Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΑΠΟΨΗ


Είναι αργά για δάκρυα...


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Οι αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση, με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”, το οποίο εφαρμόστηκε επισήμως από την 1η Ιανουαρίου 2011, προβλήθηκαν από την τότε κυβέρνηση ως μία πολύ μεγάλη και σημαντική διοικητική μεταρρύθμιση.
Αλήθεια αποτελούσε τούτο, εν πολλοίς. Διότι όντως το εν λόγω πρόγραμμα προέβλεπε συγκεκριμένες αλλαγές, με στόχο την αποτελεσματικότερη και τη με μεγαλύτερη συμμετοχική δημοκρατία λειτουργία των νέων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των αιρετών Περιφερειών.
Τόλμη, βέβαια, δεν υπήρξε. Γι' αυτό, άλλωστε, οι πρώην Περιφέρειες μετονομάστηκαν σε Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, διατηρώντας σημαντικές αρμοδιότητες προκειμένου να εξακολουθούν να αποτελούν το “μακρύ χέρι” του αναποτελεσματικού και γραφειοκρατικού κράτους στην ελληνική περιφέρεια.
Ενάμισι και πλέον χρόνο μετά, το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, είναι ότι ο “Καλλικράτης” αποτέλεσε όχι ένα μέσο για την ουσιαστική αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, αλλά ένα “εργαλείο” για την περαιτέρω περικοπή θεσμοθετημένων ή μη πόρων από τους Δήμους και τις Περιφέρειες, χωρίς, ταυτόχρονα, να επιλύει σημαντικά γραφειοκρατικά “αγκάθια”.
Με τα όποια -θεωρητικά πάντα- πλεονεκτήματά του να παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, αναξιοποίητα δεδομένης και της αρνητικότατης, συνολικά, πολιτικής και οικονομικής συγκυρίας. Βέβαια, για τα οικονομικά προβλήματα των Δήμων η “πηγή του κακού” δεν ήταν και δεν είναι ο “Καλλικράτης”. Οι περικοπές είχαν ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν και συνεχίζονταν με αμείωτους ρυθμούς.
Ορισμένοι -πρώην σήμερα στην πλειοψηφία τους- δήμαρχοι αλλά και πολίτες είχαν επισημάνει έγκαιρα το πρόβλημα. Είχαν τονίσει, δε, ότι με την εφαρμογή του “Καλλικράτη” το συγκεκριμένο πρόβλημα όχι απλώς θα ενταθεί, αλλά θα γιγαντωθεί.
Δυστυχώς, δεν εισακούστηκαν. Τα επιχειρήματά τους “αποκρούστηκαν” τότε με λογής - λογής ευφυολογήματα τόσο από -πρώην σήμερα- κυβερνητικά στελέχη όσο και από άλλους δημάρχους ή και υποψηφίους -εκείνη την περίοδο- δημάρχους, οι οποίοι είχαν αυτοαναγορευτεί σε υπέρμαχους του “Καλλικράτη”, χαρακτηρίζοντας ως κινδυνολογία τις όποιες φωνές έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά τα οικονομικά θέματα.
Είναι οι ίδιοι δήμαρχοι, εν πολλοίς, που σήμερα πια... εξεγείρονται για τις, ομολογουμένως αδικαιολόγητες, νέες περικοπές πόρων στους Δήμους, χωρίς να κάνουν -τι ασυνήθιστο!- ούτε κατ' ελάχιστον την όποια αυτοκριτική για τα δικά τους πεπραγμένα επί του θέματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου