ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 27/5/2010

«Καλλικράτης»,
Δήμος Χανίων
και ΠΑΣΟΚ

Aκούω με προσοχή, το τελευταίο διάστημα, τις απόψεις, αλλά και τους προβληματισμούς στελεχών -διαφόρων τάσεων- του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά, ενόψει των δημοτικών εκλογών. Απόψεις και προβληματισμούς που αφορούν κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, τον νέο Δήμο Χανίων και το πώς θα πρέπει το κυβερνών κόμμα να πορευτεί, προκειμένου να υπάρξει νικηφόρο αποτέλεσμα.

H συγκυρία είναι δύσκολη, παραδέχονται, όμως εκτιμούν ότι αν γίνουν συγκεκριμένες κινήσεις και δεν χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να επιτύχει τους στόχους του σε τοπικό επίπεδο. Το καταγράφω. Με αφορμή τις επισημάνσεις αυτές, σκιαγραφώ το πολιτικό και αυτοδιοικητικό σκηνικό, όπως διαμορφώνεται ή θα έχει, πιθανότατα, διαμορφωθεί έως τον ερχόμενο Νοέμβριο, οπότε και θα γίνουν, ως γνωστόν, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Σκηνικό που επιτρέπει την αισιοδοξία, αλλά και την απαισιοδοξία. Όλα, κατά την προσωπική μου άποψη, εξαρτώνται από τις κινήσεις που θα γίνουν ή δεν θα γίνουν, τελικά, στην αυτοδιοικητική σκακιέρα. Και τον χρόνο...

Τα δεδομένα, λίγο - πολύ, έχουν ως εξής:

• Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα διεξαχθούν τον ερχόμενο Νοέμβριο. Μέχρι τότε, αν δεν έχουν υπάρξει ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό, η κυβέρνηση (άρα και το ΠΑΣΟΚ) θα βρίσκεται στριμωγμένη στη γωνία, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών (συνταξιούχοι, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, έμποροι, επαγγελματίες, κ.λπ.) θα έχει νιώσει έντονα στην τσέπη της την απώλεια εισοδήματος από την εφαρμογή των μέτρων. Αν, στο μεταξύ, δεν έχουν ληφθεί νέα!

Κατά συνέπεια, η απογοήτευση, η έντονη δυσαρέσκεια, η αγανάκτηση, η οργή μιας μερίδας πολιτών ενδέχεται να εκφραστεί και στην κάλπη. Δεν λέω ότι η πλειοψηφία των πολιτών θα καταψηφίσει τον υποψήφιο που θα στηρίζεται από το κυβερνών κόμμα. Άλλωστε, άλλο οι δημοτικές εκλογές, άλλο οι εθνικές. Ας μην το λησμονούμε. Κι έτσι πρέπει να είναι. Λέω, όμως, ότι ο υποψήφιος αυτός -ειδικά αν προέρχεται από τον κομματικό πυρήνα- θα έχει να διαχειριστεί και το συγκεκριμένο πρόβλημα.

• Οι νέοι δήμαρχοι δεν εκλέγονται, πλέον, με ποσοστό 42%, αλλά με 50%+1 ψήφο.

• Ο νέος δήμαρχος Χανίων θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια πραγματική πρόκληση. Μειωμένες πιστώσεις από τον κρατικό κορβανά και, ταυτόχρονα, ένα νέο μεγάλο Δήμο, με ιδιομορφίες, σοβαρά προβλήματα, αντιθέσεις, ελλιπείς υποδομές, κ.λπ. Μείζον ζήτημα η εγγύτητα και η προώθηση κρίσιμων αναπτυξιακών ζητημάτων, με κυριότερο, κατά την άποψή μου, το γενικό πολεοδομικό σχέδιο. Ο φόρτος εργασίας θα είναι τεράστιος και η αποστολή εξαιρετικά δύσκολη.

• Βασικός αντίπαλος όποιου δημάρχου στηριχθεί από το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι μόνο ο δήμαρχος Χανίων, Κυριάκος Βιρβιδάκης, όπως το 2006, αλλά και ο νυν νομάρχης Χανίων, Γρηγόρης Αρχοντάκης, ο οποίος έχει την υποστήριξη (με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει) του βουλευτή Χανίων της Ν.Δ., Χρήστου Μαρκογιαννάκη. Βέβαια, στόχος του κ. Αρχοντάκη είναι η διαμόρφωση ενός «πολύχρωμου» ψηφοδελτίου, με πρόσωπα καταξιωμένα στην τοπική κοινωνία, που θα προέρχονται από διάφορους πολιτικούς χώρους.

• Σε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι στον Νομό Χανίων συμβαίνει το εξής «παράδοξο»: Το κόμμα που συγκέντρωσε ποσοστό γύρω στο 50% στις τελευταίες εθνικές εκλογές και που παραδοσιακά κινείται σε ποσοστά άνω του 45%, έχει... καταφέρει (περί κατορθώματος πρόκειται) να χάσει τρεις διαδοχικές νομαρχιακές εκλογές (δύο φορές επικράτησε ο κ. Γιώργος Κατσανεβάκης και την τελευταία ο κ. Γρηγόρης Αρχοντάκης) και δύο συνεχόμενες δημοτικές εκλογές στον Δήμο Χανίων (νικητής ο κ. Κυριάκος Βιρβιδάκης). Ήττες υπέστη, το 2006, και σε άλλους Δήμους. Θυμίζω, όχι τυχαία: Ακρωτηρίου, Θερίσου, Νέας Κυδωνίας.

Παράλληλα, έχει χάσει, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, συμβολικά, αλλά και επί της ουσίας, την πλειοψηφία στην Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Χανίων (πρόεδρος ο κ. Βιρβιδάκης), το ΤΕΕ/ΤΔΚ (πρόεδρος ο κ. Αντώνης Πιταριδάκης) και το ΕΒΕ (πρόεδρος επί σειρά ετών ο κ. Βαγγέλης Σπανουδάκης).

Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω τους λόγους για τους οποίους σημειώθηκαν τα παραπάνω εκλογικά αποτελέσματα. Άλλωστε, οι λόγοι είναι, λίγο - πολύ, γνωστοί. Τουλάχιστον στους παροικούντες... των Χανίων. Αναφέρω, όμως, όλα τα παραπάνω για να καταδείξω τούτο: ότι σε κάποιες περιπτώσεις η ήττα ήρθε και διότι το ΠΑΣΟΚ δεν αφουγκράστηκε την τοπική κοινωνία, τις αγωνίες της, τις επιθυμίες της, αλλά λειτούργησε ως κλασικό κόμμα εξουσίας.

Με την άποψη αυτή συμφωνούν, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, αρκετά στελέχη του τοπικού ΠΑΣΟΚ και τονίζουν ότι το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στα Χανιά μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Όχι μόνο, όπως σημειώνουν, για να βαφτεί και πάλι ο χάρτης πράσινος, αλλά κυρίως γιατί το έργο και η προσφορά συγκεκριμένων αιρετών, σε ΟΤΑ ή σε φορείς, αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών, αλλά και των προκλήσεων της εποχής, με αποτέλεσμα η αναπτυξιακή πορεία του τόπου να μην είναι η επιθυμητή.

Λένε, δηλαδή, τουλάχιστον ορισμένα από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά, ότι το ζητούμενο δεν είναι η νίκη για τη νίκη, αλλά για να αλλάξει ρότα η πορεία του τόπου. Δεν το λένε, μόνο. Δείχνουν και να το πιστεύουν. Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αρκεί να υπάρξουν, βέβαια, συν τοις άλλοις, και συγκεκριμένες οραματικές προτάσεις για το αύριο.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πώς θα έχει διαμορφωθεί, μέχρι τον Νοέμβριο, το αυτοδιοικητικό ψηφιδωτό στα Χανιά (ψηφοδέλτια, εσωκομματικές ισορροπίες, τάσεις, ενστάσεις, κ.λπ.). Προς το παρόν γνωστό είναι μόνο ότι υπάρχει «οργασμός» ζυμώσεων, διαβουλεύσεων, συναντήσεων, για το κλείσιμο των περισσότερων ψηφοδελτίων.

Γνωστό είναι, επίσης, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του τοπικού ΠΑΣΟΚ θεωρεί -και το επισημαίνει με κάθε ευκαιρία- πως η επιλογή ενός στενά κομματικού υποψήφιου, είτε με απευθείας απόφαση της Ιπποκράτους, είτε με τις γνωστές εσωκομματικές διαδικασίες σε τοπικό επίπεδο, είτε με βάση... δημοσκοπήσεις αναγνωρισιμότητας (!) δεν είναι αυτό που η εποχή επιτάσσει. Θα κλείσει, δε, τις όποιες -ανοιχτές(;)- θύρες, παράθυρα ή παραθυράκια για συνεργασία με την Αριστερά. Ή, όπως λένε άλλοι, θα δώσει και πάλι... άλλοθι στην Αριστερά να τραβήξει τον δικό της δρόμο των... μονοψήφιων ποσοστών.

Με βάση όλα τα παραπάνω, έχω την αίσθηση, αν όχι την πεποίθηση -και γνωρίζω καλά πως δεν είμαι ο μόνος- ότι στις ιστορικές στιγμές που βιώνουμε, χώρα, θεσμοί και πολίτες, οι πρακτικές των χρισμάτων, του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», είναι εντελώς ξεπερασμένες και αναποτελεσματικές στην Αυτοδιοίκηση, ειδικά σε περιοχές με τις ιδιαιτερότητες των Χανίων. Τα παραδείγματα προς αποφυγή πολλά. Έχουν γίνει παθήματα τα μαθήματα; Θα δείξει! Κοντός ψαλμός αλληλούια...