ΑΠΟΨΗ

Χανιά και... Ολυμπιακοί Αγώνες

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Σαν να ήταν χθες -και ας έχουν περάσει πολλά χρόνια- φαντάζουν οι συζητήσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο της, πρώην πλέον, Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Νομού Χανίων αναφορικά με τον χώρο όπου επρόκειτο να κατασκευαστεί το νέο κλειστό κολυμβητήριο. 

Δήμος Ακρωτηρίου, Δήμος Ελευθερίου Βενιζέλου ή Δήμος Σούδας; Τελικά επελέγη το Ακρωτήρι για να γίνει το συγκεκριμένο έργο, όπως και το ποδηλατοδρόμιο. Ως «αντιστάθμισμα» -θεωρήθηκε- στην αναμενόμενη επιλογή του Ηρακλείου ως «ολυμπιακή» πόλη.

Ήμασταν στην προ Ολυμπιακών Αγώνων εποχή. Λίγο πριν ή λίγο μετά την είσοδο στην Ευρωζώνη. 

Με τις τράπεζες να μοιράζουν λογής - λογής δάνεια (στεγαστικά, επιχειρηματικά, διακοποδάνεια, φοιτητοδάνεια, καταναλωτικά δάνεια, πάρε κόσμε δάνεια), με την -επιχειρηματική και όχι μόνο- ψυχολογία στα ύψη και με τους πολιτικούς μας ταγούς να επισημαίνουν, σε όλους τους τόνους, πόσο ισχυρή χώρα είναι η Ελλάδα.

Τα χρόνια πέρασαν. Η κρίση (ευρωπαϊκή με ιδιαίτερα ελληνικά χαρακτηριστικά) αποκαλύφθηκε πλήρως, οι τράπεζες -υπαίτιες εν πολλοίς για τα όσα συμβαίνουν σήμερα- έκλεισαν τις χρηματοδοτικές «στρόφιγγες», η ψυχολογία βρέθηκε -δικαιολογημένα- στο ναδίρ.

Ωστόσο, η συζήτηση για το κολυμβητήριο και το ποδηλατοδρόμιο παραμένει επίκαιρη τόσα χρόνια μετά καθώς μέχρι σήμερα δεν έχουν λειτουργήσει, αν και εξαγγέλθηκαν με στόχο να συμβάλλουν στην προ-ολυμπιακή προετοιμασία αρκετών εθνικών ομάδων!

Η επικαιρότητα αυτής της συζήτησης αναπόφευκτα μαρτυρά την, εν πολλοίς, διαχρονική προχειρότητα και ανυποληψία της ελληνικής πολιτείας.