Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Ο κακός μας ο καιρός...


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Τα Νεώρια είναι ένα εξαιρετικό μνημειακό συγκρότημα, που προσφέρει εκπληκτικές δυνατότητες πολιτιστικής “μεταμόρφωσης” του παλιού λιμανιού και της πόλης των Χανίων γενικότερα.
Ωστόσο, οι δυνατότητες αυτές δεν έχουν αξιοποιηθεί μέχρι σήμερα. Τα νεώρια -πλην δύο εξ αυτών που έχουν αποκατασταθεί (Μεγάλο Αρσενάλι και ένα από τα τρία Νεώρια του Μόρο- παραμένουν επί δεκαετίες “πληγωμένα” από τον χρόνο και τις ανθρώπινες παρεμβάσεις, παρά το γεγονός ότι, κατά καιρούς, διατέθηκαν σημαντικά κονδύλια για την εκπόνηση μελετών αποκατάστασης.
Συγκεκριμένα:
Το 1977 από τη Νομαρχία Χανίων: «Αποκατάσταση των Νεωρίων και δημιουργία Πολιτιστικού Κέντρου». Η μελέτη δεν υλοποιήθηκε.
Το 1980 από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος/Τμήμα Δυτικής Κρήτης: «Προκαταρκτική έκθεση για την επισκευή συντήρηση και χρήση των Νεωρίων». Δεν ακολούθησε όμως καμία ενέργεια.
Το 1982 από το τότε Υπουργείο Συντονισμού: «Αποκατάσταση για πολιτιστικές και εμπορικές χρήσεις των Νεωρίων». Η μελέτη δεν υλοποιήθηκε.
Το 1983 από τη Νομαρχία Χανίων: «Προκαταρκτική μελέτη για την Ιχθυόσκαλα Χανίων» από την οποία προκύπτει ότι για τα Νεώρια είναι προτιμότερη η πολιτιστική χρήση. Η μελέτη δεν υλοποιήθηκε.
Το 1985 από την UNESCO, με βασικό αρχιτέκτονα τον διεθνούς φήμης Renzo Piano, πρέσβη σήμερα Καλής Θέλησης της Unesco: «Αποκατάσταση των Νεωρίων για τη στέγαση πολιτιστικών δραστηριοτήτων». Η μελέτη δεν υλοποιήθηκε.
Το 1990 από το Υπουργείο Πολιτισμού και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο: Φωτογραμμετρική αποτύπωση του συνόλου των Νεωρίων. Η μελέτη παρέμεινε σε αυτή τη φάση.
Το 2002 από το Γραφείο Προγραμματικής Σύμβασης Παλιάς Πόλης Χανίων πραγματοποιήθηκε η μελέτη «Ενετικά Νεώρια Χανίων, προσέγγιση σύγχρονης χρήσης».
Παράλληλα, η 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με την εκπόνηση προμελετών για το συγκεκριμένο μνημείο.
Αποτέλεσμα μέχρι σήμερα; Ουδένα. Μετά, μάλιστα, τον σεισμό της 8ης Ιανουαρίου 2006, ακόμη και αυτά τα δύο από τα επτά Νεώρια που χρησιμοποιούνταν -ενδεχομένως καθ' υπέρβαση- για πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις παραμένουν κλειστά.
Έχει νόημα η αναζήτηση ευθυνών; Έχει νόημα να θυμηθούμε τους υπουργούς Πολιτισμού, τους τοπικούς βουλευτές, τους νομάρχες, τους δημάρχους, που πέρασαν και... δεν ακούμπησαν; Ενδεχομένως.
Εκείνο, όμως, που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να υπάρξει επιτέλους σε τούτη τη χώρα και σε τούτο το νησί, προγραμματισμός και ιεράρχηση προτεραιοτήτων προκειμένου οι πιστώσεις που κατά καιρούς δίδονται να μην καταλήγουν στη διαχρονικά μεγάλη “μαύρη τρύπα”...

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Άκρα και βία


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν, μεταξύ αυτών και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς, ότι η εκλογική άνοδος των άκρων (με χαρακτηριστικότερο εξ αυτών τη Χρυσή Αυγή) μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνο αν βελτιωθεί σημαντικά το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην Παιδεία, ανασυγκροτηθούν οι θεσμοί και η Δημόσια Διοίκηση και το κράτος λειτουργήσει προς όφελος των πολλών και όχι των ολίγων ή όσων διαθέτουν... τον τρόπο τους.
Η ανέχεια, η φτώχεια, η εξαθλίωση είναι οι αιτίες εκείνες που στρέφουν, διαχρονικά και ιστορικά αποδεδειγμένα, τους πολίτες σε ακραίες επιλογές.
Μόνο που αυτή η ανασυγκρότηση δεν μπορεί να επιτευχθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Απαιτείται χρόνος και σχέδιο. Για το δεύτερο, δε, πολλοί εξ ημών διατηρούμε σοβαρές αμφιβολίες για το αν πράγματι υφίσταται.
Τι γίνεται, λοιπόν, στο μεσοδιάστημα, για την αντιμετώπιση των ακραίων οργανώσεων και ομάδων, που, απουσία του κράτους έχουν, μεταξύ άλλων, αναλάβει “εργολαβικά” και τον ρόλο του... Ρομπέν των Δασών, στηρίζοντας φτωχούς και κατατρεγμένους, αφού όμως ελέγξουν... το διαβατήριό τους για να διαπιστώσουν τη χώρα προέλευσής τους;
Ο μόνος δρόμος είναι η απαρέγκλιτη τήρηση της νομιμότητας. Και, ταυτόχρονα, η καταδίκη κάθε μορφής βίας, απ' όπου και αν προέρχεται.
Διότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, η βία, σε διάφορες μορφές, έγινε στοιχείο της καθημερινότητάς μας με αποτέλεσμα, σήμερα πια, να μην ενοχλεί την πλειοψηφία των πολιτών!
Εξαιρέσεις δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξουν. Κι εδώ σφάλλουν τα κόμματα της Αριστεράς καθώς αδυνατούν να απεγκλωβιστούν από μία προβληματική “λογική” με την οποία πορεύθηκαν για δεκαετίες. Ποια η διαφορά, επί της ουσίας, της ρατσιστικής βίας από τη βία που τα ίδια βαφτίζουν “κοινωνική” προκειμένου να τη δικαιολογήσουν;
Ποια η διαφορά, δηλαδή, της βίας που ασκούν βουλευτές και μέλη της Χρυσής Αυγής σε βάρος μεταναστών που πωλούν την πραμάτεια τους, από τη βία που ασκούν ομάδες φοιτητών και “φοιτητών” σε βάρος καθηγητών;
Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν δραματικά, η Αριστερά οφείλει να αναθεωρήσει άμεσα ορισμένα πράγματα και να αποφασίσει με ποιους θα προχωρήσει μπροστά και ποιους θα αφήσει πίσω της. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται. Η ευθύνη της, μετά το αποτέλεσμα της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης, είναι πλέον μεγάλη.
Διότι αν η παρούσα κυβέρνηση αποτύχει και η Αριστερά κληθεί στο μέλλον να κυβερνήσει, οφείλει να αποτελέσει το τελευταίο ανάχωμα και την αφετηρία όχι μόνο για τη σταδιακή ανασυγκρότηση της χώρας και των θεσμών, αλλά και για τη “δημιουργία” μιας ουσιαστικής σχέσης εμπιστοσύνης των πολιτών με το πολιτικό σύστημα.
Σε αντίθετη περίπτωση, ο δρόμος προς ακραίες και επικίνδυνες -για την πολιτική ομαλότητα και τη δημοκρατική λειτουργία- “επιλογές” θα είναι, πλέον, ορθάνοιχτος.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΙΔΗΣΕΙΣ


ΑΝΕΚ
Εντάλματα σύλληψης
για... τακτοποιημένα χρέη


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Εντάλματα σύλληψης του μητροπολίτη πρώην Κισάμου και Σελίνου και προέδρου της ΑΝΕΚ Ειρηναίου, ο οποίος διάγει τον 101ο χρόνο της ζωής του, και του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας Γιάννη Σ. Βαρδινογιάννη εξέδωσε οικονομικός εισαγγελέας από την Αθήνα, με αφορμή τη μη καταβολή χρεών από την πλευρά της Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας Κρήτης. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε τα χρέη, που αφορούσαν παλιότερες περιόδους, είχαν τακτοποιηθεί.
Τα δύο εντάλματα, σύμφωνα με πληροφορίες των “Χ.Ν.”, εστάλησαν την περασμένη εβδομάδα σε Χανιά (για τον γέροντα Ειρηναίο) και Ρέθυμνο (για τον κ. Βαρδινογιάννη), με εντολή, πριν προχωρήσει η διαδικασία, να διερευνηθεί αν έχουν πληρωθεί ή ρυθμιστεί τα χρέη. Η έρευνα έγινε άμεσα στις αρμόδιες ΔΟΥ και διαπιστώθηκε ότι τα χρέη είχαν τακτοποιηθεί, οπότε τα εντάλματα ανακλήθηκαν.
Η δημοσιοποίηση του θέματος, πάντως, έχει προκαλέσει δυσφορία στη Διοίκηση της ΑΝΕΚ, η οποία, σύμφωνα με άλλες πληροφορίες των “Χ.Ν.”, αναζητεί τυχόν σκοπιμότητες πίσω από τη συγκεκριμένη διαρροή.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ


Κ. ΖΟΥΡΑΡΙΣ:
«Απόπειρα 
αφελληνισμού
της παιδείας»


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Για «σταδιακή απόπειρα, που γίνεται εδώ και 40-50 χρόνια, αφελληνισμού της ελληνικής παιδείας, των παιδιών μας δηλαδή, μέσα από ένα συνδυασμό ψευτοεπιστημονικότητας, εντελώς κίβδηλης και μίας συντεταγμένης προσπάθειας αποδομήσεως αυτού που λέγεται μεγάλος ελληνικός πολιτισμός, όπου υπάρχει η ορθόδοξη παράδοση, η ορθόδοξη μαρτυρία ως βίωμα ζωής» έκανε λόγο χθες από τα Χανιά ο πολιτειολόγος, πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας Κώστας Ζουράρις.
Ο κ. Ζουράρις μίλησε σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Ενορίας Αγίου Παντελεήμονος Χαλέπας, ασκώντας δριμεία κριτική στους συντάκτες βιβλίων που διδάσκονται στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και στις πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας.
«Αυτό το εκσυγχρονιστικό αποδομιστάν, το αφελληνιστάν, είναι διάχυτο στο σύνολο του κομματικού συστήματος», υποστήριξε ο κ. Ζουράρις.
Και συνέχισε: «Είναι έντονο και στη ΝΔ, εντονότατο και στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, υπερεντονότατο στον ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο έντονο στο ΚΚΕ. Οι άλλοι δεν υπάρχουν... Μιλάω για τα ιστορικά σχήματα. Η Αριστερά έχει ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης λόγω του επαναστατικού διεθνισμού. Αρχαίος Έλλην αριστερός, αρχαίος Έλλην κομμουνιστής, από τους παλαιότερους λόγω ηλικίας, τους ξέρω όλους. Τους καινούριους δεν ξέρω, αλλά είναι λίγο χειρότεροι, απ' ό,τι κατάλαβα, από τους παλιούς, εκτός από μερικούς», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ζουράρις.
Εξειδικεύοντας την αναφορά του στη «σταδιακή απόπειρα αφελληνισμού της ελληνικής παιδείας», ο κ. Ζουράρις είπε, μεταξύ πολλών άλλων, ότι «αυτό το πράγμα αρχίζει από το δημοτικό σχολείο και καταλήγει στα τούρκικα σίριαλ. Τα βλέπετε οι περισσότεροι. Τα βλέπω κι εγώ βέβαια, για να δω τι συμβαίνει. Θα σας έλεγα να δείτε τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή, που είναι η μεγαλύτερη φάση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπου εμάς μας σφάζουν ανηλεώς μεσούντος του 16ου αιώνα, για να δείτε πόσο βάρβαρο είναι το σύστημα. Είναι μια απίστευτη κτηνώδης υπερίσχυση της ωμής βίας όπου λειτουργούν μόνο δύο συστήματα: του αφέντη και του δούλου. Επομένως, την “πάτησαν” οι Τούρκοι, νομίζοντας ότι κάνουν προπαγάνδα», σημείωσε ο κ. Ζουράρις.

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Υπερβατικές
συμπεριφορές


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ 

Η επιχειρούμενη “τσουβαλοποίηση” του πολιτικού συστήματος, τα τελευταία χρόνια, στη λογική «όλοι ίδιοι είναι» -με την καθημερινή, σχεδόν, χρήση ακραίας ρητορικής- αποτελεί γνωστή διαχρονική μέθοδο άκρατου και άκρως επικίνδυνου λαϊκισμού προκειμένου συγκεκριμένες πολιτικές ή άλλες ομάδες ανθρώπων, ενίοτε ετερόκλητων, να επιβάλλουν συγκεκριμένους στόχους και να ικανοποιήσουν μικροπολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.
Η βαθύτατη κοινωνική και οικονομική κρίση, πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας από τη Μεταπολίτευση και μετά, αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί, ομολογουμένως, “σύμμαχο” όσων εξυφαίνουν ιδιοτελή σχέδια, στηριζόμενοι στην οργή των πολιτών και σε επικίνδυνες και ανιστόρητες ιδεοληψίες, που μόνο απολύτως καταδικαστέες είναι και πρέπει να είναι.
Το πολιτικό σύστημα δεν έδειξε εγκαίρως τα αντανακλαστικά του καθώς για να συνέβαινε αυτό απαιτείτο ρεαλισμός, ειλικρινή διάθεση σύνθεσης θέσεων και πραγματικά υπερβατική συμπεριφορά, σπάνια προσόντα στην εποχή μας, όχι μόνο για όσους ζητούν την ψήφο μας.
Μπορούν, άραγε, να το πράξουν οι πολίτες;
Ευρισκόμενοι μέσα σε ένα πυκνό σύννεφο αβεβαιότητας, οργισμένοι για τα λάθη και τις απαράδεκτες πρακτικές του παρελθόντος, με εκατοντάδες χιλιάδες εξ αυτών να βιώνουν την απελπισία της ανεργίας και ακόμη περισσότερους να καλούνται κάθε τόσο να αντιμετωπίσουν άδικα οικονομικά μέτρα, είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Ειδικά όταν, ταυτόχρονα, απουσιάζει η αυτοκριτική για την ατομική προσωπική ευθύνη και, παράλληλα, δεν διαφαίνεται αχτίδα φωτός στο βάθος του σκοτεινού τούνελ, στο οποίο βρισκόμαστε ως χώρα, αναζητώντας, ακόμη, σοβαρές, ρεαλιστικές και αξιόπιστες πολιτικές προτάσεις διέξοδου.

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Θα συνεχιστούν
οι πτήσεις
χαμηλού
κόστους;


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Τα επίσημα στοιχεία αναφορικά με τις αφίξεις επισκεπτών στα Χανιά, με αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους, που παρουσιάστηκαν στο χθεσινό φύλλο των “Χ.Ν.”, καταδεικνύουν τη σημασία της διατήρησης των συγκεκριμένων πτήσεων από και προς το αεροδρόμιο “Δασκαλογιάννης”.
Παράλληλα και ταυτόχρονα, βεβαίως, και με τις πτήσεις τσάρτερ από τους τουριστικούς πράκτορες, με τους οποίους οι τοπικοί επιχειρηματίες έχουν μία πολυετής συνεργασία, επωφελής -εν πολλοίς- και για τις δύο πλευρές.
Οι πτήσεις χαμηλού κόστους λειτουργούν προσθετικά, με πολλά οφέλη για την τοπική οικονομία.
Κατά συνέπεια, η παραμονή των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους στα Χανιά θα πρέπει, λογικά, να αποτελεί κυρίαρχο στόχο για τους τοπικούς φορείς και την Αυτοδιοίκηση.
Παράλληλα, ωστόσο, θα πρέπει ενδεχομένως να καταβληθούν προσπάθειες -και αυτό αφορά πρωτίστως την εταιρεία Ryanair- να πέσει το κόστος μεταφοράς των αποσκευών (έστω έως ένα μεγαλύτερο αριθμό κιλών από τον μέχρι σήμερα καθορισμένο) καθότι τη δεδομένη στιγμή είναι εξαιρετικά υψηλό.
Και αυτό λειτουργεί απαγορευτικά για χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι, υπό διαφορετικές προϋποθέσεις, θα προχωρούσαν με μεγαλύτερη άνεση στην αγορά, για παράδειγμα, ορισμένων συσκευασμένων τοπικών προϊόντων (μέλι, λάδι, τσικουδιά, κρασί κ.ά.) ή διαφόρων δώρων προκειμένου να τα μεταφέρουν στην πατρίδα τους.
Σε κάθε περίπτωση, αναμένονται εξελίξεις. Μένει να δούμε αν θα είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ


ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΧΑΜΗΛΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ
Ώθηση στον τουρισμό


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Οι εκατοντάδες πτήσεις ετησίως από και προς το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» από αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους, προεξάρχουσας της Ryanair, αποτελούν έμπρακτα κρίσιμο παράγοντα προστιθέμενης αξίας και ενίσχυσης του τοπικού τουριστικού προϊόντος, με αποτέλεσμα να καταγράφεται και φέτος πολύ σημαντική αύξηση του αριθμού των επισκεπτών στα Χανιά, γεγονός που συνεπάγεται σημαντικά οφέλη για την τοπική οικονομία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι χάρη στις πτήσεις των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους Ryanair, Easyjet και Norwegean (οι δύο τελευταίες μεταφέρουν και επιβάτες τουριστικών πρακτορείων), ο συνολικός αριθμός των αφίξεων επισκεπτών στο αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» παρουσιάζει τη φετινή περίοδο (έως και τις 31 Αυγούστου) αύξηση κατά 8,70% συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι, την ώρα που οι αφίξεις με πτήσεις τσάρτερ (τουριστικά πρακτορεία) εμφανίζουν αξιοσημείωτη μείωση.
Το γεγονός αυτό καταδεικνύει τη σπουδαιότητα των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους για την οικονομία των Χανίων, άρα και την αναγκαιότητα στήριξής τους από τους τοπικούς φορείς και την Αυτοδιοίκηση προκειμένου τα αεροσκάφη τους να συνεχίσουν να μεταφέρουν χιλιάδες επιβάτες προς και από το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» συμβάλλοντας, μάλιστα, στην επίτευξη του σημαντικού στόχου της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου δεδομένου ότι οι πτήσεις ξεκινούν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο και σταματούν τον Οκτώβριο.
Τα επίσημα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Τη φετινή χρονιά (έως και τις 31 Αυγούστου) έφτασαν στα Χανιά 157.103 επισκέπτες με πτήσεις χαμηλού κόστους έναντι 61.648 το 2011. Σημειώθηκε, δηλαδή, αύξηση 154,84% (95.455 επιβάτες περισσότεροι)!
Το ίδιο διάστημα φέτος στα Χανιά ήρθαν με πτήσεις τσάρτερ 398.941 επισκέπτες έναντι 437.901 πέρυσι, υπήρξε δηλαδή μείωση 9,77% (38.960 επιβάτες λιγότεροι).
Συνολικά έως και τις 31 Αυγούστου 2012 αφίχθησαν αεροπορικώς στα Χανιά, με πτήσεις τσάρτερ και χαμηλού κόστους, 542.977 επιβάτες, έναντι 499.549 πέρυσι (43.428 περισσότεροι, αύξηση 8,70%).
Πρωταγωνιστικός, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, είναι ο ρόλος της εταιρείας Ryanair.
Συγκεκριμένα, από τον Μάρτιο έως και τις 12 Σεπτεμβρίου 2012 με τη συγκεκριμένη εταιρεία ήρθαν στα Χανιά 98.813 άτομα με 678 πτήσεις. Από τον Μάρτιο μέχρι και τον Αύγουστο, με την εταιρεία Easyjet ήρθαν 11.848 άτομα με 71 πτήσεις και με την εταιρεία Norwegean 52.961 άτομα με 327 πτήσεις.
Επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του τουρισμού (καταλύματα, εστίαση, μετακινήσεις, ψυχαγωγία, καταστήματα λιανικής πώλησης κ.ά.) έχουν κατ’ επανάληψη επισημάνει στα «Χ.Ν.» ότι με την είσοδο των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους στη γραμμή των Χανίων έχει στηριχθεί σημαντικά το τοπικό τουριστικό προϊόν και η τοπική οικονομία. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους ίδιους, η στήριξη των συγκεκριμένων εταιρειών προκειμένου τα αεροσκάφη τους να συνεχίσουν να πετούν από και προς το αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» θα πρέπει να αποτελέσει έναν από τους βασικότερους άμεσους στόχους των τοπικών φορέων, των επιχειρηματιών και της Αυτοδιοίκησης.

ΑΠΟΨΗ


Δίκιο και άδικο


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Έχουν δίκιο σε πολλά οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι δικαιολογημένα διαμαρτύρονται με το “καλημέρα” της νέας σχολικής χρονιάς.
Για παράδειγμα, όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να ζήσει, στοιχειωδώς ανεκτά, ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, ο οποίος καλείται να εργαστεί μακριά από τον τόπο διαμονής του, με μισθό 640 ευρώ. Τι να πρωτοπληρώσει; Το ενοίκιο; Το ρεύμα, το νερό και το τηλέφωνο; Το φαγητό; Τη βενζίνη; Τα καθημερινά μικροέξοδα; Και πώς να καταφέρει να ασχοληθεί απερίσπαστος με το εκπαιδευτικό του έργο όταν θα παλεύει να επιβιώσει, “κουταλομετρώντας” κάθε μέρα τα ψιλά στην τσέπη του για να δει πώς... θα την περάσει;
Έχουν δίκιο, επίσης, όταν επισημαίνουν ότι με τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση υποβαθμίζεται περαιτέρω -και μάλιστα σημαντικά- η λειτουργία των σχολικών μονάδων, άρα η παρεχόμενη δημόσια και “δωρεάν” Παιδεία.
Έχουν δίκιο και για το χρόνιο πρόβλημα της σχολικής στέγης. Χαρακτηριστική περίπτωση, στα Χανιά, οι εντελώς ακατάλληλοι χώροι, στους οποίους φιλοξενούνται αρκετά νηπιαγωγεία.
Ενδεχομένως να έχουν δίκιο και στην εκτίμηση ότι επικείμενη αξιολόγησή τους, αν ποτέ γίνει, θα αποτελέσει το μέσο για την έναρξη των απολύσεων και στον χώρο τους, ζήτημα, πάντως, για το οποίο δεν υπάρχει μία, μόνο, καθολική άποψη.
Ωστόσο, ακόμη και τις... παλιές καλές εποχές, όταν μνημόνια δεν υπήρχαν και κουβέντα για απολύσεις στο Δημόσιο δεν γινόταν από καμία πολιτική παράταξη, πάλι αντιδράσεις υπήρχαν για την αξιολόγηση.
Δεν πρέπει να αξιολογούνται όλοι οι εργαζόμενοι και στον δημόσιο τομέα; Και αν οι προτεινόμενοι τρόποι, από την εκάστοτε κυβέρνηση, είναι λανθασμένοι, κατά την άποψή τους, ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να αξιολογηθεί, επί της ουσίας, το έργο και η δουλειά και των εκπαιδευτικών, σε όλες τις βαθμίδες;
Διότι, ας είμαστε ειλικρινείς. Όπως υπάρχουν εξαιρετικοί εκπαιδευτικοί, οι οποίοι αποτελούν “στολίδια” για τα δημόσια σχολεία, όπως υπάρχουν εκπαιδευτικοί, που επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους, έτσι υπάρχουν και συνάδελφοί τους (λίγοι, έστω, ή ενδεχομένως και περισσότεροι), οι οποίοι αδυνατούν να προσφέρουν το αναγκαίο έργο εντός της διδασκαλικής αίθουσας.
Έως πότε, λοιπόν, θα συνεχίζεται η λογική μίας κακώς εννοοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης, που επίσης συντελεί στην υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία, για την αναβάθμιση της οποίας οι ίδιοι, όπως τονίζουν, δίνουν αγώνα κάθε χρόνο, υπό ομολογουμένως αντίξοες συνθήκες; 

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Πράσινος”
Πατριάρχης
και έργα...


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Η πολυετής προσπάθεια που καταβάλλει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για την προστασία του περιβάλλοντος είναι παγκοσμίως γνωστή.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι εδώ και αρκετά χρόνια έχει χαρακτηριστεί ως ο “πράσινος” Πατριάρχης.
Έχει, επομένως, ιδιαίτερη σημασία -γενικώς, αλλά πιθανότατα και ειδικώς, για την Κρήτη εν προκειμένω- η χθεσινή αναφορά του, από τα Χανιά, περί συμπεριφορών, που οδηγούν στη ματαίωση αναγκαίων και ωφέλιμων έργων.
«Ενίοτε έργα απαραίτητα ή ωφέλιμα για τις τοπικές κοινωνίες παρεμποδίζονται ως επιδρώντα δυσμενώς στο περιβάλλον, ενώ θα ήταν δυνατόν, με τη λήψη κατάλληλων μέτρων, και τα έργα να επιτελεστούν και το περιβάλλον να προστατευτεί ή τουλάχιστον να θιγεί εις ανεκτό βαθμό, ώστε συγκρινομένου του γενικότερου οφέλους και της περιβαλλοντικής ζημίας εκ της εκτέλεσης του έργου να κριθεί ευλόγως ότι αμφότερες δύνανται να συνυπάρξουν», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Κι έχει δίκιο. Τα παραδείγματα, άλλωστε, πολλά. Και στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς.
Μείζον θέμα, βέβαια, είναι ποιος κρίνει την πραγματική ή μη ωφελιμότητα των έργων, αλλά και το ποιους πραγματικά ωφελούν, ποια είναι τα συνοδά περιβαλλοντικά έργα (μέτρα) προστασίας του περιβάλλοντος, αν αυτά εκτελούνται (υλοποιούνται), με ποιον τρόπο και ποιες κυρώσεις επιβάλλονται (αν επιβάλλονται) στους παραβάτες.
Επ' αυτών των κρίσιμων ερωτημάτων, που εύστοχα θέτουν κατά καιρούς περιβαλλοντικές οργανώσεις και όχι μόνο, πολύ συχνά το ελληνικό κράτος και η Αυτοδιοίκηση, που έχουν τις σχετικές αρμοδιότητες, δεν έχουν να απαντήσουν κάτι πειστικό.
Έτσι, συχνά -ενιότε και δικαιολογημένα μεν, εσφαλμένα δε- οδηγούμαστε σε γενικεύσεις, λανθασμένα συμπεράσματα και “αφορισμούς” από τοπικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα οι ίδιες να στερούνται σημαντικών έργων, στο όνομα ενός φιλοπεριβαλλοντικού “μανδύα”, τον οποίο “φορούν” μειοψηφικές ομάδες...

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Επικίνδυνες εμμονές


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, με βασική ευθύνη και των δανειστών της χώρας, δεν είναι απλά προκλητικό και απαράδεκτο. Είναι πρόστυχο. Πολιτικά, ηθικά, κοινωνικά. Και καταδεικνύει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τη γύμνια, την ανικανότητα, την αβελτηρία και, ενίοτε, τη διαφθορά μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος και σημαντικού τμήματος του κράτους, αλλά και την υποκρισία όλων όσοι κουνούν σήμερα το δάχτυλο, παριστάνοντας τα... αναμάρτητα παιδιά της Ευρώπης.
Δεν μπορούν ή δεν θέλουν, οι κυβερνώντες στην Ελλάδα, να αντιμετωπίσουν την εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Τι κάνουν; Παραδέχονται την ανικανότητά τους, μειώνοντας το αφορολόγητο στις 5.000 ευρώ για να μην τη γλυτώνουν, πλέον, όλοι όσοι δήλωναν -ψευδώς οι περισσότεροι- διαρκώς, διαχρονικώς και αδιαλείπτως κάτω από 12.000 ευρώ εισόδημα ετησίως. Έτσι, καλούνται να πληρώσουν... τα μαλλιά της κεφαλής τους όλοι όσοι έχουν εισοδήματα ανεξαιρέτως και κυρίως μισθωτοί και συνταξιούχοι, οι οποίοι φορολογούνταν κανονικά και όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τη λαθρεμπορία στο καύσιμα. Τι σκαρφίζονται; Ομολογούν την αποτυχία τους με την εξίσωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης με αυτήν του πετρελαίου κίνησης. Τιμωρούν έτσι τα χαμηλά εισοδήματα, στα οποία δεν επιτρέπουν, ουσιαστικά, να έχουν θέρμανση τη χειμερινή περίοδο.
Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να βάλουν οριστικά και αποτελεσματικά τέλος στο “πάρτι” που γινόταν επί σειρά ετών στον τομέα της υγείας και του φαρμάκου. Τι κάνουν; Μειώνουν οριζοντίως τις δαπάνες, με αποτέλεσμα να την πληρώνουν και πάλι οι οικονομικά ασθενέστεροι, πολλοί από τους οποίους αδυνατούν να προμηθευτούν φάρμακα, τα οποία τούς είναι απολύτως απαραίτητα.
Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν τη δημόσια διοίκηση να λειτουργήσει με όρους ιδιωτικού τομέα όσον αφορά την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα. Τι κάνουν; “Ξορκίζουν” κάθε σοβαρή πρόταση αναδιάρθρωσης και αξιολόγησης του προσωπικού και προχωρούν στην οριζόντια μείωση των μισθών, τιμωρώντας έτσι και εκείνα τα στελέχη, που επί σειρά ετών εργάζονταν σκληρά, αγόγγυστα και έντιμα προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.
Αυτή η εξίσωση των πάντων προς τα κάτω, αυτή η δογματική επιμονή σε μια, χωρίς εξαιρέσεις και αξιολογήσεις, εσωτερική υποτίμηση -υπό την προκλητική πίεση της Τρόικας- στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, αλλά και μιας ανούσιας ψευδοηθικοπλαστικής τιμωρίας για όσα προηγήθηκαν, δεν αποτελεί, τελικά, τίποτε περισσότερο από μια εξόχως επικίνδυνη εμμονή των δανειστών και των κυβερνώντων, αλλά και μια έμμεση αλλά σαφής παραδοχή του πολιτικού συστήματος ότι σε τούτη τη δύσμοιρη χώρα, όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν.
Με αποτέλεσμα το υγιές, ζωντανό, δημιουργικό, εργατικό, αποτελεσματικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, να παραμένει, εν πολλοίς, απογοητευμένο και εγκλωβισμένο στο περιθώριο.