ΑΠΟΨΗ

Περί ιδιωτικοποίησης

του αεροδρομίου

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Τι σημαίνει, πρακτικά, τυχόν ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”, μια που η σχετική συζήτηση έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, παρά τις εκτιμήσεις αιρετών -και όχι μόνο- ότι δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα;

Σημαίνει, πολύ απλά, ότι οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων όσων αναχωρούν από τα Χανιά θα αυξηθούν σημαντικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μία εξόχως τουριστική περιοχή όπως η Δυτική Κρήτη.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του αεροδρομίου “Ελευθέριος Βενιζέλος” στα Σπάτα.

Όταν “πετάς” από Χανιά προς Αθήνα το εισιτήριο είναι αρκετά φθηνότερο, συγκριτικά με όταν αναχωρείς αεροπορικώς από το “Ελευθέριος Βενιζέλος” για το “Δασκαλογιάννης”.

Ακριβότερος προορισμός σημαίνει λιγότερο ανταγωνιστικός προορισμός σε μια εποχή που οι τουριστικές επιλογές είναι πολύ περισσότερες από το παρελθόν και ζητούμενο παραμένει -για ευνόητους λόγους- η συμπίεση των τιμών.

Οι χαμηλές τιμές, άλλωστε, συμβάλλουν σημαντικά στην προσέλκυση αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, όπως επισημάνθηκε και σε πρόσφατη εκδήλωση για τον τουρισμό, που έγινε στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, στους Αγίους Πάντες Αποκορώνου.

Είναι, κατά συνέπεια, ξεκάθαρο ότι τυχόν ανταγωνιστικό μειονέκτημα θα σημάνει πολλά για την τοπική οικονομία, που τελεί, ουσιαστικά, υπό “παράλυση” ελέω κρίσης και έχει, πλέον, σχεδόν μοναδικό “αποκούμπι” τον τριτογενή τομέα.

Επομένως, το ζήτημα της τυχόν ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις και υποσχέσεις κυβερνητικών και μη στελεχών, δεν αφορά μόνο τους εργαζομένους σε αυτό, όπως ενδεχομένως ορισμένοι να νομίζουν. 

Αφορά ολόκληρη την τοπική κοινωνία, όχι μόνο των Χανίων, αλλά ευρύτερα της Δυτικής Κρήτης -μην ξεχνάμε ότι χιλιάδες τουρίστες μεταβαίνουν κάθε χρόνο στο Ρέθυμνο μέσω του αεροδρομίου “Δασκαλογιάννης”- που θα βγει πολλαπλώς χαμένη από μια τέτοια δυσμενή εξέλιξη.