Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΑΠΟΨΗ


Ντροπή!


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Δεν γνωρίζω αν όσοι ψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο γνώριζαν ότι μεταξύ πολλών επαχθών μέτρων, που αφορούν κυρίως τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, προβλέπεται και η κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και του Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ).
Αλλά ακόμη και αν το γνώριζαν, εύλογα αναρωτιέται κανείς πόσοι εξ αυτών ήξεραν σε βάθος το έργο που επιτελούν οι δύο Οργανισμοί.
Ο ΟΕΚ, που ιδρύθηκε το 1931 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ασκεί κοινωνική πολιτική που απευθύνεται σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους και δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού τα έσοδά του προέρχονται από εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων. Η ακίνητη περιουσία του ανέρχεται σε 1 δισ. ευρώ περίπου και περιλαμβάνει 173 κτήρια.
Το έργο του σημαντικό. 
Με το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού, χάρη στο οποίο σημειώνονται ετησίως περί τα 4 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις σε 2.700 τουριστικά καταλύματα, ως επί το πλείστον, καταλύματα όλης της χώρας. Και ταυτόχρονα διατηρούνται πολλές θέσεις εργασίας. 
Με τη στήριξη χιλιάδων επιχειρήσεων επισιτισμού. Με τη διάθεση δελτίων θεατρικών παραστάσεων, χειμώνα - καλοκαίρι και δελτίων αγοράς βιβλίων. 
Και με τη λειτουργία 25 βρεφονηπιακών σταθμών, που φιλοξενούν 2.000 παιδιά, ηλικίας 8 μηνών έως 5 ετών.
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας ιδρύθηκε το 1954. Ούτε και αυτός επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Το αποθεματικό του ανέρχεται σε 450 εκατομμύρια ευρώ και η αξία της ακίνητης περιουσίας του σε 10 δισ. ευρώ. Σκοπός του είναι η ανέγερση οικισμών και η διανομή των σπιτιών μέσω κλήρωσης στους δικαιούχους, η επιδότηση στο επιτόκιο τραπεζικών στεγαστικών δανείων (με αποτέλεσμα τα χορηγούμενα δάνεια να είναι είτε με μηδενικό επιτόκιο είτε με εξαιρετικά χαμηλότοκο) και η επιδότηση του ενοικίου σε χιλιάδες ενοικιαστές. Μόνο στα Χανιά ανέρχονται σε 1.600!
Η επικείμενη κατάργηση των δύο συγκεκριμένων Οργανισμών αναμένεται να αποτελέσει πολύ μεγάλο πλήγμα για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Για κάθε χαμηλόμισθο εργαζόμενο, ο οποίος προσδοκούσε στη συνδρομή του ΟΕΚ για να χτίσει ή να αγοράσει σπίτι με χαμηλότοκο δάνειο.
Για κάθε χαμηλόμισθο εργαζόμενο, ο οποίος περίμενε από τον ΟΕΕ τα δελτία κοινωνικού τουρισμού για να καταφέρει να κάνει ολιγοήμερες διακοπές, φθηνά - φθηνά, με την οικογένειά του.
Για κάθε χαμηλόμισθο εργαζόμενο, που χωρίς τα δελτία θεατρικής παράστασης αδυνατεί να πάει τα παιδιά του στο θέατρο.
Ταυτόχρονα, η επικείμενη κατάργηση απειλεί με καταστροφή χιλιάδες επαγγελματίες, οι οποίοι στηρίζονται -καλώς ή κακώς αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης- στον κοινωνικό τουρισμό.
Το θέμα, επομένως, είναι μείζον. 
Κι επειδή οι δύο Οργανισμοί δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό πρέπει και μπορεί να βρεθεί λύση. Διότι, πολύ φοβάμαι ότι πέραν του προφανούς -ευτελούς- στόχου της κατάργησης της εργοδοτικής εισφοράς, για την “ενίσχυση” της... περιβόητης “ανταγωνιστικότητας”, κάποιοι έχουν βάλει “στο μάτι” τα πλούσια αποθεματικά των δύο Οργανισμών και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου