Ο,τι θέλει ο λαός...
Δεν γνωρίζω αν διαβάσατε την τελευταία -ομόφωνα εκδοθείσα- ανακοίνωση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΜΕ Χανίων.
Αν δεν είχατε την τύχη, επιτρέψτε μου να σας επισημάνω ορισμένα από τα βασικά και άκρως... ενδιαφέροντα σημεία της ανακοίνωσης.
Οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, αφού τονίζουν -και ορθά- την ανάγκη αλλαγής πολιτικής που έχει ομολογουμένως οδηγήσει σε βαθειά ύφεση, φτώχεια και εξαθλίωση, ζητούν:
• «Διαγραφή του χρέους».
• «Ανατροπή των μνημονίων και της επαίσχυντης δανειακής σύμβασης».
• «Εξοδο από τον μηχανισμό της ΟΝΕ και το ευρώ».
• «Εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους κάτω από κοινωνικό έλεγχο, ώστε να διασφαλίζεται ότι θα υπηρετούν τα συμφέροντα των πολλών».
Παράλληλα, ζητούν κατάργηση όλων των χαρατσιών και των έκτακτων εισφορών -δεν είναι οι μόνοι- και επίσης:
• 1.400 ευρώ καθαρά στον νεοδιόριστο (ενδεικτικά).
• Αφορολόγητο στις 20.000 ευρώ.
• «Καθοριστική σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας».
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω ως προς την ουσία των αιτημάτων, τα οποία βάζουν... μάλλον χαμηλά τον πήχη.
Προτείνω, λοιπόν, ο καθαρός μισθός στον νεοδιόριστο να ανέβει στις 2.000 ευρώ, το αφορολόγητο στις 40.000 ευρώ και η σύνταξη να καταβάλλεται με τη συμπλήρωση του 45ου έτους της ηλικίας κάθε εργαζόμενου. Ακόμη καλύτερα αν δίδεται ανεξαρτήτως ετών υπηρεσίας.
Α! Και κάτι ακόμη, μείζον. Να γυρίσουμε στην προ 1993 εποχή -το σωτήριον εκείνο έτος καθιερώθηκαν οι ταμειακές μηχανές στα καταστήματα- τότε που το ταμείο κάθε επιχείρησης ήταν το... συρτάρι της και στο κράτος καθένας πλήρωνε ό,τι γούσταρε! Αν γούσταρε!
Στο κάτω - κάτω της γραφής δημοκρατία έχουμε. Και στη δημοκρατία μπορεί ο καθένας να ζητά ό,τι επιθυμεί. Αμ πώς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου