ΑΠΟΨΗ

Έλλειμμα αξιοπιστίας

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Δεν έχει άδικο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, που κατηγόρησε χθες την κυβέρνηση ότι ήταν απούσα από τη Σύνοδο Κορυφής, επιλέγοντας «να παρακολουθεί από μακριά τη Μέρκελ να υποχωρεί στο ιταλικό και ισπανικό αίτημα για άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, χωρίς να έχει τη στοιχειώδη τόλμη να ζητήσει ίση μεταχείριση για την Ελλάδα...».

Ούτε είναι εκτός λογικής η πρόταση που ο ίδιος κατέθεσε στη χθεσινή Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του κόμματος καλώντας την κυβέρνηση «να δηλώσει ευθαρσώς πως, αν δεν ισχύσει και για την Ελλάδα ό,τι ίσχυσε για την Ισπανία και την Ιταλία, η τρόικα δεν έχει καμία δουλειά να έρθει στη χώρα και πως, αν δεν υπάρξει ίση μεταχείριση, θα προβάλει βέτο στο νέο ευρωπαϊκό Σύμφωνο».

Εκείνο, ωστόσο, που, μάλλον σκοπίμως, δείχνει να μη λαμβάνει υπόψη του ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -και δεν είναι ο μόνος- είναι ότι πρωτίστως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι και δευτερευόντως ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, έχουν δώσει συγκεκριμένα δείγματα αξιόπιστης γραφής στους Ευρωπαίους εταίρους, λαμβάνοντας και εφαρμόζοντας δύσκολες αποφάσεις, χωρίς καν την ύπαρξη Μνημονίων.

Έτσι, μπορούν να διεκδικούν, ισότιμα, την υλοποίηση συγκεκριμένων ευνοϊκών μέτρων και να πετυχαίνουν, με αποφασιστικότητα και συμμαχίες, θετικές αποφάσεις για τις χώρες τους, που επίσης δοκιμάζονται από την κρίση.

Η Ελλάδα, ωστόσο, διά των κυβερνήσεών της, αξιόπιστα δείγματα γραφής δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα.

Περικοπές δημοσίων δαπανών συμφωνούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τον ιδιωτικό τομέα απομυζούν, με αποτέλεσμα η ανεργία να φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη και η επιχειρηματικότητα να κλωνίζεται επικίνδυνα.

Κλείσιμο άχρηστων Οργανισμών και ιδιωτικοποιήσεις -πριν ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου φτάσει να θυμίζει τη... δεκαετία του ’80, με τις τιμές, πλέον, των μετοχών σε εξευτελιστικά χαμηλά επίπεδα- ανακοίνωναν χωρίς, ωστόσο, να κάνουν τα λόγια πράξη.

Αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της φοροδιαφυγής υπόσχονταν, “πετσόκομμα” των μισθωτών και των συνταξιούχων εφαρμόζουν, χωρίς μέτρο, χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς αναλογία βαρών.

Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων ψήφιζαν, κλειστά παραμένουν, εν πολλοίς, μέχρι και σήμερα.

Αλλαγές στα Πανεπιστήμια αποφάσιζαν, έναν από τους πρυτάνεις που αντιδρούσαν έντονα σε αυτές τις αλλαγές επέλεξαν για υφυπουργό Παιδείας.

Με λίγα λόγια, οι έχοντες αξιοπιστία μπορούν να διαπραγματεύονται ισότιμα και, ενίοτε, αποτελεσματικά.

Οι υπόλοιποι κινδυνεύουν να μείνουν στο -πολιτικό και οικονομικό- περιθώριο...