Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

ΕΙΔΗΣΕΙΣ


ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
"Παιχνίδια" 
με τις ζωές
καρκινοπαθών!

Οι Κρητικοί
είναι οι καλύτεροι
πελάτες ιδιωτικών
νοσοκομείων
της Αθήνας!
-
Πρόσωπα
και συμφέροντα 
σε Αθήνα
και Ηράκλειο 
δεν επιθυμούν
τη δημιουργία
Ακτινοθεραπευτικού
Τμήματος στο
Νοσοκομείο
των Χανίων
-
Σοβαρές
καταγγελίες
από τον πρόεδρο
της Ελληνικής 
Εταιρείας 
Ακτινοθεραπευτικής 
Ογκολογίας 
Π. Παντελάκο


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

«Παιχνίδια» με τις ζωές εκατοντάδων καρκινοπαθών, ειδικά στη δυτική Κρήτη, οι οποίοι είτε αναγκάζονται να μεταβαίνουν στο Ηράκλειο είτε... κατευθύνονται σε συγκεκριμένα ιδιωτικά Νοσοκομεία της Αθήνας, εξαιτίας και της αδικαιολόγητης, μέχρι και σήμερα, απουσίας Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος στο Νοσοκομείο Χανίων, κατήγγειλε χθες ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και διευθυντής στο Πανεπιστημιακό Αττικό Νοσοκομείο, Παναγιώτης Παντελάκος.
Ο κ. Παντελάκος προχώρησε σε εξαιρετικά σοβαρές καταγγελίες, για τα όσα συμβαίνουν στον «όμορφο κόσμο» της Υγείας και ειδικά στον τομέα της ακτινοθεραπευτικής ογκολογίας, μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της χθεσινής έναρξης των εργασιών του 11ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, με θέμα: «Θέσεις και Αντιθέσεις στην Ογκολογία. Η Ακτινοθεραπεία στο Ελληνικό Σύστημα Υγείας», το οποίο διεξάγεται στο ξενοδοχείο «Minoa Palace», στον Πλατανιά Κυδωνίας. Το συνέδριο, που ολοκληρώνεται την ερχόμενη Κυριακή, διοργανώνει η Ελληνική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, σε συνεργασία με την Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας, την Ελληνική Εταιρεία Χειρουργικής Ογκολογίας, την Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία Μαστού και την Ελληνική Εταιρεία Ογκολογίας. Αναλυτικότερα:

ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Ο κ. Παντελάκος τόνισε ότι «όταν πρωτοτέθηκε το θέμα από τον καθηγητή Ιατρικής Φυσικής κ. Πρώιμο και όταν χτίστηκε το καινούριο Νοσοκομείο Χανίων με κάλεσαν τότε να μου πουν αν υπάρχουν χώροι κατάλληλοι για να λειτουργήσει στο δημόσιο Νοσοκομείο Ακτινοθεραπευτικό Τμήμα. Η απάντηση, όχι μόνο εμού, αλλά και των εταιρειών μηχανημάτων, ήταν ότι βεβαίως υπάρχει χώρος. Όχι απλά χώρος, γίνεται ένα "στολίδι" ακτινοθεραπευτικό εδώ. Μετά από δύο χρόνια με ξανακαλούν, μου λένε ότι υπάρχει και δωρεά γραμμικού επιταχυντή που θα τοποθετηθεί και ζητούν την άποψή μου. Λέω: Βεβαίως να τοποθετηθεί. Τελειώνει και αυτό. Με παίρνουν πάλι τηλέφωνο και μου λένε ότι δεν θα γίνει. Μην ανοίγουμε και άλλες πληγές. Έχει αρκετές το Νοσοκομείο Χανίων. Και εν τέλει μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα. Έχω, όμως, να σας πω ότι εάν ο δημόσιος τομέας δεν θέλει, για τον άλφα ή βήτα λόγο να επενδύσει, δεν έχω κανένα δικαίωμα ούτε εγώ ούτε τα μέλη της Επιτροπής Αδειοδοτήσεων Γραμμικών Επιταχυντών να αποτρέψουμε τη δημιουργία ιδιωτικού Κέντρου. Διότι ο ιδιώτης θα θελήσει, και πολύ καλά θα κάνει, το κενό του δημοσίου να το "εκμεταλλευτεί" ή να προσφέρει κοινωνικό έργο. Είναι δικαίωμά του», ανέφερε ο κ. Παντελάκος, ο οποίος διευκρίνισε, απαντώντας σε ερώτηση των «Χ.Ν.», ότι τα πρόσωπα που τον καλούσαν ήταν «υπουργοί και υφυπουργοί και των δύο κυβερνήσεων».

ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ ΚΑΙ... ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Ο κ. Παντελάκος υπογράμμισε, ακόμη, ότι «... υπάρχουν συμφέροντα του Νομού Ηρακλείου προς τον Νομό Χανίων. Για να μη λέμε ψέμματα και κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Κάποιοι από τον Νομό Ηρακλείου δεν ήθελαν να γίνει στα Χανιά Ακτινοθεραπευτικό Τμήμα». 
Ερωτηθείς από τα «Χ.Ν.» ποιοι ήταν αυτοί και για ποιους λόγους δεν το επιθυμούσαν, ο κ. Παντελάκος σημείωσε: «Να το πω πολύ κομψά. Λόγοι φιλοδοξιών. Ήθελαν να γίνει το κέντρο στο Ηράκλειο. Είναι πιο μεγάλη πόλη. Ίσως τα Χανιά είναι υποδυέστερα».
Και συνέχισε: «Οι καλύτεροι πελάτες των ιδιωτικών Νοσοκομείων στην Αθήνα είναι Κρητικοί. Φεύγουν, δηλαδή, με καραβιές και πηγαίνουν στην Αθήνα σε συγκεκριμένα ιδιωτικά Κέντρα. Πιστεύετε ότι ακόμη και αν ήταν εξοπλισμένο με περισσότερους γραμμικούς επιταχυντές και καλύτερο το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στο βάρος των ασθενών που έχει όλη η Κρήτη; Θα σας απαντήσω όχι».

«ΝΤΡΟΠΗ» Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Ο κ. Παντελάκος επεσήμανε, παράλληλα, ότι είναι απαράδεκτο και ντροπή να αναγκάζονται πολλοί καρκινοπαθείς να μεταβαίνουν στο Ηράκλειο για να κάνουν ακτινοβολίες.
«Μην το πάρετε πατριωτικά, πάρτε το ανθρώπινα, γιατί η οικογένειά μου έχει χτυπηθεί από καρκίνο και σε νεαρή ηλικία. Αν ο πατέρας μου ήταν στα Χανιά δεν θα ήθελα να πάει στην Αθήνα να κάνεθ θεραπεία ούτε στο Ηράκλειο. Πιστέψτε το. Γιατί οι συνθήκες ενός καρκινοπαθούς που πονάει, για να κάνει μιάμιση και μιάμιση, τρεις ώρες με το αυτοκίνητο, είναι τραγικές». 
Και πρόσθεσε: «Για εμένα είναι ντροπή, ασθενείς από τα Χανιά, οι οποίοι πάσχουν από καρκίνο οποιασδήποτε μορφής, να διανύουν αυτή την απόσταση, τρεις ώρες, με οστικές μεταστάσεις, πονώντας, για να κάνουν ακτινοβολία. Θεωρώ, επίσης, ντροπή κέντρα αποφάσεων κάθε Νομού της Κρήτης να πριμοδοτούν συγκεκριμένα ιδιωτικά θεραπευτήρια στην Αθήνα».

«ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ»

Ο κ. Παντελάκος υπογράμμισε, ακόμη, ότι «η κρατική μηχανή ή κάποιες σκοπιμότητες, τις οποίες δεν μπορώ να κατονομάσω τη στιγμή αυτή, δεν θέλουν τα δημόσια νοσοκομεία να εξοπλιστούν με το προσωπικό και τον ανάλογο σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό. Έτσι, λοιπόν, δημιουργούμε δύο ειδών ταχυτήτων καρκινοπαθείς: Αυτούς που έχουν χρήματα και μπορούν να υποβληθούν σε ποιοτική ακτινοθεραπεία και εκείνους που δεν έχουν και περιμένουν σε λίστες αναμονής. Οι λίστες αναμονής για την ογκολογία είναι εγκληματικές. Πρέπει να μειωθούν. Δεν υπάρχει δυνατότητα, πλέον, να κοροϊδεύουμε τον Έλληνα καρκινοπαθή, λέγοντάς του ότι υπάρχουν λίστες αναμονής τριών μηνών».

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Δεν έχει τιμολογηθεί η ακτινοθεραπεία!

Ο κ. Παντελάκος σημείωσε, ακόμη, ότι στην Ελλάδα, δυστυχώς μέχρι σήμερα, «δεν έχουμε τιμολογήσει πόσο κοστίζει η ακτινοθεραπεία. Δέκα ευρώ, πενήντα ευρώ, εκατό ευρώ; Άρα, πάει κάποιος καρκινοπαθής σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, του λένε 1.000 ευρώ, βγάζει 1.000 ευρώ και τα δίνει. Δεν έχουν τιμολογηθεί βασικές ιατρικές πράξεις. Αυτό σημαίνει ότι είναι στο έλεος του κάθε ιδιώτη».
Ο ίδιος γνωστοποίησε ότι, πλέον, «βρισκόμαστε προ των πυλών της υπογραφής τιμολογημένων ιατρικών πράξεων. Δηλαδή, κανένας καρκινοπαθής δεν θα πληρώνει. Με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) κ.κ. Σερέτη και Δατσέρη, τιμολογήσαμε τις ιατρικές πράξεις και περιμένουμε να βγει Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως (ΦΕΚ), το οποίο πηγαίνει, δυστυχώς, από μήνα σε μήνα. Δεν μπορώ να πω ότι σε αυτό φταίει το Υπουργείο ή το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας ή η Επιστημονική Εταιρεία. Τα έχουμε κάνει. Ας προχωρήσουμε, όμως, στην πράξη».

ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Ο κ. Παντελάκος αναφέρθηκε και στην αναγκαιότητα λειτουργίας των Ογκολογιών Συμβουλίων σε όλα τα Νοσοκομεία, τονίζοντας ότι «η ογκολογία δεν είναι ειδικότητα ενός. Είναι συνεργασία τριών βασικών ειδικοτήτων: Χειρουργικής, Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και Παθολογίας Ογκολογίας». Μάλιστα, γνωστοποίησε ότι ο διευθυντής του Ογκολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Χανίων Γιάννης Βαρθαλίτης έστειλε επιστολή στην Ελληνική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και παρακαλεί, ένα μέλος της να έρχεται στα Χανιά για να γίνονται Ογκολογικά Συμβούλια. Και βεβαίως θα γίνει. Αλλά αυτό είναι πρωτοβουλία ενός ογκολόγου - παθολόγου. Όταν θα έπρεπε να είχαν θεσμοθετηθεί άμεσα τα όργανα σε κάθε Νοσοκομείο». 



Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 28/4/2011



Η συνέντευξη
Βουλγαράκη

Δύο είναι τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε προχθές ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων Απόστολος Βουλγαράκης. 

Πρώτο συμπέρασμα: Ο κ. Βουλγαράκης, κατά πώς είπε, έχει σημαντικότατο λόγο και ρόλο στον σχεδιασμό που γίνεται σε επίπεδο αιρετής Περιφέρειας Κρήτης για τον προγραμματισμό και την εκτέλεση συγκεκριμένων έργων και δράσεων στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, δηλαδή στον Νομό Χανίων. 

Αρα, εκ των πραγμάτων, στον κ. Βουλγαράκη θα «πιστωθούν», σε μεγάλο βαθμό, τα όποια συν, αλλά στον ίδιο θα «χρεωθούν» και τα όποια πλην, οι όποιες παραλείψεις, οι όποιες ολιγωρίες και καθυστερήσεις. Και, φυσικά, και στην «κεφαλή» της Περιφερειακής Αρχής, Σταύρο Αρναουτάκη.

Ανέφερε χαρακτηριστικά ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τα περί... διακοσμητικού του ρόλου στην αιρετή Περιφέρεια: «Δεν μπορεί κανένας απολύτως να είναι, κατ’ αρχήν στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ιδιαίτερα όσοι είμαστε στην Εκτελεστική Επιτροπή, δεν μπορεί να είναι διακοσμητικός. Πρέπει να πάρεις θέση». 

Και πρόσθεσε: «Είναι απαγορευτικό ακόμα και να το σκεφθεί κανένας. Οι αρμοδιότητες που έχουμε σαν αντιπεριφερειάρχες των Περιφερειακών Ενοτήτων, εγώ όπως τις ζω τώρα και τέσσερις μήνες, είναι και αυξημένες σε σχέση με το παρελθόν και σου δίνουν τη δυνατότητα προπαντός να αποφασίζεις για την περιοχή σου, αλλά και για ολόκληρη την περιφέρεια της Κρήτης».

Δεύτερο συμπέρασμα: Όσα λέγονταν, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου, από συγκεκριμένα τοπικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και όχι μόνο, περί «καμμένης», ουσιαστικά, «γης» σε ό,τι αφορά την «ωρίμανση» έργων από την πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων δεν ανταποκρίνονταν, εν πολλοίς, στην πραγματικότητα.

Προφανώς και δεν ήταν όλα υποδειγματικά. Προφανώς και υπήρχαν -και εξακολουθούν να υπάρχουν- σημαντικά προβλήματα και αρκετές ελλείψεις, ειδικά σε ό,τι αφορά την εκπόνηση μελετών για μια σειρά από μεγάλα και μικρά έργα. (Οι ευθύνες, βέβαια, γι’ αυτό αντιστοιχούν στον εκάστοτε αρμόδιο θεσμικό φορέα, αιρετό ή μη, που έχει την ευθύνη της «ωρίμανσης» και όχι σε όποιον... βολεύει, αλλά αυτή είναι μια άλλη... πονεμένη ιστορία). 

Και, ακόμη, όπως αποκάλυψαν τα «Χ.Ν.», ορισμένες μελέτες (όπως, για παράδειγμα, αυτές για τη χωροθέτηση των δεξαμενών καυσίμων και των λατομικών ζωνών) εκπονήθηκαν μεν, αλλά δεν παρουσιάστηκαν καν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Αντιθέτως, κρατήθηκαν στα συρτάρια, υπό τον φόβο τυχόν αντιδράσεων, καθότι προεκλογική χρονιά η περυσινή. Όμως, δεν ήταν όλα μαύρα, όπως κάποιοι ισχυρίζονταν, για πολύ ευνόητους λόγους. Μικροπολιτικούς λόγους.

Τρανή απόδειξη, τα λεγόμενα του ίδιου του κ. Βουλγαράκη για την εκτέλεση και τον προγραμματισμό συγκεκριμένων έργων από την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Έργα, που προφανώς, όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς, δεν «ωρίμασαν» μελετητικά μέσα σε τρεις - τέσσερις μήνες.

Ρωτήθηκε ο κ. Βουλγαράκης για την προεκλογική κριτική. Με την απάντηση που έδωσε φρόντισε να διαχωρίσει ξεκάθαρα τη θέση του, διευκρινίζοντας ότι όσα λέγονταν περί ανυπαρξίας μελετών δεν είχαν ειπωθεί ποτέ από τα δικά του χείλη!

«Εγώ ουδέποτε, προεκλογικά, έκανα τέτοια αναφορά. Εγώ και προεκλογικά και μετεκλογικά και σήμερα δήλωνα πάντα ότι θα αποτελέσω συνέχεια της προηγούμενης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Δεν ήταν μόνο του κεφαλιού μου, ήταν μια κοινή απόφαση και του περιφερειάρχη και των άλλων υποψηφίων. Να μπω στα λάθη; Μπορώ να πω χίλια λάθη και παραλείψεις, αλλά αυτό δεν έχει έννοια. Εγώ μίλησα για έλλειμμα αναπτυξιακό στον Νομό και συνεχίζω να το λέω. Εξάλλου, εσείς το γράφετε κάθε μέρα. Αυτό το έλλειμμα, λοιπόν, μπορεί να ανατραπεί μόνο με δουλειά σκληρή. Και αξιοποιώντας ό,τι δουλειά έχει γίνει. Από την Αλέκα στον Κατσανεβάκη και στον Αρχοντάκη κι εμείς σήμερα. Άρα, λοιπόν, αυτό το έλλειμμα μπορούμε να το ανατρέψουμε. Όχι χαλώντας, χτίζοντας πάνω σε αυτά», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βουλγαράκης.

Και έχει δίκιο. Απόλυτο δίκιο. «Η θεωρία της “καμένης γης” δεν με εκφράζει, την πλήρωσε ο Ελληνικός λαός, και δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να παρασυρθεί σε αυτόν τον λαϊκισμό», σημείωσε ο ίδιος. 

Ζητούμενο είναι το παράδειγμά του να ακολουθήσουν και άλλοι αιρετοί, όχι μόνο στην Κρήτη, αλλά ευρύτερα. Επί της ουσίας. Στην πράξη. Αξιοποιώντας τα όποια θετικά του παρελθόντος, διορθώνοντας τα όποια λάθη και συμπληρώνοντας τις όποιες ελλείψεις και παραλείψεις. 

Γι’ αυτό, άλλωστε, εξελέγησαν. Για καλύτερες ημέρες. «Φρέσκα κουλούρια», λοιπόν. Τα παλιά, όσο και αν ενίοτε επιχειρείται τεχνηέντως να «σερβιριστούν» ως καινούρια, δεν... τρώγονται!

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 27/4/2011


Χριστός 
ανέστη!
Εμείς;

Tσικαλαριά. Βράδυ Μεγάλης Παρασκευής. Η ώρα περασμένη. Η περιφορά του Επιταφίου (φωτ.) -που με περισσή φροντίδα στόλισαν τα μέλη του  Συλλόγου Κυριών και Δεσποινίδων του χωριού και όχι μόνο- φτάνει στο τέλος της. Από τον Ιερό Ναό της Παναγίας, απ’ όπου ξεκίνησε η πομπή, καταλήγει στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου. Αρκετοί πιστοί ακολουθούν. Λιγότεροι απ’ όσους ήταν αρχικά, αλλά εν τούτοις αρκετοί...

Στην είσοδο της εκκλησίας -στην οποία για να φτάσει κανείς πρέπει να ανέβει όχι λίγα σκαλοπάτια- ο Επιτάφιος σηκώνεται ψηλά για να περάσουν από κάτω οι πιστοί και εν συνεχεία μεταφέρεται εντός του ναού. Ο κόσμος σιωπηλός, ως επί το πλείστον, παρακολουθεί.

Στιγμές κατάνυξης, ενίοτε με κάποιες... παραφωνίες, αλλά συμβαίνουν αυτά. Η ένταση των στιγμών, τουλάχιστον για όσους βιώνουν τη Μεγάλη Παρασκευή με μία ιδιαίτερη εσωτερική «τρικυμία», αλλά και με μία αναπάντεχη γαλήνη ταυτόχρονα, μπερδεύεται με πιο... γήινες καταστάσεις. Με την κούραση της ημέρας, με την πείνα της νηστείας, ειδικά της Μεγαλοβδομάδας, με τη δίψα μετά από μακρύ περπάτημα. 

Ο κατήφορος, που ακολουθεί, ήταν, είναι πιο εύκολος. Ειδικά από τη στιγμή που κάποιοι συμπολίτες μας φροντίζουν, σκεπτόμενοι τούτη την πείνα, τούτη τη δίψα, αλλά και τούτο το έλλειμμα επικοινωνίας της εποχής, να... κερνούν τους ουρανίσκους των παρεβρισκόμενων με λίγο νηστήσιμο φαΐ και τις καρδιές τους με μπόλικη αγάπη.

Για τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Τσικαλαριών ο λόγος. Που τα τελευταία χρόνια εργάζονται με πολύ μεράκι για να προσφέρουν στους πιστούς που ακολουθούν τον Επιτάφιο ως το τέλος, ως τον Άγιο Αντώνη, λίγη νερόβραστη φασολάδα, λίγο χαλβά, λίγο ψωμί και λίγο λευκό κρασί.

«Είναι τα πιο νόστιμα φασόλια που έχω φάει ποτέ μου», σκέφθηκα δοκιμάζοντας το περιεχόμενο του πιάτου, που τόσο απλόχερα μού πρόσφεραν. Πολλές οι σκέψεις, εκείνη την τόσο ιδιαίτερη ώρα. Για τους ανθρώπους, κυρίως...

Για τους ανθρώπους εκείνους, σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη, οι οποίοι αφιερώνουν μέρος της ζωής τους, του πολύτιμου χρόνου τους -γιατί ο χρόνος είναι πολύτιμος για όλους και όχι μόνο για όσους το ισχυρίζονται- για να αναβιώσουν ήθη και έθιμα και να διατηρήσουν αναμμένη τη φλόγα της παράδοσης. Τις ρίζες του δέντρου, δηλαδή, χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να υπάρξει συνέχεια, να υπάρξει «βλάστηση», να υπάρξει ζωή.

Για τους ανθρώπους που δεν περιμένουν αντάλλαγμα για ό,τι κάνουν, αλλά έχουν μάθει να προσφέρουν ανιδιοτελώς, χωρίς να βαρυγκομούν. Και, πολλές φορές, χωρίς να το... διαφημίζουν! 

Για τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν κοιτούν συνεχώς το ρολόι τους όταν εργάζονται, αλλά νοιάζονται ουσιαστικά για ό,τι κάνουν, εκτιμούν τη δουλειά τους και προσπαθούν καθημερινά να γίνονται καλύτεροι, αποτελεσματικότεροι.

Για τους ανθρώπους που έχουν μάθει να ακούνε και όχι μόνο να μιλάνε. Για τους ανθρώπους που έχουν μάθει να λένε, με χαμόγελο, «καλημέρα», «καλησπέρα», «καληνύχτα». Αλλά και για τους ανθρώπους που ξέρουν να λένε, από καρδιάς, «ευχαριστώ», αλλά τολμούν και να ζητούν «συγνώμη» όταν κάνουν λάθος. 

Πολλούς τέτοιους ανθρώπους, γνήσιους, μπεσαλήδες, ανιδιοτελείς, έχει ανάγκη τούτη η χώρα σε αυτήν την κρίσιμη ώρα. Χωρίς... περιτυλίγματα, φρου - φρου και αρώματα. Αλλά με ουσία και αποτέλεσμα. Όπως εκείνα τα «ταπεινά» φασόλια της Μεγάλης Παρασκευής. Τα νερόβραστα, αλλά τόσο νόστιμα...

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 22/4/2011


Εφετείο και παραιτήσεις

Στις 15 Απριλίου έγραφα σε τούτη τη στήλη ότι το θέμα του Εφετείου δεν αφορά μόνο τους δικηγόρους. Και εξηγούσα τους λόγους, σημειώνοντας, εν πολλοίς, ότι η διάσπαση του Εφετείου Κρήτης αποτελεί, ουσιαστικά, τον τελευταίο (;) κρίκο μιας μακριάς αλυσίδας, που αφορά τη διαχρονική «αποψίλωση» των Χανίων από Υπηρεσίες (και ό,τι η ύπαρξή τους πολυπλεύρως συνεπάγεται για μία περιοχή) και τη σταδιακή μετατροπή τους σε μία μεγάλη μεν, κωμόπολη δε (για τα πληθυσμιακά δεδομένα της σημερινής εποχής), πολιτισμικής εσωστρέφειας και αναπτυξιακής υστέρησης, αν όχι υποβάθμισης.

Παράλληλα, σημείωνα, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Οταν πριν από δέκα χρόνια οι τοπικοί αιρετοί άρχοντες (βουλευτές, νομάρχης, δήμαρχοι, κοινοτάρχες, νομαρχιακοί, δημοτικοί, κοινοτικοί σύμβουλοι κ.λπ.) υπέγραψαν το λεγόμενο “πρωτόκολλο τιμής” εξέπεμψαν ένα τραγικά λανθασμένο μήνυμα στην τοπική κοινωνία: Ότι το θέμα του Εφετείου είναι το σημαντικότερο όλων σε τοπικό επίπεδο.

Το εν λόγω “πρωτόκολλο” ισχυροποίησε, βέβαια, τη διαπραγματευτική ισχύ των τοπικών φορέων ως προς το συγκεκριμένο θέμα, με τα γνωστά -μέχρι πρόσφατα- αποτελέσματα. 

Ταυτόχρονα, όμως, “διαόλισε” -να το πω απλά- ένα πολύ μεγάλο τμήμα της τοπικής κοινωνίας, που είδε αίφνης ότι αν και οι περισσότεροι τοπικοί αιρετοί άρχοντες και φορείς “ποιούσαν τη νήσσαν” επί μακρόν για άλλα σοβαρότερα ζητήματα, απείλησαν με παραιτήσεις για το θέμα του Εφετείου, που εκ των πραγμάτων ήταν δευτερευούσης σημασίας. 

Κι έτσι δημιουργήθηκε, δικαιολογημένα εν πολλοίς, η λανθασμένη -κατά την προσωπική μου εκτίμηση- άποψη ότι πρόκειται για ένα συντεχνιακό θέμα μιας συγκεκριμένης “ελίτ”. 

Δεν είναι, όμως, έτσι. Άλλο πράγμα η διαχρονική στάση των αιρετών, πρώην και νυν, για τους οποίους πολλά μπορεί κανείς να πει. Και για παλιότερα και για σήμερα. Άλλο πράγμα η στάση της συντριπτικής πλειονότητας των δικηγόρων, οι οποίοι... θυμήθηκαν την “τιμή και την αξιοπρέπεια των Χανίων” μόνο όταν “έσκασε” το θέμα του Εφετείου. 

Και άλλο πράγμα το θέμα του Εφετείου, που, εν τέλει, μας αφορά όλους, γιατί αποτελεί ένα ακόμη “επεισόδιο” στο “αναπτυξιακό σίριαλ” που παρακολουθούμε με αμηχανία επί σειρά ετών να διαδραματίζεται και στην Κρήτη, με τα γνωστά δυσμενή αποτελέσματα για τις περισσότερες περιοχές του νησιού».


Το πρωτόκολλο τιμής

Aυτά στις 15 του Απρίλη. Την προηγούμενη ημέρα είχε γίνει γνωστό ότι δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης) το Προεδρικό Διάταγμα που προβλέπει την ίδρυση τεσσάρων νέων Εφετείων, ένα εκ των οποίων δημιουργείται στο Ηράκλειο, με διάσπαση του Εφετείου Κρήτης, που λειτουργεί εδώ και έναν περίπου αιώνα στα Χανιά. 

Άμεσα οι δικηγόροι ζήτησαν ενεργοποίηση του πρωτοκόλλου τιμής. Ενεργοποίηση που δεν έγινε και ούτε αναμένεται να γίνει. Ευτυχώς, κατά την προσωπική μου άποψη. Υποστηρίζω, δηλαδή, ότι η μη παραίτηση για το συγκεκριμένο θέμα -από θέσεις αυξημένης πολιτικής και αυτοδιοικητικής ευθύνης- αποτελεί υπεύθυνη πολιτική πράξη, σε αντίθεση με την παραίτηση, που ουδέποτε διαχρονικά, ως επιλογή, μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τέτοια. 

Αμφιβολίες

Yπάρχουν, βέβαια, πολύ σοβαρές αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο οι περισσότεροι από τους αιρετούς που δεν παραιτούνται, το πράττουν για τους σωστούς λόγους και όχι για να διατηρηθούν σε θέσεις και οφίτσια ή για να μη δυσαρεστήσουν... το κόμμα. Αμφισβητείται, δηλαδή, και μάλιστα έντονα, εντονότατα, η προσωπική πρόθεση και στόχευση κάθε αιρετού.

Αμφισβητούνται, επίσης, οι προθέσεις ορισμένων αιρετών, οι οποίοι έχουν σηκώσει, εκ των ασφαλούς καθότι στην αντιπολίτευση, το... λάβαρο της επανάστασης. Ουδείς, ασφαλώς, μπορεί να διαφωνήσει με όλους αυτούς που καταγγέλλουν ότι το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε ρουσφετολογικά και παλαιοκομματικά και ο υπουργός Δικαιοσύνης ως... Μαυρογιαλούρος σε... βελτιωμένη έκδοση. 

Η Νέα Δημοκρατία, ωστόσο, τι έπραξε παλιότερα (άσχετα αν η κατάληξη ήταν διαφορετική και αυτό δεν αμφισβητείται) και τι πράττει σήμερα; Ποια είναι, διαχρονικά, η -μικροπολιτική- θέση της επί του θέματος; Και ποια είναι η θέση της Χανιώτισσας προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία «νίπτει τας χείρας της» και δεν τοποθετείται επί του θέματος για να μη χάσει τις ψήφους από Ηράκλειο μεριά;

Σήμερα

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, οι παραιτήσεις δεν είναι σοβαρή επιλογή. Εξηγούμαι: Η υπογραφή του πρωτοκόλλου τιμής, για το θέμα του Εφετείου, πριν από δέκα περίπου χρόνια, αποτέλεσε -εν πολλοίς- μία πρόκληση προς την τοπική κοινωνία. Μία μεγάλη πρόκληση, η οποία «επενδύθηκε», ωστόσο, με ένα σωστό επιχείρημα: Ότι θα πρέπει να σταματήσει, επιτέλους, η «αποψίλωση», άρα η υποβάθμιση, των Χανίων.

Δεν ήταν ούτε, φυσικά, είναι το μείζον το Εφετείο. Αστεία πράγματα. Υπήρχαν και υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα, πολύ σοβαρότερα ζητήματα. Ζητήματα για τα οποία ελάχιστοι φώναζαν, ειδικά τότε, στην αυγή του 21ου αιώνα και, σίγουρα, ουδείς απειλούσε με παραίτηση αν δεν επιλύονταν.

Κατά συνέπεια, η υπογραφή του πρωτοκόλλου τιμής ήταν εξ αρχής μία λανθασμένη πολιτική πράξη, για την οποία μπορεί κανείς να αναγνωρίσει ένα και μόνο «ελαφρυντικό». Ότι ήταν εξαιρετικά δύσκολο, με βάση τα δεδομένα εκείνης της εποχής και την ένταση που επικρατούσε σε συγκεκριμένους κύκλους για το θέμα αυτό -καθώς η συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας ασχολούνταν με άλλα σοβαρότερα θέματα- να διαφοροποιήσει την πολιτική του στάση ένας αιρετός και να πάει κόντρα στο «ρεύμα».
Και μετά
τις παραιτήσεις τι;

Σήμερα, πλέον, τα δεδομένα είναι γνωστά και συγκεκριμένα. Και αναρωτιέται κανείς: Τι, στ’ αλήθεια, και με το χέρι στην καρδιά, θα κερδίσουν τα Χανιά και οι πολίτες αυτού του τόπου, αν οι αιρετοί παραιτηθούν, αύριο κιόλας, για το θέμα του Εφετείου; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα σε τοπικό επίπεδο; Ποιο θα είναι το όφελος για την τοπική κοινωνία; Και τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα υπαναχωρήσει; 

Προφανώς όχι, ειδικά από τη στιγμή που ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης συμπεριφέρθηκε με τρόπο προκλητικό και απαράδεκτο, γράφοντας, μάλιστα, στα «παλαιότερα των υποδημάτων» του τη «δαμόκλειο σπάθη» της επαπειλούμενης παραίτησης. 

Η επόμενη ημέρα, λοιπόν, με βάση όλα τα παραπάνω, απαιτεί άλλους χειρισμούς. Η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), από τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων, είναι μία απολύτως ορθή επιλογή, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει προηγούμενη δικαστική απόφαση, με την οποία δεν προχώρησε η ίδρυση Εφετείου σε άλλη περιοχή της χώρας, για μια σειρά από λόγους, ταυτόσημους εν πολλοίς με τους λόγους που επικαλούνται οι τοπικοί φορείς των Χανίων.

Ωστόσο, απαιτούνται και άλλες ενέργειες. Προς δύο, κυρίως, κατευθύνσεις: Η μία κατεύθυνση είναι να αναδειχθεί το παλαιοκομματικό της απόφασης, που αποτελεί, ουσιαστικά, ένα προκλητικό ρουσφέτι. Δηλαδή, σε περίοδο μεγάλης κρίσης, που η κυβέρνηση σχεδιάζει, για παράδειγμα, το κλείσιμο σχολικών μονάδων και κόβει μισθούς και συντάξεις, δεν είναι δυνατόν να ξοδεύει χρήματα των φορολογούμενων πολιτών για τη δημιουργία νέων, αχρείαστων, Εφετείων.

Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων ο κ. Αντώνης Γκαζής ανέφερε ορισμένες σκέψεις προς αυτή την κατεύθυνση, οι οποίες είναι ενδιαφέρουσες. 

Μία πρόταση είναι η κατάθεση μήνυσης, από τους δικηγόρους, σε βάρος του κ. Καστανίδη, με ό,τι αυτή σηματοδοτεί. Για να γίνει ευρύτερα γνωστό το θέμα και να καυτηριαστεί η στάση ενός υπουργού, ο οποίος λειτούργησε σαν κομματάρχης άλλης εποχής. 

Μία άλλη πρόταση, επίσης του κ. Γκαζή, είναι η αποστολή ενός υπομνήματος στην Τρόικα για το κυβερνητικό ρουσφέτι και τα περιττά έξοδα που η υλοποίησή του δημιουργεί σε περίοδο μνημονίου και σκληρής λιτότητας. Ενδεχομένως να μπορούσαν να υπάρξουν και άλλες ανάλογες προτάσεις, με πολύ συγκεκριμένη στόχευση. 

Η δεύτερη κατεύθυνση είναι να μετατρέψουν οι αιρετοί την κρίση, τη διαφαινόμενη -έως ότου υπάρξει η όποια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας- «ήττα» στο θέμα του Εφετείου σε ευκαιρία, με στόχο  να κερδίσουν συγκεκριμένα πράγματα για τα Χανιά, που ενδεχομένως μέχρι σήμερα εθεωρούντο εξαιρετικά δύσκολο να γίνουν πράξη. 

Συντονισμένα, μεθοδικά, με σχέδιο και ιεράρχηση και με την άσκηση έντονης πίεσης, χωρίς περαιτέρω χάσιμο χρόνου. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με παραιτήσεις και απουσίες. Μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ισχυρές παρουσίες και συλλογική - δυναμική διεκδίκηση, τώρα, που το θέμα είναι «καυτό» και υπάρχουν οι δυνατότητες πολιτικής «εκμετάλλευσης». 

Το «μομέντουμ» είναι κρίσιμο. Αν χαθεί -ανεξαρτήτως της όποιας μελλοντικής απόφασης του ΣτΕ- θα χαθεί μία σημαντική ευκαιρία για τον τόπο. Ας μη λησμονείται, άλλωστε, ότι η ουσία  και το μείζον, τελικά, είναι η προκοπή αυτού του τόπου και των ανθρώπων του...

ΥΓ.: Και κάτι τελευταίο: Σε κάθε περίπτωση, είναι προφανές και ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει, ότι υπάρχει θέμα αξιοπιστίας των πολιτικών προσώπων, ανεξάρτητα αν το πρωτόκολλο τιμής ήταν μία λανθασμένη πολιτική επιλογή. 

Όλοι όσοι το υπέγραψαν -σε οποιαδήποτε πολιτική ή αυτοδιοικητική θέση και αν βρίσκονται σήμερα- θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν πώς σκοπεύουν να πορευτούν εφ’ εξής. Οφείλουν, κατά συνέπεια, να μιλήσουν. Χωρίς υπεκφυγές και αστείες δικαιολογίες. Διότι υπάρχουν και κάποιοι που ψελλίζουν διάφορα, τα οποία μόνο ως ανέκδοτα μπορούν να χαρακτηριστούν! 

Εξηγήσεις, ταυτόχρονα, οφείλουν να δώσουν και όσοι αιρετοί ισχυρίζονται -ανεπίσημα, για ευνόητους λόγους- ότι συμφωνούν με τη διάσπαση του Εφετείου Κρήτης, δηλαδή με τη συγκεκριμένη απαράδεκτη κυβερνητική απόφαση. Αν το πράξουν, που πολύ αμφιβάλλω, θα πρέπει να έχουν στο νου τους ότι οι πολίτες τούς εξέλεξαν για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα του τόπου τους και όχι... την πάρτη τους!

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 15/4/2011



Το θέμα του Εφετείου 
δεν αφορά μόνο 
τους δικηγόρους

Aκούω εδώ και πολύ καιρό, κυρίως την τελευταία δεκαετία, ότι το θέμα της διάσπασης του Εφετείου Κρήτης (που έχει έδρα τα Χανιά) με την ίδρυση Εφετείου στο Ηράκλειο, αφορά μόνο τους δικηγόρους. Ότι είναι, δηλαδή, ένα συντεχνιακό θέμα, που δεν αφορά την τοπική κοινωνία, η οποία αντιμετωπίζει άλλα, πολύ σοβαρότερα προβλήματα.

Συμφωνώ απόλυτα με το δεύτερο. Ότι η τοπική κοινωνία αντιμετωπίζει πολλά και πολύ σοβαρότερα προβλήματα. Συγκεκριμένα προβλήματα, που είναι ευρέως γνωστά και αφορούν, μεταξύ άλλων, τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, οι Υποδομές, η Δικαιοσύνη, οι Μεταφορές, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός. 

Δεν συμφωνώ, ωστόσο, με το πρώτο σκέλος της άποψης. Εκτιμώ, δηλαδή, ότι όσοι ισχυρίζονται πως το θέμα του Εφετείου δεν αφορά την τοπική κοινωνία στο σύνολό της κάνουν λάθος. Τραγικό λάθος. Και ισχυρίζομαι, ταυτόχρονα, ότι όλα αυτά τα θέματα συνδέονται, άμεσα ή έμμεσα, μεταξύ τους.

Στρεβλό “μοντέλο” 
ανάπτυξης

Eξηγούμαι: Από τη Μεταπολίτευση και μετά έχουμε γίνει -παλαιότεροι και νεότεροι σε ηλικία- μάρτυρες ενός «μοντέλου» ανάπτυξης, το οποίο είναι εξόχως προβληματικό. 

Διαπιστώνουμε στην πράξη ότι ανά περιφέρεια της χώρας δημιουργούνται υδροκεφαλικά κέντρα -κάτι σαν... μικρές Αθήνες- στα οποία συγκεντρώνονται σταδιακά Υπηρεσίες και δομές, ενώ ταυτόχρονα άλλες Υπηρεσίες και δομές που λειτουργούσαν σε άλλες περιοχές είτε μεταφέρονται στην έδρα της κάθε περιφέρειας είτε καταργούνται, διότι άλλοτε κρίνονται δαπανηρές και άλλοτε περιττές.

Περιοχές δύο 
και τριών ταχυτήτων

Η σταδιακή συγκέντρωση Υπηρεσιών και δομών σ’ έναν και μόνο τόπο αλλάζει άρδην τα δεδομένα μιας ευρύτερης περιοχής, μιας περιφέρειας. Διότι κάποιες περιοχές αυτομάτως υποβαθμίζονται ή έστω «βαδίζουν», πλέον, σημειωτόν και κάποιες άλλες προχωρούν μπροστά με βήμα ταχύ.

Στις περιοχές αυτές που προχωρούν, δημιουργούνται, εκ των πραγμάτων, σημαντικά κέντρα λήψης αποφάσεων. Μείζον ζήτημα. Παράλληλα, ο τοπικός πληθυσμός έρχεται σε επαφή -με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε θέματα κουλτούρας και πολιτισμού με την ευρεία έννοια- με ανθρώπους και από διάφορες άλλες περιοχές της χώρας (γιατρούς, πανεπιστημιακούς, καθηγητές, υψηλόβαθμους και χαμηλόβαθμους δημοσίους υπαλλήλους, επιχειρηματίες κ.λπ.), οι οποίοι αποφασίζουν να μετοικήσουν στη συγκεκριμένη περιοχή είτε γιατί επιθυμούν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και τους δίδεται η ευκαιρία να εργαστούν σε νέες Υπηρεσίες και δομές που δημιουργήθηκαν ή/και μεταφέρθηκαν εκεί είτε διότι διακρίνουν επαγγελματικές - επιχειρηματικές ευκαιρίες που διανοίγονται με την αλλαγή «σκηνικού».

Αυτομάτως δημιουργείται μία νέα δυναμική αγορά. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες άνθρωποι, οικογενειάρχες στην πλειονότητά τους, ενισχύουν τον τομέα της κατοικίας (είτε με ενοικίαση είτε με αγορά σπιτιού), ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται οι υπάρχουσες ανάγκες, με αποτέλεσμα να επεκτείνονται οικισμοί και να παρατηρείται άνθιση στην οικοδομή, άρα και σε μια σειρά από επαγγέλματα που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτήν.

Ταυτόχρονα, ενισχύεται σημαντικά και η τοπική αγορά, σε όλα τα επίπεδα. Στους τομείς της διατροφής, της εστίασης, της ένδυσης και υπόδησης, των μεταφορών, της αναψυχής, της διασκέδασης, της υγείας, της παιδείας, αλλά και της «παραπαιδείας». Κοινώς, «πέφτει χρήμα», «κυκλοφορεί» χρήμα στην πιάτσα κι έτσι δημιουργούνται νέα αναπτυξιακά δεδομένα. Βεβαίως, δημιουργούνται και προβλήματα. Προβλήματα σοβαρά πολλές φορές, τα οποία αν δεν αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, κυρίως σε αρχικό στάδιο, «στραγγαλίζουν» την πόλη και υποβαθμίζουν σημαντικά το επίπεδο ζωής. 

Ερωτήματα

Και ερωτώ: 

• Χάνουν τα Χανιά και οι πολίτες τους, από οικονομικής άποψης και όχι μόνο, όταν ολόκληρες οικογένειες ξεσπιτώνονται για να βρίσκονται δίπλα στους ανθρώπους τους, οι οποίοι νοσηλεύονται σε Νοσοκομεία του Ηρακλείου; Ή όταν πηγαινοέρχονται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο για να κάνουν ακτινοβολίες οι καρκινοπαθείς συγγενείς τους;

• Χάνουν τα Χανιά και οι πολίτες τους, από οικονομικής άποψης και όχι μόνο, όταν, επί σειρά ετών, δεκάδες Υπηρεσίες μεταφέρθηκαν και εξακολουθούν να μεταφέρονται στο Ηράκλειο, με αποτέλεσμα εκατοντάδες συνάνθρωποί μας -ειδικά παλιότερα- να αναγκάζονται να μεταβαίνουν οδικώς στο Ηράκλειο για να εξυπηρετηθούν, για να κάνουν τη δουλειά τους;

• Χάνουν τα Χανιά και οι πολίτες τους, από οικονομικής άποψης και όχι μόνο, αν το Εφετείο Κρήτης διασπαστεί και σε μερικά χρόνια το Εφετείο των Χανίων κλείσει, λόγω περικοπών, επειδή εκ των πραγμάτων θα έχει μικρότερο αριθμό υποθέσεων, συγκριτικά με το αντίστοιχο του Ηρακλείου;

• Χάνουν τα Χανιά και οι πολίτες τους, από οικονομικής άποψης και όχι μόνο, αν αύριο προχωρήσει ο σχεδιασμός του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και η έδρα του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης μεταφερθεί στο Ηράκλειο, όπως κατήγγειλε πρόσφατα ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλης Αεράκης; 

Τα παραδείγματα είναι συγκεκριμένα και πολλά. Και αναρωτιέται, μεταξύ άλλων, κανείς: 

• Τι και πόσα έχουν χάσει και χάνουν τα Χανιά και οι πολίτες τους, από οικονομικής άποψης και όχι μόνο, επί σειρά ετών, με την απογύμνωση του τόπου από Υπηρεσίες;

• Τι και πόσα έχουν χάσει και χάνουν τα Χανιά και οι πολίτες τους, από οικονομικής άποψης και όχι μόνο, από τη δραματική καθυστέρηση στην υλοποίηση συγκεκριμένων έργων υποδομής, όπως, για παράδειγμα, η αναβάθμιση του λιμανιού της Σούδας και η επέκταση του αεροδρομίου «Δασκαλογιάννης»; Και αυτά τα θέματα, άλλωστε, συνδέονται άμεσα με τις προτεραιότητες και τις αναπτυξιακές επιλογές της κεντρικής εξουσίας. Θυμίζω ότι με βάση το προαναφερθέν στρεβλό αναπτυξιακό «μοντέλο», το αεροδρόμιο των Χανίων και το λιμάνι της Σούδας θεωρούνται «συμπληρωματικά του Ηρακλείου» στον χωροταξικό σχεδιασμό.

Η τοπική κοινωνία

Κατά συνέπεια, το θέμα του Εφετείου δεν είναι «αυτόνομο», δεν είναι «μεμονωμένο», αλλά εντάσσεται σε ένα γενικότερο «μοντέλο» ανάπτυξης, η υλοποίηση του οποίου μόνο υποβάθμιση -αναπτυξιακή, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική- και προβλήματα «προσέφερε» και «προσφέρει» στα Χανιά και σε κάθε ανάλογη πόλη, η οποία συρρικνώνεται αντί να αναπτύσσεται ουσιαστικά.

Επομένως, με βάση όλα τα παραπάνω, το θέμα του Εφετείου δεν αφορά μόνο τους δικηγόρους. Αφορά -πρέπει να αφορά- το σύνολο της τοπικής κοινωνίας, η οποία οφείλει κάποια στιγμή να αντιδράσει έντονα, όχι γιατί της στερούν το Εφετείο, αλλά γιατί της στερούν, επί της ουσίας, τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες να αναπτυχθεί, να ευημερήσει, να ζήσει το ίδιο καλά με άλλες κοινωνίες του ίδιου αυτού τόπου.

Η στάση αιρετών
και δικηγόρων

Και κάτι ακόμη: Όταν πριν από δέκα χρόνια οι τοπικοί αιρετοί άρχοντες (βουλευτές, νομάρχης, δήμαρχοι, κοινοτάρχες, νομαρχιακοί, δημοτικοί, κοινοτικοί σύμβουλοι κ.λπ.) υπέγραψαν το λεγόμενο «πρωτόκολλο τιμής» εξέπεμψαν ένα τραγικά λανθασμένο μήνυμα στην τοπική κοινωνία: Ότι το θέμα του Εφετείου είναι το σημαντικότερο όλων σε τοπικό επίπεδο.

Το εν λόγω «πρωτόκολλο» ισχυροποίησε, βέβαια, τη διαπραγματευτική ισχύ των τοπικών φορέων ως προς το συγκεκριμένο θέμα, με τα γνωστά -μέχρι πρόσφατα- αποτελέσματα. 

Ταυτόχρονα, όμως, «διαόλισε» -να το πω απλά- ένα πολύ μεγάλο τμήμα της τοπικής κοινωνίας, που είδε αίφνης ότι αν και οι περισσότεροι τοπικοί αιρετοί άρχοντες και φορείς «ποιούσαν τη νήσσαν» επί μακρόν για άλλα σοβαρότερα ζητήματα, απείλησαν με παραιτήσεις για το θέμα του Εφετείου, που εκ των πραγμάτων ήταν δευτερευούσης σημασίας. 

Κι έτσι δημιουργήθηκε, δικαιολογημένα εν πολλοίς, η λανθασμένη -κατά την προσωπική μου εκτίμηση- άποψη ότι πρόκειται για ένα συντεχνιακό θέμα μιας συγκεκριμένης «ελίτ». 

Δεν είναι, όμως, έτσι. Άλλο πράγμα η διαχρονική στάση των αιρετών, πρώην και νυν, για τους οποίους πολλά μπορεί κανείς να πει. Και για παλιότερα και για σήμερα. Άλλο πράγμα η στάση της συντριπτικής πλειονότητας των δικηγόρων, οι οποίοι... θυμήθηκαν την «τιμή και την αξιοπρέπεια των Χανίων» μόνο όταν «έσκασε» το θέμα του Εφετείου. 

Και άλλο πράγμα το θέμα του Εφετείου, που, εν τέλει, μας αφορά όλους, γιατί αποτελεί ένα ακόμη «επεισόδιο» στο «αναπτυξιακό σίριαλ» που παρακολουθούμε με αμηχανία επί σειρά ετών να διαδραματίζεται και στην Κρήτη, με τα γνωστά δυσμενή αποτελέσματα για τις περισσότερες περιοχές του νησιού.


ΥΓ.: Στις 9 Μαρτίου 2011 έγραφα σε τούτη τη στήλη για το θέμα του Εφετείου:

«Nερό» στον «μύλο» της «κόντρας» -υπαρκτής ή ανύπαρκτης- Χανίων - Ηρακλείου από τούτη τη στήλη δεν πρόκειται να πέσει. Θέση του γράφοντος είναι ότι κάθε αιρετός και κάθε φορέας έχει το δικαίωμα και την επιλογή να ζητά ό,τι κρίνει αναγκαίο για τον τόπο του. Έχει ακόμη και την επιλογή -όχι, όμως, το δικαίωμα- να... μη ζητά οργανωμένα και αποτελεσματικά, αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάλη, παλιά και δυσάρεστη ιστορία. 

Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η ευθύνη ανήκει στον έχων το καρπούζι και το μαχαίρι, δηλαδή στην Ελληνική Πολιτεία και ειδικότερα στην εκάστοτε κυβέρνηση, που λαμβάνει τις αποφάσεις και δίνει το στίγμα της αναπτυξιακής στρατηγικής σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο - όποτε και αν, φυσικά, υφίσταται τέτοια στρατηγική.

Τα παραπάνω επαναλαμβάνω και σήμερα. Για ευνόητους λόγους...

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 14/4/2011



Ιστορίες
καθημερινής
ελληνικής
τρέλας...

Η παρακάτω ιστορία είναι απολύτως αληθινή. Μου τη διηγήθηκε, χθες, ο Χανιώτης δικηγόρος Ανδρέας Αναγνωστάκης, ο οποίος δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Αθήνα μαζί με τον επίσης δικηγόρο γιο του, Αλέξη Αναγνωστάκη και αναλαμβάνουν συχνά υποθέσεις που αφορούν την παραβίαση δικαιωμάτων των πολιτών σε τούτη την έρμη χώρα.

Η ιστορία έχει, κατά την αφήγηση του κ. Αναγνωστάκη, ως εξής: Ένα ζευγάρι θέλησε να αγοράσει ένα μικρό ακίνητο στο Αιγάλεω, για να στεγάσει επιχείρηση εμπορίας παιχνιδιών που είχε. Κρατήστε την ημερομηνία: 8 Φεβρουαρίου του... σωτήριου έτους 1985.

Το ζευγάρι έκανε συμβολαιογραφικό προσύμφωνο αγοράς με την πωλήτρια. Και κατέβαλλε το τίμημα. Όμως η πωλήτρια «υπαναχώρησε» από την πώληση. Βρήκε άλλη αγοράστρια και το πώλησε σε πολύ υψηλότερη τιμή. Μάλιστα, δεν επέστρεψε ούτε τα χρήματα που είχε λάβει!

Το νεαρό -τότε- ζευγάρι, προσέφυγε στα Δικαστήρια για να πάρει πίσω το ακίνητο. Συγκεκριμένα, προσέφυγε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Η απόφαση του πρώτου βαθμού έκανε 10 χρόνια να εκδοθεί! Τελικά τους δικαίωσε. Και υποχρέωσε την πωλήτρια και τη μεταγοράστρια να δώσουν πίσω το ακίνητο στο ζευγάρι. 

Πωλήτρια και μεταγοράστρια, κατέφυγαν στο Εφετείο, το οποίο απέρριψε την έφεση και δικαίωσε το ζευγάρι, επισημαίνοντας τα ίδια με την απόφαση του Πρωτοδικείου.

Η πωλήτρια και η μεταγοράστρια άσκησαν αναίρεση κατά της απόφασης του Εφετείου. Το Πρώτο Τμήμα του Αρείου Πάγου, ένεκα διαφοράς των ψήφων, εξέδωσε απόφαση και παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Η Ολομέλεια αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου. Και διέταξε να ξαναδικαστεί η υπόθεση στο Εφετείο. Το Εφετείο, για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια, απόρριψε την αγωγή του ζευγαριού, το οποίο προσέφυγε στον Άρειο Πάγο.

Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απορριπτική απόφαση του Εφετείου και ξανάστειλε την υπόθεση στο Εφετείο για να δικαστεί. Στις 29 Οκτωβρίου 2009, μετά από 22 χρόνια εκκρεμοδικίας, εκδόθηκε η υπ’ αριθ’ 6130/ 2009 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, που έκανε δεκτή την αγωγή, δικαιώνοντας έτσι το ζευγάρι.

Στη συνέχεια, ωστόσο, η πωλήτρια και η μεταγοράστρια έκαναν αίτηση αναψηλάφισης της υπόθεσης. Και υπέβαλαν αναίρεση ξανά στον Άρειο Πάγο. Και η εκκρεμοδικία συνεχίζεται, χωρίς ορατό τέλος!  

Στο μεταξύ, όπως ανέφερε ο κ. Αναγνωστάκης, στα 26 χρόνια συνολικά, το ζευγάρι γέρασε. Από νέοι εργαζόμενοι, έγιναν συνταξιούχοι. Με προβλήματα υγείας. Η υπερβολική καθυστέρηση της δικαιοσύνης, τους «εκτέλεσε» επαγγελματικά. Έχασαν όλη την εργασιακή τους ζωή, χωρίς να μπορέσουν να μπουν στην επαγγελματική στέγη που με φτώχεια και αγώνα αγόρασαν.

Το ζευγάρι προσέφυγε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο, στις 5 Απριλίου 2011 εξέδωσε στο Στρασβούργο την απόφασή του. Σε αυτήν, το Δικαστήριο διαπίστωσε διπλή παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων, των συγκεκριμένων προσφευγόντων Ελλήνων πολιτών, από την Ελληνική Δικαιοσύνη.

Οι παραβιάσεις εκτείνονται σε όλες τις βαθμίδες των δικαστηρίων. (Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος). Συγκεκριμένα, έκρινε, επί δίκης που διάρκεσε 22 χρόνια, παραβίαση του δικαιώματος να εκδικαστεί η υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης, σε «εύλογη προθεσμία».

Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου διαπίστωσε απουσία από την εσωτερική -Ελληνική- έννομη τάξη, ένδικου μέσου, που να επιτρέπει στους Έλληνες να προσφεύγουν σε αυτό για να επιτύχουν να εκδικάζεται η υπόθεσή τους, εντός «εύλογου χρόνου».

Τέλος, αποφάνθηκε πως οι προσφεύγοντες Έλληνες πολίτες υπέστησαν ηθική βλάβη από τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Για τον λόγο αυτό επιδίκασε σε αυτούς χρηματική ικανοποίηση, σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ύψους 24.000 ευρώ. 

Mε την απόφαση αυτή, η Ελλάδα υποχρεώνεται, πλέον, να καταβάλλει το προαναφερθέν ποσό στο ζυεγάρι μέσα σε τρεις μήνες από τις 5 Απριλίου. Αν δεν καταβληθεί το ποσό, από την Ελληνική Πολιτεία, μέχρι τις 5 Ιουλίου 2011, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ορίζει να καταβληθεί με επιτόκιο υπερημερίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο: Η Ελληνική Κυβέρνηση υποστήριξε, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, «πως δεν προέκυψε καμμία πράξη, ή παράλειψη του Ελληνικού κράτους που να συνέτεινε στην κατάσταση αυτή!»   

Δεν έγινε πιστευτή, σημείωσαν οι συνήγοροι του ζευγαριού στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ανδρέας Αναγνωστάκης και Αλέξης Αναγνωστάκης, τονίζοντας ότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι εξαιρετικά σημαντική, για δύο κυρίως λόγους: 

• Διότι επισημαίνει τους τυπολατρικούς μηχανισμούς και τα αργά βήματα της Ελληνικής Δικαιοσύνης. 
• Διότι διαπιστώνει απουσία, στην Ελλάδα, θεσμικού οργάνου και μέσου, που θα προσφεύγει ο Έλληνας πολίτης για να έχει μια δίκαιη δίκη μέσα σε «λογικό χρόνο».

Δεν έχω να προσθέσω το παραμικρό...



Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 8/4/2011


Η επέκταση,
της επέκτασης,
την επέκταση,
ω! επέκταση!
Yποσχέσεις επί υποσχέσεων, ερωτήσεις επί ερωτήσεων, απαντήσεις επί απαντήσεων, ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων. Και το... σίριαλ της -καθόλα αναγκαίας- επέκτασης του αεροδρομίου «Δασκαλογιάννης» των Χανίων καλά κρατεί εδώ και χρόνια πολλά.

Τελευταία «επεισόδια»: 

1. Πριν από μερικές εβδομάδες μάθαμε ότι το έργο δεν μπορούσε να δημοπρατηθεί καθώς εκκρεμούσε, από τον Σεπτέμβριο του 2010, η έγκριση της περιβαλλοντικής μελέτης από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. 

2. Εσχάτως εγκρίθηκε η μελέτη και ενώ πλέον ήταν θέμα χρόνου η δημοπράτηση, γνωστοποιήθηκε, όπως αποκάλυψαν τα «Χ.Ν.» στις 25 Μαρτίου, ότι υπάρχει νέα εμπλοκή καθώς έγινε αντιληπτό ότι δεν έχει εκπονηθεί μέχρι σήμερα η μελέτη κόστους - οφέλους (!!!) του συγκεκριμένου ζωτικού έργου για την αναπτυξιακή δυναμική συνολικά της Δυτικής Κρήτης. Με ευθύνη της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) η παράλειψη αυτή, όπως ειπώθηκε από επίσημα χείλη.

3. Λίγες ημέρες αργότερα, στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην οδό Ιπποκράτους, στην Αθήνα, έγιναν πολύωρες συναντήσεις των βουλευτών του κόμματος στην Κρήτη, του αιρετού περιφερειάρχη, των αντιπεριφερειαρχών, του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης και κομματικών στελεχών από τους τέσσερις Νομούς με υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες Υπουργείων, μετά από πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη και του γενικού γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος Βασίλη Έξαρχου. Στη διάρκεια των συναντήσεων αυτών ανακοινώθηκε, μεταξύ πολλών άλλων, ότι η δημοπράτηση της επέκτασης του αεροδρομίου Χανίων θα πραγματοποιηθεί μετά από τέσσερις μήνες. 

Ωστόσο, με βάση τα νέα στοιχεία που φέρνουν σήμερα στο φως τα «Χ.Ν.» η δημοπράτηση του έργου είναι εξαιρετικά πιθανό να καθυστερήσει και άλλο! 

Συγκεκριμένα, σε ενημερωτικό σημείωμα του Γραφείου του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χάρη Τσιόκα -με ημερομηνία 5 Απριλίου 2011- καταγράφονται ένα προς ένα τα επόμενα βήματα για να καταστεί δυνατή η δημοπράτηση του έργου -και μάλιστα με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα- χωρίς ωστόσο να αναφέρεται συγκεκριμένος χρόνος αναφορικά με τη δημοπράτησή του, αφού δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη για τον ακριβή χρόνο έγκρισης του έργου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αναλυτικότερα:

Το ενημερωτικό σημείωμα
του γενικού γραμματέα

Στο ενημερωτικό σημείωμα από το Γραφείο του κ. Τσιόκα αναφέρονται τα εξής:

Α. Παρούσα φάση του έργου 

Τεχνικές μελέτες
Υπάρχουν ολοκληρωμένες οι τεχνικές μελέτες από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Έχει γίνει έλεγχος αυτών από την Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Έργων (ΕΥΔΕ) Αεροδρομίων Νοτίου Ελλάδος. Επειδή απαιτείται ακόμη και ο επιπλέον έλεγχος του κτιρίου, σύμφωνα με τις πρόσφατες προδιαγραφές ενεργειακής επάρκειας (ΚΕΝΑΚ), συμφωνήθηκε ότι ο προϋπολογισμός του έργου θα επανεξεταστεί, χωρίς να ξεπεράσει τα 100 εκ. ευρώ. 
• Έργο: Αεροδρόμιο Χανίων.
• Προϋπολογισμός: 100 εκ. ευρώ.
• Αρχή έγκρισης: Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή (ΕΔΑ) Μεταφορών.

B. Συντονιστικές ενέργειες Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για την ωρίμανση του έργου

1. Master plan
• Χρονοδιάγραμμα: 30.4.2011.
• Αρμόδια μονάδα: Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών.
Master Plan (σχέδιο λειτουργίας) και μελέτη σκοπιμότητας του αεροδρομίου, όπου εκεί θα προσδιορίζονται:
- τα μεγέθη του προτεινόμενου έργου,
- θα τεκμηριώνεται η επιλογή του με εξέταση και εναλλακτικών σεναρίων και τέλος
- θα τεκμηριώνεται η σκοπιμότητα της επιλεγείσας λύσης, λαμβάνοντας υπόψη οπωσδήποτε τον ανταγωνισμό με άλλα αεροδρόμια της περιοχής (π.χ. Καστέλλι) και τον προσδιορισμό της μελλοντικής μεταφορικής ζήτησης (προβλέψεις).

2. Μελέτη σκοπιμότητας και κόστους - οφέλους
• Χρονοδιάγραμμα: 15.7.2011.
• Αρμόδια Μονάδα: Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή (ΕΔΑ) Μεταφορών - Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
Η μελέτη κόστους - οφέλους θα βασίζεται στις ανωτέρω εκτιμήσεις ζήτησης και θα υπολογίζει, βάσει της μεθοδολογίας ΕΣΠΑ, το ποσοστό συγχρηματοδότησης από την ΕΕ.

3. Επικαιροποίηση μελετών λόγω ΚΕΝΑΚ (ενεργειακού κανονισμού) και εγκριτικές αποφάσεις μελετών
• Χρονοδιάγραμμα: 30.5.2011.
• Αρμόδια Μονάδα: ΥΠΑ, Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών.
Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης.
Τροποποίηση μελετών με βάση τον ΚΕΝΑΚ.

4. Υποβολή τεχνικού δελτίου έργου στην Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή (ΕΔΑ) Μεταφορών
• Χρονοδιάγραμμα: 15.7.2011.
• Αρμόδια Μονάδα: ΥΠΑ, Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών.
Τεχνικό δελτίο έργου με επικαιροποιημένα στοιχεία (π.χ. προϋπολογισμός, φυσικό αντικείμενο, ανάγκες που καλύπτει το έργο). 

5. Ένταξη από Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή (ΕΔΑ) Μεταφορών έργου
• Χρονοδιάγραμμα: 30.7.2011.
• Αρμόδια Μονάδα: ΕΔΑ Μεταφορών.
Αξιολόγηση φακέλου 30 ημέρες από την αποστολή των στοιχείων στην ΕΔΑ Μεταφορών (20.8.2011), ένταξη του έργου.

6. Υποβολή φακέλου μεγάλου έργου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΑΕΧΕ) 
• Χρονοδιάγραμμα: 1.9.2011.
• Αρμόδια Μονάδα: Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Έργων (ΕΥΔΕ) Νοτίου Ελλάδος.
Υποβάλλεται φάκελος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την έγκριση μεγάλου έργου από ΕΥΔΕ.

6. Έγκριση μεγάλου έργου από Ευρωπαϊκή Επιτροπή

7. Δημοπράτηση έργου

Συμπέρασμα: Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν όλα τα προαναφερθέντα χρονοδιαγράμματα τηρηθούν με... θρησκευτική ευλάβεια, για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, όχι αδικαιολόγητα, είναι προφανές ότι η δημοπράτηση του έργου μετατίθεται για τα τέλη του ερχόμενου φθινοπώρου και... βλέπουμε! Το... σίριαλ αναμένεται, λοιπόν, να έχει και άλλα... επεισόδια! Και αναρωτιέμαι: Ανεξαρτήτως του διαχρονικού επιμερισμού των ευθυνών για τη σημαντική καθυστέρηση στη δημοπράτηση του έργου, μήπως τελικά έχουν δίκιο όσοι μιλούν δημόσια για εμπαιγμό;