφω τα σχετικά στοιχεία.
Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης
Σφακίων 26: 550 τ.μ. - μηνιαίο μίσθωμα 2008:
2.393,07 ευρώ.
Σφακίων 26: 100 τ.μ. - μηνιαίο μίσθωμα 2008:
615,83 ευρώ.
Σφακίων 26: 59,90 τ.μ. - μηνιαίο μίσθωμα 2008:
410,56 ευρώ.
Σφακίων 26: 79 τ.μ. - μηνιαίο μίσθωμα 2008:
491,09 ευρώ.
Σύνολο: 789,67 τ.μ. - μηνιαία μισθώματα 2008:
3.910,55 ευρώ.
Διεύθυνση Κτηνιατρικής
Κ. Μητσοτάκη 23: 140 τ.μ. - μηνιαίο μίσθωμα 2008:
528,87 ευρώ.
Εφ. Πολεμιστών 70: 93 τ.μ. - μηνιαίο μίσθωμα 2008:
362,57 ευρώ.
Σύνολο: 233 τ.μ. - μηνιαία μισθώματα 2008:
891,44 τ.μ.
«Η Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων και η Διεύθυνση Αλιείας στεγάζονται σε ιδιόκτητους χώρους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων και κατά συνέπεια δεν συμμετέχουν στις δαπάνες ενοικίων και μισθώσεών της. Παρ' όλα αυτά η μετεγκατάστασή τους σε νέους χώρους θα αποσυμφορήσει τις συστεγαζόμενες υπηρεσίες προσφέροντας καλύτερες συνθήκες στέγασης και εξυπηρέτησης και σε αυτούς οι οποίοι στεγάζονται ήδη σε αυτές, αλλά και σε αυτούς που θα μεταστεγαστούν», αναφέρεται στη μελέτη.
«Tο συνολικό μηνιαίο μίσθωμα, το οποίο πληρώνει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων για τις παραπάνω δομές» (Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης και Κτηνιατρικής) «ανέρχεται σήμερα στα 4.802 ευρώ, ενώ το μίσθωμα των ιδίων δομών μετά από 15 έτη και διατηρώντας τις ίδιες συμβατικές υποχρεώσεις και αναπροσαρμογές -πράγμα αρκετά δύσκολο- θα ανέρχεται περίπου στα 9.000 ευρώ τον μήνα λόγω της υψηλής ετήσιας αναπροσαρμογής των μισθωμάτων», σημειώνεται, επίσης, στη μελέτη.
Με τη μεταστέγαση των Υπηρεσιών στο κτήριο της πρώην Περιφερειακής Αγοράς στην Αγιά η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων θα καταβάλλει στην Αναπτυξιακή Α.Ε. συνολικό ποσό ενοικίου 2.500 ευρώ, με την ετήσια αναπροσαρμογή να είναι ίση με τον πληθωρισμό, όπως αυτός θα ανακοινώνεται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδας. (Υπενθυμίζεται ότι στην Αναπτυξιακή Α.Ε. συμμετέχουν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο ΟΑΔΥΚ και η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Κυδωνίας - Κισάμου).
«Tο αποτέλεσμα αυτό θα έχει πολλαπλά οφέλη για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων. Το βασικότερο, κατά την άποψή μας, δεν είναι ότι το συνολικό μίσθωμα κατά τη δεκαπενταετία θα “πέσει” κοντά στο 1/3, αλλά κυρίως το γεγονός ότι με τη λήξη της δεκαπενταετούς μίσθωσης το τότε μίσθωμα δεν θα ξεπερνάει τις 3.700 ευρώ, σε αντίθεση με τις προηγούμενες δομές, το μίσθωμα των οποίων θα πλησιάζει στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα τις 9.000 ευρώ», σημείωνε στη μελέτη - εισήγησή του ο τότε αντινομάρχης, Μανώλης Αρχοντάκης.
Με λίγα λόγια, αν οι Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης και Κτηνιατρικής παρέμεναν στα κτήρια που στεγάζονται μέχρι σήμερα, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να πληρώσει για δεκαπέντε χρόνια -αρχής γενομένης από το 2009- συνολικό ποσό 1.235.000 ευρώ. Με τη μεταστέγασή τους στην Αγιά θα καταβάλλει μόνο 550.000 ευρώ. Αν συνυπολογιστούν και τα εκτιμώμενα έσοδα από τη μίσθωση των ιδιόκτητων χώρων, που στεγάζουν τη Διεύθυνση Αλιείας και την Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων, τότε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων θα εισπράξει, τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, περί τις 310.000 ευρώ. Συνολικό κέρδος; 1.235.000 (που γλυτώνει από νοίκια) + 310.000 ευρώ (από μισθώματα) - 550.000 (ενοίκιο στην Αγιά) = 995.000 ευρώ. Αν αφαιρεθούν και τα 750.000 ευρώ που δαπανήθηκαν για τη διαμόρφωση των κτηρίων στην Αγιά, τότε όχι μόνο θα έχει γίνει απόσβεση, αλλά η ΝΑΧ θα έχει βάλει στο «παντελόνι» και 245.000 ευρώ. Αυτά όλα, σύμφωνα με την οικονομοτεχνική μελέτη - εισήγηση, που, όπως προανέφερα, παρουσίασε τον Φεβρουάριο του 2008 ο τότε αντινομάρχης, Μανώλης Αρχοντάκης.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη μελέτη «έγινε αποδεκτή και από την Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου του Νομού Χανίων, η οποία ενέκρινε το γεγονός ότι η απαιτούμενη δαπάνη δημιουργεί οφέλη για τη δημόσια διοίκηση», όπως αναφέρει ο γενικός γραμματέας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, Κυριάκος Κώτσογλου σε έγγραφό του προς τον πρόεδρο του Συνδέσμου Γεωπόνων Νομού Χανίων, Λευτέρη Ντουντουνάκη.
Η απόφαση για τη σύναψη προγραμματικής σύμβασης μεταξύ της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων, του ΟΑΔΥΚ και της Αναπτυξιακής Α.Ε. για τη στέγαση των Υπηρεσιών του πρωτογενούς τομέα στην Αγιά, προϋπολογισμού 750.000 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ), πάρθηκε, κατά πλειοψηφία, από το Νομαρχιακό Συμβούλιο στις 25 Σεπτεμβρίου 2008. Δεκαεπτά νομαρχιακοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας, καθώς και η νομαρχιακή σύμβουλος της μείζονος αντιπολίτευσης, Μαίρη Τζανακάκη - Μελισσάρη ψήφισαν υπέρ. Παρόντες δήλωσαν οι νομαρχιακοί σύμβουλοι της μείζονος μειοψηφίας, Γιώργος Τζανακάκης, Ευτύχης Κονταξάκης, Όλγα Λεβάκη, Βλάσης Μανουσάκης, Κώστας Πρωτοπαπαδάκης και Χριστίνα Φραγκογιάννη. Μειοψήφησαν οι νομαρχιακοί σύμβουλοι της ελάσσονος μειοψηφίας, Γιώργος Αγοραστάκης, Κώστας Κτενιουδάκης και Προκόπης Τωμαδάκης.
Αυτά όσον αφορά τις... απορίες περί κόστους. Πάμε παρακάτω. Στις 13 Οκτωβρίου 2008 ο γενικός γραμματέας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων, Κυριάκος Κώτσογλου απέστειλε έγγραφο στον πρόεδρο του Συνδέσμου Γεωπόνων Νομού Χανίων, Λευτέρη Ντουντουνάκη, στον οποίο υπενθύμιζε, μεταξύ άλλων, τα εξής... αποκαλυπτικά:
«Eκπρόσωποί σας δε, με την ιδιότητά τους ως υπάλληλοι της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΑΧ, συμμετείχαν σε αναλυτικότατες συζητήσεις σχετικά με τη μεταστέγαση των Υπηρεσιών στις προαναφερθείσες εγκαταστάσεις και μάλιστα εξέφρασαν αρνητικές αρχικά απόψεις, οι οποίες είχαν σαν αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν αρχικές μελέτες οι οποίες είχαν γίνει από τον ΟΑΔΥΚ, σε συνεργασία με τον καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης, αρχιτέκτονα μηχανικό, Νικόλαο Σκουτέλη. Στη συνέχεια και στα πλαίσια εξεύρεσης της καλύτερης δυνατής λύσης, συμφωνήθηκε η σύνταξη νέας αρχιτεκτονικής μελέτης, σε θέσεις - εγκαταστάσεις, τις οποίες υπέδειξαν οι ίδιοι εκπρόσωποί σας, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική αλλαγή των μελετών, γεγονός το οποίο συσσώρευσε κόστος στον μελετητικό φορέα αλλά και τη ΝΑΧ. Το αποτέλεσμα των προαναφερομένων διαβουλεύσεων ήταν η πλήρης συμφωνία όλων των εκπροσώπων σχετικά με το σχέδιο μεταστέγασης, παρουσία μάλιστα εκπροσώπου της μείζονος αντιπολίτευσης της ΝΑΧ, ο οποίος προς τιμή του, συμφώνησε απόλυτα στις προτεινόμενες μελέτες, εκφράζοντας, παράλληλα, προς τους παριστάμενους την άποψή ότι το όλο εγχείρημα θα στεφθεί με επιτυχία».
Με λίγα λόγια, ο κ. Ντουντουνάκης και κάποιοι άλλοι υπάλληλοι της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης πήγαν στην Αγιά και είδαν σε ποιον χώρο προβλεπόταν η δημιουργία των γραφείων για τη μεταστέγαση της Υπηρεσίας. Δεν τους άρεσε η επιλογή και πρότειναν άλλο χώρο. Παρά το γεγονός ότι ήδη είχε εκπονηθεί μελέτη, η πρόταση έγινε δεκτή από τον νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη, ενώ σύμφωνος εμφανίστηκε, τότε, και ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, Γιώργος Τζανακάκης. Τα γνωρίζουν αυτά οι εργαζόμενοι; Και αν ναι, τι άλλαξε έκτοτε και ο κ. Ντουντουνάκης σήκωσε τη... σημαία της επανάστασης; Ρητορικό το ερώτημα, αφού για τον γράφοντα -και όχι μόνο- η απάντηση είναι γνωστή.
Θυμίζω, ακόμη: Στις 14 Ιανουαρίου 2009 εξεδόθη μια τρισέλιδη ανακοίνωση για το θέμα της μεταστέγασης, την οποία υπέγραφαν οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης και την Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων του Νομού Χανίων. Όντως υπέγραψαν την ανακοίνωση και οι εργαζόμενοι στην ΥΕΒ; Οι δικές μου πληροφορίες είναι ότι αυτό ουδέποτε έγινε. Αν οι πληροφορίες αυτές είναι ακριβείς -που είναι- ρωτώ: πώς είναι δυνατόν ο συντάκτης ή οι συντάκτες της ανακοίνωσης, που προφανώς είναι υπάλληλος ή υπάλληλοι της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, να εμπλέκουν με τέτοιο σκαιό τρόπο συναδέλφους τους, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους;
Θυμίζω, επίσης, ότι στη συγκεκριμένη ανακοίνωση αναγράφονταν εκπληκτικά πράγματα. Μεταξύ άλλων, αναφερόταν ότι ο Νομάρχης «θέλει να μας στείλει στην Αγιά για να μας τιμωρήσει»! Ακόμη, ο συντάκτης ρωτούσε: «Ποιος Χανιώτης δεν γνωρίζει ότι το μικροκλίμα στη συγκεκριμένη περιοχή» (σ.σ. στην Αγιά) «είναι πολύ ανθυγιεινό και η περιοχή ακατάλληλη για εγκατάσταση Υπηρεσιών;» Και, ακόμη, σημείωνε ότι «την επιλογή της Αγιάς την απορρίπτουμε γιατί τη θεωρούμε μεγάλη υποβάθμιση δική μας, των συναλλασσόμενων μαζί μας και της Υπηρεσίας μας. Τη θεωρούμε επίσης σκανδαλωδώς αντιοικονομική επιλογή για το δημόσιο»! Υποβάθμιση να δουλεύει κανείς στην Αγιά; Θερμά συγχαρητήρια. Σκανδαλωδώς αντιοικονομική επιλογή; Με ποια κριτήρια άραγε; Και ο συντάκτης της επιστολής κατέληγε: «Ήρθε η ώρα οι γεωτεχνικοί και οι αγρότες να μετρήσουν τους φίλους τους και να μάθουν τους εχθρούς τους. Οι εκλογές είναι κοντά...». Μηνυματάκι προς τους βουλευτές και τους λοιπούς αιρετούς τούτο. Ως μία μορφή... εκβιασμού. Δούναι και λαβείν. Απίστευτα πράγματα, δηλαδή.
Θυμίζω, ακόμη, ότι τότε, τον Ιανουάριο του 2009, οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης δεν ήθελαν να μεταστεγαστεί η Υπηρεσία στο Κέντρο Γεωργικών Ερευνών (ΚΕΓΕ) -που βρίσκεται δίπλα στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων- αλλά στο Αγροκήπιο. Στην ανακοίνωση - «μνημείο αντικειμενικότητας» αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι «μέχρι τη δημιουργία νέου Νομαρχιακού Διοικητηρίου -όπως συζητείται- καταλληλότερη περιοχή για τη μετεγκατάστασή μας είναι το Αγροκήπιο και καταλληλότερος χώρος τα κτήρια της ΥΕΒ»!
Μ' αυτά και μ' άλλα... απίθανα κι ωραία, φτάσαμε στον Δεκέμβριο του 2009. Στις 15 του τρέχοντος μήνα, ο Νομάρχης Χανίων απέστειλε έγγραφο στη διευθύντρια της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης, Χαρίκλεια Τσουρουνάκη, με το οποίο ανακοίνωνε ότι η μεταστέγαση των Υπηρεσιών θα γίνει από τις 28 έως τις 31 Δεκεμβρίου. Και προσέθετε: «Για την ομαλή πορεία της εν λόγω μεταστέγασης και με σκοπό να διευκρινιστούν σημαντικά θέματα, αλλά και λεπτομέρειες αυτής, παρακαλούμε όπως προσέλθετε για σύσκεψη το συντομότερο δυνατόν και σε συνεργασία με τον αρμόδιο αντινομάρχη, στο νομαρχιακό μέγαρο». Ανταπόκριση επί της ουσίας από τους εργαζόμενους; Καμία. Τώρα, μετά από όλα αυτά και άλλα πολλά, «ζητούν και τα ρέστα». Λυπάμαι, αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να το κάνουν. Τελεία και παύλα.
Υ.Γ. 1: Θα μπορούσα να καταλάβω απόλυτα αν οι εργαζόμενοι ζητούσαν από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων τη δρομολόγηση μεταφορικού μέσου (λεωφορείου) για τη μετάβασή τους από και προς την Αγιά. Θα μπορούσα, επίσης, να καταλάβω ενδεχόμενες μικροτροποποιήσεις στα ωράρια εργασίας, προκειμένου να μπορούν οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν καθημερινές τους ανάγκες (όπως, για παράδειγμα, η μεταφορά των παιδιών τους στο σχολείο). Αυτά, ναι, θα ήταν αιτήματα που θα όφειλε να ικανοποιήσει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων.
Υ.Γ. 2: Προκαλεί κατάπληξη η... συνδικαλιστική αλληλεγγύη που επιδεικνύει ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Κώστας Καμπιτάκης, όταν γνωρίζει καλά -και μάλιστα εγγράφως- για ποιους λόγους η μεταστέγαση της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αγιά κατάντησε φαρσοκωμωδία.
Υ.Γ. 3: Ο βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ, Σήφης Βαλυράκης υποστηρίζει -και μάλιστα με ερώτηση που κατέθεσε πρόσφατα στη Βουλή (!)- ότι οι χώροι της Αγιάς είναι «ακατάλληλοι». Σημειώνει, μάλιστα, μεταξύ άλλων, ότι στο κτήριο «η οσμή των χρωμάτων είναι ακόμα αρκετά έντονη, γεγονός που το καθιστά ανθυγιεινό για το προσωπικό και τους συναλλασσόμενους»! Τα όποια σχόλια είναι προφανές ότι περιττεύουν...
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 29/12/2009
Μέγαρο Παπαδόπετρου
Eδώ και πολύ καιρό παρακολουθώ με κατάπληξη την «ιλαροτραγωδία» αναφορικά με το μέγαρο Παπαδόπετρου, την κατάληψη του κτηρίου από φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης και την προσπάθεια, εσχάτως, «αξιοποίησής» του από την πρυτανεία του ιδρύματος. Κι έχω την αίσθηση ότι οι -άμεσα και έμμεσα- εμπλεκόμενοι βλέπουν -εσκεμμένα- το δέντρο και χάνουν το δάσος. Ως συνήθως. Με μεγάλο χαμένο, τελικά, το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Αρκετά απ’ όσα γράφονται και λέγονται, δε, το τελευταίο διάστημα, πριν αλλά και μετά το «σπάσιμο» της κατάληψης, που έγινε με πρωτοβουλία της πρυτανείας, αποτελούν το... κερασάκι στην τούρτα της ανευθυνολογίας και της μονομερούς θεώρησης και αντίληψης των πραγμάτων.
Εξηγούμαι: Το συγκεκριμένο κτήριο δεν παραχωρήθηκε από τον Σήφη Παπαδόπετρο για να το διαχειρίζονται φοιτητές, κατά πώς επιθυμούν. Παραχωρήθηκε για να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από το Πολυτεχνείο προς όφελος του ιδρύματος και του συνόλου των φοιτητών.
Κατά συνέπεια, με το «σπάσιμο» της κατάληψης το μέγαρο δεν κλάπηκε από τον Σύλλογο Φοιτητών, ούτε κλάπηκε από την ίδια την πόλη (!!!), όπως ισχυρίζονται οι φοιτητές. Απλά, αποκαταστάθηκε η τάξη, με αρκετή καθυστέρηση. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Όσα, δε, λέγονται -με αφορμή το «σπάσιμο» της κατάληψης- περί «στοχοποίησης μορφών δράσης του φοιτητικού κινήματος» και «μιας μορφής κατάργηση του ασύλου ελεύθερης διακίνησης ιδεών», απλά, στερούνται σοβαρότητας, άρα και σχολιασμού.
Οφείλουμε, βέβαια, να παραδεχθούμε ότι αν σε κάτι ωφέλησε η κατάληψη του μεγάρου Παπαδόπετρου από φοιτητές ήταν ότι ανάγκασε την πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης να προχωρήσει, μετά από πολυετή καθυστέρηση και αρκετές παλινωδίες, στον σχεδιασμό για την ουσιαστική αξιοποίηση του κτηρίου προς όφελος του ιδρύματος, με τη στέγαση τμημάτων και εργαστηρίων της Αρχιτεκτονικής Σχολής. Μόνο έτσι, άλλωστε, θα μπορούσε η πρυτανεία να «νομιμοποιήσει» το «σπάσιμο» της κατάληψης. Επικαλούμενη την ουσιαστική αξιοποίηση του κτηρίου, προκειμένου να στεγαστούν τμήματα και εργαστήρια μίας Σχολής.
Απομένει να δούμε την κατάληξη αυτής της πρωτοβουλίας, για την οποία είναι απολύτως θεμιτό να υπάρχουν και να εκφράζονται αντιρρήσεις. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αν ο σχεδιασμός της πρυτανείας, όπως τον περιέγραψε ο κ. Γρυσπολάκης με δηλώσεις του στα χθεσινά «Χ.Ν.», γίνει όντως πράξη, τότε μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια το μέγαρο θα έχει αξιοποιηθεί με τον καλύτερο, ίσως, δυνατό τρόπο, γεγονός που -πιστεύω ότι- θα ικανοποιεί τόσο την πανεπιστημιακή κοινότητα, όσο και την τοπική κοινωνία. Τον... σιωπηλό -συνήθως- χανιώτικο λαό, δηλαδή, τον οποίο απολύτως αυθαίρετα επικαλούνται, κατά καιρούς, διάφοροι σύλλογοι και φορείς για να κάνουν... μικροπολιτική.
Αυτή -δηλαδή η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων, γενικότερα, του Πολυτεχνείου Κρήτης- είναι η μία διάσταση του θέματος. Η άλλη, εξίσου σοβαρή, αφορά τη σχέση του κ. Γρυσπολάκη με μερίδα φοιτητών και ό,τι αυτή συνεπάγεται για τη λειτουργία του ιδρύματος.
Οφείλω να υπενθυμίσω, για όσους, ενδεχομένως, έχουν ασθενή μνήμη ότι πριν από δεκατρία χρόνια, περίπου, ο σημερινός πρύτανης ήταν στην ίδια γραμμή του «αγώνα» με τους φοιτητές. Τότε, ο «εχθρός» ήταν τα Προγράμματα Σπουδών Επιλογής (ΠΣΕ). Τότε, ήταν απολύτως θεμιτό να προπηλακίζονται και να λοιδoρούνται ο πρύτανης, Δημήτρης Σωτηρόπουλος και οι αντιπρυτάνεις, Χρήστος Σκιαδάς και Μανώλης Χριστοδούλου. Τότε, η «εμπροσθοφυλακή» του κ. Γρυσπολάκη και άλλων καθηγητών, στον... ανένδοτο κατά των ΠΣΕ και της πρυτανείας ήταν οι φοιτητές. Τότε, όλα, σχεδόν, επιτρέπονταν!
Τώρα, όμως, που ο κ. Γρυσπολάκης εξελέγη πρύτανης (ο τρόπος εκλογής του είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα, για το οποίο εκκρεμεί δικαστική απόφαση) οι φοιτητές που φωνάζουν, διαμαρτύρονται, ζητούν, απαιτούν (έχοντας άλλοτε δίκιο και άλλοτε άδικο) δεν είναι χρήσιμοι. Είναι ενοχλητικοί! Και κατά συνέπεια, η συμπεριφορά θα πρέπει να είναι ανάλογη. Λάθος, κύριε καθηγητά. Λάθος. Και μάλιστα, ιδιαίτερα σοβαρό όταν γίνεται από έναν άνθρωπο της Παιδείας και του Πολιτισμού.
Ζητούμενο λοιπόν -για να καταλήξω- η αυτοκριτική, η σύνεση και η λογική. Η κοινή λογική. Για όλες τις πλευρές. Για την πρυτανεία, για το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, για τους φοιτητές -όσο και αν αυτό είναι δύσκολο, αφού πρόκειται για νέα παιδιά που το αίμα τους «βράζει», με έντονες ανησυχίες, προβληματισμούς, αγωνία για το αύριο- και όσους, κόμματα και φορείς, στηρίζουν τη μία ή την άλλη πλευρά, για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Είναι πασιφανές, άλλωστε, ότι αυτή η κατάσταση, αυτή η πολεμική, αυτή η σύγκρουση, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο. Για το καλό, την προκοπή, του Πολυτεχνείου Κρήτης στο σύνολό του.
Eδώ και πολύ καιρό παρακολουθώ με κατάπληξη την «ιλαροτραγωδία» αναφορικά με το μέγαρο Παπαδόπετρου, την κατάληψη του κτηρίου από φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης και την προσπάθεια, εσχάτως, «αξιοποίησής» του από την πρυτανεία του ιδρύματος. Κι έχω την αίσθηση ότι οι -άμεσα και έμμεσα- εμπλεκόμενοι βλέπουν -εσκεμμένα- το δέντρο και χάνουν το δάσος. Ως συνήθως. Με μεγάλο χαμένο, τελικά, το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Αρκετά απ’ όσα γράφονται και λέγονται, δε, το τελευταίο διάστημα, πριν αλλά και μετά το «σπάσιμο» της κατάληψης, που έγινε με πρωτοβουλία της πρυτανείας, αποτελούν το... κερασάκι στην τούρτα της ανευθυνολογίας και της μονομερούς θεώρησης και αντίληψης των πραγμάτων.
Εξηγούμαι: Το συγκεκριμένο κτήριο δεν παραχωρήθηκε από τον Σήφη Παπαδόπετρο για να το διαχειρίζονται φοιτητές, κατά πώς επιθυμούν. Παραχωρήθηκε για να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από το Πολυτεχνείο προς όφελος του ιδρύματος και του συνόλου των φοιτητών.
Κατά συνέπεια, με το «σπάσιμο» της κατάληψης το μέγαρο δεν κλάπηκε από τον Σύλλογο Φοιτητών, ούτε κλάπηκε από την ίδια την πόλη (!!!), όπως ισχυρίζονται οι φοιτητές. Απλά, αποκαταστάθηκε η τάξη, με αρκετή καθυστέρηση. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Όσα, δε, λέγονται -με αφορμή το «σπάσιμο» της κατάληψης- περί «στοχοποίησης μορφών δράσης του φοιτητικού κινήματος» και «μιας μορφής κατάργηση του ασύλου ελεύθερης διακίνησης ιδεών», απλά, στερούνται σοβαρότητας, άρα και σχολιασμού.
Οφείλουμε, βέβαια, να παραδεχθούμε ότι αν σε κάτι ωφέλησε η κατάληψη του μεγάρου Παπαδόπετρου από φοιτητές ήταν ότι ανάγκασε την πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης να προχωρήσει, μετά από πολυετή καθυστέρηση και αρκετές παλινωδίες, στον σχεδιασμό για την ουσιαστική αξιοποίηση του κτηρίου προς όφελος του ιδρύματος, με τη στέγαση τμημάτων και εργαστηρίων της Αρχιτεκτονικής Σχολής. Μόνο έτσι, άλλωστε, θα μπορούσε η πρυτανεία να «νομιμοποιήσει» το «σπάσιμο» της κατάληψης. Επικαλούμενη την ουσιαστική αξιοποίηση του κτηρίου, προκειμένου να στεγαστούν τμήματα και εργαστήρια μίας Σχολής.
Απομένει να δούμε την κατάληξη αυτής της πρωτοβουλίας, για την οποία είναι απολύτως θεμιτό να υπάρχουν και να εκφράζονται αντιρρήσεις. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αν ο σχεδιασμός της πρυτανείας, όπως τον περιέγραψε ο κ. Γρυσπολάκης με δηλώσεις του στα χθεσινά «Χ.Ν.», γίνει όντως πράξη, τότε μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια το μέγαρο θα έχει αξιοποιηθεί με τον καλύτερο, ίσως, δυνατό τρόπο, γεγονός που -πιστεύω ότι- θα ικανοποιεί τόσο την πανεπιστημιακή κοινότητα, όσο και την τοπική κοινωνία. Τον... σιωπηλό -συνήθως- χανιώτικο λαό, δηλαδή, τον οποίο απολύτως αυθαίρετα επικαλούνται, κατά καιρούς, διάφοροι σύλλογοι και φορείς για να κάνουν... μικροπολιτική.
Αυτή -δηλαδή η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων, γενικότερα, του Πολυτεχνείου Κρήτης- είναι η μία διάσταση του θέματος. Η άλλη, εξίσου σοβαρή, αφορά τη σχέση του κ. Γρυσπολάκη με μερίδα φοιτητών και ό,τι αυτή συνεπάγεται για τη λειτουργία του ιδρύματος.
Οφείλω να υπενθυμίσω, για όσους, ενδεχομένως, έχουν ασθενή μνήμη ότι πριν από δεκατρία χρόνια, περίπου, ο σημερινός πρύτανης ήταν στην ίδια γραμμή του «αγώνα» με τους φοιτητές. Τότε, ο «εχθρός» ήταν τα Προγράμματα Σπουδών Επιλογής (ΠΣΕ). Τότε, ήταν απολύτως θεμιτό να προπηλακίζονται και να λοιδoρούνται ο πρύτανης, Δημήτρης Σωτηρόπουλος και οι αντιπρυτάνεις, Χρήστος Σκιαδάς και Μανώλης Χριστοδούλου. Τότε, η «εμπροσθοφυλακή» του κ. Γρυσπολάκη και άλλων καθηγητών, στον... ανένδοτο κατά των ΠΣΕ και της πρυτανείας ήταν οι φοιτητές. Τότε, όλα, σχεδόν, επιτρέπονταν!
Τώρα, όμως, που ο κ. Γρυσπολάκης εξελέγη πρύτανης (ο τρόπος εκλογής του είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα, για το οποίο εκκρεμεί δικαστική απόφαση) οι φοιτητές που φωνάζουν, διαμαρτύρονται, ζητούν, απαιτούν (έχοντας άλλοτε δίκιο και άλλοτε άδικο) δεν είναι χρήσιμοι. Είναι ενοχλητικοί! Και κατά συνέπεια, η συμπεριφορά θα πρέπει να είναι ανάλογη. Λάθος, κύριε καθηγητά. Λάθος. Και μάλιστα, ιδιαίτερα σοβαρό όταν γίνεται από έναν άνθρωπο της Παιδείας και του Πολιτισμού.
Ζητούμενο λοιπόν -για να καταλήξω- η αυτοκριτική, η σύνεση και η λογική. Η κοινή λογική. Για όλες τις πλευρές. Για την πρυτανεία, για το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, για τους φοιτητές -όσο και αν αυτό είναι δύσκολο, αφού πρόκειται για νέα παιδιά που το αίμα τους «βράζει», με έντονες ανησυχίες, προβληματισμούς, αγωνία για το αύριο- και όσους, κόμματα και φορείς, στηρίζουν τη μία ή την άλλη πλευρά, για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Είναι πασιφανές, άλλωστε, ότι αυτή η κατάσταση, αυτή η πολεμική, αυτή η σύγκρουση, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο. Για το καλό, την προκοπή, του Πολυτεχνείου Κρήτης στο σύνολό του.
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΧΑΝΙΩΤΕΣ
Γαστρεντερίτιδα λόγω νερού;
Αποτελέσματα
επιδημιολογικής
μελέτης
του Κέντρου
Ελέγχου και
Πρόληψης
Νοσημάτων
-
Συζήτηση
του θέματος
στο Νομαρχιακό
Συμβούλιο
με πρωτοβουλία
των Μπ. Κουρούση -
Π. Ντουντουλάκη
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Στο νερό που δίδεται από τον ΟΑΔΥΚ σε Δήμους για χρήση (άρδευση, αλλά και ύδρευση) -και όχι σε τρόφιμα (κοτόπουλα, κ.λπ.) οφείλονται, «κατά πάσα πιθανότητα», τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας που εμφανίστηκαν τόσο την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 2009, όσο και το τελευταίο διάστημα, σε περιαστικές περιοχές της πόλης των Χανίων, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), που πραγματοποίησε αναλυτική επιδημιολογική μελέτη.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο και τα αποτελέσματά της «υποδεικνύουν το νερό ως τον αγωγό της επιδημίας. Η κατανάλωση νερού βρύσης στις περιοχές που υδρεύονται από τον ΟΑΔΥΚ βρέθηκε ότι ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τη νόσηση με Campylobacter jejuni», (βακτήριο), επισημαίνει το ΚΕΕΛΠΝΟ, σε έγγραφό του, από τις 13 Νοεμβρίου, προς τη Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων και το Νοσοκομείο Χανίων.
Στο ίδιο έγγραφο, το ΚΕΕΛΠΝΟ τονίζει ότι η γεωγραφική κατανομή των κρουσμάτων γαστρεντερίτιδας, που σημειώθηκαν στα τέλη Οκτωβρίου - αρχές Νοεμβρίου, «είναι πανομοιότυπη με τις προηγούμενες επιδημίες, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα επιδημία είναι, κατά πάσα πιθανότητα, υδατογενής».
Το σοβαρό αυτό θέμα, που αφορά τη δημόσια υγεία, συζητήθηκε στην προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων, με πρωτοβουλία των νομαρχιακών συμβούλων της ελάσσονος αντιπολίτευσης, Μπάμπη Κουρούση και Πηνελόπης Ντουντουλάκη.
Στη γραπτή εισήγησή τους, οι δύο νομαρχιακοί σύμβουλοι ανέφεραν ότι «ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας ενέσκηψε τον Μάιο του 2009 με την εμφάνιση σημαντικού αριθμού κρουσμάτων με επιβεβαιωμένη εργαστηριακά λοίμωξη από Campylobacter jejuni» (βακτήριο) «σε παιδιά που διέμεναν σε περιαστικούς δήμους των Χανίων. Επιδημιολογική μελέτη από το Γραφείο Τροφιμογενών Νοσημάτων του Τμήματος Επιδημιολογικής Επιτήρησης και Παρέμβασης του Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) υποδείκνυε το νερό σαν αίτιο της επιδημίας αυτής. Η κατανάλωση νερού βρύσης στις περιοχές αυτές που υδρεύονται από τον ΟΑΔΥΚ βρέθηκε ότι ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τη νόσηση με Campylobacter jejuni στις περιοχές αυτές».
Οι δύο νομαρχιακοί σύμβουλοι τόνισαν, ακόμη, ότι «πρόσφατα, ενέσκηψε νέο κύμα αυξημένων κρουσμάτων με γαστρεντερίτιδα από τον ίδιο μικροβιακό παράγοντα στις ίδιες περιοχές. Ακολούθησε νέος έλεγχος από το ίδιο Τμήμα του ΚΕΕΛΠΝΟ, που και πάλι υπόδειξε ότι και η τρέχουσα επιδημία είναι πιθανότατα υδατογενής και πρότεινε μια σειρά μέτρων».
Μάλιστα, ο κ. Κουρούσης και η κα Ντουντουλάκη στην εισήγησή τους υπογράμμισαν πως «το Επιστημονικό αυτό Τμήμα επεσήμανε ότι δεν ήταν δυνατή η εργαστηριακή επιβεβαίωση της αιτίας της επιδημίας αυτής δεδομένης, παρά την αντίθετη υπόδειξη, της υπερχλωρίωσης του νερού την προηγούμενη ημέρα της λήψης των απαραίτητων δειγμάτων»! Ουσιαστικά, δηλαδή, κατήγγειλαν, στηριζόμενοι στα όσα καταγγέλει το ΚΕΕΛΠΝΟ στο έγγραφό του, ότι την παραμονή των προγραμματισμένων ελέγχων έγινε, εσκεμμένα, υπερχλωρίωση, προκειμένου να μην είναι δυνατή η εργαστηριακή επιβεβαίωση της αιτίας της επιδημίας!
Για το θέμα αυτό το ΚΕΕΛΠΝΟ σημειώνει χαρακτηριστικά: «Είναι πιθανό τα χαμηλά επίπεδα χλωρίου στο δίκτυο να συνέβαλαν στην επιβίωση των μικροβίων στο νερό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, η χλωρίωση του νερού σε επίπεδο Δημοτικών Αρχών πριν από τη λήψη δειγμάτων νερού από τη Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων μάς στέρησαν οποιαδήποτε πιθανότητα να ανευρεθεί Campylobacter jejuni στο νερό του δικτύου».
Παράλληλα, ο κ. Κουρούσης και η κα Ντουντουλάκη άσκησαν κριτική στη Νομαρχιακή Αρχή, λέγοντας ήταν «αντιφατική σε σχέση με όλα» η ανακοίνωση που εξέδωσε για το θέμα στις 29 Νοεμβρίου και στην οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «το καμπυλοβακτηρίδιο που ευθύνεται για τα κρούσματα που παρατηρήθηκαν ανιχνεύεται συνήθως στα ωμά πουλερικά», καθώς και ότι «ο εντοπισμός της πηγής που ευθύνεται για τη μετάδοση του βακτηριδίου δεν έχει γίνει ακόμα».
Ο κ. Κουρούσης, μιλώντας χθες στα «Χ.Ν.», αφού επεσήμανε ότι το θέμα αφορά τους Δήμους, τόνισε ότι το ζητούμενο είναι να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο και αξιόπιστο σύστημα για τη χλωρίωση και τον γενικότερο έλεγχο του πόσιμου νερού, ανάλογο με αυτό της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης - Αποχέτευσης Χανίων, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΕΛΠΝΟ, το νερό που παρέχει για ύδρευση η ΔΕΥΑΧ δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Χαρακτηριστικά το ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρει ότι έγινε «στρωματοποιημένη ανάλυση ανά παροχέα πόσιμου νερού (ΔΕΥΑΧ/ΟΑΔΥΚ). Η κατανάλωση νερού βρύσης παρέμενε παράγοντας κινδύνου μόνο στις περιοχές ύδρευσης ΟΑΔΥΚ».
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΟΑΔΥΚ
Ο γενικός διευθυντής του ΟΑΔΥΚ, αντινομάρχης Χανίων, Μανώλης Σπανουδάκης τόσο στη διάρκεια της συνεδρίασης του Νομαρχιακού Συμβουλίου, όσο και σε χθεσινές του δηλώσεις στα «Χ.Ν.», τόνισε ότι «την τελική ευθύνη της διανομής πόσιμου νερού στους χρήστες την έχουν οι Δήμοι και οι Δημοτικές Επιχειρήσεις, οι οποίες οργανωμένα και με συστηματικό τρόπο ελέγχουν και χλωριώνουν το πόσιμο νερό με σύγχρονες μεθόδους (παλμικούς κατανεμητές)».
Ο κ. Σπανουδάκης επεσήμανε, ακόμη, ότι «ο ΟΑΔΥΚ, ο οποίος προμηθεύει τους περισσότερους Δήμους με νερό, αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες του ενώπιον της ανησυχητικής αυτής κατάστασης, έλαβε άμεσα μέτρα, πέρα των ελέγχων ρουτίνας, όπως την απολύμανση των πηγών και των κεντρικών αγωγών, τον ενδελεχή έλεγχο των αγωγών διανομής και των δεξαμενών του για πιθανές εισροές λυμάτων και απέστειλε δείγματα για μικροβιολογικές αναγνωρίσεις, όπως και τήρηση αρχείων μικροβιολογικών και χημικών χαρακτηριστικών χωρίς αρνητικά αποτελέσματα».
Καταλήγοντας, ο κ. Σπανουδάκης σημείωσε ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο Χανίων έλαβε ομόφωνη απόφαση για τη «συστηματική παρακολούθηση και βελτίωση της επικοινωνίας όλων των αρμοδίων νομαρχιακών Διευθύνσεων και άλλων φορέων ανά δεκαπενθήμερο, εφόσον παρατηρούνται ανησυχητικά φαινόμενα δημόσιας υγείας».
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
Γαστρεντερίτιδα λόγω νερού;
Αποτελέσματα
επιδημιολογικής
μελέτης
του Κέντρου
Ελέγχου και
Πρόληψης
Νοσημάτων
-
Συζήτηση
του θέματος
στο Νομαρχιακό
Συμβούλιο
με πρωτοβουλία
των Μπ. Κουρούση -
Π. Ντουντουλάκη
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Στο νερό που δίδεται από τον ΟΑΔΥΚ σε Δήμους για χρήση (άρδευση, αλλά και ύδρευση) -και όχι σε τρόφιμα (κοτόπουλα, κ.λπ.) οφείλονται, «κατά πάσα πιθανότητα», τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας που εμφανίστηκαν τόσο την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 2009, όσο και το τελευταίο διάστημα, σε περιαστικές περιοχές της πόλης των Χανίων, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), που πραγματοποίησε αναλυτική επιδημιολογική μελέτη.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο και τα αποτελέσματά της «υποδεικνύουν το νερό ως τον αγωγό της επιδημίας. Η κατανάλωση νερού βρύσης στις περιοχές που υδρεύονται από τον ΟΑΔΥΚ βρέθηκε ότι ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τη νόσηση με Campylobacter jejuni», (βακτήριο), επισημαίνει το ΚΕΕΛΠΝΟ, σε έγγραφό του, από τις 13 Νοεμβρίου, προς τη Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων και το Νοσοκομείο Χανίων.
Στο ίδιο έγγραφο, το ΚΕΕΛΠΝΟ τονίζει ότι η γεωγραφική κατανομή των κρουσμάτων γαστρεντερίτιδας, που σημειώθηκαν στα τέλη Οκτωβρίου - αρχές Νοεμβρίου, «είναι πανομοιότυπη με τις προηγούμενες επιδημίες, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα επιδημία είναι, κατά πάσα πιθανότητα, υδατογενής».
Το σοβαρό αυτό θέμα, που αφορά τη δημόσια υγεία, συζητήθηκε στην προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων, με πρωτοβουλία των νομαρχιακών συμβούλων της ελάσσονος αντιπολίτευσης, Μπάμπη Κουρούση και Πηνελόπης Ντουντουλάκη.
Στη γραπτή εισήγησή τους, οι δύο νομαρχιακοί σύμβουλοι ανέφεραν ότι «ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας ενέσκηψε τον Μάιο του 2009 με την εμφάνιση σημαντικού αριθμού κρουσμάτων με επιβεβαιωμένη εργαστηριακά λοίμωξη από Campylobacter jejuni» (βακτήριο) «σε παιδιά που διέμεναν σε περιαστικούς δήμους των Χανίων. Επιδημιολογική μελέτη από το Γραφείο Τροφιμογενών Νοσημάτων του Τμήματος Επιδημιολογικής Επιτήρησης και Παρέμβασης του Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) υποδείκνυε το νερό σαν αίτιο της επιδημίας αυτής. Η κατανάλωση νερού βρύσης στις περιοχές αυτές που υδρεύονται από τον ΟΑΔΥΚ βρέθηκε ότι ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τη νόσηση με Campylobacter jejuni στις περιοχές αυτές».
Οι δύο νομαρχιακοί σύμβουλοι τόνισαν, ακόμη, ότι «πρόσφατα, ενέσκηψε νέο κύμα αυξημένων κρουσμάτων με γαστρεντερίτιδα από τον ίδιο μικροβιακό παράγοντα στις ίδιες περιοχές. Ακολούθησε νέος έλεγχος από το ίδιο Τμήμα του ΚΕΕΛΠΝΟ, που και πάλι υπόδειξε ότι και η τρέχουσα επιδημία είναι πιθανότατα υδατογενής και πρότεινε μια σειρά μέτρων».
Μάλιστα, ο κ. Κουρούσης και η κα Ντουντουλάκη στην εισήγησή τους υπογράμμισαν πως «το Επιστημονικό αυτό Τμήμα επεσήμανε ότι δεν ήταν δυνατή η εργαστηριακή επιβεβαίωση της αιτίας της επιδημίας αυτής δεδομένης, παρά την αντίθετη υπόδειξη, της υπερχλωρίωσης του νερού την προηγούμενη ημέρα της λήψης των απαραίτητων δειγμάτων»! Ουσιαστικά, δηλαδή, κατήγγειλαν, στηριζόμενοι στα όσα καταγγέλει το ΚΕΕΛΠΝΟ στο έγγραφό του, ότι την παραμονή των προγραμματισμένων ελέγχων έγινε, εσκεμμένα, υπερχλωρίωση, προκειμένου να μην είναι δυνατή η εργαστηριακή επιβεβαίωση της αιτίας της επιδημίας!
Για το θέμα αυτό το ΚΕΕΛΠΝΟ σημειώνει χαρακτηριστικά: «Είναι πιθανό τα χαμηλά επίπεδα χλωρίου στο δίκτυο να συνέβαλαν στην επιβίωση των μικροβίων στο νερό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, η χλωρίωση του νερού σε επίπεδο Δημοτικών Αρχών πριν από τη λήψη δειγμάτων νερού από τη Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων μάς στέρησαν οποιαδήποτε πιθανότητα να ανευρεθεί Campylobacter jejuni στο νερό του δικτύου».
Παράλληλα, ο κ. Κουρούσης και η κα Ντουντουλάκη άσκησαν κριτική στη Νομαρχιακή Αρχή, λέγοντας ήταν «αντιφατική σε σχέση με όλα» η ανακοίνωση που εξέδωσε για το θέμα στις 29 Νοεμβρίου και στην οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «το καμπυλοβακτηρίδιο που ευθύνεται για τα κρούσματα που παρατηρήθηκαν ανιχνεύεται συνήθως στα ωμά πουλερικά», καθώς και ότι «ο εντοπισμός της πηγής που ευθύνεται για τη μετάδοση του βακτηριδίου δεν έχει γίνει ακόμα».
Ο κ. Κουρούσης, μιλώντας χθες στα «Χ.Ν.», αφού επεσήμανε ότι το θέμα αφορά τους Δήμους, τόνισε ότι το ζητούμενο είναι να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο και αξιόπιστο σύστημα για τη χλωρίωση και τον γενικότερο έλεγχο του πόσιμου νερού, ανάλογο με αυτό της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης - Αποχέτευσης Χανίων, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΕΛΠΝΟ, το νερό που παρέχει για ύδρευση η ΔΕΥΑΧ δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Χαρακτηριστικά το ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρει ότι έγινε «στρωματοποιημένη ανάλυση ανά παροχέα πόσιμου νερού (ΔΕΥΑΧ/ΟΑΔΥΚ). Η κατανάλωση νερού βρύσης παρέμενε παράγοντας κινδύνου μόνο στις περιοχές ύδρευσης ΟΑΔΥΚ».
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΟΑΔΥΚ
Ο γενικός διευθυντής του ΟΑΔΥΚ, αντινομάρχης Χανίων, Μανώλης Σπανουδάκης τόσο στη διάρκεια της συνεδρίασης του Νομαρχιακού Συμβουλίου, όσο και σε χθεσινές του δηλώσεις στα «Χ.Ν.», τόνισε ότι «την τελική ευθύνη της διανομής πόσιμου νερού στους χρήστες την έχουν οι Δήμοι και οι Δημοτικές Επιχειρήσεις, οι οποίες οργανωμένα και με συστηματικό τρόπο ελέγχουν και χλωριώνουν το πόσιμο νερό με σύγχρονες μεθόδους (παλμικούς κατανεμητές)».
Ο κ. Σπανουδάκης επεσήμανε, ακόμη, ότι «ο ΟΑΔΥΚ, ο οποίος προμηθεύει τους περισσότερους Δήμους με νερό, αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες του ενώπιον της ανησυχητικής αυτής κατάστασης, έλαβε άμεσα μέτρα, πέρα των ελέγχων ρουτίνας, όπως την απολύμανση των πηγών και των κεντρικών αγωγών, τον ενδελεχή έλεγχο των αγωγών διανομής και των δεξαμενών του για πιθανές εισροές λυμάτων και απέστειλε δείγματα για μικροβιολογικές αναγνωρίσεις, όπως και τήρηση αρχείων μικροβιολογικών και χημικών χαρακτηριστικών χωρίς αρνητικά αποτελέσματα».
Καταλήγοντας, ο κ. Σπανουδάκης σημείωσε ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο Χανίων έλαβε ομόφωνη απόφαση για τη «συστηματική παρακολούθηση και βελτίωση της επικοινωνίας όλων των αρμοδίων νομαρχιακών Διευθύνσεων και άλλων φορέων ανά δεκαπενθήμερο, εφόσον παρατηρούνται ανησυχητικά φαινόμενα δημόσιας υγείας».
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 23/12/2009
Το Εφετείο
και τα μεγάλα
προβλήματα
Συζήτηση και πάλι για το Εφετείο. Για πολλοστή φορά, τα τελευταία χρόνια. Την άποψή μου έγραψα ξεκάθαρα σε τούτη τη στήλη, το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου. Επομένως, πάμε παρακάτω.
Είναι η δημιουργία ή μη μεταβατικής έδρας του Εφετείου Κρήτης στο Ηράκλειο το σημαντικότερο θέμα, το σημαντικότερο πρόβλημα του νησιού; Αστεία πράγματα. Μακάρι να ήταν. Υπάρχουν, όμως, πολύ σοβαρότερα, ορισμένα εκ των οποίων αφορούν την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Θα σταθώ σε δύο, μόνο, εξ αυτών, τα οποία θεωρώ σπουδαιότερα όλων.
Πρώτον: το έλλειμμα ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, που, μεταξύ άλλων, θα συμβάλει στο να μετακινούμαστε με ασφάλεια, καθώς και να μην... ταλαιπωρούνται οι... καημένοι οι Ηρακλειώτες όταν -και αν- χρειαστεί να έρθουν στα Χανιά, για την εκδίκαση κάποιας υπόθεσής τους.
Και, δεύτερον, το έλλειμμα συγκεκριμένων υγειονομικών υπηρεσιών στους Νομούς Χανίων, Ρεθύμνου και Λασιθίου, με αποτέλεσμα δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, ασθενείς να είναι αναγκασμένοι να μεταβαίνουν καθημερινά στο Ηράκλειο, προκειμένου να... βρουν την υγειά τους! Καρκινοπαθείς, νεογνά κ.λπ. κ.λπ. Η λίστα είναι εξαιρετικά μεγάλη και προκαλεί θλίψη, αλλά και οργή.
Είναι, δε, εξοργιστικό ότι γι’ αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και για άλλα, δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης, παρά μόνο... ύπνος βαθύς, όπως σαφέστατα παραδέχθηκε προχθές ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Χανίων, Γιώργος Τζανακάκης. Το θέμα του Εφετείου «μας ξυπνά από τον λήθαργο που διανύουμε ολόκληρες τετραετίες, για να διεκδικήσουμε αυτά που στις ανακοινώσεις μας λέμε», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Είναι, επίσης, εξοργιστικό ότι γι’ αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και για άλλα, ουδέποτε ακούσαμε για άσκηση συνεχούς πίεσης έως ότου ικανοποιηθούν συγκεκριμένα αιτήματα, όπως ουδέποτε ακούσαμε για πρωτόκολλα τιμής και για παραιτήσεις. Και, βέβαια, είναι εξοργιστικό ότι γι’ αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και για άλλα, ουδέποτε είδαμε τέτοια ομοψυχία μεταξύ των αιρετών και των τοπικών φορέων.
Αποτέλεσμα; Αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και άλλα, πολλά, «καρκινοβατούν», «βουλοπλέουν». Γιατί ουδέποτε διεκδικήσαμε, ενωμένα και συντονισμένα, για να κερδίσουμε κάτι. Διεκδικούμε, συνήθως, να... μη μας πάρουν κάτι που ήδη έχουμε. Λειτουργούμε, δηλαδή, με συμπεριφορά «μικρού» και όχι «μεγάλου». Γι’ αυτό, διαχρονικά, έρχονται οι «καρπαζιές», η μία πίσω από την άλλη. Γιατί τις «καρπαζιές» τις τρώει πάντα ο «μικρός» ή αυτός που έχει συμπεριφορά «μικρού» (Χανιά) και όχι ο «μεγάλος» (Ηράκλειο).
Μονάδα Νεογνών
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ελλείμματος παροχής συγκεκριμένων υγειονομικών υπηρεσιών η Μονάδα Νεογνών. Μετά από χρόνια αγώνων, ορισμένων γιατρών και ορισμένων γονέων -και με τη στήριξη ορισμένων δημοσιογράφων- η Μονάδα λειτούργησε, πριν από λίγο καιρό, στο Νοσοκομείο Χανίων.
Μόνο που δεν λειτουργεί ως Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, αλλά ως Ενδιάμεση Μονάδα, πράγμα που σημαίνει ότι τα σοβαρά περιστατικά πρέπει -και πάλι- να μεταφέρονται στο Ηράκλειο! Είτε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο είτε στο Πανεπιστημιακό. Και τα δύο, άλλωστε, διαθέτουν Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, σε αντίθεση με τα Χανιά και τις άλλες πόλεις της Κρήτης που παραμένουν «φτωχοί συγγενείς».
ΒΟΑΚ
Σε ό,τι αφορά τον βόρειο οδικό άξονα Κρήτης, ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Η μεγάλη πλειοψηφία αιρετών και φορέων στον Νομό Χανίων ζητά, κατά καιρούς, την αναβάθμισή του και τη μετατροπή του σε σύγχρονο αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας, λέγοντας, ωστόσο, όχι, στον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μπορεί να υλοποιηθεί -όχι το... 2050, αλλά μέσα σε μία δεκαετία, δεκαπενταετία- ένα τόσο μεγάλο και «ακριβό» έργο (ο προϋπολογισμός του ξεπερνά τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ): στη μέθοδο της παραχώρησης.
Πριν από ένα μήνα, σε συνέντευξή του στον γράφοντα, ο πρώην υπουργός και βουλευτής, Νίκος Χριστοδουλάκης, αναφερόμενος στο θέμα του ΒΟΑΚ ήταν ξεκάθαρος και αμετακίνητος στη θέση του, σε αντίθεση με ορισμένους άλλους. «Αν μπορούσε να γίνει» (ο ΒΟΑΚ) «από δημόσιες επενδύσεις εγώ θα ήμουν ο πρώτος που θα το υποστήριζα, διότι αυτό θα εγγυάτο μία ταχύτητα και μία αμεσότητα στην κατασκευή», είπε με ειλικρίνεια.
Και συνέχισε: «Ο προϋπολογισμός του έργου ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ. Και δεν έχει προβλεφθεί κανένα τέτοιο ποσό, ούτε καν να το πλησιάζει, στο νέο περιφερειακό πρόγραμμα της Κρήτης. Επίσης, ο ΒΟΑΚ δεν έχει ενταχθεί στο εθνικό σκέλος των αυτοκινητοδρόμων. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει καμία τέτοια ορατή χρηματοδότηση για τα επόμενα έξι χρόνια. Τώρα αν μου πείτε ότι μετά από εκατό χρόνια μπορεί να γίνει το έργο από εθνικούς πόρους, αυτό δεν με αφορά. Αφορά τα εγγόνια μου, ίσως και τα δισέγγονά μου, αλλά όχι εμένα».
Ούτε εμένα με αφορά αυτό, αλλά ούτε και κανέναν άλλον. «Αν θέλουμε να παραμένει έτσι και να γίνεται ένα χιλιόμετρο κάθε δύο - τρία χρόνια και μετά από πενήντα - εκατό χρόνια να έχει γίνει ο μισός είναι άλλη προσέγγιση. Είναι μία προσέγγιση, η οποία βασίζεται σε ψευδαισθήσεις, σε κουβέντες που δεν έχουν καμία βάση. Είναι μία προσέγγιση που συντηρεί το πρόβλημα», υπογράμμισε, απολύτως ορθά, ο κ. Χριστοδουλάκης.
Επαναφέρω την πρόταση αυτή, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να διασφαλίσει πόρους και από το δημόσιο και από ιδιώτες για να κατασκευαστεί ο αυτοκινητόδρομος».
Θέλω να ελπίζω ότι, τελικά, θα επικρατήσει η λογική. Γιατί -πολιτική- λογική απαιτείται. Και ισχυρή πολιτική βούληση. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.
και τα μεγάλα
προβλήματα
Συζήτηση και πάλι για το Εφετείο. Για πολλοστή φορά, τα τελευταία χρόνια. Την άποψή μου έγραψα ξεκάθαρα σε τούτη τη στήλη, το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου. Επομένως, πάμε παρακάτω.
Είναι η δημιουργία ή μη μεταβατικής έδρας του Εφετείου Κρήτης στο Ηράκλειο το σημαντικότερο θέμα, το σημαντικότερο πρόβλημα του νησιού; Αστεία πράγματα. Μακάρι να ήταν. Υπάρχουν, όμως, πολύ σοβαρότερα, ορισμένα εκ των οποίων αφορούν την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Θα σταθώ σε δύο, μόνο, εξ αυτών, τα οποία θεωρώ σπουδαιότερα όλων.
Πρώτον: το έλλειμμα ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, που, μεταξύ άλλων, θα συμβάλει στο να μετακινούμαστε με ασφάλεια, καθώς και να μην... ταλαιπωρούνται οι... καημένοι οι Ηρακλειώτες όταν -και αν- χρειαστεί να έρθουν στα Χανιά, για την εκδίκαση κάποιας υπόθεσής τους.
Και, δεύτερον, το έλλειμμα συγκεκριμένων υγειονομικών υπηρεσιών στους Νομούς Χανίων, Ρεθύμνου και Λασιθίου, με αποτέλεσμα δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, ασθενείς να είναι αναγκασμένοι να μεταβαίνουν καθημερινά στο Ηράκλειο, προκειμένου να... βρουν την υγειά τους! Καρκινοπαθείς, νεογνά κ.λπ. κ.λπ. Η λίστα είναι εξαιρετικά μεγάλη και προκαλεί θλίψη, αλλά και οργή.
Είναι, δε, εξοργιστικό ότι γι’ αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και για άλλα, δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης, παρά μόνο... ύπνος βαθύς, όπως σαφέστατα παραδέχθηκε προχθές ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Χανίων, Γιώργος Τζανακάκης. Το θέμα του Εφετείου «μας ξυπνά από τον λήθαργο που διανύουμε ολόκληρες τετραετίες, για να διεκδικήσουμε αυτά που στις ανακοινώσεις μας λέμε», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Είναι, επίσης, εξοργιστικό ότι γι’ αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και για άλλα, ουδέποτε ακούσαμε για άσκηση συνεχούς πίεσης έως ότου ικανοποιηθούν συγκεκριμένα αιτήματα, όπως ουδέποτε ακούσαμε για πρωτόκολλα τιμής και για παραιτήσεις. Και, βέβαια, είναι εξοργιστικό ότι γι’ αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και για άλλα, ουδέποτε είδαμε τέτοια ομοψυχία μεταξύ των αιρετών και των τοπικών φορέων.
Αποτέλεσμα; Αυτά τα δύο ζητήματα, καθώς και άλλα, πολλά, «καρκινοβατούν», «βουλοπλέουν». Γιατί ουδέποτε διεκδικήσαμε, ενωμένα και συντονισμένα, για να κερδίσουμε κάτι. Διεκδικούμε, συνήθως, να... μη μας πάρουν κάτι που ήδη έχουμε. Λειτουργούμε, δηλαδή, με συμπεριφορά «μικρού» και όχι «μεγάλου». Γι’ αυτό, διαχρονικά, έρχονται οι «καρπαζιές», η μία πίσω από την άλλη. Γιατί τις «καρπαζιές» τις τρώει πάντα ο «μικρός» ή αυτός που έχει συμπεριφορά «μικρού» (Χανιά) και όχι ο «μεγάλος» (Ηράκλειο).
Μονάδα Νεογνών
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ελλείμματος παροχής συγκεκριμένων υγειονομικών υπηρεσιών η Μονάδα Νεογνών. Μετά από χρόνια αγώνων, ορισμένων γιατρών και ορισμένων γονέων -και με τη στήριξη ορισμένων δημοσιογράφων- η Μονάδα λειτούργησε, πριν από λίγο καιρό, στο Νοσοκομείο Χανίων.
Μόνο που δεν λειτουργεί ως Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, αλλά ως Ενδιάμεση Μονάδα, πράγμα που σημαίνει ότι τα σοβαρά περιστατικά πρέπει -και πάλι- να μεταφέρονται στο Ηράκλειο! Είτε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο είτε στο Πανεπιστημιακό. Και τα δύο, άλλωστε, διαθέτουν Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, σε αντίθεση με τα Χανιά και τις άλλες πόλεις της Κρήτης που παραμένουν «φτωχοί συγγενείς».
ΒΟΑΚ
Σε ό,τι αφορά τον βόρειο οδικό άξονα Κρήτης, ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Η μεγάλη πλειοψηφία αιρετών και φορέων στον Νομό Χανίων ζητά, κατά καιρούς, την αναβάθμισή του και τη μετατροπή του σε σύγχρονο αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας, λέγοντας, ωστόσο, όχι, στον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μπορεί να υλοποιηθεί -όχι το... 2050, αλλά μέσα σε μία δεκαετία, δεκαπενταετία- ένα τόσο μεγάλο και «ακριβό» έργο (ο προϋπολογισμός του ξεπερνά τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ): στη μέθοδο της παραχώρησης.
Πριν από ένα μήνα, σε συνέντευξή του στον γράφοντα, ο πρώην υπουργός και βουλευτής, Νίκος Χριστοδουλάκης, αναφερόμενος στο θέμα του ΒΟΑΚ ήταν ξεκάθαρος και αμετακίνητος στη θέση του, σε αντίθεση με ορισμένους άλλους. «Αν μπορούσε να γίνει» (ο ΒΟΑΚ) «από δημόσιες επενδύσεις εγώ θα ήμουν ο πρώτος που θα το υποστήριζα, διότι αυτό θα εγγυάτο μία ταχύτητα και μία αμεσότητα στην κατασκευή», είπε με ειλικρίνεια.
Και συνέχισε: «Ο προϋπολογισμός του έργου ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ. Και δεν έχει προβλεφθεί κανένα τέτοιο ποσό, ούτε καν να το πλησιάζει, στο νέο περιφερειακό πρόγραμμα της Κρήτης. Επίσης, ο ΒΟΑΚ δεν έχει ενταχθεί στο εθνικό σκέλος των αυτοκινητοδρόμων. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει καμία τέτοια ορατή χρηματοδότηση για τα επόμενα έξι χρόνια. Τώρα αν μου πείτε ότι μετά από εκατό χρόνια μπορεί να γίνει το έργο από εθνικούς πόρους, αυτό δεν με αφορά. Αφορά τα εγγόνια μου, ίσως και τα δισέγγονά μου, αλλά όχι εμένα».
Ούτε εμένα με αφορά αυτό, αλλά ούτε και κανέναν άλλον. «Αν θέλουμε να παραμένει έτσι και να γίνεται ένα χιλιόμετρο κάθε δύο - τρία χρόνια και μετά από πενήντα - εκατό χρόνια να έχει γίνει ο μισός είναι άλλη προσέγγιση. Είναι μία προσέγγιση, η οποία βασίζεται σε ψευδαισθήσεις, σε κουβέντες που δεν έχουν καμία βάση. Είναι μία προσέγγιση που συντηρεί το πρόβλημα», υπογράμμισε, απολύτως ορθά, ο κ. Χριστοδουλάκης.
Επαναφέρω την πρόταση αυτή, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να διασφαλίσει πόρους και από το δημόσιο και από ιδιώτες για να κατασκευαστεί ο αυτοκινητόδρομος».
Θέλω να ελπίζω ότι, τελικά, θα επικρατήσει η λογική. Γιατί -πολιτική- λογική απαιτείται. Και ισχυρή πολιτική βούληση. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΑΡΧΗ ΧΑΝΙΩΝ
Αιχμές κατά τοπικών
τηλεοπτικών μέσων
Στο περιθώριο
της ετήσιας
γιορτής της
ΕΣΗΕΠΗΝ
για τα παιδιά
των δημοσιογράφων
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Αιχμές κατά τοπικών τηλεοπτικών Μέσων Ενημέρωσης άφησε χθες ο νομάρχης Χανίων, Γρηγόρης Αρχοντάκης, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν περιπτώσεις (ρεπορτάζ) που ασκείται κριτική, χωρίς την τήρηση των κανόνων δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Οι δηλώσεις του κ. Αρχοντάκη έγιναν στο περιθώριο της καθιερωμένης χριστουγεννιάτικης γιορτής, που διοργάνωσε, για άλλη μία χρονιά, στα Χανιά, η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων (ΕΣΗΕΠΗΝ), με «πρωτεργάτη», το μέλος του δευτεροβάθμιου Πειθαρχιακού Συμβουλίου, Παντελή Χουλάκη και με χορηγό τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων.
Ο κ. Αρχοντάκης παραβρέθηκε, για λίγο, στην εκδήλωση και ευχήθηκε στους δημοσιογράφους και στις οικογένειές τους, «υγεία, ευτυχία και να έχουν μια καλή χρονιά το 2010».
Σε δηλώσεις του, τόνισε ότι «η σχέση μεταξύ ενός πολιτικού και ενός δημοσιογράφου -και πιο ειδικά στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης- είναι μία σχέση αλληλοεξάρτησης, θα λέγαμε. Απ' τη μια ο δημοσιογράφος έχει ανάγκη τον πολιτικό, τον αυτοδιοικητικό για να βγάλει το ψωμί του, για να τον κρίνει, για να τον επιβραβεύσει και από την άλλη, εμείς, οι αυτοδιοικητικοί, έχουμε ανάγκη από την κριτική, από την επιβράβευση, από τους δημοσιογράφους και από τα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης. Υπάρχει μια σχέση αμφίδρομη. Με όλους όσους δουλεύουν στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, εγώ τουλάχιστον προσωπικά, προσπαθώ να έχω μια καλή σχέση και βεβαίως αποδέχομαι την όποια κριτική, όσο σκληρή και αν είναι, με την προϋπόθεση ότι αυτή η κριτική γίνεται με κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας».
«Δεν είναι του κλίματος, αλλά υπονοείτε ότι κάποιες φορές αυτή η κριτική δεν γίνεται με κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας;», ρωτήσαμε τον Νομάρχη Χανίων.
«Κάποιες φορές ναι, δεν γίνεται με κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας και βέβαια είναι κάτι που σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι το αποφασίζει και το κινεί ο ίδιος ο δημοσιογράφος. Το κακό είναι ότι και οι δημοσιογράφοι είναι εργαζόμενοι και καμιά φορά υποκύπτουν στις πιέσεις των εργοδοτών τους. Και αυτό είναι ένα θέμα που πιστεύω ότι πρέπει να απασχολήσει κατ' αρχήν τη δημοσιογραφική οικογένεια και βέβαια την Πολιτεία».
Ερωτηθείς, από τα «Χ.Ν.», αν η συγκεκριμένη καταγγελία αφορά όλα τα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, ο κ. Αρχοντάκης διευκρίνισε ότι περιπτώσεις κριτικής χωρίς την τήρηση των κανόνων δημοσιογραφικής δεοντολογίας «έχουν συμβεί, κάποιες λίγες φορές, σε ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης».
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Βολές κατά... Αθανασάκη!
Από τον
επικεφαλής
της μείζονος
αντιπολίτευσης
στο Δημοτικό
Συμβούλιο
Χανίων,
δικηγόρο,
Γ. Ντερμανάκη
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Τον κ. Νίκο Αθανασάκη, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού, κατήγγειλε χθες, ως «ηθικό και πολιτικό αυτουργό του πλήγματος που επιχειρείται σε βάρος των Χανίων», με την ίδρυση μεταβατικής έδρας του Εφετείου Κρήτης στο Ηράκλειο, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων, δικηγόρος, Γιάννης Ντερμανάκης, κάνοντας λόγο για «αθανασάκειες αθλιότητες».
Ο κ. Ντερμανάκης εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στον κ. Αθανασάκη, μιλώντας στους δημοσιογράφους, στο περιθώριο της έκτακτης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου για το Εφετείο, που προκλήθηκε μετά από πρωτοβουλία του συνδυασμού του και με αφορμή τη σημερινή σύσκεψη στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει συγκαλέσει ο υπουργός, Χάρης Καστανίδης, με θέμα την ίδρυση μεταβατικής έδρας του Εφετείου Κρήτης στο Ηράκλειο. Στη σύσκεψη έχουν κληθεί οι βουλευτές Κρήτης και οι πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων των τεσσάρων Νομών του νησιού.
Ειδικότερα, ο κ. Ντερμανάκης τόνισε ότι ο κ. Αθανασάκης «είναι εκείνος, ο οποίος με εμμονή, από καιρό πολύ, μεθοδεύει επαίσχυντα τα μέτρα συναλλαγής, τη μεταφορά ουσιαστικά του Εφετείου στο Ηράκλειο. Πριν από έναν χρόνο, παρουσία του τότε βουλευτή Χανίων και πολιτευτών, τότε, του Νομού, στη Χαριλάου Τρικούπη, επέδειξε θράσος και ανεντιμότητα, λέγοντας ότι θα βγει ανακοίνωση, παρά τις αντιρρήσεις όλων, για μεταφορά του Εφετείου στο Ηράκλειο. Ήταν θρασύτατος και τότε του είπα ότι αυτό αποτελεί πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Είμαι βέβαιος ότι ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει το μέγεθος του προβλήματος. Γι' αυτό πρότεινα, άμεσα, να γίνει συνάντηση όλων των αιρετών φορέων με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ότι δεν θα ανεχθεί ο κ. Παπανδρέου αυτή την αδιαφάνεια. Αυτό το σκάνδαλο, που ως κομματικό σκάνδαλο θα έχει συνέχεια».
Ο κ. Ντερμανάκης κατήγγειλε επίσης ότι ο κ. Αθανασάκης «επέβαλε ακόμα και το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά με προσωπικά κριτήρια. Γι' αυτό καλώ όλα τα μέλη του ΠΑΣΟΚ σε μία ηθική αντίσταση. Δεν θα αφήσουμε τον Αθανασάκη να μετουσιώσει το ΠΑΣΟΚ σ' έναν αποϊδεολογικοποιημένο χώρο. Επομένως, αυτό που μένει να γίνει είναι η άμεση ενημέρωση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ». Κληθείς από τα «Χ.Ν.» να αποσαφηνίσει την καταγγελία του, ο κ. Ντερμανάκης είπε ότι «ήταν προσωπικά τα κριτήρια επιλογής μέρους του ψηφοδελτίου. Αυτό αποτελεί σκάνδαλο όταν σ' αυτόν τον βαθμό τον ανήθικο λειτουργεί ένας, ο οποίος είναι κοντά στον πρωθυπουργό».
Νωρίτερα, πριν τη συνεδρίαση, ο κ. Βιρβιδάκης έκανε μία εξαιρετικά σκληρή δήλωση, την οποία επανέλαβε στη συνέχεια, ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου.
«Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Τα Χανιά έγιναν πρωτεύουσα της Κρήτης τον 19ο αιώνα, επί τουρκοκρατίας, για να αντιμετωπιστούν οι επαναστάσεις του χανιώτικου λαού. Η δικτατορία επέλεξε να πάει την πρωτεύουσα στο Ηράκλειο. Από 'κει και πέρα, όποια κυβέρνηση δημιουργήσει θέμα μεταφοράς του Εφετείου, του τελευταίου οχυρού της αποκέντρωσης και της ισόρροπης ανάπτυξης στην Κρήτη, αναλαμβάνει να γραφτεί αναλόγως στην ιστορία», σημείωσε ο κ. Βιρβιδάκης.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
Το θέμα του Εφετείου συζητήθηκε εκτενώς στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων, παρουσία του βουλευτή Χανίων της ΝΔ Χρήστου Μαρκογιαννάκη, του νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη, του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, Δημήτρη Ποντικάκη, των πρώην βουλευτών της ΝΔ, Μανούσου Βολουδάκη και Στέλιου Νικηφοράκη, του αντινομάρχη, Μανώλη Σπανουδάκη και του νομαρχιακού συμβούλου, Γιώργου Κονταξάκη, με την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων να τοποθετούνται.
Το Δημοτικό Συμβούλιο κατέληξε σε ψήφισμα, το οποίο υπερψήφισαν η συμπολίτευση και η μείζων αντιπολίτευση, ενώ «παρών» δήλωσαν οι δημοτικοί σύμβουλοι, Αντώνης Σχετάκης και Νίκος Παπαντωνάκης. Στο ψήφισμα, ζητείται, μεταξύ άλλων, «από όλους, εφόσον οδηγηθούμε σε διάσπαση του Εφετείου Κρήτης, να υλοποιήσουν το πρωτόκολλο τιμής, όπως έχει συμφωνηθεί και υπογραφεί το 2001».
Στην τοποθέτησή του, ο κ. Ντερμανάκης, αφού έκανε μία σύντομη αναδρομή στο θέμα του Εφετείου, υποστήριξε ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου αγνοεί τη διάσταση του ζητήματος που έχει προκύψει και ζήτησε να υπάρξει ευρεία σύσκεψη των τοπικών φορέων και, εν συνεχεία, συνάντησή τους με τον πρωθυπουργό.
Υπέρ της συνάντησης με τον πρωθυπουργό τάχθηκε ο κ. Μαρκογιαννάκης και πρότεινε ανάλογες συναντήσεις να γίνουν και με τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο ίδιος ανέφερε ότι «η αίσθηση που έχω είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Και πολύ φοβάμαι ότι τη Δευτέρα» (σήμερα) «καλούμαστε -και γι' αυτό είναι και περιορισμένη η πρόσκληση- για να μας ανακοινωθεί η απόφαση. Κυκλοφορεί, εσείς ξέρετε καλύτερα όσοι είστε στο ΠΑΣΟΚ, ότι είχε δοθεί ρητή υπόσχεση την προεκλογική περίοδο. Είναι τέτοια η αυτοπεποίθηση της πλευράς του Ηρακλείου, που εμένα με ανησυχεί πάρα πολύ».
Ο κ. Μαρκογιαννάκης είπε ότι ζητούμενο είναι η ενίσχυση του υφιστάμενου Εφετείου και όχι η περαιτέρω αποδυνάμωσή του. «Τη μία κακομοιριά θα την κάνουμε δύο;», αναρωτήθηκε και ξεκαθάρισε ότι για τον ίδιο το πρωτόκολλο τιμής ισχύει στο ακέραιο.
«Στο ίδιο έργο θεατές ακόμα μια φορά. Τρίτη στη δική μου θητεία και πολλοστή από το 2001 και μετά», δήλωσε ο νομάρχης Χανίων, Γρηγόρης Αρχοντάκης, ο οποίος έκανε λόγο για «προσπάθεια μιας ομάδας από το Ηράκλειο να περάσει ένα συγκεκριμένο ρουσφέτι από το Υπουργείο Δικαιοσύνης».
Ο κ. Αρχοντάκης τόνισε ότι την περίοδο αυτή γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση «να περικόψει δαπάνες, να μαζέψει υπηρεσίες και να κάνει πιο αποτελεσματικό τον δημόσιο τομέα, στηρίζοντας, ουσιαστικά, λιγότερες διοικητικές ομάδες και κάνοντά τις πιο ισχυρές. «Την ίδια ώρα», τόνισε ο κ. Αρχοντάκης, «που υπάρχει αυτή η προσπάθεια ένα ρουσφέτι πάει να περάσει με την ακριβώς αντίθετη λογική. Με τη δημιουργία μίας νέας Υπηρεσίας, την οποία δεν την έχει ανάγκη η Κρήτη».
Ο πρώην βουλευτής Χανίων της ΝΔ, Στέλιος Νικηφοράκης ζήτησε την επικαιροποίηση - ενεργοποίηση του πρωτοκόλλου τιμής, τονίζοντας ότι «όποιος βάζει την υπογραφή του δεν τη βάζει ούτε για επικοινωνία ούτε για λαϊκισμό, αλλά γιατί το εννοεί». Παράλληλα, επεσήμανε ότι στον αγώνα αυτόν οι φορείς των Χανίων έχουν έναν «ακριβό όμηρο: την αμερικανική Βάση». Και πρόσθεσε: «έχουμε τη δυνατότητα να εκβιάσουμε σκληρά. Το θέμα είναι να αποδείξουμε ότι έχουμε και τη θέληση».
Ο πρώην βουλευτής Χανίων της ΝΔ, Μανούσος Βολουδάκης τάχθηκε κατά της διάσπασης του Εφετείου, λέγοντας ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα «ακόμη χειρότερη απονομή της δικαιοσύνης. Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι το πρωτόκολλο τιμής δεσμεύει και τον ίδιο, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δηλώνω ότι σε καμία περίπτωση δεν θα δεχόμουν να αναλάβω έδρα, που θα προέκυπτε από παραίτηση για ένα τέτοιο θέμα».
Το θέμα του Εφετείου δεν αφορά μόνο τους δικηγόρους. «Είναι θέμα αξιοπρέπειας, τιμής για τα Χανιά. Το μόνο που έχει μείνει στα Χανιά είναι το Εφετείο», τόνισε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, Δημήτρης Ποντικάκης, σημειώνοντας ότι «εμείς είμαστε συνεχώς επί ποδός. Τα επιχειρήματά μας είναι βάσιμα, αλλά δυστυχώς δεν τα ακούνε, διότι το θέμα είναι καθαρά πολιτικό».
ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Υπάρχουν πολλά σοβαρότερα προβλήματα από το Εφετείο για τα οποία ουδέποτε υπήρξαν τόσο μεγάλες αντιδράσεις και τέτοια «ομοψυχία», τόνισε ο δημοτικός σύμβουλος, Αντώνης Σχετάκης,
Ειδικότερα, ο κ. Σχετάκης επεσήμανε ότι «υπάρχει ένα κομμάτι του χανιώτικου λαού, δεν ξέρω πόσο μικρό ή πόσο μεγάλο είναι, που στην κυριολεξία “τά 'χει πάρει” με αυτή την κατάσταση, “τά 'χει πάρει” με το Εφετείο, “τά 'χει πάρει” με αυτή την “ομοψυχία” -σε πολλά εισαγωγικά- με το Εφετείο. Να το καταπιούμε που το λάδι έχει 1,90 ευρώ οι έξι γραμμές. Να το καταπιούμε που ο πυρηνοτρήτης εκτύπησε έξι Νομούς της χώρας, αλλά δεν εκτύπησε τα Χανιά, την Κρήτη. Να το καταπιούμε που οι πολυεθνικές, τις τελευταίες ημέρες, έχουν ρημάξει την αγορά της πόλης και που οι μικρομεσαίοι αρχίζουν να κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο. Να καταπιούμε το γεγονός ότι οι Βάσεις εξακολουθούν εδώ να λειτουργούν, με ό,τι συνέπειες υπάρχουν για την ανάπτυξη, για τον τουρισμό. Να καταπιούμε και την Ξυλοκαμάρα και τη ρύπανση. Να καταπιούμε και την κατάρρευση του τουρισμού, αλλά την ίδρυση Εφετείου Ανατολικής Κρήτης, κύριοι, δεν πρόκειται να την καταπιούμε. Εδώ είναι μεγάλο πεδίο», ανέφερε ο κ. Σχετάκης, ο οποίος διευκρίνισε, πάντως, ότι σε περίπτωση που ισχύει το πρωτόκολλο τιμής θα παραιτηθεί και ο ίδιος.
Αντιθέτως, ο δημοτικός σύμβουλος, Νίκος Παπαντωνάκης δήλωσε ξεκάθαρα ότι τον ίδιο δεν τον δεσμεύει το πρωτόκολλο τιμής. Στην τοποθέτησή του σημείωσε ότι «γίνεται πολύς ντόρος τα τελευταία χρόνια, και από τη μεριά των Ηρακλειωτών και από τη μεριά των Χανιωτών, με μια άνευ ουσίας τοπικιστική αντιπαράθεση, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του λαού της Κρήτης είναι η ίδρυση ή όχι μεταβατικού Εφετείου στο Ηράκλειο. Με αποτέλεσμα, τόσα χρόνια να τρίβουν τα χέρια τους όλες οι κυβερνήσεις, γιατί αποπροσανατολίζεται ο λαός της Κρήτης, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, και δεν αγωνίζονται ενωμένα, διεκδικώντας λύσεις για τα πραγματικά προβλήματα που τα απασχολούν. Δεν είδα ποτέ να γίνεται παρόμοια κινητοποιήση για το Νοσοκομείο Χανίων και την κατάσταση της υγείας», ανέφερε ο κ. Παπαντωνάκης.
«Ενιαία περιφέρεια δεν σημαίνει αποψίλωση υπηρεσιών, συγκέντρωσή τους σε μια και μόνο έδρα. Δεν σημαίνει επίσης όξυνση των περιφερειακών ανισοτήτων, αλλά αντίθετα εξισορρόπησή τους στη βάση μιας σωστά δομημένης ανάπτυξης όχι μόνο οικονομικής ή εμπορικής, αλλά πρωτίστως πνευματικής και πολιτιστικής. Θέματα που έπρεπε ήδη να έχουν λυθεί χάριν του ενιαίου πλέον θεσμού της Περιφέρειας», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων, Γιώργος Τζανακάκης. Και προσθέτει: «Δεν στεκόμαστε εγωιστικά, ούτε χάριν συμφερόντων στο να παραμείνει το θέμα του Εφετείου ως έχει. Λύσεις που ωραιοποιούν το θέμα (π.χ. μεταβατικές έδρες κ.λπ.) σημαίνουν ουσιαστικά την κατάργησή του με έδρα τα Χανιά. Αγωνιζόμαστε πάντα για μια ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη, την αποκέντρωση θεσμών και υπηρεσιών με γνώμονα το συμφέρον του πολίτη και μόνον, και την ιστορία του τόπου τούτου. Αυτό και τώρα θα πράξουμε πιστοί στις δεσμεύσεις και τις αρχές μας».
ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ
Στο ψήφισμα, που ενέκρινε χθες το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων, αναφέρονται τα εξής:
1. Καταδικάζουμε την ανακίνηση του θέματος του Εφετείου από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, που όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε καλύτερη απόδοση της δικαιοσύνης, αλλά αντίθετα θα την επιδεινώσει και οδηγεί σε διχασμό.
2. Θεωρούμε απαράδεκτο τον αποκλεισμό της Αυτοδιοίκησης Α' και Β' βαθμού, από τη σύσκεψη στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
3. Καλούμε την κυβέρνηση να μεριμνήσει για τα θέματα που σχετίζονται με την αποκέντρωση και την ισόρροπη ανάπτυξη, εν όψει μάλιστα και της διοικητικής μεταρρύθμισης.
4. Δηλώνουμε την πρόθεσή μας, να αγωνιστούμε για τα δίκαια του χανιώτικου λαού, συνεπείς προς την ιστορία αυτού του τόπου.
5. Ζητούμε από όλους, εφόσον οδηγηθούμε σε διάσπαση του Εφετείου Κρήτης, να υλοποιήσουν το πρωτόκολλο τιμής, όπως έχει συμφωνηθεί και υπογραφεί το 2001.
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 19/12/2009
Εφετείο Κρήτης
«Περιστρεφόμαστε. Η ζωή μας κύκλους κάνει», έλεγε ένας «ωραίος κουζουλός», στα μέσα της δεκαετίας του ’80, απολαμβάνοντας τον καφέ του, σχεδόν καθημερινά, στην παραλία του Πλατανιά.
Μεγάλη αλήθεια. Πάρτε για παράδειγμα το θέμα του Εφετείου Κρήτης. Κάθε τρεις και λίγο έρχεται στην επιφάνεια. Στα μεσοδιαστήματα «κινείται» στα υπόγεια. Από τους δικηγόρους του Ηρακλείου, κατά κύριο λόγο. Οι οποίοι θέλουν μεταβατική έδρα στην πόλη τους για να μην ταλαιπωρούνται, λέει, οι καημένοι οι πολίτες της Ανατολικής Κρήτης.
Από την άλλη πλευρά, οι δικηγόροι των Χανίων αντιδρούν εντονότατα. Αντέδρασαν έντονα εξ αρχής. Και γι’ αυτό αντέδρασαν, εξίσου έντονα, και οι περισσότεροι τοπικοί φορείς. Διότι, είναι σαφές -άσχετα αν δεν ομολογείται δημόσια- ότι, αν δεν αντιδρούσαν οι δικηγόροι, στα «παλιά τους τα παπούτσια θα έγραφαν» και οι περισσότεροι τοπικοί φορείς το Εφετείο. Όπως το έχει «γράψει», επί σειρά ετών, η Πολιτεία, με αποτέλεσμα την υποβάθμισή του.
Το Εφετείο Κρήτης δεν πρέπει να διασπαστεί, γιατί θα υποβαθμιστεί η ποιότητα της Δικαιοσύνης, λένε οι δικηγόροι των Χανίων. Είναι ένα σωστό επιχείρημα. Πόσο, όμως, ακόμη θα υποβαθμιστεί; Είναι ένα ερώτημα. Διότι αν σήμερα έχει σχεδόν πιάσει πάτο, πόσο πιο κάτω να πάει; Και πόσο χαμηλά είχε πέσει όταν δρούσε το παραδικαστικό κύκλωμα και στα Χανιά, την ύπαρξη του οποίου φαίνεται ότι γνώριζε ή υποψιαζόταν, έστω, η μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων, χωρίς ν’ αντιδράσει θεσμικά, με τον ίδιο δυναμισμό και την ίδια αποφασιστικότητα, μέσω του Δικηγορικού Συλλόγου; Άλλο σημαντικό ερώτημα αυτό. Πιθανότατα χωρίς απάντηση.
Ολα τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι θα πρέπει -ντε και καλά- να δημιουργηθεί δεύτερο Εφετείο στην Κρήτη. Τουναντίον. Σημαίνουν, απλά, ότι αρκετά από τα επιχειρήματα των δικηγόρων και των τοπικών φορέων είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Το θέμα δεν είναι να παραμείνει στα Χανιά το Εφετείο για ιστορικούς και άλλους συναισθηματικούς λόγους. Ούτε θα πρέπει να παραμείνει μόνο για να μην υποβαθμιστεί η δικαιοσύνη. Το Εφετείο πρέπει να παραμείνει στα Χανιά και να ενισχυθεί με εφέτες, γιατί μόνο έτσι, δηλαδή με ουσιαστική αποκέντρωση, δύναται να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη σε ανατολή και δύση, βορρά και νότο. Και η ισόρροπη ανάπτυξη στην Κρήτη παραμένει, ακόμη, μεγάλο ζητούμενο.
Οι εξ ανατολών συμπατριώτες μας έχουν άλλες αντιλήψεις. Με βασικό επιχείρημα την ταλαιπωρία του κόσμου. Ομολογώ ότι... ζηλεύω! Τόση αγάπη πια για τον πολίτη στο Ηράκλειο και το Λασίθι; Ειδικά στο Λασίθι οι πολίτες θα πρέπει να αισθάνονται «σκλαβωμένοι» από την αγάπη και την ευαισθησία των δικηγόρων του Ηρακλείου, οι οποίοι κάθε φορά που αναφέρονται στην απόσταση μνημονεύουν τη Σητεία και την Ιεράπετρα. Ομολογώ, δε, ότι το αίσθημα της ζήλειας, του φθόνου, δυναμώνει μέσα μου το τελευταίο διάστημα όταν ακούω τους δικηγόρους του Ηρακλείου να δηλώνουν, όταν αντιπαρατίθενται δημοσίως με εκπροσώπους φορέων των Χανίων, ότι είναι πρόθυμοι να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις για να δημιουργηθούν και στα Χανιά παραρτήματα των Υπηρεσιών που μεταφέρθηκαν, από την εποχή της Χούντας και δώθε, στο Ηράκλειο. Για να μην ταλαιπωρούνται και οι καημένοι οι Χανιώτες, βρε αδελφέ. Κουβέντες του αέρα, βέβαια, μέχρι να γίνει εκεί το Εφετείο. Όσο για το Ρέθυμνο και το Λασίθι; Τσιμουδιά. Αυτοί δεν έχουν τίποτε για να το πάρουν στο Ηράκλειο. Άρα, άσ’ τους να ταλαιπωρούνται, γενικώς.
Αρκετά, όμως, με την πλάκα. Ας δεχθούμε ότι οι Ηρακλειώτες έχουν δίκιο όταν αναφέρονται σε «ταλαιπωρία πολιτών» για το θέμα του Εφετείου. Την έδρα της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Κρήτης γιατί παλεύουν, επί σειρά ετών, να την πάρουν στο Ηράκλειο; Για «να μην ταλαιπωρούνται οι καημένοι οι πολίτες»; Τα πεζοπόρα τμήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας γιατί τα «καπάρωσαν» στο Ηράκλειο; Για να συμβάλλουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών στα κακοτράχαλα εδάφη της... πεδιάδας της Μεσαράς, την ώρα που το φαράγγι της Σαμαριάς, μία από τις σημαντικότερες περιοχές φυσικού κάλλους του πλανήτη, που από το 1981 έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO «Απόθεμα της Βιόσφαιρας», κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή;
Η απάντηση είναι μία και εύκολη. Στο Ηράκλειο, όπως και σε ορισμένες άλλες περιοχές της χώρας, βολεύτηκαν και καλομάθανε με το -εντελώς λανθασμένο- μοντέλο ανάπτυξης που προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ένα μοντέλο, που ουσιαστικά προβλέπει τη δημιουργία μίας μικρής Αθήνας, ανά περιφέρεια, στην οποία θα συγκεντρωθούν τα πάντα. Ο υδροκεφαλισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στην Κρήτη; Να «φυτοζωεί» το Λασίθι, που έχει την ευλογία, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά κατάρα, για τα ελληνικά, να διαθέτει τρεις μεγάλες -σύμφωνα με τα δεδομένα της περιοχής- πόλεις, αντί για μία. Και το Ρέθυμνο να βυθίζεται όλο και περισσότερο στην αναπτυξιακή ανυποληψία. Δυστυχώς...
Αυτό είναι προφανές ότι κάποια στιγμή πρέπει ν’ αλλάξει. Ωστόσο, με τα μυαλά που κουβαλάνε οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες σε όλο το νησί οι προοπτικές είναι δυσοίωνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοοτροπίας «συγκρητισμού» η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης, το 2004, στην Παλιόχωρα για το χωροταξικό. Ποιο ήταν το θέμα που μονοπώλησε την κουβέντα; Το... Εφετείο. Κλήθηκαν, δηλαδή, οι τοπικοί μας άρχοντες να συζητήσουν για το σημαντικότερο αναπτυξιακό εργαλείο ενός τόπου, εξαιτίας της απουσίας του οποίου έχουν γίνει «εγκλήματα» μέχρι σήμερα, κι εκείνοι τσακώνονταν σαν τα κοκόρια για την έδρα του Εφετείου! Τόσο καλά! Αγνοώντας, μάλιστα, σχεδόν όλοι, το προφανές. Ότι στο χωροταξικό μπορεί να προβλεφθεί πού θα κατασκευαστούν δικαστήρια, αλλά όχι αν σε αυτά (στα κτήρια δηλαδή) θα στεγαστούν Πρωτοδικεία, Εφετεία κ.λπ. Και διηγώντας τα να κλαις...
Το θέμα του Εφετείου Κρήτης δίνει την ευκαιρία για νέες διεκδικήσεις. Όχι, όμως, για τον Βενιζέλο. Ούτε για την ιστορία των Χανίων. Ούτε για το ένδοξο παρελθόν. Ούτε για τους δικηγόρους. Ούτε μόνο για να μην υποβαθμιστεί η... υποβαθμισμένη δικαιοσύνη. Αλλά, κυρίως, για το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου. Για τα Χανιά, το Ρέθυμνο, το Λασίθι, αλλά και για το ίδιο το Ηράκλειο, οι κάτοικοι του οποίου... μπορούν να ζήσουν με το Εφετείο στα Χανιά. Χωρίς να αισθάνονται -είμαι σίγουρος- καημένοι ή ταλαίπωροι, αν μία ή δύο φορές στη ζωή τους αναγκαστούν να ταξιδέψουν δυτικά για κάποια δικαστική τους υπόθεση.
Ας κοιτάξουμε λίγο μακρύτερα. Ας δούμε τι γίνεται σε άλλα κράτη, όπου η αποκέντρωση δεν αποτελεί ευχή, αλλά πραγματικότητα. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, η Lille είναι πρωτεύουσα περιφέρειας με 936.000 κατοίκους και το Εφετείο της περιοχής είναι στην πόλη Dovai, με περίπου 40.000 κατοίκους. Το Strasbourg είναι πρωτεύουσα περιφέρειας με 365.000 κατοίκους και το Εφετείο είναι στην πόλη Colmar με 50.000 κατοίκους. Η Marseille είναι πρωτεύουσα περιφέρειας με 1.071.000 κατοίκους και το Εφετείο είναι στο Aix-en-Provence με περίπου 100.000 κατοίκους. Όσο για τη Γερμανία; Το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν εδρεύει ούτε στο Βερολίνο, ούτε στο Μόναχο, αλλά στην Καρλσρούη.
Ψιλά γράμματα όλα τα παραπάνω για την εκάστοτε κυβέρνηση, που προχωρά ακάθεκτη στην ικανοποίηση συντεχνιακών συμφερόντων, ρουσφετιών, ανά την επικράτεια. Όπως η ίδρυση Εφετείων σε κάθε πόλη. Στο μέλλον, ενδεχομένως και σε κάθε κωμόπολη. Τόσο αντιλαμβάνεται, η εκάστοτε κυβέρνηση, τόσο πράττει...
Σημείωση: τα παραπάνω, με πολύ μικρές τροποποιήσεις, έγραφα, μεταξύ άλλων, στα «Χανιώτικα νέα», στα τέλη Μαρτίου 2008. Τα ξαναδημοσιεύω γιατί δυστυχώς -φαίνεται ότι- παραμένουν επίκαιρα. Ανεξαρτήτως κυβέρνησης!
«Περιστρεφόμαστε. Η ζωή μας κύκλους κάνει», έλεγε ένας «ωραίος κουζουλός», στα μέσα της δεκαετίας του ’80, απολαμβάνοντας τον καφέ του, σχεδόν καθημερινά, στην παραλία του Πλατανιά.
Μεγάλη αλήθεια. Πάρτε για παράδειγμα το θέμα του Εφετείου Κρήτης. Κάθε τρεις και λίγο έρχεται στην επιφάνεια. Στα μεσοδιαστήματα «κινείται» στα υπόγεια. Από τους δικηγόρους του Ηρακλείου, κατά κύριο λόγο. Οι οποίοι θέλουν μεταβατική έδρα στην πόλη τους για να μην ταλαιπωρούνται, λέει, οι καημένοι οι πολίτες της Ανατολικής Κρήτης.
Από την άλλη πλευρά, οι δικηγόροι των Χανίων αντιδρούν εντονότατα. Αντέδρασαν έντονα εξ αρχής. Και γι’ αυτό αντέδρασαν, εξίσου έντονα, και οι περισσότεροι τοπικοί φορείς. Διότι, είναι σαφές -άσχετα αν δεν ομολογείται δημόσια- ότι, αν δεν αντιδρούσαν οι δικηγόροι, στα «παλιά τους τα παπούτσια θα έγραφαν» και οι περισσότεροι τοπικοί φορείς το Εφετείο. Όπως το έχει «γράψει», επί σειρά ετών, η Πολιτεία, με αποτέλεσμα την υποβάθμισή του.
Το Εφετείο Κρήτης δεν πρέπει να διασπαστεί, γιατί θα υποβαθμιστεί η ποιότητα της Δικαιοσύνης, λένε οι δικηγόροι των Χανίων. Είναι ένα σωστό επιχείρημα. Πόσο, όμως, ακόμη θα υποβαθμιστεί; Είναι ένα ερώτημα. Διότι αν σήμερα έχει σχεδόν πιάσει πάτο, πόσο πιο κάτω να πάει; Και πόσο χαμηλά είχε πέσει όταν δρούσε το παραδικαστικό κύκλωμα και στα Χανιά, την ύπαρξη του οποίου φαίνεται ότι γνώριζε ή υποψιαζόταν, έστω, η μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων, χωρίς ν’ αντιδράσει θεσμικά, με τον ίδιο δυναμισμό και την ίδια αποφασιστικότητα, μέσω του Δικηγορικού Συλλόγου; Άλλο σημαντικό ερώτημα αυτό. Πιθανότατα χωρίς απάντηση.
Ολα τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι θα πρέπει -ντε και καλά- να δημιουργηθεί δεύτερο Εφετείο στην Κρήτη. Τουναντίον. Σημαίνουν, απλά, ότι αρκετά από τα επιχειρήματα των δικηγόρων και των τοπικών φορέων είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Το θέμα δεν είναι να παραμείνει στα Χανιά το Εφετείο για ιστορικούς και άλλους συναισθηματικούς λόγους. Ούτε θα πρέπει να παραμείνει μόνο για να μην υποβαθμιστεί η δικαιοσύνη. Το Εφετείο πρέπει να παραμείνει στα Χανιά και να ενισχυθεί με εφέτες, γιατί μόνο έτσι, δηλαδή με ουσιαστική αποκέντρωση, δύναται να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη σε ανατολή και δύση, βορρά και νότο. Και η ισόρροπη ανάπτυξη στην Κρήτη παραμένει, ακόμη, μεγάλο ζητούμενο.
Οι εξ ανατολών συμπατριώτες μας έχουν άλλες αντιλήψεις. Με βασικό επιχείρημα την ταλαιπωρία του κόσμου. Ομολογώ ότι... ζηλεύω! Τόση αγάπη πια για τον πολίτη στο Ηράκλειο και το Λασίθι; Ειδικά στο Λασίθι οι πολίτες θα πρέπει να αισθάνονται «σκλαβωμένοι» από την αγάπη και την ευαισθησία των δικηγόρων του Ηρακλείου, οι οποίοι κάθε φορά που αναφέρονται στην απόσταση μνημονεύουν τη Σητεία και την Ιεράπετρα. Ομολογώ, δε, ότι το αίσθημα της ζήλειας, του φθόνου, δυναμώνει μέσα μου το τελευταίο διάστημα όταν ακούω τους δικηγόρους του Ηρακλείου να δηλώνουν, όταν αντιπαρατίθενται δημοσίως με εκπροσώπους φορέων των Χανίων, ότι είναι πρόθυμοι να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις για να δημιουργηθούν και στα Χανιά παραρτήματα των Υπηρεσιών που μεταφέρθηκαν, από την εποχή της Χούντας και δώθε, στο Ηράκλειο. Για να μην ταλαιπωρούνται και οι καημένοι οι Χανιώτες, βρε αδελφέ. Κουβέντες του αέρα, βέβαια, μέχρι να γίνει εκεί το Εφετείο. Όσο για το Ρέθυμνο και το Λασίθι; Τσιμουδιά. Αυτοί δεν έχουν τίποτε για να το πάρουν στο Ηράκλειο. Άρα, άσ’ τους να ταλαιπωρούνται, γενικώς.
Αρκετά, όμως, με την πλάκα. Ας δεχθούμε ότι οι Ηρακλειώτες έχουν δίκιο όταν αναφέρονται σε «ταλαιπωρία πολιτών» για το θέμα του Εφετείου. Την έδρα της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Κρήτης γιατί παλεύουν, επί σειρά ετών, να την πάρουν στο Ηράκλειο; Για «να μην ταλαιπωρούνται οι καημένοι οι πολίτες»; Τα πεζοπόρα τμήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας γιατί τα «καπάρωσαν» στο Ηράκλειο; Για να συμβάλλουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών στα κακοτράχαλα εδάφη της... πεδιάδας της Μεσαράς, την ώρα που το φαράγγι της Σαμαριάς, μία από τις σημαντικότερες περιοχές φυσικού κάλλους του πλανήτη, που από το 1981 έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO «Απόθεμα της Βιόσφαιρας», κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή;
Η απάντηση είναι μία και εύκολη. Στο Ηράκλειο, όπως και σε ορισμένες άλλες περιοχές της χώρας, βολεύτηκαν και καλομάθανε με το -εντελώς λανθασμένο- μοντέλο ανάπτυξης που προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ένα μοντέλο, που ουσιαστικά προβλέπει τη δημιουργία μίας μικρής Αθήνας, ανά περιφέρεια, στην οποία θα συγκεντρωθούν τα πάντα. Ο υδροκεφαλισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στην Κρήτη; Να «φυτοζωεί» το Λασίθι, που έχει την ευλογία, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά κατάρα, για τα ελληνικά, να διαθέτει τρεις μεγάλες -σύμφωνα με τα δεδομένα της περιοχής- πόλεις, αντί για μία. Και το Ρέθυμνο να βυθίζεται όλο και περισσότερο στην αναπτυξιακή ανυποληψία. Δυστυχώς...
Αυτό είναι προφανές ότι κάποια στιγμή πρέπει ν’ αλλάξει. Ωστόσο, με τα μυαλά που κουβαλάνε οι περισσότεροι τοπικοί άρχοντες σε όλο το νησί οι προοπτικές είναι δυσοίωνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοοτροπίας «συγκρητισμού» η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης, το 2004, στην Παλιόχωρα για το χωροταξικό. Ποιο ήταν το θέμα που μονοπώλησε την κουβέντα; Το... Εφετείο. Κλήθηκαν, δηλαδή, οι τοπικοί μας άρχοντες να συζητήσουν για το σημαντικότερο αναπτυξιακό εργαλείο ενός τόπου, εξαιτίας της απουσίας του οποίου έχουν γίνει «εγκλήματα» μέχρι σήμερα, κι εκείνοι τσακώνονταν σαν τα κοκόρια για την έδρα του Εφετείου! Τόσο καλά! Αγνοώντας, μάλιστα, σχεδόν όλοι, το προφανές. Ότι στο χωροταξικό μπορεί να προβλεφθεί πού θα κατασκευαστούν δικαστήρια, αλλά όχι αν σε αυτά (στα κτήρια δηλαδή) θα στεγαστούν Πρωτοδικεία, Εφετεία κ.λπ. Και διηγώντας τα να κλαις...
Το θέμα του Εφετείου Κρήτης δίνει την ευκαιρία για νέες διεκδικήσεις. Όχι, όμως, για τον Βενιζέλο. Ούτε για την ιστορία των Χανίων. Ούτε για το ένδοξο παρελθόν. Ούτε για τους δικηγόρους. Ούτε μόνο για να μην υποβαθμιστεί η... υποβαθμισμένη δικαιοσύνη. Αλλά, κυρίως, για το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου. Για τα Χανιά, το Ρέθυμνο, το Λασίθι, αλλά και για το ίδιο το Ηράκλειο, οι κάτοικοι του οποίου... μπορούν να ζήσουν με το Εφετείο στα Χανιά. Χωρίς να αισθάνονται -είμαι σίγουρος- καημένοι ή ταλαίπωροι, αν μία ή δύο φορές στη ζωή τους αναγκαστούν να ταξιδέψουν δυτικά για κάποια δικαστική τους υπόθεση.
Ας κοιτάξουμε λίγο μακρύτερα. Ας δούμε τι γίνεται σε άλλα κράτη, όπου η αποκέντρωση δεν αποτελεί ευχή, αλλά πραγματικότητα. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, η Lille είναι πρωτεύουσα περιφέρειας με 936.000 κατοίκους και το Εφετείο της περιοχής είναι στην πόλη Dovai, με περίπου 40.000 κατοίκους. Το Strasbourg είναι πρωτεύουσα περιφέρειας με 365.000 κατοίκους και το Εφετείο είναι στην πόλη Colmar με 50.000 κατοίκους. Η Marseille είναι πρωτεύουσα περιφέρειας με 1.071.000 κατοίκους και το Εφετείο είναι στο Aix-en-Provence με περίπου 100.000 κατοίκους. Όσο για τη Γερμανία; Το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν εδρεύει ούτε στο Βερολίνο, ούτε στο Μόναχο, αλλά στην Καρλσρούη.
Ψιλά γράμματα όλα τα παραπάνω για την εκάστοτε κυβέρνηση, που προχωρά ακάθεκτη στην ικανοποίηση συντεχνιακών συμφερόντων, ρουσφετιών, ανά την επικράτεια. Όπως η ίδρυση Εφετείων σε κάθε πόλη. Στο μέλλον, ενδεχομένως και σε κάθε κωμόπολη. Τόσο αντιλαμβάνεται, η εκάστοτε κυβέρνηση, τόσο πράττει...
Σημείωση: τα παραπάνω, με πολύ μικρές τροποποιήσεις, έγραφα, μεταξύ άλλων, στα «Χανιώτικα νέα», στα τέλη Μαρτίου 2008. Τα ξαναδημοσιεύω γιατί δυστυχώς -φαίνεται ότι- παραμένουν επίκαιρα. Ανεξαρτήτως κυβέρνησης!
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 17/12/2009
Αποζημιώσεις
αγροτών:
εκτεθειμένη
η κυβέρνηση
Μείζον πολιτικό ζήτημα προκαλεί η... από το παράθυρο αποζημίωση -με πολιτική απόφαση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κατερίνας Μπατζελή (φωτ.)- ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς σε έξι Νομούς της χώρας, για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην ελαιοπαραγωγή από πυρηνοτρήτη. Πολιτικό ζήτημα που έχει δύο πολύ σημαντικές παραμέτρους.
Η πρώτη είναι ότι η κα Υπουργός -άρα και η κυβέρνηση- εμφανίζεται ανακόλουθη λόγων και έργων, αφού η ίδια η κα Μπατζελή, μιλώντας στη Βουλή, είχε ξεκαθαρίσει ότι μπαίνει τέλος στις κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις. Μερικές εβδομάδες αργότερα έπραξε ακριβώς το αντίθετο!
Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι στις περιοχές όπου αποζημιώνονται ελαιοπαραγωγοί περιλαμβάνεται και η εκλογική περιφέρεια της κ. Μπατζελή (Φθιώτιδα). Νομίζω ότι αυτή η... λεπτομέρεια δεν αξίζει καν σχολιασμό.
Το μείζον ζήτημα, βέβαια, δεν είναι ότι το Υπουργείο, για άλλη μία φορά, δεν τηρεί όσα προβλέπει ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ περί των αποζημιώσεων. Το μείζον είναι ότι ακολουθεί πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών, χωρίζοντας τους πολίτες (αγρότες) σε... κατηγορίες!
Αποζημιώνονται, κατ’ εξαίρεση, οι πληγέντες ελαιοπαραγωγοί των Νομών Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής. Δεν αποζημιώνονται, ωστόσο, οι ελαιοπαραγωγοί της Κρήτης για τις ζημιές που υπέστησαν από τον δάκο -κυρίως- και από άλλες αιτίες (καιρικές συνθήκες, κ.λπ.).
Και όχι μόνο αυτό, αλλά η διοίκηση του ΕΛΓΑ ενέκρινε την απόφαση της Υπουργού για τις αποζημιώσεις σε αγρότες των προαναφερόμενων έξι Νομών, ενώ για την Κρήτη, ο προϊστάμενος του υποκαταστήματος του Οργανισμού στο νησί, Σήφης Ζαχαρόπουλος είχε διαμηνύσει στους ανταποκριτές του ΕΛΓΑ να ενημερώσουν τους ελαιοπαραγωγούς «να μην υποβάλλουν δηλώσεις ζημιάς για την πτώση ελαιοκάρπου από δάκο, πυρηνοτρήτη, ρυγχίτη, κ.ά., καθότι δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ»!
Στις 12 Νοεμβρίου 2009, αναφερόμενος στο θέμα της καρπόπτωσης στα ελαιόδεντρα του Νομού Χανίων, υποστήριζα, σε τούτη τη στήλη, κόντρα στο... ρεύμα, ότι «ο τρόπος αντιμετώπισης του συγκεκριμένου σοβαρού προβλήματος (καρπόπτωσης) θα έπρεπε να ήταν, να είναι, ενιαίος (σε όλη την Κρήτη): αποζημίωση των πληγέντων αγροτών με πολιτική απόφαση, όπως έχει γίνει κατά το παρελθόν και για ανάλογες περιπτώσεις σε άλλες περιοχές της χώρας».
Και τόνιζα ότι, ταυτόχρονα, απαιτείται «άσκηση πίεσης, προκειμένου να αλλάξει άμεσα ο κανονισμός του ΕΛΓΑ που αφορά τις αποζημιώσεις. Δεν είναι δυνατόν», υπογράμμιζα, «να μην προβλέπεται η αποζημίωση για ζημιές από δάκο, όταν, μάλιστα, η Ελληνική Πολιτεία παρακρατά κάθε χρόνο ένα ποσό από κάθε ελαιοπαραγωγό για την υλοποίηση του προγράμματος δακοκτονίας. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, η Ελληνική Πολιτεία να είναι υπεύθυνη για τη δακοκτονία -σε όποιες περιοχές γίνεται, διότι υπάρχουν και χωριά στα οποία, με αποφάσεις Δημοτικών ή Κοινοτικών Συμβουλίων, δεν εκτελείται το πρόγραμμα- αλλά την κρίσιμη ώρα να “βγάζει την ουρά της απ’ έξω”, επικαλούμενη τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ, που η ίδια έχει καθορίσει».
Συμπερασματικά, σημείωνα τότε:
• «Πρέπει να βρεθεί τρόπος να αποζημιωθούν οι πληγέντες ελαιοπαραγωγοί στο Νομό Χανίων, αλλά και στην υπόλοιπη Κρήτη για την πραγματική ζημιά που υπέστησαν. Είτε αυτή προκλήθηκε από τον δάκο, είτε προκλήθηκε από τις καιρικές συνθήκες.
• Και, βέβαια, πρέπει να αναμορφωθεί άμεσα ο κανονισμός του ΕΛΓΑ. Για να γίνει αυτό απαιτείται κυρίως... κοινή λογική. Και, φυσικά, ισχυρή πολιτική βούληση. Καθότι, ο προβληματικός κανονισμός -που δεν προβλέπει την καταβολή αποζημιώσεων για μία σειρά από αιτίες- δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει χρήματα, κατά το δοκούν, σε πληγέντες παραγωγούς. Από το... παράθυρο. Με πολιτικές αποφάσεις, βεβαίως - βεβαίως. Εφαρμόζοντας, σε πολλές περιπτώσεις, δύο μέτρα και δύο σταθμά...».
Πριν «αλέκτωρ λαλήσει τρεις» η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επιβεβαίωσε ότι, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν διαφέρει από τις προηγούμενες. Δυστυχώς... Πλέον, ένας δρόμος υπάρχει για να αποκατασταθεί η αδικία. Να ληφθεί πολιτική απόφαση και για την Κρήτη και εν συνεχεία αυτό το «γαϊτανάκι» να σταματήσει, άπαξ διά παντός, με τον επαναπροσδιορισμό των κινδύνων που καλύπτονται από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ. Διαφορετικά, η κα Μπατζελή -και συνολικά η κυβέρνηση- θα έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα στον αγροτικό κόσμο του νησιού.
αγροτών:
εκτεθειμένη
η κυβέρνηση
Μείζον πολιτικό ζήτημα προκαλεί η... από το παράθυρο αποζημίωση -με πολιτική απόφαση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κατερίνας Μπατζελή (φωτ.)- ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς σε έξι Νομούς της χώρας, για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην ελαιοπαραγωγή από πυρηνοτρήτη. Πολιτικό ζήτημα που έχει δύο πολύ σημαντικές παραμέτρους.
Η πρώτη είναι ότι η κα Υπουργός -άρα και η κυβέρνηση- εμφανίζεται ανακόλουθη λόγων και έργων, αφού η ίδια η κα Μπατζελή, μιλώντας στη Βουλή, είχε ξεκαθαρίσει ότι μπαίνει τέλος στις κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις. Μερικές εβδομάδες αργότερα έπραξε ακριβώς το αντίθετο!
Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι στις περιοχές όπου αποζημιώνονται ελαιοπαραγωγοί περιλαμβάνεται και η εκλογική περιφέρεια της κ. Μπατζελή (Φθιώτιδα). Νομίζω ότι αυτή η... λεπτομέρεια δεν αξίζει καν σχολιασμό.
Το μείζον ζήτημα, βέβαια, δεν είναι ότι το Υπουργείο, για άλλη μία φορά, δεν τηρεί όσα προβλέπει ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ περί των αποζημιώσεων. Το μείζον είναι ότι ακολουθεί πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών, χωρίζοντας τους πολίτες (αγρότες) σε... κατηγορίες!
Αποζημιώνονται, κατ’ εξαίρεση, οι πληγέντες ελαιοπαραγωγοί των Νομών Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής. Δεν αποζημιώνονται, ωστόσο, οι ελαιοπαραγωγοί της Κρήτης για τις ζημιές που υπέστησαν από τον δάκο -κυρίως- και από άλλες αιτίες (καιρικές συνθήκες, κ.λπ.).
Και όχι μόνο αυτό, αλλά η διοίκηση του ΕΛΓΑ ενέκρινε την απόφαση της Υπουργού για τις αποζημιώσεις σε αγρότες των προαναφερόμενων έξι Νομών, ενώ για την Κρήτη, ο προϊστάμενος του υποκαταστήματος του Οργανισμού στο νησί, Σήφης Ζαχαρόπουλος είχε διαμηνύσει στους ανταποκριτές του ΕΛΓΑ να ενημερώσουν τους ελαιοπαραγωγούς «να μην υποβάλλουν δηλώσεις ζημιάς για την πτώση ελαιοκάρπου από δάκο, πυρηνοτρήτη, ρυγχίτη, κ.ά., καθότι δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ»!
Στις 12 Νοεμβρίου 2009, αναφερόμενος στο θέμα της καρπόπτωσης στα ελαιόδεντρα του Νομού Χανίων, υποστήριζα, σε τούτη τη στήλη, κόντρα στο... ρεύμα, ότι «ο τρόπος αντιμετώπισης του συγκεκριμένου σοβαρού προβλήματος (καρπόπτωσης) θα έπρεπε να ήταν, να είναι, ενιαίος (σε όλη την Κρήτη): αποζημίωση των πληγέντων αγροτών με πολιτική απόφαση, όπως έχει γίνει κατά το παρελθόν και για ανάλογες περιπτώσεις σε άλλες περιοχές της χώρας».
Και τόνιζα ότι, ταυτόχρονα, απαιτείται «άσκηση πίεσης, προκειμένου να αλλάξει άμεσα ο κανονισμός του ΕΛΓΑ που αφορά τις αποζημιώσεις. Δεν είναι δυνατόν», υπογράμμιζα, «να μην προβλέπεται η αποζημίωση για ζημιές από δάκο, όταν, μάλιστα, η Ελληνική Πολιτεία παρακρατά κάθε χρόνο ένα ποσό από κάθε ελαιοπαραγωγό για την υλοποίηση του προγράμματος δακοκτονίας. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, η Ελληνική Πολιτεία να είναι υπεύθυνη για τη δακοκτονία -σε όποιες περιοχές γίνεται, διότι υπάρχουν και χωριά στα οποία, με αποφάσεις Δημοτικών ή Κοινοτικών Συμβουλίων, δεν εκτελείται το πρόγραμμα- αλλά την κρίσιμη ώρα να “βγάζει την ουρά της απ’ έξω”, επικαλούμενη τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ, που η ίδια έχει καθορίσει».
Συμπερασματικά, σημείωνα τότε:
• «Πρέπει να βρεθεί τρόπος να αποζημιωθούν οι πληγέντες ελαιοπαραγωγοί στο Νομό Χανίων, αλλά και στην υπόλοιπη Κρήτη για την πραγματική ζημιά που υπέστησαν. Είτε αυτή προκλήθηκε από τον δάκο, είτε προκλήθηκε από τις καιρικές συνθήκες.
• Και, βέβαια, πρέπει να αναμορφωθεί άμεσα ο κανονισμός του ΕΛΓΑ. Για να γίνει αυτό απαιτείται κυρίως... κοινή λογική. Και, φυσικά, ισχυρή πολιτική βούληση. Καθότι, ο προβληματικός κανονισμός -που δεν προβλέπει την καταβολή αποζημιώσεων για μία σειρά από αιτίες- δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει χρήματα, κατά το δοκούν, σε πληγέντες παραγωγούς. Από το... παράθυρο. Με πολιτικές αποφάσεις, βεβαίως - βεβαίως. Εφαρμόζοντας, σε πολλές περιπτώσεις, δύο μέτρα και δύο σταθμά...».
Πριν «αλέκτωρ λαλήσει τρεις» η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επιβεβαίωσε ότι, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν διαφέρει από τις προηγούμενες. Δυστυχώς... Πλέον, ένας δρόμος υπάρχει για να αποκατασταθεί η αδικία. Να ληφθεί πολιτική απόφαση και για την Κρήτη και εν συνεχεία αυτό το «γαϊτανάκι» να σταματήσει, άπαξ διά παντός, με τον επαναπροσδιορισμό των κινδύνων που καλύπτονται από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ. Διαφορετικά, η κα Μπατζελή -και συνολικά η κυβέρνηση- θα έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα στον αγροτικό κόσμο του νησιού.
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 16/12/2009
Θανάσης
Καρούντζος
Τον Απρίλιο του 2004, ένα μήνα περίπου μετά την εκλογική νίκη της Ν.Δ., ο κ. Θανάσης Καρούντζος αποχαιρετούσε την Περιφέρεια Κρήτης, παραδίδοντας τη «σκυτάλη» στον κ. Σεραφείμ Τσόκα. Αποχώρηση που «σημαδεύτηκε» από μία υπογραφή, την οποία έβαλε ο κ. Καρούντζος για το θέμα των καυσίμων στο Πέρα Πλατάνι, παραμονές των εθνικών εκλογών.
Η υπογραφή αυτή, με την οποία ο κ. Καρούντζος γνωμοδότησε υπέρ της εγκατάστασης των δεξαμενών υγρών καυσίμων στη συγκεκριμένη περιοχή, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην τοπική κοινωνία της Σούδας. Θυμίζω, μόνο, ότι ο δήμαρχος Σούδας, Γιάννης Περάκης είχε καταγγείλει τότε, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τον κ. Καρούντζο για «εξυπηρέτηση ιδιοτελών επιχειρηματικών συμφερόντων»!
Πεντέμισι χρόνια μετά, ο κ. Καρούντζος έχει την ευκαιρία να επανορθώσει το λάθος του. Δεν το λέω εγώ. Το παραδέχθηκε χθες ο ίδιος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση συναδέλφου, αμέσως μετά το τέλος της συνάντησης που είχε με τον νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη.
«Ηδη έχω συμφωνήσει με τον δήμαρχο Σούδας, έκανα συνάντηση σήμερα» (χθες) «το πρωί μαζί του, και είμαι στο πλευρό του και στο πλευρό της κοινωνίας. Έχουν αλλάξει οι εποχές και θα βρούμε διαδικασίες να ξεπεραστούν όλα»! «Δηλαδή επανεξετάζεται η υπογραφή Καρούντζου το 2004;», ρωτήθηκε, στη συνέχεια, ο κ. Καρούντζος». «Υπάρχει δέσμευση», απάντησε!
Θύμισα στον κ. Καρούντζο ότι όταν αποχώρησε από γενικός γραμματέας, το 2004, είχε αφήσει αιχμές κατά υπουργών, λέγοντας ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που βρήκε «κλειστές πόρτες». Τότε είχε επισημάνει το γεγονός φεύγοντας. Εκ του ασφαλούς, δηλαδή. Τώρα, αν συμβεί κάτι ανάλογο, θα το πράξει άμεσα;
Στο ερώτημα αυτό, ο κ. Καρούντζος απάντησε: «Ξέρετε πολύ καλά ότι έπαιρνα πρωτοβουλίες πολλές φορές και χωρίς να ρωτάω υπουργούς, διότι υπήρχαν τα προβλήματα. Αν τα προβλήματα διογκώνονται και πρέπει να πάρω μία θέση, οφείλω να την πάρω για την κοινωνία, για το καλό της κοινωνίας. Και, αν θέλετε, γι’ αυτό η κοινωνία ψήφισε τότε, το 2004, και δεν ήμασταν κυβέρνηση».
Εχουν, όντως, αλλάξει οι εποχές, όπως υποστήριξε ο κ. Καρούντζος; Φαινομενικά ναι. Και στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και... στη Ν.Δ. Μένει, βέβαια, αυτό να αποδειχθεί στην πράξη. Και ο κ. Καρούντζος, ωστόσο, έχει αλλάξει. Πιο ώριμος και πιο «μετρημένος», όχι με «τουπέ», όπως παλιότερα, επισκέφθηκε χθες τα Χανιά, κάνοντας «άνοιγμα» -και σωστά- ειλικρινούς συνεργασίας σε νομάρχη και δήμαρχο Χανίων, με τους οποίους συζήτησε επί της ουσίας σημαντικά αναπτυξιακά θέματα.
Στη διάρκεια αυτών των συζητήσεων, ο κ. Καρούντζος αποκάλυψε ότι είχε καταθέσει το βιογραφικό του μόνο για τη θέση του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Κρήτης. Δεν μπορώ να γνωρίζω τους λόγους για τους οποίους ήθελε μόνο Κρήτη. Λογικά, θα έπαιξαν κάποιο ρόλο οι σχέσεις που διαμόρφωσε και οι φιλίες που «δημιούργησε» με ανθρώπους του νησιού, στη διάρκεια της θητείας του στην Κρήτη. Σίγουρα έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι έχει πλεονέκτημα στο δύσκολο έργο του, γνωρίζοντας, σε πολύ μεγάλο βαθμό, την ανθρωπογεωγραφία του νησιού. Ενδεχομένως, να ήθελε να τελειώσει ό,τι είχε αφήσει στη μέση. Και, πάλι ενδεχομένως, να επιθυμούσε να διορθώσει τυχόν λάθη του παρελθόντος, τώρα που «έχουν αλλάξει οι εποχές». Εκτιμήσεις όλα τούτα, που μένει να αποδειχθούν ή όχι στην πορεία.
Στη συνάντηση με τον κ. Βιρβιδάκη ο κ. Καρούντζος ανέφερε, κάποια στιγμή, ότι τρέφει εκτίμηση στο πρόσωπο του δημάρχου Χανίων. «Το γνωρίζετε, γιατί είχαμε συνεργαστεί την προηγούμενη φορά, παρότι ήταν λίγο το χρονικό διάστημα, είχε δοθεί το στίγμα και νομίζω ότι θα τα πάμε καλά», είπε ο νέος γενικός γραμματέας της Περιφέρειας Κρήτης. «Αμοιβαία τα αισθήματα», απάντησε ο -συνήθως «κλειστός» ως χαρακτήρας- Κυριάκος Βιρβιδάκης, ο οποίος, αναφερόμενος στον κ. Καρούντζο έκανε λόγο για «έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει αφήσει δείγμα γραφής του έργου του και ο οποίος γνωρίζει και την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής, αλλά και τα προβλήματα». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο κ. Καρούντζος ανέφερε: «Ο δήμαρχος είναι λακωνικός, αλλά περιεκτικός και μ’ αρέσει».
Στις δηλώσεις του, αμέσως μετά, ο κ. Καρούντζος θέλησε, εμμέσως πλην σαφώς, να ξεκαθαρίσει, εξ αρχής, ότι θα είναι γενικός γραμματέας όλης της Κρήτης και όχι περιφερειάρχης... Ηρακλείου. «Θέλω να ευχαριστήσω και πάλι τον Χανιώτικο λαό, που πραγματικά έχει ανάγκη να λυθούν τα προβλήματα και γι' αυτό και θα αυξηθεί η παρουσία μου στα Χανιά την περίοδο αυτή», είπε χαρακτηριστικά.
Σε πολύ καλό κλίμα έγινε η συνάντηση του κ. Καρούντζου και με τον νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη. «Είσαστε και οι δύο φαρμακοποιοί και υπάρχει καλή χημεία;» παρατήρησα. Γέλασαν και οι δύο και συμφώνησαν. «Υπάρχει χημεία», ανέφεραν.
Στις δηλώσεις του, ο κ. Καρούντζος ευχαρίστησε τον κ. Αρχοντάκη «για τη -θα έλεγα όχι εθιμοτυπική αλλά- συνοπτική και ουσιαστική συζήτηση που κάναμε, διότι μου κέντρισε το ενδιαφέρον σε πάρα πολλά ζητήματα και είδα ότι υπάρχει ένα ουσιαστικό μοντέλο πάνω στο οποίο “πατάει” η Νομαρχία και όταν έχεις ένα σχέδιο και ένα μοντέλο είναι πολύ σοβαρό θέμα για συζήτηση και για λύση των προβλημάτων».
«Χαίρομαι που ανέλαβε ο κ. Καρούντζος σε αυτή τη θέση. Γνωρίζει τα θέματα κι έτσι πιστεύω ότι δεν θα υπάρξουν καθυστερήσεις στην υλοποίηση όλου του αναπτυξιακού προγραμματισμού του Νομού Χανίων», είπε, από την πλευρά του, ο κ. Αρχοντάκης, ο οποίος συνόδευσε τον νέο γενικό γραμματέα της Περιφέρειας Κρήτης όχι μέχρι τα σκαλοπάτια του δευτέρου ορόφου της Νομαρχίας, όπως κάνει συνήθως, αλλά μέχρι το αυτοκίνητό του!
Καλά όλα τούτα. Και σε συμβολικό και σε επικοινωνιακό επίπεδο. Μένει να δούμε αν και η συνέχεια θα είναι ανάλογη...
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 15/12/2009
Η μελέτη
ανάπλασης
του κόλπου
Κισάμου
Ομολογώ ότι εξεπλάγην με όσα ειπώθηκαν κατά την τελευταία συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Νομού Χανίων, αναφορικά με την υπό εκπόνηση μελέτη για την ανάδειξη, ανάπλαση και προστασία του παραλιακού μετώπου του κόλπου της Κισάμου.
Και αυτό γιατί, επιχειρήθηκε από συγκεκριμένα άτομα να αναδειχθεί ως μείζον ζήτημα το γεγονός -άκουσον άκουσον- ότι η πέμπτη, κατά σειρά, ενημερωτική συνάντηση για τη συγκεκριμένη μελέτη -η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη- είχε προγραμματιστεί να γίνει στην αίθουσα συνεδριάσεων του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων! Συνάντηση, για να εξηγούμαστε, της Ομάδας Εκπόνησης της μελέτης με την Επιτροπή Παρακολούθησης αυτής.
Ο Δήμος Μηθύμνης εξέδωσε ανακοίνωση για το θέμα, με την οποία εκτιμώ ότι βάζει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
Κρατώ δύο σημεία από τη συγκεκριμένη ανακοίνωση, που φέρει την υπογραφή του δημάρχου, Γιώργου Μυλωνάκη. Το πρώτο είναι ότι ο κ. Μυλωνάκης, αναφερόμενος στο έργο, διαβεβαιώνει -και καλά κάνει- πως «δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν “παράγοντα” να το ιδιοποιηθεί, να το αμφισβητήσει και να το εντάξει στους προσωπικούς σχεδιασμούς του».
Το δεύτερο σημείο είναι, κατά την άποψή μου, και το ουσιαστικότερο, το σημαντικότερο. Αναφέρει ο δήμαρχος Μηθύμνης: «Το εν λόγω έργο είναι το μεγαλύτερο, ίσως και συνθετότερο, αναπτυξιακό έργο της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μελετάται αυτόν τον καιρό στο Νομό (εγκεκριμένη αμοιβή μελέτης 335.000 ευρώ και εκτιμώμενο κόστος κατασκευής υπέρ τα 10 εκατομμύρια ευρώ), γι’ αυτό κάθε δήλωση πρέπει να γίνεται με προσοχή, ώστε να μη δημιουργεί διχογνωμίες που θα το καθυστερήσουν, θα το δυναμιτίσουν και θα το ακυρώσουν».
Αυτή είναι η ουσία, κύριοι της Αυτοδιοίκησης. Αυτή -και μόνο- είναι η ουσία. Και όχι ποιος εμπνεύστηκε το έργο -αν αυτό ενοχλεί ορισμένους-, ποιος το δρομολόγησε -αν αυτό επίσης ενοχλεί κάποιους-, ποιος εκπονεί τη μελέτη και πού παρουσιάζεται η εξέλιξη της μελέτης, η οποία δεν έχει καν ολοκληρωθεί - αυτό (δηλαδή το πού) και αν, περιέργως, ενοχλεί!
Ποσώς ενδιαφέρουν τους πολίτες όλα τούτα. Η ανάδειξη, ανάπλαση, αλλά και η προστασία του κόλπου της Κισάμου είναι τα μεγάλα ζητούμενα. Προκειμένου να μετατραπεί σε πλεονέκτημα η δυσανάλογα μικρή τουριστική ανάπτυξη που έχει η συγκεκριμένη περιοχή, σε σχέση με τα φυσικά της χαρίσματα και να αποφύγει παραδείγματα άναρχης και βίαιης «ανάπτυξης», όπως έχει συμβεί αλλού κατά κόρον.
Είναι ένα έργο οραματικό. Που ξεπερνά τα στενά όρια ενός Δήμου και ενός δημάρχου. Είναι ένα έργο πνοής, που, αν προχωρήσει, θα συμβάλει τα μέγιστα για να «φυσήξει» αναπτυξιακός άνεμος στην ευρύτερη περιοχή της Κισάμου. Σε μία περιοχή, όπου το «ρολόι της ανάπτυξης» φαίνεται να έχει σταματήσει, εδώ και χρόνια. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να πάρει και πάλι μπρος τούτο το «ρολόι». Χωρίς μικροπολιτικές, χωρίς κακομοιριά, χωρίς προσωπικά παιχνίδια για ίδιον όφελος. Ζητούμενο, λοιπόν, και οι υπερβατικές συμπεριφορές.
Διαχρονικό, βέβαια, τούτο το ζητούμενο στον Νομό Χανίων, όπου τα λογής - λογής, μεγάλα και μικρά, «καπετανάτα» έχουν, κατά καιρούς, δημιουργήσει πλείστα προβλήματα στις όποιες σημαντικές αναπτυξιακές προσπάθειες. Ας ελπίσουμε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρυτανεύσει η λογική. Και το συμφέρον του τόπου και των ανθρώπων του θα μπει πάνω από το -όποιο- προσωπικό συμφέρον.
Υ.Γ. 1: Είναι θετικό ότι η δήμαρχος Κισάμου, Φρόσω Σκουλάκη σε ανακοίνωσή της επισημαίνει το αυτονόητο: ότι, δηλαδή, το ζητούμενο είναι η ενότητα και η συμπόρευση όλων των τοπικών φορέων, για να προχωρήσει το έργο. Θα συμφωνήσω μαζί της ότι οι σχέσεις των Δήμων Μηθύμνης και Κισάμου «πρέπει να παραμείνουν άρρηκτες, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο στόχος μας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Συμφωνώ, επίσης, ότι η μελέτη, πριν την έγκρισή της από τα Δημοτικά Συμβούλια, θα πρέπει να παρουσιαστεί τόσο στον Δήμο Μηθύμνης, όσο και στον Δήμο Κισάμου. Εκτιμώ, πάντως, ότι αυτό θα γίνει ούτως ή άλλως.
Υ.Γ. 2: Έχει... πλάκα αιρετοί -και μη- που συνήθως συμφωνούν ότι... διαφωνούν για την πλειονότητα των θεμάτων που τίθενται στο τραπέζι του διαλόγου, να συμφωνούν ότι... συμφωνούν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας(;), όταν τοποθετούνται, εσχάτως, για θέματα που αφορούν -ή δεν αφορούν(!)- τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων. Έχει, αν μη τι άλλο, πολλή πλάκα...
ανάπλασης
του κόλπου
Κισάμου
Ομολογώ ότι εξεπλάγην με όσα ειπώθηκαν κατά την τελευταία συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Νομού Χανίων, αναφορικά με την υπό εκπόνηση μελέτη για την ανάδειξη, ανάπλαση και προστασία του παραλιακού μετώπου του κόλπου της Κισάμου.
Και αυτό γιατί, επιχειρήθηκε από συγκεκριμένα άτομα να αναδειχθεί ως μείζον ζήτημα το γεγονός -άκουσον άκουσον- ότι η πέμπτη, κατά σειρά, ενημερωτική συνάντηση για τη συγκεκριμένη μελέτη -η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη- είχε προγραμματιστεί να γίνει στην αίθουσα συνεδριάσεων του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων! Συνάντηση, για να εξηγούμαστε, της Ομάδας Εκπόνησης της μελέτης με την Επιτροπή Παρακολούθησης αυτής.
Ο Δήμος Μηθύμνης εξέδωσε ανακοίνωση για το θέμα, με την οποία εκτιμώ ότι βάζει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
Κρατώ δύο σημεία από τη συγκεκριμένη ανακοίνωση, που φέρει την υπογραφή του δημάρχου, Γιώργου Μυλωνάκη. Το πρώτο είναι ότι ο κ. Μυλωνάκης, αναφερόμενος στο έργο, διαβεβαιώνει -και καλά κάνει- πως «δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν “παράγοντα” να το ιδιοποιηθεί, να το αμφισβητήσει και να το εντάξει στους προσωπικούς σχεδιασμούς του».
Το δεύτερο σημείο είναι, κατά την άποψή μου, και το ουσιαστικότερο, το σημαντικότερο. Αναφέρει ο δήμαρχος Μηθύμνης: «Το εν λόγω έργο είναι το μεγαλύτερο, ίσως και συνθετότερο, αναπτυξιακό έργο της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μελετάται αυτόν τον καιρό στο Νομό (εγκεκριμένη αμοιβή μελέτης 335.000 ευρώ και εκτιμώμενο κόστος κατασκευής υπέρ τα 10 εκατομμύρια ευρώ), γι’ αυτό κάθε δήλωση πρέπει να γίνεται με προσοχή, ώστε να μη δημιουργεί διχογνωμίες που θα το καθυστερήσουν, θα το δυναμιτίσουν και θα το ακυρώσουν».
Αυτή είναι η ουσία, κύριοι της Αυτοδιοίκησης. Αυτή -και μόνο- είναι η ουσία. Και όχι ποιος εμπνεύστηκε το έργο -αν αυτό ενοχλεί ορισμένους-, ποιος το δρομολόγησε -αν αυτό επίσης ενοχλεί κάποιους-, ποιος εκπονεί τη μελέτη και πού παρουσιάζεται η εξέλιξη της μελέτης, η οποία δεν έχει καν ολοκληρωθεί - αυτό (δηλαδή το πού) και αν, περιέργως, ενοχλεί!
Ποσώς ενδιαφέρουν τους πολίτες όλα τούτα. Η ανάδειξη, ανάπλαση, αλλά και η προστασία του κόλπου της Κισάμου είναι τα μεγάλα ζητούμενα. Προκειμένου να μετατραπεί σε πλεονέκτημα η δυσανάλογα μικρή τουριστική ανάπτυξη που έχει η συγκεκριμένη περιοχή, σε σχέση με τα φυσικά της χαρίσματα και να αποφύγει παραδείγματα άναρχης και βίαιης «ανάπτυξης», όπως έχει συμβεί αλλού κατά κόρον.
Είναι ένα έργο οραματικό. Που ξεπερνά τα στενά όρια ενός Δήμου και ενός δημάρχου. Είναι ένα έργο πνοής, που, αν προχωρήσει, θα συμβάλει τα μέγιστα για να «φυσήξει» αναπτυξιακός άνεμος στην ευρύτερη περιοχή της Κισάμου. Σε μία περιοχή, όπου το «ρολόι της ανάπτυξης» φαίνεται να έχει σταματήσει, εδώ και χρόνια. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να πάρει και πάλι μπρος τούτο το «ρολόι». Χωρίς μικροπολιτικές, χωρίς κακομοιριά, χωρίς προσωπικά παιχνίδια για ίδιον όφελος. Ζητούμενο, λοιπόν, και οι υπερβατικές συμπεριφορές.
Διαχρονικό, βέβαια, τούτο το ζητούμενο στον Νομό Χανίων, όπου τα λογής - λογής, μεγάλα και μικρά, «καπετανάτα» έχουν, κατά καιρούς, δημιουργήσει πλείστα προβλήματα στις όποιες σημαντικές αναπτυξιακές προσπάθειες. Ας ελπίσουμε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρυτανεύσει η λογική. Και το συμφέρον του τόπου και των ανθρώπων του θα μπει πάνω από το -όποιο- προσωπικό συμφέρον.
Υ.Γ. 1: Είναι θετικό ότι η δήμαρχος Κισάμου, Φρόσω Σκουλάκη σε ανακοίνωσή της επισημαίνει το αυτονόητο: ότι, δηλαδή, το ζητούμενο είναι η ενότητα και η συμπόρευση όλων των τοπικών φορέων, για να προχωρήσει το έργο. Θα συμφωνήσω μαζί της ότι οι σχέσεις των Δήμων Μηθύμνης και Κισάμου «πρέπει να παραμείνουν άρρηκτες, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο στόχος μας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Συμφωνώ, επίσης, ότι η μελέτη, πριν την έγκρισή της από τα Δημοτικά Συμβούλια, θα πρέπει να παρουσιαστεί τόσο στον Δήμο Μηθύμνης, όσο και στον Δήμο Κισάμου. Εκτιμώ, πάντως, ότι αυτό θα γίνει ούτως ή άλλως.
Υ.Γ. 2: Έχει... πλάκα αιρετοί -και μη- που συνήθως συμφωνούν ότι... διαφωνούν για την πλειονότητα των θεμάτων που τίθενται στο τραπέζι του διαλόγου, να συμφωνούν ότι... συμφωνούν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας(;), όταν τοποθετούνται, εσχάτως, για θέματα που αφορούν -ή δεν αφορούν(!)- τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων. Έχει, αν μη τι άλλο, πολλή πλάκα...
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
ΘΕΜΑ
43 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Ήταν στο ναυάγιο
του «Ηράκλειον»
και επέζησε...
Η συγκλονιστική
μαρτυρία
ενός 67χρονου
Χανιώτη
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Eίδε δεκάδες ανθρώπους, λίγα μέτρα μακριά απ’ αυτόν, να τους «καταπίνουν» κύματα ύψους πέντε μέτρων και να χάνονται για πάντα. Έμεινε για δεκαέξι ώρες μέσα στο νερό, άλλοτε βρίζοντας και καταριώντας την τύχη του και άλλοτε παρακαλώντας τη Mεγαλόχαρη να τον βοηθήσει. Έπαιζε -κυριολεκτικά- γροθιές στη θάλασσα, φωνάζοντας με όση δύναμη του είχε απομείνει ότι δεν πρόκειται να τον πάρει κοντά της.
Ήταν 24 ετών, όταν έζησε την πιο συγκλονιστική εμπειρία της ζωής του. Eμπειρία που χάραξε την ψυχή του και σηματοδότησε ολόκληρη την ύπαρξή του. Eμπειρία που άφησε βαθιά, ανεξίτηλα σημάδια. Σημάδια που τον έκαναν να δει τη ζωή διαφορετικά και ν’ αναθεωρήσει τα πάντα γύρω από τον θάνατο. Άλλωστε, εκείνη την παγωμένη νύχτα της 7ης προς 8ης Δεκεμβρίου 1966, στο ναυάγιο του πλοίου «Hράκλειον», στην περιοχή της Φαλκονέρας, ο 67χρονος -σήμερα- Δημήτρης (Μίμης) Γεωργακάκης, από τον Πλατανιά Κυδωνίας, ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο. Ήταν μια γνωριμία... ζωής!
Oι φίλοι και οι γνωστοί τον αποκαλούν από τότε «Nαυαγό» και σε κάθε ευκαιρία του ζητούν να τους διηγηθεί, ξανά και ξανά, την ιστορία του ναυαγίου, νομίζοντας, αφελώς στην αρχή, κυρίως οι νεότεροι, ότι πρόκειται για... παραμύθι. Όταν, όμως, ο «Nαυαγός» αποφασίζει να μιλήσει -και το κάνει σπάνια- τότε καταλαβαίνουν ότι θ’ ακούσουν κάτι συνταρακτικό και τρομακτικά αληθινό. Tο βλέμμα του αλλάζει, η φωνή του γίνεται πιο βαριά και η καρδιά του νιώθεις πως χτυπά πιο δυνατά από ποτέ, ξετυλίγοντας απ’ τα βάθη του μυαλού του το κουφάρι του ναυαγίου. Aυτή είναι η ιστορία του, όπως εκείνος τη διηγήθηκε στον γιο του -τον γράφοντα- αγνοώντας ότι το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι κατέγραφε τα πάντα.
H AΦHΓHΣH
«Eκατοντάδες άνθρωποι χάθηκαν άδικα εκείνη τη μέρα. Πολύ περισσότεροι απ’ όσοι δηλώθηκαν τότες στα επίσημα κιτάπια. Ντα μόνο οι γύφτοι που ήταν στο γκαράζ του πλοίου ξεπερνούσαν τους 150». Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που του ’ρχεται στο μυαλό. «Αλλά», λέει, «καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το καράβι έφευγε στις 8 το βράδυ. Εκείνη τη μέρα με το ίδιο καράβι, το «Ηράκλειον», ημερήσιο δρομολόγιο, πήγα στον Πλατανιά στο σπίτι μου, πλύθηκα, πήρα δυο αλλαξιές εσώρουχα, τότε φορούσαμε τα μακρά σώβρακα, τις φανέλες και πάω πάλι στο λιμάνι.
Έξω από το πλοίο ήταν ένας παπάς και του ’λεγε η κόρη του -ήταν δεν ήταν δέκα χρονών- ότι δεν μπαίνει στο καράβι. Με τα πολλά της αμπώχνει ο παπάς ένα παλαμίδι και του λέω εγώ: Γιάντα μωρέ χτυπάς την κοπελιά; Ποιος είσαι συ μωρέ; μου λέει. Ο Ζαχάρης ο Καλαϊτζάκης, ο παλιός λιμενάρχης -δεν ξέρω άνε ζει ακόμη- τον ρώτησε το ίδιο πράμα. Γιατί, του απαντά ο παπάς, δε θέλει να μπει μέσα στο καράβι. Και πού είναι το πρόβλημα; Να το «Φαιστός» είναι απέναντι. Πράγματι, ο παπάς πήρε την κόρη του και πήγε στο άλλο πλοίο, αγνοώντας ότι το κοριτσάκι του είχε σώσει ουσιαστικά τη ζωή».
Τι είχε συμβεί; «Η κοπελιά φοβότανε γιατί το καράβι ήταν ολόμαυρο, μαύρη μπογιά βαμμένο και είχε μόνο μια άσπρη γραμμή. Ήταν πραγματικά σαν τάφος».
Παίρνει βαθιά ανάσα και συνεχίζει: «Μπαίνω στο καράβι, πάω να κάνω ένα μπάνιο με ζεστό νερό και μετά πάω πάνω με τους άλλους οδηγούς. Τότε ήμασταν αγαπημένοι, κάναμε παρέα. Μου λένε, Δημήτρη, θα φάμε; Θα φάμε ρε κοπέλια, απαντώ εγώ, που ήμουν ο βενιαμίν της παρέας των φορτηγατζήδων. Φάγαμε παϊδάκια, ήπιαμε ρετσίνες, τραγουδούσαμε ριζίτικα. Μια στιγμή ο Μανώλης ο Ανδρεαδάκης -Θεός σγχωρέστον- μου λέει: Πλατανιανέ θα ’ρθεις να παίξουμε ζάρια; Εγώ στη μια τσέπη είχα δικά μου 15 χιλιάρικα, όταν εκείνη την εποχή παίρναμε 8.500 χιλιάδες μισθό. Μπερδεύτηκα, όμως, και βγάζω από την άλλη τσέπη 35 χιλιάρικα που ήταν για να πληρώσω ένα γραμμάτιο».
ΤΟ «ΚΟΥΜΑΡΙ»
«Οι οδηγοί έπαιζαν ζάρια στο πατάρι που ήταν κάτω από την τουριστική θέση και πάνω από το γκαράζ και από ’κει μπορούσαν να δουν την μπουκαπόρτα του καραβιού. Πάω στο “κουμάρι” και βλέπω ότι άλλοι καθόντουσαν πάνω σε τάκους, άλλοι πάνω σε τενεκέδες με λάδια και άλλοι πάνω σε κλούβες με πορτοκάλια. Λέω, τσούρα μου ένα χιλιάρικο· όχι, μου λένε, θα μπεις όπου σπάσει. Μπαίνω, και όση ώρα κουβεντιάζουμε την ιστορία του ναυαγίου», (όχι πάνω από δέκα λεπτά), «χάνω και τα 35 χιλιάρικα. Φεύγω, πάω να κοιμηθώ και πριν πέσω στο κρεβάτι, παίρνω να διαβάσω ένα “Ρομάντσο” της εποχής, που είχε απ’ όξω το Ζαχαρία με τη χοντρή. Διαβάζω, διαβάζω, εγέλουνα και μου λέει ένας οδηγός: Έχασες 35 χιλιάρικα και γελάς βρε αναίσθητε; Τι να κάνω μωρέ του λέω; Το πρωί θα πάω με την όπισθεν στη Θεσσαλονίκη.
Ξαφνικά πετώ το “Ρομάντσο” και γαέρνω με τα 15 χιλιάρικα τα δικά μου. Λέω όπου σπάσει, καθίζω κατά τύχη στον ίδιο τάκο και τους παίρνω 95 χιλιάρικα».
Αυτή η κίνηση -δηλαδή το ότι ξαναγύρισε να παίξει ζάρια- του έσωσε και τη ζωή, γιατί όπως από τότε λέει σε όλους, «όσοι κοιμόντουσαν πνίγηκαν.
«Ξέρεις», ρωτά, «τι είναι να κοιμάσαι και ξαφνικά να ξυπνήσεις και το σώμα σου να είναι οριζόντιο στο ταβάνι της καμπίνας, ενώ τελειώνει τ’ οξυγόνο; Λες σκότωσέ με να τελειώνουμε. Θυμάμαι ότι οι αστυνομικοί ήταν αλυσοδεμένοι με τους κρατούμενους, όμως, δεν έλυσαν ούτε έναν γιατί δεν πίστευαν ότι θα βουλιάξει το καράβι. Όσοι γλιτώσαμε ήταν γιατί το μυαλό μας δούλεψε».
«ΑΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΙ ΑΠΑΝΩ ΤΟΥ»
Κάνει παύση για αρκετά δευτερόλεπτα. Τα μάτια του γυαλίζουν λες και ζει πάλι την ίδια σκηνή. «Την ώρα που βάνω τα λεφτά μέσα σ’ ένα πορτοφόλι, ανοίγει η μία μπουκαπόρτα». Δεν άνοιξε όμως κανονικά», λέει, «αλλά έφυγε ολόκληρη κάτω στη θάλασσα. Με το που ανοίγει η πόρτα, φεύγουν στη θάλασσα όλοι οι γύφτοι (πάνω από 150) που ήταν στο γκαράζ κι εμείς απού μπορεί κι απάνω του.
Εκεί που παίζαμε τα ζάρια ήταν μια σκάλα κάθετη με έξι - επτά σκαλοπάτια. Την ανεβαίνω και βρίσκομαι στην τουριστική θέση. Πιάνομαι από κάπου και θωρώ -όπως ο πεινασμένος κοιτά ένα πιάτο φαΐ- ότι υπήρχαν δυο κολόνες μέχρι την αριστερή πόρτα απ’ όπου θα μπορούσα να ’βγαινα όξω. Φτάνω τη μια κολόνα, μετά μ’ ένα σάλτο γαντζώνομαι στην άλλη και πολεμώ να φτάσω την πόρτα. Όμως, η πόρτα δεν είχε κανονικό χερούλι, παρά είχε από μέσα ένα στρογγυλό σίδερο, οξυγονοκολλημένο. Βάζω την κεφαλή μου, τα πόδια μου, τα χέρια μου, τα σκώτια μου, ούλα μου και έσπρωχνα την πόρτα. Ανοίγει η πόρτα και την ώρα που πάω να βγω, μου πιάνει το χέρι και μου το μαγκώνει. Πιέζω και βγάζω το χέρι μου. Το καράβι κυκλικά είχε κάτι καγκελάκια...».
ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ
Σταματά και του ξεφεύγει ένας βαθύς αναστεναγμός... Η χροιά της φωνής του αλλάζει. Ζει ολοκληρωτικά εκείνες τις στιγμές. Παίρνει ανάσα και συνεχίζει.
«Λέω Γεωργακάκη ο Θεός να σου συγχωρέσει. Και βγάνω την πλάτη μου προς το γιαλό, πιάνω το πάνω καγκελάκι και τα πόδια μου ακουμπούν στο κάτω καγκελάκι. Κάνω ένα, δύο, τρία και βουτώ στη θάλασσα. Την ώρα λοιπόν, που εγώ βρέθηκα πενήντα μέτρα μακριά, ακούγονταν εκρήξεις από το καράβι, ενώ άστραφτε ο ουρανός. Με προλαβαίνουν της σβίγας τα ρεύματα στα πόδια, ήμουν, όμως, τυχερός γιατί έκανα μια βουτιά και γλίτωσα. Χαμός. Άκουγα φωνές, βοήθεια μάνα μου πνίγομαι, έβλεπα ανθρώπους να χάνονται στα κύματα. Κολυμπώ, κολυμπώ, ξεφεύγω από τ’ απόνερα κι εκεί που κολυμπούσα, μετά από δυο ώρες ανταμώνουμε και ήμαστε τρεις. Μετά πέντε. Ποιος είσαι εσύ; Ο Δεληγιάννης, ο Μανοσουδάκης από την Αργυρούπολη, ο Κουριδάκης από τις Βουκολιές, ένα κοπέλι από τον Γαλατά, ένα άλλο από τα Σφακιά. Έχουμε μείνει επτά άτομα. Οι περισσότεροι πνίγηκαν, άλλους τους πήραν τα κύματα. Συνεχίζω να κολυμπώ μόνος μου, πια, αφού τα κύματα με παρασέρνουν και αρχίζει να ξημερώνει. Νιώθω στην πλάτη μου ένα βάρος και λέω Παναγιά μου σκυλόψαρο θα με φάει. Όμως ήταν άνθρωπος πεθαμένος. Τροζάθηκα και παθαίνω κράμπα στην αριστερή μου γάμπα. Συνεχίζω να κολυμπώ, άκουγα από πάνω μου αεροπλάνα, αλλά δεν μ’ έβλεπαν, αφού ήμουν κατάμαυρος από τις πίσσες.
Βασιλεύει ο ήλιος, εγώ μέσα στο νερό τόσες ώρες δε νιώθω σχεδόν καθόλου τα δεξιά μου άκρα και ξάφνου «ακούω» στην πλάτη μου ένα βάρος και γαέρνω και θωρώ, όσο μπορούσα να δω, ένα βαρέλι λάδι. Πιάνω το βαρέλι και αυτό με βοήθησε, αφού τα κύματα χτυπούσαν πάνω του. Μια δόση ακούω ένα δυνατό θόρυβο. Ηταν ένα φινλανδικό γκαζάδικο, το οποίο περνούσε 35 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που βούλιαξε το «Ηράκλειον». Με μάζεψαν στις 5.40 το απόγευμα και κατά τύχη ένας από τους ναυτικούς ήταν Έλληνας. Με ρώτησε πώς λέγομαι και εγώ, στη ζάλη μου απάνω, του είπα Μίμης Γεωργιδάκης».
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ
Ο «Ναυαγός» μεταφέρθηκε στο Τζάνειο Νοσοκομείο στον Πειραιά. Τι είχε γίνει, όμως, στο πατρικό του σπίτι στον Πλατανιά;
«Τότε», θυμάται ο ίδιος, «ήμασταν οι μόνοι στον Πλατανιά που είχαμε τηλέφωνο και ράδιο, μάρκας «Telefunken». Η μάνα μου -όπως μου είπαν μετά- έβαλε τυχαία εκείνο το πρωί το ράδιο και μόλις άκουσε ότι το «Ηράκλειον» βούλιαξε, έκανε τάμα στον Άι Δημήτρη να με σώσει. Ο πατέρας μου, όμως, ήταν σίγουρος μόλις το ’μαθε στο καφενείο ότι εγώ είχα σωθεί. Πήγε, μάλιστα, κατευθείαν στο ναυτικό γραφείο και ρώτησε τον πράκτορα ποιοι είναι οι διασωθέντες. Μόλις άκουσε το όνομα Μίμης Γεωργιδάκης, κατάλαβε ότι είχα σωθεί».
Σαράντα χρόνια μετά, αν τον ρωτήσεις γιατί σώθηκε, θα σου απαντήσει μονομιάς: «Γιατί έπαιζα ζάρια». Ούτε γιατί η μάνα του τον έταξε στον Άγιο Δημήτριο, ούτε γιατί δούλεψε το μυαλό του ή ήταν τυχερός, ούτε γιατί ήταν δεινός κολυμβητής, αφού κάθε καλοκαίρι κολυμπούσε από την παραλία του Πλατανιά μέχρι το νησάκι των Αγίων Θεοδώρων. Σαράντα τρία χρόνια μετά τα σημάδια στα χέρια του, στο κεφάλι του και κυρίως στην ψυχή του εξακολουθούν να παραμένουν στη θέση τους, θυμίζοντας στον ίδιο ότι κάποτε «κουτούλησε» τον θάνατο και με το πείσμα του κατάφερε τελικά να του γυρίσει την πλάτη.
Και, αύριο τα ξημερώματα, κάποια στιγμή, θα περάσει -όπως κάθε χρόνο- από το μνημείο του ναυαγίου στο παλιό λιμάνι των Χανίων και θα αποτίσει -μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- τον δικό του φόρο τιμής στους αδικοχαμένους γνωστούς και άγνωστους εκείνης της τραγικής ιστορίας...
Ήταν στο ναυάγιο
του «Ηράκλειον»
και επέζησε...
Η συγκλονιστική
μαρτυρία
ενός 67χρονου
Χανιώτη
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Eίδε δεκάδες ανθρώπους, λίγα μέτρα μακριά απ’ αυτόν, να τους «καταπίνουν» κύματα ύψους πέντε μέτρων και να χάνονται για πάντα. Έμεινε για δεκαέξι ώρες μέσα στο νερό, άλλοτε βρίζοντας και καταριώντας την τύχη του και άλλοτε παρακαλώντας τη Mεγαλόχαρη να τον βοηθήσει. Έπαιζε -κυριολεκτικά- γροθιές στη θάλασσα, φωνάζοντας με όση δύναμη του είχε απομείνει ότι δεν πρόκειται να τον πάρει κοντά της.
Ήταν 24 ετών, όταν έζησε την πιο συγκλονιστική εμπειρία της ζωής του. Eμπειρία που χάραξε την ψυχή του και σηματοδότησε ολόκληρη την ύπαρξή του. Eμπειρία που άφησε βαθιά, ανεξίτηλα σημάδια. Σημάδια που τον έκαναν να δει τη ζωή διαφορετικά και ν’ αναθεωρήσει τα πάντα γύρω από τον θάνατο. Άλλωστε, εκείνη την παγωμένη νύχτα της 7ης προς 8ης Δεκεμβρίου 1966, στο ναυάγιο του πλοίου «Hράκλειον», στην περιοχή της Φαλκονέρας, ο 67χρονος -σήμερα- Δημήτρης (Μίμης) Γεωργακάκης, από τον Πλατανιά Κυδωνίας, ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο. Ήταν μια γνωριμία... ζωής!
Oι φίλοι και οι γνωστοί τον αποκαλούν από τότε «Nαυαγό» και σε κάθε ευκαιρία του ζητούν να τους διηγηθεί, ξανά και ξανά, την ιστορία του ναυαγίου, νομίζοντας, αφελώς στην αρχή, κυρίως οι νεότεροι, ότι πρόκειται για... παραμύθι. Όταν, όμως, ο «Nαυαγός» αποφασίζει να μιλήσει -και το κάνει σπάνια- τότε καταλαβαίνουν ότι θ’ ακούσουν κάτι συνταρακτικό και τρομακτικά αληθινό. Tο βλέμμα του αλλάζει, η φωνή του γίνεται πιο βαριά και η καρδιά του νιώθεις πως χτυπά πιο δυνατά από ποτέ, ξετυλίγοντας απ’ τα βάθη του μυαλού του το κουφάρι του ναυαγίου. Aυτή είναι η ιστορία του, όπως εκείνος τη διηγήθηκε στον γιο του -τον γράφοντα- αγνοώντας ότι το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι κατέγραφε τα πάντα.
H AΦHΓHΣH
«Eκατοντάδες άνθρωποι χάθηκαν άδικα εκείνη τη μέρα. Πολύ περισσότεροι απ’ όσοι δηλώθηκαν τότες στα επίσημα κιτάπια. Ντα μόνο οι γύφτοι που ήταν στο γκαράζ του πλοίου ξεπερνούσαν τους 150». Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που του ’ρχεται στο μυαλό. «Αλλά», λέει, «καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το καράβι έφευγε στις 8 το βράδυ. Εκείνη τη μέρα με το ίδιο καράβι, το «Ηράκλειον», ημερήσιο δρομολόγιο, πήγα στον Πλατανιά στο σπίτι μου, πλύθηκα, πήρα δυο αλλαξιές εσώρουχα, τότε φορούσαμε τα μακρά σώβρακα, τις φανέλες και πάω πάλι στο λιμάνι.
Έξω από το πλοίο ήταν ένας παπάς και του ’λεγε η κόρη του -ήταν δεν ήταν δέκα χρονών- ότι δεν μπαίνει στο καράβι. Με τα πολλά της αμπώχνει ο παπάς ένα παλαμίδι και του λέω εγώ: Γιάντα μωρέ χτυπάς την κοπελιά; Ποιος είσαι συ μωρέ; μου λέει. Ο Ζαχάρης ο Καλαϊτζάκης, ο παλιός λιμενάρχης -δεν ξέρω άνε ζει ακόμη- τον ρώτησε το ίδιο πράμα. Γιατί, του απαντά ο παπάς, δε θέλει να μπει μέσα στο καράβι. Και πού είναι το πρόβλημα; Να το «Φαιστός» είναι απέναντι. Πράγματι, ο παπάς πήρε την κόρη του και πήγε στο άλλο πλοίο, αγνοώντας ότι το κοριτσάκι του είχε σώσει ουσιαστικά τη ζωή».
Τι είχε συμβεί; «Η κοπελιά φοβότανε γιατί το καράβι ήταν ολόμαυρο, μαύρη μπογιά βαμμένο και είχε μόνο μια άσπρη γραμμή. Ήταν πραγματικά σαν τάφος».
Παίρνει βαθιά ανάσα και συνεχίζει: «Μπαίνω στο καράβι, πάω να κάνω ένα μπάνιο με ζεστό νερό και μετά πάω πάνω με τους άλλους οδηγούς. Τότε ήμασταν αγαπημένοι, κάναμε παρέα. Μου λένε, Δημήτρη, θα φάμε; Θα φάμε ρε κοπέλια, απαντώ εγώ, που ήμουν ο βενιαμίν της παρέας των φορτηγατζήδων. Φάγαμε παϊδάκια, ήπιαμε ρετσίνες, τραγουδούσαμε ριζίτικα. Μια στιγμή ο Μανώλης ο Ανδρεαδάκης -Θεός σγχωρέστον- μου λέει: Πλατανιανέ θα ’ρθεις να παίξουμε ζάρια; Εγώ στη μια τσέπη είχα δικά μου 15 χιλιάρικα, όταν εκείνη την εποχή παίρναμε 8.500 χιλιάδες μισθό. Μπερδεύτηκα, όμως, και βγάζω από την άλλη τσέπη 35 χιλιάρικα που ήταν για να πληρώσω ένα γραμμάτιο».
ΤΟ «ΚΟΥΜΑΡΙ»
«Οι οδηγοί έπαιζαν ζάρια στο πατάρι που ήταν κάτω από την τουριστική θέση και πάνω από το γκαράζ και από ’κει μπορούσαν να δουν την μπουκαπόρτα του καραβιού. Πάω στο “κουμάρι” και βλέπω ότι άλλοι καθόντουσαν πάνω σε τάκους, άλλοι πάνω σε τενεκέδες με λάδια και άλλοι πάνω σε κλούβες με πορτοκάλια. Λέω, τσούρα μου ένα χιλιάρικο· όχι, μου λένε, θα μπεις όπου σπάσει. Μπαίνω, και όση ώρα κουβεντιάζουμε την ιστορία του ναυαγίου», (όχι πάνω από δέκα λεπτά), «χάνω και τα 35 χιλιάρικα. Φεύγω, πάω να κοιμηθώ και πριν πέσω στο κρεβάτι, παίρνω να διαβάσω ένα “Ρομάντσο” της εποχής, που είχε απ’ όξω το Ζαχαρία με τη χοντρή. Διαβάζω, διαβάζω, εγέλουνα και μου λέει ένας οδηγός: Έχασες 35 χιλιάρικα και γελάς βρε αναίσθητε; Τι να κάνω μωρέ του λέω; Το πρωί θα πάω με την όπισθεν στη Θεσσαλονίκη.
Ξαφνικά πετώ το “Ρομάντσο” και γαέρνω με τα 15 χιλιάρικα τα δικά μου. Λέω όπου σπάσει, καθίζω κατά τύχη στον ίδιο τάκο και τους παίρνω 95 χιλιάρικα».
Αυτή η κίνηση -δηλαδή το ότι ξαναγύρισε να παίξει ζάρια- του έσωσε και τη ζωή, γιατί όπως από τότε λέει σε όλους, «όσοι κοιμόντουσαν πνίγηκαν.
«Ξέρεις», ρωτά, «τι είναι να κοιμάσαι και ξαφνικά να ξυπνήσεις και το σώμα σου να είναι οριζόντιο στο ταβάνι της καμπίνας, ενώ τελειώνει τ’ οξυγόνο; Λες σκότωσέ με να τελειώνουμε. Θυμάμαι ότι οι αστυνομικοί ήταν αλυσοδεμένοι με τους κρατούμενους, όμως, δεν έλυσαν ούτε έναν γιατί δεν πίστευαν ότι θα βουλιάξει το καράβι. Όσοι γλιτώσαμε ήταν γιατί το μυαλό μας δούλεψε».
«ΑΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΙ ΑΠΑΝΩ ΤΟΥ»
Κάνει παύση για αρκετά δευτερόλεπτα. Τα μάτια του γυαλίζουν λες και ζει πάλι την ίδια σκηνή. «Την ώρα που βάνω τα λεφτά μέσα σ’ ένα πορτοφόλι, ανοίγει η μία μπουκαπόρτα». Δεν άνοιξε όμως κανονικά», λέει, «αλλά έφυγε ολόκληρη κάτω στη θάλασσα. Με το που ανοίγει η πόρτα, φεύγουν στη θάλασσα όλοι οι γύφτοι (πάνω από 150) που ήταν στο γκαράζ κι εμείς απού μπορεί κι απάνω του.
Εκεί που παίζαμε τα ζάρια ήταν μια σκάλα κάθετη με έξι - επτά σκαλοπάτια. Την ανεβαίνω και βρίσκομαι στην τουριστική θέση. Πιάνομαι από κάπου και θωρώ -όπως ο πεινασμένος κοιτά ένα πιάτο φαΐ- ότι υπήρχαν δυο κολόνες μέχρι την αριστερή πόρτα απ’ όπου θα μπορούσα να ’βγαινα όξω. Φτάνω τη μια κολόνα, μετά μ’ ένα σάλτο γαντζώνομαι στην άλλη και πολεμώ να φτάσω την πόρτα. Όμως, η πόρτα δεν είχε κανονικό χερούλι, παρά είχε από μέσα ένα στρογγυλό σίδερο, οξυγονοκολλημένο. Βάζω την κεφαλή μου, τα πόδια μου, τα χέρια μου, τα σκώτια μου, ούλα μου και έσπρωχνα την πόρτα. Ανοίγει η πόρτα και την ώρα που πάω να βγω, μου πιάνει το χέρι και μου το μαγκώνει. Πιέζω και βγάζω το χέρι μου. Το καράβι κυκλικά είχε κάτι καγκελάκια...».
ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ
Σταματά και του ξεφεύγει ένας βαθύς αναστεναγμός... Η χροιά της φωνής του αλλάζει. Ζει ολοκληρωτικά εκείνες τις στιγμές. Παίρνει ανάσα και συνεχίζει.
«Λέω Γεωργακάκη ο Θεός να σου συγχωρέσει. Και βγάνω την πλάτη μου προς το γιαλό, πιάνω το πάνω καγκελάκι και τα πόδια μου ακουμπούν στο κάτω καγκελάκι. Κάνω ένα, δύο, τρία και βουτώ στη θάλασσα. Την ώρα λοιπόν, που εγώ βρέθηκα πενήντα μέτρα μακριά, ακούγονταν εκρήξεις από το καράβι, ενώ άστραφτε ο ουρανός. Με προλαβαίνουν της σβίγας τα ρεύματα στα πόδια, ήμουν, όμως, τυχερός γιατί έκανα μια βουτιά και γλίτωσα. Χαμός. Άκουγα φωνές, βοήθεια μάνα μου πνίγομαι, έβλεπα ανθρώπους να χάνονται στα κύματα. Κολυμπώ, κολυμπώ, ξεφεύγω από τ’ απόνερα κι εκεί που κολυμπούσα, μετά από δυο ώρες ανταμώνουμε και ήμαστε τρεις. Μετά πέντε. Ποιος είσαι εσύ; Ο Δεληγιάννης, ο Μανοσουδάκης από την Αργυρούπολη, ο Κουριδάκης από τις Βουκολιές, ένα κοπέλι από τον Γαλατά, ένα άλλο από τα Σφακιά. Έχουμε μείνει επτά άτομα. Οι περισσότεροι πνίγηκαν, άλλους τους πήραν τα κύματα. Συνεχίζω να κολυμπώ μόνος μου, πια, αφού τα κύματα με παρασέρνουν και αρχίζει να ξημερώνει. Νιώθω στην πλάτη μου ένα βάρος και λέω Παναγιά μου σκυλόψαρο θα με φάει. Όμως ήταν άνθρωπος πεθαμένος. Τροζάθηκα και παθαίνω κράμπα στην αριστερή μου γάμπα. Συνεχίζω να κολυμπώ, άκουγα από πάνω μου αεροπλάνα, αλλά δεν μ’ έβλεπαν, αφού ήμουν κατάμαυρος από τις πίσσες.
Βασιλεύει ο ήλιος, εγώ μέσα στο νερό τόσες ώρες δε νιώθω σχεδόν καθόλου τα δεξιά μου άκρα και ξάφνου «ακούω» στην πλάτη μου ένα βάρος και γαέρνω και θωρώ, όσο μπορούσα να δω, ένα βαρέλι λάδι. Πιάνω το βαρέλι και αυτό με βοήθησε, αφού τα κύματα χτυπούσαν πάνω του. Μια δόση ακούω ένα δυνατό θόρυβο. Ηταν ένα φινλανδικό γκαζάδικο, το οποίο περνούσε 35 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που βούλιαξε το «Ηράκλειον». Με μάζεψαν στις 5.40 το απόγευμα και κατά τύχη ένας από τους ναυτικούς ήταν Έλληνας. Με ρώτησε πώς λέγομαι και εγώ, στη ζάλη μου απάνω, του είπα Μίμης Γεωργιδάκης».
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ
Ο «Ναυαγός» μεταφέρθηκε στο Τζάνειο Νοσοκομείο στον Πειραιά. Τι είχε γίνει, όμως, στο πατρικό του σπίτι στον Πλατανιά;
«Τότε», θυμάται ο ίδιος, «ήμασταν οι μόνοι στον Πλατανιά που είχαμε τηλέφωνο και ράδιο, μάρκας «Telefunken». Η μάνα μου -όπως μου είπαν μετά- έβαλε τυχαία εκείνο το πρωί το ράδιο και μόλις άκουσε ότι το «Ηράκλειον» βούλιαξε, έκανε τάμα στον Άι Δημήτρη να με σώσει. Ο πατέρας μου, όμως, ήταν σίγουρος μόλις το ’μαθε στο καφενείο ότι εγώ είχα σωθεί. Πήγε, μάλιστα, κατευθείαν στο ναυτικό γραφείο και ρώτησε τον πράκτορα ποιοι είναι οι διασωθέντες. Μόλις άκουσε το όνομα Μίμης Γεωργιδάκης, κατάλαβε ότι είχα σωθεί».
Σαράντα χρόνια μετά, αν τον ρωτήσεις γιατί σώθηκε, θα σου απαντήσει μονομιάς: «Γιατί έπαιζα ζάρια». Ούτε γιατί η μάνα του τον έταξε στον Άγιο Δημήτριο, ούτε γιατί δούλεψε το μυαλό του ή ήταν τυχερός, ούτε γιατί ήταν δεινός κολυμβητής, αφού κάθε καλοκαίρι κολυμπούσε από την παραλία του Πλατανιά μέχρι το νησάκι των Αγίων Θεοδώρων. Σαράντα τρία χρόνια μετά τα σημάδια στα χέρια του, στο κεφάλι του και κυρίως στην ψυχή του εξακολουθούν να παραμένουν στη θέση τους, θυμίζοντας στον ίδιο ότι κάποτε «κουτούλησε» τον θάνατο και με το πείσμα του κατάφερε τελικά να του γυρίσει την πλάτη.
Και, αύριο τα ξημερώματα, κάποια στιγμή, θα περάσει -όπως κάθε χρόνο- από το μνημείο του ναυαγίου στο παλιό λιμάνι των Χανίων και θα αποτίσει -μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- τον δικό του φόρο τιμής στους αδικοχαμένους γνωστούς και άγνωστους εκείνης της τραγικής ιστορίας...
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΡΧΟΝΤΑΚΗ ΣΕ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ - ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ:
«Αδυνατούν να αντιληφθούν
ότι η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει»!
Δήλωση - απάντηση του νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη μετά τις αντιδράσεις των κ.κ. Βολουδάκη και Μαυρογένη στις ανακοινώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες θέτει εαυτόν εκτός Ν.Δ., επειδή -πάντα κατά τον κ. Νομάρχη- «πήρε στροφή προς τα δεξιά». Η χθεσινή δήλωση - ανακοίνωση του Νομάρχη Χανίων έχει ως εξής:
«Οι θέσεις, η συνέπεια, το ήθος, η αποτελεσματικότητα και το έργο, καθορίζουν την πορεία κάθε δημόσιου προσώπου στον πολιτικό βίο του τόπου μας. Γι’ αυτά μπορεί να με κρίνει η τοπική κοινωνία που μου έκανε την τιμή να μου εμπιστευτεί το αξίωμα του Νομάρχη. Όσον αφορά την πολιτική άποψη που εξέφρασα δημόσια με θάρρος και εντιμότητα, γνώριζα εκ των προτέρων ότι θα δεχθώ επίθεση από ελάχιστους παράγοντες της πολιτικής που αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει».
«Αδυνατούν να αντιληφθούν
ότι η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει»!
Δήλωση - απάντηση του νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη μετά τις αντιδράσεις των κ.κ. Βολουδάκη και Μαυρογένη στις ανακοινώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες θέτει εαυτόν εκτός Ν.Δ., επειδή -πάντα κατά τον κ. Νομάρχη- «πήρε στροφή προς τα δεξιά». Η χθεσινή δήλωση - ανακοίνωση του Νομάρχη Χανίων έχει ως εξής:
«Οι θέσεις, η συνέπεια, το ήθος, η αποτελεσματικότητα και το έργο, καθορίζουν την πορεία κάθε δημόσιου προσώπου στον πολιτικό βίο του τόπου μας. Γι’ αυτά μπορεί να με κρίνει η τοπική κοινωνία που μου έκανε την τιμή να μου εμπιστευτεί το αξίωμα του Νομάρχη. Όσον αφορά την πολιτική άποψη που εξέφρασα δημόσια με θάρρος και εντιμότητα, γνώριζα εκ των προτέρων ότι θα δεχθώ επίθεση από ελάχιστους παράγοντες της πολιτικής που αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει».
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΙΤΑΛΩΝ
Ανάδειξη
της βενετσιάνικης
κληρονομιάς
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Ένα ευρύ πλαίσιο συνεργασίας, που, αν προχωρήσει με γοργά και ουσιαστικά βήματα, θα συμβάλλει σημαντικά στην τουριστική, αλλά και πολιτισμική ανάπτυξη της Κρήτης, συμφωνήθηκε με τους φορείς της Βενετίας, στη διάρκεια της διημερίδας με θέμα «Η βενετσιάνικη κληρονομιά στην Κρήτη - παρελθόν, παρόν, μέλλον», που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Χανίων και το Υπουργείο Πολιτισμού (28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων), με την υποστήριξη των Περιφερειών Κρήτης και Βένετο.
Οι εργασίες της διημερίδας ολοκληρώθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, στο παλιό λιμάνι των Χανίων.
Οι προτάσεις που συμφωνήθηκαν είναι ενδεικτικές, δεδομένου ότι τα περιθώρια συνεργασίας είναι πάρα πολλά, δήλωσε στα «Χ.Ν.» ο προϊστάμενος της 28ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μιχάλης Ανδριανάκης.
Μεταξύ των προτάσεων είναι η διοργάνωση εκθέσεων για τον τουρισμό και την προβολή τοπικών προϊόντων σε Κρήτη και Βενετία, η καθιέρωση υποτροφιών από Δήμους και άλλους φορείς της Κρήτης για την έρευνα γύρω από συγκεκριμένα θέματα, που αφορούν σε πόλεις, φρούρια, ή περιοχές της Κρήτης στα αρχεία της Βενετίας με τη βοήθεια και του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας, αλλά και η ενίσχυση του καρναβαλιού του Δήμου Ρεθύμνου από τους φορείς της Βενετίας.
Ειδικότερα, οι προτάσεις που κατατέθηκαν και έγιναν αποδεκτές και από τις δύο πλευρές (φορείς Κρήτης και Βενετίας) αφορούν ανά τομέα τα εξής:
1. Έρευνα και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της βενετικής περιόδου της Κρήτης:
• Ολοκλήρωση διαδικασίας καταγραφής με την έκδοση ενός μεγάλου τόμου με τα μνημεία της Βενετικής περιόδου στην Κρήτη από τις περιφέρειες Κρήτης στην Ελληνική και Ιταλική γλώσσα.
• Συνεργασία με τις Εφορείες Βυζαντινών Αρχαιοτήτων για την εξασφάλιση αρχειακού υλικού για την τεκμηρίωση του έργου της αποκατάστασης των μνημείων της Βενετικής Περιόδου στην Κρήτη.
• Συνεργασία φορέων και επιστημόνων από Βενετία και Κρήτη στον τομέα της μελέτης και προβολής του πολύτιμου χαρτογραφικού και άλλου υλικού για την Κρήτη με εκδόσεις και δράσεις στο διαδίκτυο.
• Ολοκλήρωση και έκδοση στην ελληνική γλώσσα του έργου του Giuseppe Gerola για τα μνημεία της βενετικής περιόδου στην Κρήτη και η έκδοση λευκώματος με το φωτογραφικό αρχείο του Gerola (Iνστιτούτο Βένετο - 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων).
• Καθιέρωση υποτροφιών από Δήμους και άλλους φορείς της Κρήτης για την έρευνα γύρω από συγκεκριμένα θέματα, που αφορούν σε πόλεις, φρούρια, ή περιοχές της Κρήτης στα αρχεία της Βενετίας με τη βοήθεια και του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας. Διερεύνηση της δυνατότητας ανάλογης ενέργειας από την πλευρά των φορέων της Βενετίας.
• Οργάνωση εκθέσεων σε Κρήτη, Βενετία, ή αλλού σχετικά με τα θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς (έκθεση για οχυρωματική αρχιτεκτονική -π.χ. Michelle Sanmichielli- έκθεση κρητικών εικόνων από Κρήτη και Βενετία.
• Οργάνωση συνεδρίου με τις χώρες, στις οποίες υπάρχουν βενετσιάνικα μνημεία για την προστασία και προβολή τους.
2. Συνεργασία για την ανάδειξη - αξιοποίηση πολιτιστικής κληρονομιάς βενετικής περιόδου στην Κρήτη:
• Αξιοποίηση από κοινού χρηματοδοτικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αποκατάσταση μνημείων της Κρήτης και άλλων προγραμμάτων από κοινού με άλλες χώρες γύρω από «soft» ενέργειες.
• Επιστημονική συνεργασία μέσα από κοινά προγράμματα για την ανάδειξη συγκεκριμένων ιστορικών και αρχαιολογικών στοιχείων (π.χ. ανασκαφή ναυαγίου πλοίου Tereza στο Ηράκλειο, φρούριο νησίδας Θόδωρου).
• Ανάδειξη και προβολή του ιδιαίτερα σημαντικού βενετσιάνικου αμυντικού συστήματος Κρήτης (φρούρια, λιμάνια, νεώρια) με ανάπτυξη δραστηριοτήτων γύρω από τον αμυντικό τουρισμό.
• Κατάρτιση πρότασης για ένταξη ομάδας μνημείων της βενετικής περιόδου στην παγκόσμια κληρονομιά (Unesco), ή στην ευρωπαϊκή κληρονομιά, ή στήριξη ανάλογων ενεργειών φορέων της Κρήτης.
3. Συνεργασία στον τομέα του τουρισμού και σε άλλους τομείς:
• Διοργάνωση ταξιδιών από τη Βενετία στην Κρήτη και αντίστροφα.
• Διοργάνωση εκθέσεων για τον τουρισμό και την προβολή τοπικών προϊόντων σε Κρήτη και Βενετία. Προώθηση προϊόντων, που συνδέονται με την παρουσία των Βενετών στην Κρήτη, όπως είναι το λάδι και το κρασί «Μαλβαζία».
• Συστηματική έρευνα στον τομέα της κρητικής μουσικής στη Βενετία και ενέργειες προβολής.
• Ανάδειξη σημαντικών ιστορικών γεγονότων, όπως είναι η πολιορκία του Ηρακλείου και η αυτοθυσία των υπερασπιστών της νησίδας Θοδωρού, με ετήσιες εκδηλώσεις.
• Ενίσχυση του καρναβαλιού του Δήμου Ρεθύμνου από τους φορείς της Βενετίας.
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
«Λουκέτα» σε επιχειρήσεις
Διαπιστώσεις -
επισημάνσεις
σε διημερίδα
στα Χανιά
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Εκατό χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις κινδυνεύουν να κλείσουν μέσα στο 2010, εξαιτίας των σημαντικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Η κατάσταση στην αγορά είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού υπάρχει τρομακτικό έλλειμμα ρευστότητας, γεγονός που αποδεικνύεται τόσο από τη δραματική αύξηση του αριθμού των ακάλυπτων επιταγών όσο και από την αύξηση -και στην Κρήτη- του ποσοστού ανεργίας είτε λόγω «λουκέτων» είτε λόγω περικοπών.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις συζητήθηκαν στη διάρκεια ημερίδας που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στα Χανιά (στην αίθουσα εκδηλώσεων της Συνεταιριστικής Τράπεζας). Τη διημερίδα διοργάνωσαν οι Ομοσπονδίες Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων της Κρήτης, σε συνεργασία με τα Επιμελητήρια του νησιού.
Ο γραμματέας της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), Νίκος Σκορίνης, μιλώντας σε δημοσιογράφους, τόνισε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές επιχειρήσεις δεν οφείλονται μόνο στη διεθνή οικονομική κρίση, αλλά και σε αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, που είχαν αρχίσει να γίνονται έντονα αντιληπτές την τελευταία διετία. Ο ίδιος επεσήμανε ότι «περίπου 80 με 100 χιλιάδες επιχειρήσεις κινδυνεύουν να βάλουν “λουκέτο” τους επόμενους μήνες, σύμφωνα με έρευνες της ΓΣΕΒΕΕ».
Ερωτηθείς τι θεωρεί ότι πρέπει να γίνει προκειμένου να αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση, ο κ. Σκορίνης απάντησε: «Δεν μπορώ να απαντήσω με μία λέξη τι μπορεί να γίνει. Θα έλεγα: ο ουρανός με τ' άστρα. Όλα πρέπει να γίνουν. Να αλλάξει το επιχειρηματικό περιβάλλον. Είναι αρνητικό, χρειάζεται χρήμα η αγορά και, παράλληλα, για να γίνει αυτό, χρειάζεται ενίσχυση των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων. Δεν γίνεται διαφορετικά. Χρειάζονται λύσεις σε πολλά σοβαρά ζητήματα, όπως η γραφειοκρατία, η φορολογία, η διοχέτευση του ΕΣΠΑ στην αγορά, ώστε να πάρει μπροστά η μηχανή και να αρχίσει να κινείται. Δεν είναι ευχάριστες οι προβλέψεις μας. Το 2010, απ' ό,τι φαίνεται, θα είναι πιο δύσκολο από το 2009».
Ερωτηθείς πόσο επιτείνουν το πρόβλημα το παραεμπόριο και οι πολυεθνικές, ο κ. Σκορίνης είπε ότι «δεν είναι μόνο το παραεμπόριο. Είναι γενικότερα η παραοικονομία της χώρας. Είμαστε πρωταθλητές. Στο 28% υπολογίζεται, περίπου, η παραοικονομία στην Ελλάδα. Εάν την περιορίζαμε στο ένα τρίτο, πιθανόν το δημόσιο έλλειμμα να μην υπήρχε. Συνεπώς χρειάζεται βούληση, θέληση, αποφασιστικότητα, να περιοριστεί, κατ' αρχήν αυτό το φαινόμενο. Από 'κει και πέρα, είμαστε σε μια εποχή που τα σύνορα δεν κλείνουν, πρέπει να κοιτάξουμε τη δική μας δουλειά, τι θα κάνουμε εμείς. Έχουμε γίνει χώρα μεταπρατών, εσωστρέφειας. Άρα, αυτό που λείπει από την Ελλάδα και νομίζω ότι ακόμα και η κυβέρνηση δεν το έχει τοποθετήσει στο στόχαστρο -φοβάμαι ότι διαχειρίζεται ή προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση σε αυτή τη φάση- είναι να γίνει μία προσπάθεια στρατηγικού σχεδιασμού για το πού θα πάει η ελληνική οικονομία τα επόμενα χρόνια. Δεν γίνεται να είμαστε παντού ανταγωνιστικοί. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Αν θα είμαστε χώρα υπηρεσιών, χώρα τουρισμού ή αν θα είμαστε στην παραγωγική διαδικασία», κατάληξε ο κ. Σκορίνης.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Νομού Χανίων, Δημήτρης Μπουντρογιάννης τόνισε, από την πλευρά του, ότι «προκειμένου η μικρή επιχείρηση να μην ισοπεδωθεί από την τυποποίηση μαζικά, αλλά και για να μπορέσει να στραφεί σε ποιοτικά και διαφορετικά προϊόντα πρέπει να υποστηριχθεί από μία γενικότερη πολιτική, η οποία θα αφορά τα άμεσα ζητήματα που αντιμετωπίζει (πρόσβαση στη χρηματοδότηση, ασφαλιστικό και άλλα), όσο και τις υποδομές».
Παράλληλα, στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι οι τράπεζες χρηματοδοτούν τις μικρές επιχειρήσεις με το... σταγονόμετρο, αλλά και με ιδιαίτερα επαχθείς όρους, λέγοντας ότι «το πρόβλημα της πρόσβασης στη χρηματοδότηση είναι σημαντικότερο απ' όσα αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, αφού το κόστος δανεισμού είναι υψηλότερο και όροι δανεισμού δυσβάσταχτοι».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Χανίων (ΕΒΕ), Βαγγέλης Σπανουδάκης αναφέρθηκε σε μία σειρά από ζητήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα φιλικό περιβάλλον για τις μικρές επιχειρήσεις. Τα ζητήματα αυτά, όπως είπε, «έχουν χαρακτήρα γενικότερο», «αφορούν το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και άπτονται θεσμικών θεμάτων» όπως το σταθερό περιβάλλον λειτουργίας, η πολυπλοκότητα, η διαφάνεια, οι όροι ανταγωνισμού, η ανάδειξη της επιχειρηματικότητας, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από τις τράπεζες και οι υποδομές (ο βόρειος οδικός άξονας Κρήτης «κατάντησε ανέκδοτο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σπανουδάκης).
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους όρους ανταγωνισμού, ο πρόεδρος του ΕΒΕ Χανίων υπογράμμισε: «Ας το πούμε καθαρά, το παιχνίδι είναι “σικέ”. Δεν μπορεί η μικρομεσαία επιχείρηση να μένει απροστάτευτη στο όνομα της ελευθερίας του επιχειρείν και να επεκτείνονται με απίστευτο ρυθμό οι αλυσίδες και μάλιστα οι ξενόφερτες, χωρίς όρους, με αθέμιτα εν πολλοίς μέσα, όπως π.χ. με διαθέσιμα πάμφθηνα κεφάλαια που αντλούνται από χρηματιστήρια, με πρακτικές αποκλεισμού των μικρών από ράφια και δίκτυα διανομής, χωρίς διάχυση τεχνογνωσίας, με αμοιβές που μετατρέπουν τις οικογένειες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τις νέες γενιές στους νέους προλετάριους, χωρίς όραμα, ελπίδα και μέλλον».
Γ. ΡΩΜΑΝΙΑΣ:
Στο «κόκκινο» το ταμείο
των ελεύθερων επαγγελματιών
Στο «κόκκινο» βρίσκεται το ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), όπως τόνισε στη διάρκεια της διημερίδας για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις ο οικονομολόγος, επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, Γιώργος Ρωμανιάς.
«Το ασφαλιστικό σήμερα στη χώρα μας έχει πολύ μεγάλα προβλήματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει το ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών (ΟΑΕΕ). Εκεί υπάρχουν περίπου 850.000 ασφαλισμένοι και γύρω στους 330.000 συνταξιούχους. Το Ταμείο έχει φοβερά προβλήματα, ακόμα και διαχειριστικά. Σήμερα, το μακροχρόνιο αναλογιστικό του έλλειμμα είναι περίπου 52 δισεκατομμύρια ευρώ και μέσα στο 2009 θα έχει κάνει πληρωμές, οι οποίες θα υπερβαίνουν τις εισπράξεις κατά 1 δισ. 100 εκατ. ευρώ. Είναι το πιο προβληματικό ταμείο σήμερα στην Ελλάδα και σε κάθε περίπτωση χρειάζεται άμεση παρέμβαση», τόνισε ο κ. Ρωμανιάς.
Ο ίδιος σημείωσε ότι «θα γίνει συζήτηση» (της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων με την κυβέρνηση) «και σε αυτό το ζήτημα, δηλαδή ποια μορφή πρέπει να πάρει αυτή η παρέμβαση, ώστε το ταμείο να μπορέσει να αναταχθεί και να μπορέσει να ικανοποιήσει τις νομοθετημένες αξιώσεις των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων του».
Ο κ. Ρωμανιάς επεσήμανε ότι «το πρόβλημα δεν σταματά στο ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών. Γενικά, το σύστημά μας έχει τεράστια ελλείμματα και παρουσιάζει το φαινόμενο να είναι το μοναδικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ευρώπη που δεν έχει αποθεματικά. Το ελληνικό κράτος δεν έχει λειτουργήσει σωστά. Τη μια με τη δήμευση της περιουσίας που έκανε ο Μεταξάς, την άλλη με το ότι επί είκοσι χρόνια τα αποθεματικά του ήταν άτοκα, την τρίτη με την περίφημη ιστορία του Χρηματιστηρίου, την τέταρτη με την άλλη ιστορία των δομημένων ομολόγων, τελικά τα καταφέρανε και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα δεν έχει καθόλου αποθεματικά».
ΤΟ ΙΚΑ
Αναφερόμενος στο ΙΚΑ, ο κ. Ρωμανιάς υπογράμμισε ότι «παρουσιάζει το εξής απίθανο θέαμα: έχει περίπου 10 δισ. ευρώ συνολική περιουσία (ακίνητα, μετοχές, ομόλογα, μετρητά), αλλά ταυτόχρονα έχει και περίπου 9,5 δισ. ευρώ χρέη (στον ΟΑΕΔ, στο ΕΤΕΑΜ, στην Εργατική Εστία, στην Εργατική Κατοικία κ.ά.). Το πιο περίεργο είναι ότι αυτά τα χρήματα δεν τα χρωστά επειδή πήρε δάνειο, αλλά επειδή εισπράττει εισφορές για λογαριασμό των Οργανισμών αυτών, τις οποίες όμως δεν τις αποδίδει. Δηλαδή, το ΙΚΑ διαπράττει το αδίκημα της υπεξαίρεσης. Είναι χρήματα που δεν είναι δικά του. Αν αφαιρέσουμε αυτά τα χρήματα το ΙΚΑ δεν έχει περιουσία 10 δισ., αλλά λιγότερο από 1 δισ.», τόνισε ο κ. Ρωμανιάς.
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Αναφερόμενος στον διάλογο που έχει ξεκινήσει για το ασφαλιστικό, ο κ. Ρωμανιάς σημείωσε ότι «έχει ξεκινήσει μία διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει, έως το τέλος Απριλίου, σε τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας και μέχρι τον Ιούνιο η νέα νομοθεσία πρέπει να έχει ψηφιστεί. Οι πρώτες επαφές που έχουμε κάνει με τον αρμόδιο υπουργό μας λένε ότι έχει πρόθεση η κυβέρνηση να κάνει κάποιες παρεμβάσεις. Πακέτο προτάσεων δεν έχουμε πάρει ακόμα. Θα το πάρουμε ενδεχομένως την Τρίτη το πρωί. Μας είχε λεχθεί στην αρχή ότι το πακέτο θα περιλαμβάνει έντεκα προτάσεις. Θα τις δούμε. Αυτή τη στιγμή, βέβαια, βρισκόμαστε σε μία φάση καλών συζητήσεων, έχουμε ξεκινήσει τη ρύθμιση της διαδοχικής ασφάλισης, που είναι για όλους τους ασφαλισμένους, οι συνεδριάσεις πρέπει να τελειώσουν ή τη Δευτέρα 7 ή τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου. Οι συζητήσεις αναφέρονται όλες μόνο στη διαδοχική ασφάλιση (δηλαδή αφορούν τους ασφαλισμένους που έχουν ασφαλιστεί σε περισσότερα του ενός ταμεία) και έχουν δύο στόχους: ο ένας είναι να δίδονται γρηγορότερα οι συντάξεις -το πολύ μέσα σε τρεις μήνες από τότε που υποβάλλεται η αίτηση, γιατί σήμερα κάνει και δύο χρόνια να καταβληθεί η σύνταξη- και το δεύτερο είναι να βελτιωθούν οι συντάξεις. Δηλαδή, να ανεβούν οι συντάξεις εκείνων, οι οποίοι είναι σε παραπάνω από ένα ταμεία και παίρνουν χαμηλότερη σύνταξη από ένα συνάδελφό τους, ο οποίος έχει σύνταξη σ' ένα μόνο ταμείο για όλο τον συντάξιμο βίο του. Αυτά τα βήματα είναι θετικά», κατέληξε ο κ. Ρωμανιάς.
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
«Λουκέτα» σε επιχειρήσεις
Διαπιστώσεις -
επισημάνσεις
σε διημερίδα
στα Χανιά
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Εκατό χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις κινδυνεύουν να κλείσουν μέσα στο 2010, εξαιτίας των σημαντικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Η κατάσταση στην αγορά είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού υπάρχει τρομακτικό έλλειμμα ρευστότητας, γεγονός που αποδεικνύεται τόσο από τη δραματική αύξηση του αριθμού των ακάλυπτων επιταγών όσο και από την αύξηση -και στην Κρήτη- του ποσοστού ανεργίας είτε λόγω «λουκέτων» είτε λόγω περικοπών.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις συζητήθηκαν στη διάρκεια ημερίδας που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στα Χανιά (στην αίθουσα εκδηλώσεων της Συνεταιριστικής Τράπεζας). Τη διημερίδα διοργάνωσαν οι Ομοσπονδίες Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων της Κρήτης, σε συνεργασία με τα Επιμελητήρια του νησιού.
Ο γραμματέας της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), Νίκος Σκορίνης, μιλώντας σε δημοσιογράφους, τόνισε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές επιχειρήσεις δεν οφείλονται μόνο στη διεθνή οικονομική κρίση, αλλά και σε αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, που είχαν αρχίσει να γίνονται έντονα αντιληπτές την τελευταία διετία. Ο ίδιος επεσήμανε ότι «περίπου 80 με 100 χιλιάδες επιχειρήσεις κινδυνεύουν να βάλουν “λουκέτο” τους επόμενους μήνες, σύμφωνα με έρευνες της ΓΣΕΒΕΕ».
Ερωτηθείς τι θεωρεί ότι πρέπει να γίνει προκειμένου να αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση, ο κ. Σκορίνης απάντησε: «Δεν μπορώ να απαντήσω με μία λέξη τι μπορεί να γίνει. Θα έλεγα: ο ουρανός με τ' άστρα. Όλα πρέπει να γίνουν. Να αλλάξει το επιχειρηματικό περιβάλλον. Είναι αρνητικό, χρειάζεται χρήμα η αγορά και, παράλληλα, για να γίνει αυτό, χρειάζεται ενίσχυση των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων. Δεν γίνεται διαφορετικά. Χρειάζονται λύσεις σε πολλά σοβαρά ζητήματα, όπως η γραφειοκρατία, η φορολογία, η διοχέτευση του ΕΣΠΑ στην αγορά, ώστε να πάρει μπροστά η μηχανή και να αρχίσει να κινείται. Δεν είναι ευχάριστες οι προβλέψεις μας. Το 2010, απ' ό,τι φαίνεται, θα είναι πιο δύσκολο από το 2009».
Ερωτηθείς πόσο επιτείνουν το πρόβλημα το παραεμπόριο και οι πολυεθνικές, ο κ. Σκορίνης είπε ότι «δεν είναι μόνο το παραεμπόριο. Είναι γενικότερα η παραοικονομία της χώρας. Είμαστε πρωταθλητές. Στο 28% υπολογίζεται, περίπου, η παραοικονομία στην Ελλάδα. Εάν την περιορίζαμε στο ένα τρίτο, πιθανόν το δημόσιο έλλειμμα να μην υπήρχε. Συνεπώς χρειάζεται βούληση, θέληση, αποφασιστικότητα, να περιοριστεί, κατ' αρχήν αυτό το φαινόμενο. Από 'κει και πέρα, είμαστε σε μια εποχή που τα σύνορα δεν κλείνουν, πρέπει να κοιτάξουμε τη δική μας δουλειά, τι θα κάνουμε εμείς. Έχουμε γίνει χώρα μεταπρατών, εσωστρέφειας. Άρα, αυτό που λείπει από την Ελλάδα και νομίζω ότι ακόμα και η κυβέρνηση δεν το έχει τοποθετήσει στο στόχαστρο -φοβάμαι ότι διαχειρίζεται ή προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση σε αυτή τη φάση- είναι να γίνει μία προσπάθεια στρατηγικού σχεδιασμού για το πού θα πάει η ελληνική οικονομία τα επόμενα χρόνια. Δεν γίνεται να είμαστε παντού ανταγωνιστικοί. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Αν θα είμαστε χώρα υπηρεσιών, χώρα τουρισμού ή αν θα είμαστε στην παραγωγική διαδικασία», κατάληξε ο κ. Σκορίνης.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Νομού Χανίων, Δημήτρης Μπουντρογιάννης τόνισε, από την πλευρά του, ότι «προκειμένου η μικρή επιχείρηση να μην ισοπεδωθεί από την τυποποίηση μαζικά, αλλά και για να μπορέσει να στραφεί σε ποιοτικά και διαφορετικά προϊόντα πρέπει να υποστηριχθεί από μία γενικότερη πολιτική, η οποία θα αφορά τα άμεσα ζητήματα που αντιμετωπίζει (πρόσβαση στη χρηματοδότηση, ασφαλιστικό και άλλα), όσο και τις υποδομές».
Παράλληλα, στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι οι τράπεζες χρηματοδοτούν τις μικρές επιχειρήσεις με το... σταγονόμετρο, αλλά και με ιδιαίτερα επαχθείς όρους, λέγοντας ότι «το πρόβλημα της πρόσβασης στη χρηματοδότηση είναι σημαντικότερο απ' όσα αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, αφού το κόστος δανεισμού είναι υψηλότερο και όροι δανεισμού δυσβάσταχτοι».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Χανίων (ΕΒΕ), Βαγγέλης Σπανουδάκης αναφέρθηκε σε μία σειρά από ζητήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα φιλικό περιβάλλον για τις μικρές επιχειρήσεις. Τα ζητήματα αυτά, όπως είπε, «έχουν χαρακτήρα γενικότερο», «αφορούν το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και άπτονται θεσμικών θεμάτων» όπως το σταθερό περιβάλλον λειτουργίας, η πολυπλοκότητα, η διαφάνεια, οι όροι ανταγωνισμού, η ανάδειξη της επιχειρηματικότητας, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από τις τράπεζες και οι υποδομές (ο βόρειος οδικός άξονας Κρήτης «κατάντησε ανέκδοτο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σπανουδάκης).
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους όρους ανταγωνισμού, ο πρόεδρος του ΕΒΕ Χανίων υπογράμμισε: «Ας το πούμε καθαρά, το παιχνίδι είναι “σικέ”. Δεν μπορεί η μικρομεσαία επιχείρηση να μένει απροστάτευτη στο όνομα της ελευθερίας του επιχειρείν και να επεκτείνονται με απίστευτο ρυθμό οι αλυσίδες και μάλιστα οι ξενόφερτες, χωρίς όρους, με αθέμιτα εν πολλοίς μέσα, όπως π.χ. με διαθέσιμα πάμφθηνα κεφάλαια που αντλούνται από χρηματιστήρια, με πρακτικές αποκλεισμού των μικρών από ράφια και δίκτυα διανομής, χωρίς διάχυση τεχνογνωσίας, με αμοιβές που μετατρέπουν τις οικογένειες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τις νέες γενιές στους νέους προλετάριους, χωρίς όραμα, ελπίδα και μέλλον».
Γ. ΡΩΜΑΝΙΑΣ:
Στο «κόκκινο» το ταμείο
των ελεύθερων επαγγελματιών
Στο «κόκκινο» βρίσκεται το ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), όπως τόνισε στη διάρκεια της διημερίδας για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις ο οικονομολόγος, επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, Γιώργος Ρωμανιάς.
«Το ασφαλιστικό σήμερα στη χώρα μας έχει πολύ μεγάλα προβλήματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει το ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών (ΟΑΕΕ). Εκεί υπάρχουν περίπου 850.000 ασφαλισμένοι και γύρω στους 330.000 συνταξιούχους. Το Ταμείο έχει φοβερά προβλήματα, ακόμα και διαχειριστικά. Σήμερα, το μακροχρόνιο αναλογιστικό του έλλειμμα είναι περίπου 52 δισεκατομμύρια ευρώ και μέσα στο 2009 θα έχει κάνει πληρωμές, οι οποίες θα υπερβαίνουν τις εισπράξεις κατά 1 δισ. 100 εκατ. ευρώ. Είναι το πιο προβληματικό ταμείο σήμερα στην Ελλάδα και σε κάθε περίπτωση χρειάζεται άμεση παρέμβαση», τόνισε ο κ. Ρωμανιάς.
Ο ίδιος σημείωσε ότι «θα γίνει συζήτηση» (της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων με την κυβέρνηση) «και σε αυτό το ζήτημα, δηλαδή ποια μορφή πρέπει να πάρει αυτή η παρέμβαση, ώστε το ταμείο να μπορέσει να αναταχθεί και να μπορέσει να ικανοποιήσει τις νομοθετημένες αξιώσεις των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων του».
Ο κ. Ρωμανιάς επεσήμανε ότι «το πρόβλημα δεν σταματά στο ταμείο των ελεύθερων επαγγελματιών. Γενικά, το σύστημά μας έχει τεράστια ελλείμματα και παρουσιάζει το φαινόμενο να είναι το μοναδικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ευρώπη που δεν έχει αποθεματικά. Το ελληνικό κράτος δεν έχει λειτουργήσει σωστά. Τη μια με τη δήμευση της περιουσίας που έκανε ο Μεταξάς, την άλλη με το ότι επί είκοσι χρόνια τα αποθεματικά του ήταν άτοκα, την τρίτη με την περίφημη ιστορία του Χρηματιστηρίου, την τέταρτη με την άλλη ιστορία των δομημένων ομολόγων, τελικά τα καταφέρανε και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα δεν έχει καθόλου αποθεματικά».
ΤΟ ΙΚΑ
Αναφερόμενος στο ΙΚΑ, ο κ. Ρωμανιάς υπογράμμισε ότι «παρουσιάζει το εξής απίθανο θέαμα: έχει περίπου 10 δισ. ευρώ συνολική περιουσία (ακίνητα, μετοχές, ομόλογα, μετρητά), αλλά ταυτόχρονα έχει και περίπου 9,5 δισ. ευρώ χρέη (στον ΟΑΕΔ, στο ΕΤΕΑΜ, στην Εργατική Εστία, στην Εργατική Κατοικία κ.ά.). Το πιο περίεργο είναι ότι αυτά τα χρήματα δεν τα χρωστά επειδή πήρε δάνειο, αλλά επειδή εισπράττει εισφορές για λογαριασμό των Οργανισμών αυτών, τις οποίες όμως δεν τις αποδίδει. Δηλαδή, το ΙΚΑ διαπράττει το αδίκημα της υπεξαίρεσης. Είναι χρήματα που δεν είναι δικά του. Αν αφαιρέσουμε αυτά τα χρήματα το ΙΚΑ δεν έχει περιουσία 10 δισ., αλλά λιγότερο από 1 δισ.», τόνισε ο κ. Ρωμανιάς.
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Αναφερόμενος στον διάλογο που έχει ξεκινήσει για το ασφαλιστικό, ο κ. Ρωμανιάς σημείωσε ότι «έχει ξεκινήσει μία διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει, έως το τέλος Απριλίου, σε τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας και μέχρι τον Ιούνιο η νέα νομοθεσία πρέπει να έχει ψηφιστεί. Οι πρώτες επαφές που έχουμε κάνει με τον αρμόδιο υπουργό μας λένε ότι έχει πρόθεση η κυβέρνηση να κάνει κάποιες παρεμβάσεις. Πακέτο προτάσεων δεν έχουμε πάρει ακόμα. Θα το πάρουμε ενδεχομένως την Τρίτη το πρωί. Μας είχε λεχθεί στην αρχή ότι το πακέτο θα περιλαμβάνει έντεκα προτάσεις. Θα τις δούμε. Αυτή τη στιγμή, βέβαια, βρισκόμαστε σε μία φάση καλών συζητήσεων, έχουμε ξεκινήσει τη ρύθμιση της διαδοχικής ασφάλισης, που είναι για όλους τους ασφαλισμένους, οι συνεδριάσεις πρέπει να τελειώσουν ή τη Δευτέρα 7 ή τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου. Οι συζητήσεις αναφέρονται όλες μόνο στη διαδοχική ασφάλιση (δηλαδή αφορούν τους ασφαλισμένους που έχουν ασφαλιστεί σε περισσότερα του ενός ταμεία) και έχουν δύο στόχους: ο ένας είναι να δίδονται γρηγορότερα οι συντάξεις -το πολύ μέσα σε τρεις μήνες από τότε που υποβάλλεται η αίτηση, γιατί σήμερα κάνει και δύο χρόνια να καταβληθεί η σύνταξη- και το δεύτερο είναι να βελτιωθούν οι συντάξεις. Δηλαδή, να ανεβούν οι συντάξεις εκείνων, οι οποίοι είναι σε παραπάνω από ένα ταμεία και παίρνουν χαμηλότερη σύνταξη από ένα συνάδελφό τους, ο οποίος έχει σύνταξη σ' ένα μόνο ταμείο για όλο τον συντάξιμο βίο του. Αυτά τα βήματα είναι θετικά», κατέληξε ο κ. Ρωμανιάς.
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ Ν.Δ.
Αιχμές Βολουδάκη
κατά Αρχοντάκη
Αιχμές κατά του νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη για την απόφασή του να αποχωρήσει από τη Ν.Δ. μετά την εκλογή Σαμαρά και τη... δεξιά στροφή του κόμματος ασκεί με σημερινή του ανακοίνωση ο πρώην βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας, Μανούσος Βολουδάκης.
Ειδικότερα, σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο κ. Βολουδάκης αναφέρει τα εξής:
«Σχετικά με την αποχώρηση του νομάρχη Χανίων κ. Γρ. Αρχοντάκη από τη Ν.Δ., ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ., Μανούσος Βολουδάκης, δηλώνει τα εξής:
Η Νέα Δημοκρατία ήταν, είναι και θα παραμείνει ιδεολογικά σταθερή στις θέσεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Είναι δικαίωμα του κάθε ενός να ανήκει ή να μην ανήκει σε οποιοδήποτε πολιτικό χώρο. Είναι δικαίωμα του κάθε ενός ακόμα και να αλλάζει πολιτικό χώρο. Κάποιος όμως που έχει εκλεγεί σε αξίωμα με τη στήριξη συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης, αν αποφασίσει να διαχωρίσει τη θέση του από την παράταξη αυτή, οφείλει να εξηγήσει τους λόγους. Και οφείλει να το πράξει χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα πολιτικά επιχειρήματα. Αναφορές σε τυποποιημένες πολιτικές ετικέτες, δεν αποτελούν πολιτική επιχειρηματολογία. Η Νέα Δημοκρατία, ενωμένη στα Χανιά όπως και σε όλη τη χώρα, προχωρά στην ανασύνταξη των δυνάμεών της, στην άσκηση του θεσμικού της ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και στην προετοιμασία μιας νέας αξιόπιστης πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας».
Αιχμές Βολουδάκη
κατά Αρχοντάκη
Αιχμές κατά του νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη για την απόφασή του να αποχωρήσει από τη Ν.Δ. μετά την εκλογή Σαμαρά και τη... δεξιά στροφή του κόμματος ασκεί με σημερινή του ανακοίνωση ο πρώην βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας, Μανούσος Βολουδάκης.
Ειδικότερα, σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο κ. Βολουδάκης αναφέρει τα εξής:
«Σχετικά με την αποχώρηση του νομάρχη Χανίων κ. Γρ. Αρχοντάκη από τη Ν.Δ., ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ., Μανούσος Βολουδάκης, δηλώνει τα εξής:
Η Νέα Δημοκρατία ήταν, είναι και θα παραμείνει ιδεολογικά σταθερή στις θέσεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Είναι δικαίωμα του κάθε ενός να ανήκει ή να μην ανήκει σε οποιοδήποτε πολιτικό χώρο. Είναι δικαίωμα του κάθε ενός ακόμα και να αλλάζει πολιτικό χώρο. Κάποιος όμως που έχει εκλεγεί σε αξίωμα με τη στήριξη συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης, αν αποφασίσει να διαχωρίσει τη θέση του από την παράταξη αυτή, οφείλει να εξηγήσει τους λόγους. Και οφείλει να το πράξει χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα πολιτικά επιχειρήματα. Αναφορές σε τυποποιημένες πολιτικές ετικέτες, δεν αποτελούν πολιτική επιχειρηματολογία. Η Νέα Δημοκρατία, ενωμένη στα Χανιά όπως και σε όλη τη χώρα, προχωρά στην ανασύνταξη των δυνάμεών της, στην άσκηση του θεσμικού της ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και στην προετοιμασία μιας νέας αξιόπιστης πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας».
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Μόλυνση από τον αποτεφρωτήρα
του Νοσοκομείου Χανίων;
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Την «ανεξέλεγκτη μόλυνση της ατμόσφαιρας και του υδροφόρου ορίζοντα» από τη μονάδα αποτέφρωσης του Νοσοκομείου Χανίων, η οποία «λειτουργεί παρανόμως», καταγγέλλει το Παγκρήτιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων «ΟικοΚρήτη».
Το Δίκτυο επισημαίνει ότι «στο Νοσοκομείο Χανίων "Άγιος Γεώργιος" λειτουργεί αποτεφρωτήρας, όπου πραγματοποιείται καύση των Επικίνδυνων Ιατρικών Αποβλήτων (ΕΙΑ) που παράγονται στο ίδρυμα. Τα τελευταία τρία χρόνια τουλάχιστον, η μονάδα αποτέφρωσης λειτουργεί παρανόμως, αφού οι περιβαλλοντικοί όροι του Νοσοκομείου έχουν λήξει και καμία ενέργεια για ανανέωση δεν έχει πραγματοποιηθεί έως σήμερα. Ο λόγος, βέβαια, είναι ότι η συγκεκριμένη εγκατάσταση αδυνατεί να εναρμονιστεί με τα εξαιρετικά αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της ρύπανσης του περιβάλλοντος, τα οποία έχουν θεσπιστεί τα τελευταία χρόνια από την ελληνική νομοθεσία και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Το αποτέλεσμα είναι το Νοσοκομείο να μολύνει ανεξέλεγκτα την ατμόσφαιρα και τον υδροφόρο ορίζοντα, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον», καταγγέλλει το Παγκρήτιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων «ΟικοΚρήτη».
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
Τα «Χανιώτικα νέα» επικοινώνησαν χθες το βράδυ με τον διοικητή του Νοσοκομείου Χανίων, Κώστα Δανδουλάκη, από τον οποίο ζήτησαν να σχολιάσει τις καταγγελίες του Δικτύου. Ο κ. Δανδουλάκης ζήτησε χρόνο για να ενημερωθεί αναλυτικά για το ζήτημα και δεσμεύτηκε ότι θα προβεί σε δηλώσεις σήμερα, Παρασκευή.
ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ
Το Δίκτυο παρουσιάζει τους βασικούς -τεχνικούς κυρίως- λόγους για τους οποίους, όπως υποστηρίζει, το Νοσοκομείο αδυνατεί να πάρει έγκριση περιβαλλοντικών όρων και ισχυρίζεται ότι «η τεχνολογία που χρησιμοποιεί η μονάδα αποτέφρωσης του Νοσοκομείου Χανίων αδυνατεί να πραγματοποιήσει το σύνολο των μετρήσεων που απαιτούνται ρητώς από την κείμενη ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία 2000/76/ΕΚ) για να λειτουργήσει μία μονάδα αποτέφρωσης με ασφάλεια, δίχως να θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον».
Και προσθέτει: «Επιπλέον, στο άρθρο άρθρο 13 της KYA 22912/1117/2005 "Ασυνήθεις (μη κανονικές) συνθήκες λειτουργίας" αναφέρεται: "σε περίπτωση υπέρβασης των οριακών τιμών εκπομπών δεν συνεχίζεται για κανένα λόγο η αποτέφρωση αποβλήτων στη μονάδα αποτέφρωσης ή στη μονάδα συναποτέφρωσης ή στη γραμμή αποτέφρωσης για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από τέσσερις συνεχείς ώρες επιπλέον. Ο συνολικός χρόνος λειτουργίας σε παρόμοιες συνθήκες στη διάρκεια ενός έτους πρέπει να είναι λιγότερος από 60 ώρες". Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να πραγματοποιούνται οι ανωτέρω μετρήσεις για να παρακολουθείται συνεχώς η σωστή λειτουργία της μονάδας. Αφού η μονάδα αποτέφρωσης του Νοσοκομείου είναι αμφίβολο εάν λειτουργεί σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 6 της KYA 22912/1117/2005 και τα αναφερόμενα για τη λειτουργία μονάδων αποτέφρωσης στην ΚΥΑ 37591/2031/2003 και επειδή δεν παρακολουθούνται οι ανωτέρω περιγραφόμενες μετρήσεις των ατμοσφαιρικών ρύπων, η μονάδα αποτέφρωσης του Νοσοκομείου Χανίων θα πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί αμέσως. Είναι καταφανές ότι το Νοσοκομείο στη συγκεκριμένη περίπτωση παρανομεί κατάφορα και κατ' εξακολούθηση, αδιαφορώντας για τις επιταγές της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας».
Το Δίκτυο υπογραμμίζει ότι «απορίας άξιον είναι ο τρόπος που η εν λόγω μονάδα διαχειρίζεται έως σήμερα τα στερεά υπολείμματα της καύσης (τέφρα). Η τέφρα που παράγεται κατά την καύση περιέχει βαρέα μέταλλα και σύμφωνα με επιστημονικές αναλύσεις εντάσσεται στα επικίνδυνα απόβλητα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν Χώροι Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ), που θα μπορούσαν να διαχειριστούν με ασφάλεια το συγκεκριμένο απόβλητο. Οι εκατοντάδες τόνοι επικίνδυνης τέφρας που έχουν παραχθεί έως σήμερα από την εν λόγω μονάδα αποτέφρωσης αποτελούν μία τοξική "βόμβα" που απειλεί τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον».
Τέλος, το Δίκτυο σημειώνει ότι «ο σχεδιασμός, η κατασκευή, ο εξοπλισμός και η λειτουργία μονάδων αποτέφρωσης αποβλήτων είναι ένα εξαιρετικά λεπτό και κρίσιμο περιβαλλοντικό ζήτημα, ειδικότερα όταν πρόκειται για αποτέφρωση επικίνδυνων αποβλήτων. Η κρισιμότητα έγκειται στο γεγονός ότι με τη μέθοδο της αποτέφρωσης η καταστροφή των επικίνδυνων αποβλήτων παράγει συγχρόνως άκρως επικίνδυνους αέριους ρύπους και στερεά κατάλοιπα. Για τον λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει θεσπίσει πολύ αυστηρές οδηγίες, στις οποίες έχει εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία, με μέτρα και όρους για την πρόληψη και τον περιορισμό (και όχι την εξάλειψη) της ρύπανσης του περιβάλλοντος».
Αναδημοσίευση από τα «Χανιώτικα νέα».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)