ΑΠΟΨΗ

Δημοτικές

και περιφερειακές

εκλογές

στην Κρήτη


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Το τελευταίο διάστημα συζητείται -λίγο πιο έντονα σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, αλλά αυτό συμβαίνει μάλλον τεχνηέντως- το θέμα των υποψηφιοτήτων στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στην Κρήτη.

Επίκεντρο των πρόωρων αυτών συζητήσεων, δεδομένου ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν σε ένα και πλέον χρόνο αν κάτι δεν αλλάξει στο μεταξύ, οι μεγάλοι Δήμοι του νησιού και η Περιφέρεια.

Βαρετά αναμενόμενη, ταυτόχρονα, η επικέντρωση της όποιας συζήτησηςαποκλειστικά στα πρόσωπα, στους επικεφαλής.

Τι θα κάνει ο τάδε;

Θα είναι εκ νέου υποψήφιος ο δείνα;

Είναι αλήθεια ότι το τάδε κόμμα επιθυμεί να «κατέβει» στον Δήμο ο δείνα;

Πώς θα διαμορφωθεί το σκηνικό στην Περιφέρεια;

Και πώς συνδέονται οι δημοτικές με τις περιφερειακές εκλογές στο νησί;

Είναι μια συζήτηση ενδιαφέρουσα, που, όμως, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, έχει περισσότερο μικροπολιτικά και κουτσομπολίστικα, παρά αμιγώς πολιτικά και αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά.

Και αυτό γιατί, συν τοις άλλοις, είναι μια συζήτηση που αφορά περισσότερο το «εγώ» συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων και των στενών συνεργατών τους και λιγότερο αυτές καθ’ εαυτές τις τοπικές κοινωνίες. Αφορά περισσότερο τις προσωπικές φιλοδοξίες, πασπαλισμένες, ως συνήθως, με μπόλικη… άχνη γιαανιδιοτελή προσφορά κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.λ.π. (sic).

Φιλοδοξίες που είναι, μεν, θεμιτές, αλλά σε καμία περίπτωση το μείζον για τους πολίτες…

Για τις τοπικές κοινωνίες το μείζον -πρέπει να- είναι η ικανότητα σχεδιασμού,διοίκησης, συνεργασίας και σύνθεσης διαφορετικών απόψεων, η πολιτικήαξιοπιστία, η ακολουθία λόγων και έργων, η αποτελεσματική διεκδίκηση, η ορθολογική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, η πολιτική ευελιξία, η ικανότητα αξιοποίησης στελεχών και εργαζομένων, η φαντασία. Ενίοτε και η… επαφή με την πραγματικότητα.

Αυτά είναι τα στοιχεία που κάνουν τη διαφορά, όχι για ένα και μόνο πρόσωπο, αλλά για ένα σύνολο προσώπων. Και επί αυτών θα πρέπει να κρίνονται συνολικά και αυστηρά όλοι οι υποψήφιοι.

Σε μια περίοδο, δε, που η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται σκληρά και η Αυτοδιοίκηση βιώνει δύσκολες ημέρες εξαιτίας τόσο της μεγάλης περικοπής θεσμοθετημένων πόρων, όσο και της αδυναμίας πολλών πολιτών να είναι συνεπείς σε βασικές τους οικονομικές υποχρεώσεις, η «αξιοποίηση» των ικανότερων συμπολιτών μας στη διακυβέρνηση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας αποτελεί μεγάλο «στοίχημα» για την επόμενη ημέρα.

«Αξιοποίηση» που μπορεί, φυσικά, να καταστεί δυνατή, μόνο όταν ικανοί άνθρωποι, οι οποίοι έχουν επιλέξει, για διάφορους λόγους, να μην ασχολούνται με τα κοινά, αποφασίσουν να αλλάξουν ρότα.

Προέχει το «εμείς», ειδικά τούτη την περίοδο.

Οι εμμονές στο «εγώ» έχουν κουράσει.

Και η περίοδος των… αυθεντιών έχει περάσει ανεπιστρεπτί…

Όπως πέρασε και η εποχή που τα κόμματα έδιναν, με τιμή και δόξα, το χρίσμα σε υποψηφίους.

Γι’ αυτό, άλλωστε, όλοι ή σχεδόν όλοι, πλέον, δηλώνουν… αυτοδιοικητικοί και μόνο αυτοδιοικητικοί! Προκαλώντας, απολύτως δικαιολογημένα, τον γέλωτα πολλών πολιτών, από τη μια μεριά της Κρήτης μέχρι την άλλη.

ΑΠΟΨΗ

Τα νερά στον Αποκόρωνα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Λόγος για την ποιότητα των νερών σε περιοχές του Αποκόρωνα, για άλλη μία φορά,το τελευταίο διάστημα.

Τελευταίο επεισόδιο στο συγκεκριμένο σίριαλ η πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αποκορώνου, μέλη του οποίου εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον δήμαρχο Γρηγόρη Μαρκάκη, υποστηρίζοντας ότι οι καταγγελίες του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Χαράλαμπου Κουκιανάκη έχουν μικροπολιτική στόχευση και σκοπιμότητα.

Ακόμη, όμως, και αν αυτό είναι απολύτως ακριβές, αυτό που έχει τη μέγιστη σημασία για τους πολίτες του Αποκόρωνα και όχι μόνο είναι αν οι συγκεκριμένες καταγγελίες έχουν βάση.

Αν, δηλαδή, υπάρχει όντως πρόβλημα, για πόσο χρονικό διάστημα και σε τι βαθμό, με την ποιότητα του νερού ύδρευσης, ποιες ήταν και αν εξακολουθούν να υφίστανται συνέπειες στην καθημερινότητα και την υγεία των πολιτών και ποιες είναι οι τυχόν ευθύνες των αιρετών και των συναρμόδιων Υπηρεσιών για τη μη επαρκή και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αυτά μετρούν. Και όχι η οποία διαπαραταξιακή ή προσωπική μικροπολιτική διαμάχη, με στοιχεία υπερβολής, που στόχο έχει να οδηγήσει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.

Όπως μικρή σημασία έχει, πλέον, και η παρελθοντολογία. 
Διότι, ναι, χρήσιμη είναι η ανάδειξη των ευθυνών όσων είχαν, παλαιότερα, την υποχρέωση να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, ακόμη πιο χρήσιμο είναι, όμως, οι έχοντες σήμερα την ευθύνη να δώσουν λύση, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, ως οφείλουν.

Όσο για τη διαχείριση των νερών; 
Αυτό είναι ένα άλλο, πολύ μεγάλο ζήτημα, που απαιτεί ευρύ πνεύμα συνεργασίας και ειλικρινή διάλογο, χωρίς κραυγές λαϊκισμού,δημαγωγικές προσεγγίσεις και στείρους τοπικισμούς περιχαράκωσης σε άκρως προβληματικές λογικές του παρελθόντος…

ΑΠΟΨΗ

Ως πρώτοι μεταξύ ίσων…


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Σάββατο 13 Απριλίου, μεσημεράκι, λίγο μετά τις 12, στην πλατεία Ελευθερίας (Δικαστηρίων). Εκπρόσωπος της Δημοτικής Αστυνομίας του Δήμου Χανίων κάνει την εμφάνισή του και αρχίζει να… μοιράζει κλήσεις στα οχήματα που ήταν σταθμευμένα μπροστά από τη στάση του λεωφορείου, στο σημείο όπου βρίσκεται γνωστό καφέ – ζαχαροπλαστείο της πόλης. Πράττει ορθά, αφού στο συγκεκριμένο σημείο η στάθμευση απαγορεύεται και τα όποια οχήματα βρίσκονται, καθημερινά, σταθμευμένα στο συγκεκριμένο σημείο δημιουργούν προβλήματα στην ομαλή επιβίβαση – αποβίβαση των επιβατών των λεωφορείων καθώς και στην κυκλοφορία.
Λίγα λεπτά αργότερα, ο ίδιος δημοτικός αστυνομικός περπατά μερικά μέτρα νοτιότερα, κατευθύνεται προς το κέντρο της πλατείας Ελευθερίας (Δικαστηρίων) και, χωρίς να σφυρίξει -όπως συνηθίζεται- ούτε μία φορά, αρχίζει να γράφει κλήσεις για όλα τα οχήματα που βρίσκονταν σταθμευμένα απέναντι ακριβώς από τη στάση του λεωφορείου.
Σημείωση: στο συγκεκριμένο τμήμα του δρόμου οχήματα σταθμεύουν -παράνομα, σύμφωνα με τη σήμανση- επί σειρά ετών χωρίς, ωστόσο, οι ιδιοκτήτες τους να «εισπράττουν» κλήσεις. Τουλάχιστον μέχρι το προπερασμένο Σάββατο.
Αναμενόμενη, κατά συνέπεια, η έκπληξη θαμώνων καφετεριών της πλατείας, οι οποίοι αναρωτιούνται τι… άλλαξε.
«Θα γράψετε και τα αυτοκίνητα που βρίσκονται σταθμευμένα επί της πλατείας;», ρωτώ τον δημοτικό αστυνομικό.
Εκείνος απαντά αρνητικά, λέγοντας ότι έχει λάβει εντολές (!) να γράψει τα οχήματα που βρίσκονταν στα προαναφερόμενα σημεία της πλατείας Ελευθερίας (Δικαστηρίων).
Σάββατο 20 Απριλίου, λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι, στην οδό Χατζημιχάλη Γιάνναρη. Λίγα μέτρα πριν από τα φανάρια, στο ύψος γνωστού ζαχαροπλαστείου που έχει μέτωπο και επί της πλατείας 1866 (Νέων Καταστημάτων), οι περαστικοί αντικρύζουν, παράνομα σταθμευμένο, το (υπηρεσιακό) αυτοκίνητο του δημάρχου Χανίων, ο οποίος εκείνη την ώρα βρισκόταν εντός του συγκεκριμένου καταστήματος.
Δημοτικός αστυνομικός δεν πέρασε από το σημείο. Αλλά και αν περνούσε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι δεν θα έκοβε κλήση στο αυτοκίνητο του πολιτικού του προϊστάμενου.
Το κυκλοφοριακό είναι σύνθετο και σοβαρό πρόβλημα. Η Δημοτική Αρχή δεν το έχει «ακουμπήσει» ακόμη. Προς το παρόν αρκείται μόνο στις κλήσεις για την αντιμετώπιση της παράνομης στάθμευσης, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Καλό θα είναι, πάντως, εκτός από τις κλήσεις, και έως ότου υπάρξουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα δίνουν ουσιαστικές λύσεις, οι δημοτικοί άρχοντες, με πρώτους τον δήμαρχο, τους αντιδημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους όλων των παρατάξεων, να δίνουν το… καλό παράδειγμα.
Ως πρώτοι μεταξύ ίσων.
Και όχι να σταθμεύουν τα οχήματά τους (υπηρεσιακά ή μη) όπου τους βολεύει. Ούτε, φυσικά, να κυκλοφορούν με δίκυκλα ακόμη και πάνω σε πεζοδρόμια, χωρίς να φορούν κράνη…