Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

ΑΠΟΨΗ


Βλέπω...


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Βλέπω πολιτικούς αρχηγούς να ενδιαφέρονται περισσότερο για την καρέκλα και την κομματική ψηφοθηρία παρά για το εθνικό συμφέρον. 
Βλέπω υπουργούς να μην τολμούν να πάρουν ρηξικέλευθες αποφάσεις, βουλιάζοντας, έτσι, ακόμη περισσότερο, την ίδια τη χώρα στον «βούρκο» της αδράνειας.
Βλέπω βουλευτές να μην ξέρουν τι ψηφίζουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και να κρύβονται πίσω από τη βουλευτική ασυλία, ακόμη και για παραβάσεις του κοινού ποινικού δικαίου.
Βλέπω δικαστές να αφήνουν ελεύθερο τον Μάκη Ψωμιάδη και να διατάσσουν την άμεση προφυλάκιση του ηγούμενου Εφραίμ.
Βλέπω πανεπιστημιακούς να μην εφαρμόζουν νόμους του κράτους.
Βλέπω επιχειρηματίες, που τόσα χρόνια ήταν ασυνεπείς έναντι του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων, να δηλώνουν σήμερα «αγανακτισμένοι».
Βλέπω ελεύθερους επαγγελματίες που ουδέποτε πλήρωσαν Εφορία, να βάλλουν ομοθυμαδόν κατά των «κλεφτών πολιτικών».
Βλέπω δημοσίους υπαλλήλους, που επί σειρά ετών σπανίως προσέφεραν εργασιακά όσα πληρώνονταν, να κάνουν «λευκή απεργία».
Βλέπω συνταξιούχους, 45, 47, 50 και 52 ετών να παίζουν πρέφα στα καφενεία και να βλαστημάνε τον Σημίτη, τον Παπανδρέου, τον Καραμανλή, τον Σαμαρά και όλους τους άλλους πολιτικούς, που οι ίδιοι ψήφισαν.
Την ίδια ώρα, βλέπω πολιτικούς με θάρρος και άποψη να μένουν εκτός Κοινοβουλίου ή ακόμη και εκτός ψηφοδελτίων, δικαστικούς αδέκαστους, δημοσίους λειτουργούς με υψηλό αίσθημα ευθύνης, επιχειρηματίες που καταβάλλουν στο ακέραιο τις όποιες υποχρεώσεις τους, εργαζόμενους στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα που δίνουν καθημερινά μία τίμια μάχη για το ζην, όχι πια το ευ ζην.
Εκείνο που δεν βλέπω είναι πού και ποιος είναι ο «πάτος του βαρελιού», στο οποίο καταλήγουν οι θυσίες των δύο τελευταίων ετών.
Εκείνο που δεν βλέπω είναι με ποιον τρόπο τα έσοδα από τους φόρους στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων, την περιουσία και την κατανάλωση πετρελαίου θα αυξηθούν το επόμενο έτος κατά ποσοστό 74,5% ή κατά 7,34 δισ. ευρώ, όπως προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2012.
Εκείνο που δεν βλέπω είναι πώς, τελικά, τούτη η χώρα θα καταφέρει, με τις συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και πρακτικές, να βγει από αυτήν την πολυεπίπεδη και πολυποίκιλη κρίση, στην οποία βυθίζεται όλο και περισσότερο.
Και δυστυχώς δεν είμαι ο μόνος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου