ΑΠΟΨΗ

Δημοτικές

και περιφερειακές

εκλογές

στην Κρήτη


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Το τελευταίο διάστημα συζητείται -λίγο πιο έντονα σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, αλλά αυτό συμβαίνει μάλλον τεχνηέντως- το θέμα των υποψηφιοτήτων στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στην Κρήτη.

Επίκεντρο των πρόωρων αυτών συζητήσεων, δεδομένου ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν σε ένα και πλέον χρόνο αν κάτι δεν αλλάξει στο μεταξύ, οι μεγάλοι Δήμοι του νησιού και η Περιφέρεια.

Βαρετά αναμενόμενη, ταυτόχρονα, η επικέντρωση της όποιας συζήτησηςαποκλειστικά στα πρόσωπα, στους επικεφαλής.

Τι θα κάνει ο τάδε;

Θα είναι εκ νέου υποψήφιος ο δείνα;

Είναι αλήθεια ότι το τάδε κόμμα επιθυμεί να «κατέβει» στον Δήμο ο δείνα;

Πώς θα διαμορφωθεί το σκηνικό στην Περιφέρεια;

Και πώς συνδέονται οι δημοτικές με τις περιφερειακές εκλογές στο νησί;

Είναι μια συζήτηση ενδιαφέρουσα, που, όμως, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, έχει περισσότερο μικροπολιτικά και κουτσομπολίστικα, παρά αμιγώς πολιτικά και αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά.

Και αυτό γιατί, συν τοις άλλοις, είναι μια συζήτηση που αφορά περισσότερο το «εγώ» συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων και των στενών συνεργατών τους και λιγότερο αυτές καθ’ εαυτές τις τοπικές κοινωνίες. Αφορά περισσότερο τις προσωπικές φιλοδοξίες, πασπαλισμένες, ως συνήθως, με μπόλικη… άχνη γιαανιδιοτελή προσφορά κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.λ.π. (sic).

Φιλοδοξίες που είναι, μεν, θεμιτές, αλλά σε καμία περίπτωση το μείζον για τους πολίτες…

Για τις τοπικές κοινωνίες το μείζον -πρέπει να- είναι η ικανότητα σχεδιασμού,διοίκησης, συνεργασίας και σύνθεσης διαφορετικών απόψεων, η πολιτικήαξιοπιστία, η ακολουθία λόγων και έργων, η αποτελεσματική διεκδίκηση, η ορθολογική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, η πολιτική ευελιξία, η ικανότητα αξιοποίησης στελεχών και εργαζομένων, η φαντασία. Ενίοτε και η… επαφή με την πραγματικότητα.

Αυτά είναι τα στοιχεία που κάνουν τη διαφορά, όχι για ένα και μόνο πρόσωπο, αλλά για ένα σύνολο προσώπων. Και επί αυτών θα πρέπει να κρίνονται συνολικά και αυστηρά όλοι οι υποψήφιοι.

Σε μια περίοδο, δε, που η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται σκληρά και η Αυτοδιοίκηση βιώνει δύσκολες ημέρες εξαιτίας τόσο της μεγάλης περικοπής θεσμοθετημένων πόρων, όσο και της αδυναμίας πολλών πολιτών να είναι συνεπείς σε βασικές τους οικονομικές υποχρεώσεις, η «αξιοποίηση» των ικανότερων συμπολιτών μας στη διακυβέρνηση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας αποτελεί μεγάλο «στοίχημα» για την επόμενη ημέρα.

«Αξιοποίηση» που μπορεί, φυσικά, να καταστεί δυνατή, μόνο όταν ικανοί άνθρωποι, οι οποίοι έχουν επιλέξει, για διάφορους λόγους, να μην ασχολούνται με τα κοινά, αποφασίσουν να αλλάξουν ρότα.

Προέχει το «εμείς», ειδικά τούτη την περίοδο.

Οι εμμονές στο «εγώ» έχουν κουράσει.

Και η περίοδος των… αυθεντιών έχει περάσει ανεπιστρεπτί…

Όπως πέρασε και η εποχή που τα κόμματα έδιναν, με τιμή και δόξα, το χρίσμα σε υποψηφίους.

Γι’ αυτό, άλλωστε, όλοι ή σχεδόν όλοι, πλέον, δηλώνουν… αυτοδιοικητικοί και μόνο αυτοδιοικητικοί! Προκαλώντας, απολύτως δικαιολογημένα, τον γέλωτα πολλών πολιτών, από τη μια μεριά της Κρήτης μέχρι την άλλη.