Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

ΑΠΟΨΗ


Οι υποψηφιότητες
για τις εκλογές
στην Αυτοδιοίκηση



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Πώς θα… προκύψουν οι υποψηφιότητες στις επερχόμενες εκλογές για τους μεγάλους και μικρούς «Καλλικρατικούς» Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης; 
Η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς βρισκόμαστε στη δίνη μιας πρωτόγνωρης -πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά- περιόδου.
Μιας περιόδου, στη διάρκεια της οποίας αφ' ενός το πολιτικό σκηνικό δεν θυμίζει σε τίποτα όσα γνωρίζαμε και βιώναμε από τη Μεταπολίτευση έως και πριν από τρία περίπου χρόνια και αφ' ετέρου οι συζητήσεις, αλλά και οι διαβουλεύσεις για τις υποψηφιότητες είναι, πλέον, σε πλήρη εξέλιξη και αναμένεται να ενταθούν από τον Σεπτέμβριο, όταν και -εκτός πολιτικού απροόπτου- θα μπούμε στην τελική ευθεία για τις αυτοδιοικητικές κάλπες.

ΧΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ

Επί σειρά ετών και μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, οι διαδικασίες «ανάδειξης» των υποψηφίων ήταν, λίγο - πολύ, γνωστές, ειδικά σε ό,τι αφορούσε τους μεγάλους, τους κεντρικούς ανά περιφέρεια Δήμους. 
Τα δύο κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που από το 1974 και μετά εναλλάσσονταν στην εξουσία καταλαμβάνοντας πολύ υψηλά ποσοστά, προσέφεραν το χρίσμα ή τη στήριξή τους, συνήθως σε υποψηφίους, οι οποίοι προέρχονταν από το κομματικό «ράφι» ή έστω από τις κομματικές... παρυφές.
Είτε υποδεικνύοντας τους υποψηφίους, μετά από λογής - λογής εσωκομματικές διαδικασίες. Είτε αποδεχόμενα σχετικές πολιτικές «πρωτοβουλίες» στελεχών τους, κατόπιν, φυσικά, συνεννοήσεως με το κόμμα.
Για ευνόητους και προφανείς πολιτικούς και μικροπολιτικούς στόχους. 
Χρίσμα υπήρχε όταν οι πολιτικές περιστάσεις το απαιτούσαν.
Και στήριξη όταν ο υποψήφιος επιχειρούσε, για συγκεκριμένους λόγους, να ενδυθεί με τον μανδύα του «ανεξάρτητου». Ανεπιτυχώς, στην πλειονότητα των περιπτώσεων.
Οι εξαιρέσεις τού εν λόγω κανόνα λιγοστές.
Όπως και οι περιπτώσεις των λεγόμενων «ανταρτών» (sic).

ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ
ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Όσο για τους ουσιαστικούς λόγους για τους οποίους ένα πολιτικό στέλεχος, από το ψηλό ή από το χαμηλό «ράφι» ενός κόμματος ή έστω από τις… παρυφές του, έστρεφε το βλέμμα του στην Αυτοδιοίκηση, πέραν από τις συνήθεις «κορώνες» προς το «πόπολο» για ανιδιοτελή διάθεση προσφοράς και μόνον;
Συνήθως η ικανοποίηση προσωπικών -θεμιτών ή και αθέμιτων- πολιτικών φιλοδοξιών και, παράλληλα, η εξυπηρέτηση μεγάλων ή/και μικρών οικονομικών, πολιτικών και άλλων συμφερόντων. Αμφίδρομες οι σχέσεις…
Ενίοτε ο πρώτος λόγος προηγούνταν του δεύτερου. Ο δεύτερος, ωστόσο, σπάνια εξέλειπε. Οι συνθέσεις των δημοτικών συνδυασμών ήταν, μάλιστα, όχι λίγες φορές, αποκαλυπτικές για το παιχνίδι εξουσίας (ή για το παιχνίδι για την εξουσία) που συχνά διαδραματίζονταν στο παρασκήνιο. 
Προφανώς, υπήρχε από τους υποψηφίους και διάθεση για προσφορά, με… κλεφτές ματιές στη μελλοντική υστεροφημία. 
Προσφορά, όμως, που συχνά δεν βοηθούσε πραγματικά στην ανάπτυξη του τόπου, δεν συνέβαλλε στην ανάδειξη των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων, δεν προετοίμαζε το έδαφος για όλα εκείνα που θα μπορούσαν να κατακτηθούν μεσομακροπρόθεσμα. 
Προσφορά μικροπολιτικής αξίας, χωρίς βάθος, χωρίς προοπτική. 
Προσφορά απολύτως αμφισβητούμενης αξίας… 
Λίγες, αν όχι ελάχιστες, οι φωτεινές εξαιρέσεις.

ΣΗΜΕΡΑ ΠΙΑ...

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να ανακοινωθούν και επίσημα οι υποψηφιότητες για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. 
Όσοι τρέφουν, ακόμη και σήμερα, την ψευδαίσθηση ότι οι τοπικές κοινωνίες είναι πραγματικά σε θέση να κάνουν μία εξαιρετικά ουσιαστική πολιτική υπέρβαση, προωθώντας και αναδεικνύοντας ακηδεμόνευτα και ακομμάτιστα τους καλύτερους εξ αυτών, πρόσωπα άξια, ικανά και δοκιμασμένα, προκειμένου να διαχειριστούν αποτελεσματικά και επιτυχημένα τις τύχες τους, μάλλον θα απογοητευτούν. 
Στην «κορυφή» θα παιχθεί εκ νέου το «παιχνίδι». 
Όχι μόνο την κομματική - πολιτική, όπου το ενδιαφέρον επικεντρώνεται δικαιολογημένα στη στάση που θα κρατήσει κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ (πρώτο κόμμα στον Νομό Χανίων στις εκλογές του Ιουνίου 2012 και δεύτερο πανελλαδικά). Αλλά και την οικονομική - επιχειρηματική, σε ένα διαρκώς μεταβαλλούμενο και αβέβαιο κοινωνικό περιβάλλον.
Σε κάθε περίπτωση, όπως έχει επισημανθεί και κατά το παρελθόν από τούτο το ιστολόγιο, ένα είναι σίγουρο: Δεν πρόκειται να πλήξουμε!

ΥΓ.: Αναγκαία επισήμανση: Κάθε τοπική κοινωνία έχει -διαχρονικά- τον δήμαρχο και τη Δημοτική Αρχή που της αξίζει. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. 
Και γι' αυτό, ας μην τρέφουμε αυταπάτες, αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι οι πολίτες που ψηφίζουν, αλλά κι εκείνοι που επιλέγουν να μην ψηφίσουν. 
Διότι μπορεί το «παιχνίδι» να παίζεται στην «κορυφή», την κρίσιμη ώρα, ωστόσο, η βάση είναι εκείνη που αποφασίζει: Θεωρητικά τον καλύτερο. Ή, κατά την πιο ρεαλιστική προσωπική άποψη του γράφοντος, τον λιγότερο κακό...



Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ



ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΑ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ
Λόγια πολλά, πράξη... καμιά!

«
Η κοινωνία το απαιτεί,
οι πολιτικοί ας το ακούσουν»,
σημειώνουν, από κοινού,
ο Σύλλογος «Φίλοι του Βυθού»
και η «Λέσχη Αυτοδυτών Κρήτης»



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Επί οκτώ και πλέον χρόνια, από το 2005 μέχρι και σήμερα, τα μέλη του Συλλόγου «Φίλοι του Βυθού», αλλά και οι απανταχού φίλοι... της Κοινής Λογικής, περιμένουν να δουν να γίνονται πράξη οι κατά καιρούς υποσχέσεις, αιρετών και όχι μόνο, για την υλοποίηση μίας αξιόλογης πρότασης, που αφορά τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου στον Καλαθά Ακρωτηρίου.
Είναι μία σημαντική πρόταση που δεν απαιτεί σημαντικές οικονομικές πιστώσεις, ενώ ταυτόχρονα, αν υλοποιηθεί, θα έχει πολλαπλά οικονομικά - αναπτυξιακά οφέλη για την ευρύτερη περιοχή των Χανίων.

Παρά ταύτα, μηδέν εις το πηλίκον.

Σήμερα, έγινε γνωστό ότι ο Σύλλογος «Φίλοι του Bυθού» και η «Λέσχη Αυτοδυτών Κρήτης», στο πλαίσιο του εορτασμού για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, διοργανώνουν καθαρισμό του βυθού, αλλά και της παραλίας του Καλαθά, την Τετάρτη 5 Ιουνίου, στις 5 το απόγευμα. Οι δύο φορείς απευθύνουν κάλεσμα συμμετοχής σε όλους τους πολίτες να συμμετάσχουν στον καθαρισμό, αλλά και να υποστηρίξουν «την προσπάθεια για τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου στον Καλαθά, που επί οκτώ χρόνια παραμένει στις υποσχέσεις»!

«
Ο θαλάσσιος πλούτος, που τόσα χρόνια συντηρεί την οικονομία και διαμορφώνει την πολιτιστική κληρονομιά στις ακτές των Χανίων, σήμερα απειλείται με εξαφάνιση, επιδεινώνοντας την ποιότητα ζωής και θέτοντας σε κίνδυνο τη μελλοντική ανάπτυξη σημαντικών, στρατηγικά, θαλάσσιων περιοχών του Νομού μας. Τα αποθέματα των θαλάσσιων βιολογικών πόρων, που παραδοσιακά εξασφάλιζαν την οικονομική ανεξαρτησία και την πολιτισμική ταυτότητα των περιοχών, έχουν ακόμη τη δυνατότητα και μπορούν να αποτελέσουν τον μοχλό για τις ήπιες μορφές τουρισμού και ταυτόχρονα την ίσαλο γραμμή μιας βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης του τόπου μας. Η κοινωνία το απαιτεί, οι πολιτικοί ας το ακούσουν», σημειώνουν, από κοινού, ο Σύλλογος «Φίλοι του Βυθού» και η «Λέσχη Αυτοδυτών Κρήτης».
Την πρόταση για καταδυτικό πάρκο έχει υιοθετήσει ο Δήμος Χανίων και προσωπικά, κατά την προεκλογική δημοτική περίοδο, ο δήμαρχος Μανώλης Σκουλάκης.
Τον Οκτώβριο του 2012, αντιπροσωπεία από τα Χανιά, με επικεφαλής τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Λευτέρη Αμπαδιωτάκη, είχε συνάντηση στην Αθήνα, με στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, στη διάρκεια της οποίας παρουσιάστηκε αναλυτικά η πρόταση των
«Φίλων του Βυθού» από το μέλος του Συλλόγου, καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Βασίλη Σαμολαδά. Ωστόσο, τίποτε δεν έχει προχωρήσει μέχρι και σήμερα.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ

Υπενθυμίζεται ότι τα μέλη του Συλλόγου «Φίλοι του Βυθού» έχουν παρουσιάσει αρκετές φορές την πρότασή τους, τονίζοντας το χαμηλό κόστος υλοποίησης και τα πολύπλευρα περιβαλλοντικά και οικονομικά πλεονεκτήματα από τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου.
Σε μία από τις παρουσιάσεις, στο πλαίσιο του 2ου παγκρήτιου καταδυτικού φεστιβάλ, το 2010, ο κ. Σαμολαδάς είχε επισημάνει ότι η θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Καλαθά προσφέρεται για τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου καθώς είναι κοντά στα Χανιά, έχει εύκολη πρόσβαση, το τοπίο είναι γραφικό και, κυρίως, υπάρχουν εξαιρετικά υποθαλάσσια σπήλαια, ενώ, ταυτόχρονα το κόστος της επένδυσης είναι πολύ μικρό καθώς το μόνο που απαιτείται είναι η περιφρούρηση απαγόρευσης του ψαρέματος.
Παράλληλα, είχε υπογραμμίσει με έμφαση ότι ανάλογες περιπτώσεις σε Ισπανία, Γαλλία και αλλού είχαν ως αποτέλεσμα την οικονομική ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, στο οποίο είχε αναφερθεί ο κ. Σαμολαδάς, η περίπτωση της κωμόπολης της Ισπανίας Estartit, με μόνιμο πληθυσμό 3.800 κατοίκους. Σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου από τη συγκεκριμένη κωμόπολη βρίσκονται τα πολύ μικρά νησάκια Medes, όπου πραγματοποιούνται 65.000 καταδύσεις ετησίως και όπου έχουν αναπτυχθεί 15 καταδυτικά κέντρα.
Αποτέλεσμα; Στο Estartit λειτουργούν, μεταξύ άλλων, 13 ξενοδοχεία, 26 συγκροτήματα διαμερισμάτων, 8 κάμπινγκ, 2 αγροτουριστικές μονάδες και 60 εστιατόρια, ενώ έχουν αναπτυχθεί δραστηριότητες όπως ιππασία, τένις, καρτ κ.λπ.
Ο κ. Σαμολαδάς είχε τονίσει, ακόμη, ότι η δημιουργία καταδυτικού πάρκου αποτελεί και τη λύση στο πρόβλημα της εξαφάνισης της θαλάσσιας ζωής από την περιοχή, σημειώνοντας ότι σήμερα οι άνθρωποι ψαρεύουν με μεγαλύτερο ρυθμό από τη φυσική αναπλήρωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θαλάσσια ζωή. Χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ότι το έτος 1900 η θάλασσα είχε εξαπλάσιο αριθμό ψαριών απ’ ό,τι το 2009, αναφερόμενος στην ανθρώπινη απληστία που οδηγεί σε όλο και πιο εντατικές μορφές αλιείας, καθώς και σε καταστροφικές πρακτικές αλιείας, όπως το παράκτιο ψάρεμα από τράτες, σε χρήση δυναμίτη, αλλά και σε ψάρεμα τις περιόδους αναπαραγωγής των ψαριών. Λύση σε αυτό το σημαντικό πρόβλημα είναι η δημιουργία περιοχών προστασίας, όπως τα θαλάσσια πάρκα και τα καταδυτικά πάρκα, είχε τονίσει ο κ. Σαμολαδάς.
Σημειώνεται, τέλος, ότι στην προτεινόμενη, για τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου, περιοχή ο Σύλλογος «Φίλοι του Βυθού» έχει πραγματοποιήσει, τα τελευταία χρόνια, θαλάσσια έρευνα με σκοπό τη βιντεοσκόπηση, φωτογράφηση και χαρτογράφηση του βυθού, προκειμένου τα συλλεχθέντα στοιχεία να χρησιμοποιηθούν για την προβολή της περιοχής ως καταδυτικού προορισμού.

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

ΑΠΟΨΗ


Περί ιδιωτικοποίησης
του αεροδρομίου Χανίων (2)


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Γιατί πρέπει, οπωσδήποτε, να ιδιωτικοποιηθεί -και- το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» των Χανίων;
Τι πραγματικά χάνουν το Ελληνικό Δημόσιο και, κατά συνέπεια, οι πολίτες τούτου του τόπου από τη μη ιδιωτικοποίησή του μέχρι σήμερα;
Και ποια θα είναι τα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα από μία τέτοια εξέλιξη;
Πειστική απάντηση, στο συγκεκριμένο ερώτημα, που να μην αφήνει κανένα περιθώριο ουσιαστικού αντίλογου, δεν έχω λάβει μέχρι σήμερα απ’ όλους όσοι τάσσονται υπέρ της αλλαγής του υφιστάμενου «στάτους».
Αντιλαμβάνομαι τις ενστάσεις που εκφράζονται από επίσημα χείλη για τα προβλήματα που -ενδεχομένως- δημιουργεί η όποια γραφειοκρατία.
Αντιλαμβάνομαι, επίσης, τις ενστάσεις που επίσης εκφράζονται για την αποτελεσματικότητα τμήματος, έστω, του υφιστάμενου προσωπικού.
Ωστόσο, τα συνολικά δεδομένα, με τα όποια γνωστά ή λιγότερο γνωστά προβλήματα, δεν αποδεικνύουν ούτε καταδεικνύουν την απόλυτη αναγκαιότητα ιδιωτικοποίησης.
Και αυτό γιατί:
- Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» των Χανίων έχει καθαρά κέρδη, κάθε χρόνο, που ξεπερνούν τα δέκα (10) εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, ωστόσο, ελάχιστα μόνο (περί τις 200.000 ευρώ) διατίθενται ετησίως για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων του αεροδρομίου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν εμφανή προβλήματα λειτουργικότητας, για τα οποία, όμως, όπως εύλογα γίνεται αντιληπτό, την ευθύνη επί της ουσίας φέρουν εκείνοι που -χθες, σήμερα ή αύριο- τάσσονται υπέρ της ιδιωτικοποίησης καθότι το αεροδρόμιο είναι υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.
- Ο αεροσταθμός του αεροδρομίου «Δασκαλογιάννης» των Χανίων αναμένεται να έχει επεκταθεί τους επόμενους τριάντα (30) μήνες καθώς ο ανάδοχος του συγκεκριμένου έργου, αρχικού προϋπολογισμού 110 εκατομμυρίων ευρώ, έχει ήδη οριστικοποιηθεί (μετά από πολλές, δικαστικές και όχι μόνο, περιπέτειες) και αναμένεται πλέον η εγκατάστασή του για να ξεκινήσει την υλοποίηση ενός εκ των σημαντικότερων αναπτυξιακών έργων στη Δυτική Κρήτη, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Παράλληλα, αναμένεται να κατασκευαστεί και νέος σύγχρονος πύργος ελέγχου.
- Ταυτόχρονα, το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» των Χανίων είναι ένα φτηνό αεροδρόμιο, συγκριτικά με άλλα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την προσέλκυση -και για άλλους σημαντικότατους λόγους που δεν είναι, όμως, της παρούσης- αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτή της Ryanair.
Τι θα γίνει σε ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση, πέραν της αναμενόμενης βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών, όπως συνήθως συμβαίνει σε περιπτώσεις μετάβασης ενός φορέα από δημόσιο σε ιδιωτικό έλεγχο;
Κατ’ αρχάς, η εταιρεία που θα αναλάβει τη διαχείριση του αεροδρομίου δεν θα χρειαστεί να ξοδευτεί ιδιαίτερα για την αναβάθμισή του καθώς η επέκταση του αεροσταθμού και η κατασκευή τού νέου πύργου ελέγχου είναι έργα ήδη εγκεκριμένα, που αναμένεται να ξεκινήσουν τις επόμενες εβδομάδες.
Κατά δεύτερον, θεωρείται πολύ πιθανό, αν όχι δεδομένο, ότι η διαχειρίστρια εταιρεία του αεροδρομίου θα προχωρήσει σε μικρή ή μεγάλη αύξηση των τελών (γνωστών και ως «σπατόσημο»), αφού προφανώς και απολύτως δικαιολογημένα στόχος της θα είναι το κέρδος.  
Σε μία τέτοια περίπτωση, ωστόσο, ενδέχεται οι συνέπειες να είναι αντίθετες από αυτές που επιθυμούν οι τοπικοί φορείς και η τοπική κοινωνία.
Ένα ακόμη ζήτημα, σημαντικό, που θα πρέπει να προσμετρηθεί ως αναγκαία συνισταμένη στο όλο ζήτημα, είναι τι θα γίνει τελικά με το σχεδιαζόμενο αεροδρόμιο στο Καστέλλι Πεδιάδος Ηρακλείου. Ποιος θα είναι ο φορέας κατασκευής και ποιος ο φορέας διαχείρισης; Και με ποιους όρους; Κρίσιμα ερωτήματα, οι απαντήσεις των οποίων συνδέονται άμεσα με μια σειρά από θέματα που αφορούν το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας του αεροδρομίου των Χανίων σε επίπεδο Κρήτης.
Στις 23 Μαρτίου 2012, σε άρθρο μου με τίτλο «Περί ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου Χανίων» έγραφα μεταξύ άλλων:  «Τι σημαίνει, πρακτικά, τυχόν ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”, μια που η σχετική συζήτηση έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, παρά τις εκτιμήσεις αιρετών -και όχι μόνο- ότι δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα;
Σημαίνει, πολύ απλά, ότι οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων όσων αναχωρούν από τα Χανιά θα αυξηθούν σημαντικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μία εξόχως τουριστική περιοχή όπως η Δυτική Κρήτη.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του αεροδρομίου “Ελευθέριος Βενιζέλος” στα Σπάτα.
Όταν “πετάς” από Χανιά προς Αθήνα το εισιτήριο είναι αρκετά φθηνότερο, συγκριτικά με όταν αναχωρείς αεροπορικώς από το “Ελευθέριος Βενιζέλος” για το “Δασκαλογιάννης”.
Ακριβότερος προορισμός σημαίνει λιγότερο ανταγωνιστικός προορισμός σε μια εποχή που οι τουριστικές επιλογές είναι πολύ περισσότερες από το παρελθόν και ζητούμενο παραμένει -για ευνόητους λόγους- η συμπίεση των τιμών.
Οι χαμηλές τιμές, άλλωστε, συμβάλλουν σημαντικά στην προσέλκυση αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, όπως επισημάνθηκε και σε πρόσφατη εκδήλωση για τον τουρισμό, που έγινε στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, στους Αγίους Πάντες Αποκορώνου.
Είναι, κατά συνέπεια, ξεκάθαρο ότι τυχόν ανταγωνιστικό μειονέκτημα θα σημάνει πολλά για την τοπική οικονομία, που τελεί, ουσιαστικά, υπό “παράλυση” ελέω κρίσης και έχει, πλέον, σχεδόν μοναδικό “αποκούμπι” τον τριτογενή τομέα.
Επομένως, το ζήτημα της τυχόν ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις και υποσχέσεις κυβερνητικών και μη στελεχών, δεν αφορά μόνο τους εργαζομένους σε αυτό, όπως ενδεχομένως ορισμένοι να νομίζουν.
Αφορά ολόκληρη την τοπική κοινωνία, όχι μόνο των Χανίων, αλλά ευρύτερα της Δυτικής Κρήτης -μην ξεχνάμε ότι χιλιάδες τουρίστες μεταβαίνουν κάθε χρόνο στο Ρέθυμνο μέσω του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”- που θα βγει πολλαπλώς χαμένη από μια τέτοια δυσμενή εξέλιξη». 

Ένα και πλέον χρόνο μετά, παρά τις περί αντιθέτου αρχικές εκτιμήσεις των αιρετών των Χανίων, η κυβέρνηση, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, προχωρά τον σχεδιασμό της (sic) για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, μεταξύ των οποίων και αυτό των Χανίων.
Εξελίξεις αναμένονται το επόμενο διάστημα.
Σε αυτό το διάστημα, πριν την οριστικοποίηση των όποιων εξελίξεων, ελπίζουμε ότι θα ακούσουμε δημόσια και ξεκάθαρα και τις θέσεις των κυβερνητικών βουλευτών - υπουργών και του γ’ αντιπροέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Έχουν θέση οι κύριοι Βιρβιδάκης, Βολουδάκης και Μαρκογιαννάκης; Συμφωνούν με τον κυβερνητικό σχεδιασμό; Αν ναι, γιατί; Για λόγους… κομματικής πειθαρχίας; Ή γιατί κρίνουν συμφέρουσα την ιδιωτικοποίηση για τα συμφέροντα των πολιτών των Χανίων και του Ελληνικού Δημοσίου;
Αν όχι, τι πρόκειται να πράξουν, αν πράξουν, έστω για την «τιμή των όπλων» δεδομένου ότι οι δυνατότητες αποτελεσματικής παρέμβασης, σε αυτή την πολιτική και οικονομική συγκυρία, θεωρούνται λιγοστές;
Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο ζήτημα είναι σίγουρο ότι ακόμη και για την «τιμή των όπλων» δεν δύναται να αντιμετωπιστεί με επιστολές - πυροτεχνήματα του αντιπεριφερειάρχη Χανίων (ο οποίος ομολογουμένως έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, χωρίς επικοινωνιακές «κορώνες», όλο το προηγούμενο διάστημα για να προχωρήσει το έργο της επέκτασης του αεροσταθμού του αεροδρομίου) και των τοπικών δημάρχων.
Ούτε, φυσικά, με την επίκληση της ύπαρξης των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, άσχετα αν (μελλοντικά αποδειχθεί ότι) το συγκεκριμένο επιχείρημα έχει βάση ή όχι...