Ενώσεις Γ.Σ.
και δικαιώματα
Τα όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα σχετικά με την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης (επιδότησης) των αγροτών και των κτηνοτρόφων στο Νομό Χανίων οδηγούν κάθε σκεπτόμενο πολίτη σε αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα.
Το πρώτο είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση -δείχνει να- έχει... χάσει την μπάλα, με αποτέλεσμα όχι μόνο να δέχεται το ένα «γκολ» πίσω από το άλλο, αλλά να βάζει και... αυτογκόλ. Ψηφίζει, ως είχε υποσχεθεί μεν, με σημαντική καθυστέρηση δε, (5 Μαΐου) νόμο που προβλέπει ότι τη φετινή περίοδο δεν θα πληρώσουν το τέλος ενεργοποίησης οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και κτηνοτρόφοι, δεν προχωρά, ωστόσο, στις απαιτούμενες ενέργειες για την υλοποίηση του νόμου!
Φέρει, κατά συνέπεια, μεγάλη ευθύνη για το μπάχαλο που δημιουργήθηκε και για το γεγονός ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι κλήθηκαν να πληρώσουν και φέτος το συγκεκριμένο «χαράτσι».
Το δεύτερο συμπέρασμα -που φυσικά δεν είναι τωρινό- είναι ότι οι Ενώσεις Γεωργικών Συνεταιρισμών του Νομού Χανίων αδυνατούν να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στον ρόλο τους, με αποτέλεσμα, εδώ και αρκετό καιρό, να αποτελούν «βαρίδια» και όχι «συμμάχους» των αγροτοκτηνοτρόφων.
Γιατί εισέπραξαν το τέλος ενεργοποίησης οι Ενώσεις στα Χανιά; Ως δικαιολογία λέγεται ότι εστάλη σχετική εγκύκλιος από την ΠΑΣΕΓΕΣ. Μεγαλύτερη βαρύτητα έχει ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος ή η εγκύκλιος; Και γιατί σε άλλες περιοχές της χώρας, άλλες Ενώσεις δεν εισέπραξαν το τέλος;
Η απάντηση είναι απλή. Οι Ενώσεις στα Χανιά τελούν υπό διάλυση και στηρίζονται οικονομικά, για τα όποια έξοδά τους, σε αυτό το «χαράτσι». Πρόκειται, όντως, για «χαράτσι», αφού δεν πληρώνουν όλοι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι το ίδιο ποσό, ως τέλος, αλλά πληρώνουν ανάλογα με το ύψος της επιδότησης! Λίγα χρήματα θα λάβεις; Λίγα θα πληρώσεις. Περισσότερα θα λάβεις; Περισσότερα θα πληρώσεις. Συνέταιροι, δηλαδή, στις τσέπες των αγροτοκτηνοτρόφων οι Ενώσεις.
Και ελάχιστοι μιλούν. Τι να πουν, άλλωστε, οι περισσότεροι πολιτικοί μας ταγοί, στους οποίους και ανήκει η πολιτική ευθύνη, διαχρονικά, για το κατάντημα των Ενώσεων; Αυτοί δεν τις χρησιμοποιούσαν, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, για να κάνουν τα ρουσφέτια τους και να βολεύουν κόσμο και κοσμάκη, που ουδεμία σχέση είχε με το αντικείμενο; Αυτοί δεν έβαζαν δικούς τους ανθρώπους στις διοικήσεις; Αυτοί δεν υπόσχονταν «νέο ξεκίνημα» με «φόντο», όμως, «παλιά πρόσωπα», νοοτροπίες και πρακτικές;
Οι αγρότες μιλούν για όλα αυτά. Μόνο που οι περισσότεροι δεν κάνουν την αυτοκριτική τους. Διότι φέρουν και αυτοί μερίδιο ευθύνης για το σημερινό χάλι του Συνεταιριστικού Κινήματος. Είτε γιατί «στρατεύονταν» πίσω από πολιτικά πρόσωπα και «εκτελούσαν» εντολές, είτε γιατί ενδιαφέρονταν προσωπικά για το δικό τους και μόνο μικροσυμφέρον και ρουσφέτι, είτε γιατί απείχαν από τις διαδικασίες εκλογής διοικήσεων, αδιαφορώντας για το αύριο.
Αυτές τις ημέρες μιλάνε πολλοί -και είναι λογικό και αναμενόμενο- για θέματα και υποθέματα του σήμερα, όπως το τέλος ενεργοποίησης και οι ευθύνες που αναλογούν, ένθεν και ένθεν, για την πληρωμή του από τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους στις Ενώσεις. Ελάχιστοι, ωστόσο, -και αυτό δεν είναι λογικό, ούτε και μπορεί να είναι αποδεκτό-, μιλάνε για το αύριο του πρωτογενούς τομέα και τα μεγάλα ζητήματα που παραμένουν ανοιχτά.
Ενα από αυτά είναι η δημιουργία ενός υγιούς Συνεταιριστικού Κινήματος στο Νομό Χανίων. Ενός Συνεταιριστικού Κινήματος που θα δώσει ελπίδα και προοπτική στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, οι περισσότεροι από τους οποίους διακινούν μόνοι τους τα προϊόντα τους.
Προσέρχονται, δηλαδή, στις αγορές ως «πρόβατα επί σφαγή», χωρίς καμία απολύτως διαπραγματευτική δύναμη, με μεγάλους κερδισμένους τους μεσίτες - εμπόρους, τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ και τα καρτέλ. Γι’ αυτά, τα μεγάλα και σημαντικά, θ’ ακούσουμε κάτι επί της ουσίας;
Τα εννέα ευρώ
ανά στρέμμα
Οσο για τα εννέα ευρώ ανά στρέμμα στους Νομούς Χανίων, Ρεθύμνου και Λασιθίου έναντι 15 στο Νομό Ηρακλείου (κουτοπονηριές), νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο απ’ όσα σημειώνει σε χθεσινή γραπτή του δήλωση ο βουλευτής της Ν.Δ. Στέλιος Νικηφοράκης:
«Με έκπληξη και αγανάκτηση διάβασα την απόφαση του Υπουργού Γεωργίας για την αποζημίωση και ενίσχυση στους αγρότες των Χανίων. Ο Υπουργός Γεωργίας για μια σειρά θεμάτων, για τα οποία εγγράφως είχε δεσμευτεί (εισοδηματική ενίσχυση για τους ελαιοπαραγωγούς 5%, τριετή ενίσχυση στους εσπεριδοκαλλιεργητές με 80 ευρώ το στρέμμα ξεκινώντας από φέτος, εφάπαξ ενίσχυση 40 ευρώ το στρέμμα στους αμπελουργούς και λοιπά) εσιώπησε, στους δε ελαιοπαραγωγούς των Χανίων επεφύλαξε συμπεριφορά ζητιάνων. Έτσι, από τα ψιχία που διένειμε στους ελαιοκομικούς νομούς της χώρας ως αποζημίωση για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει στο μεν Ηράκλειο δίνει 15 ευρώ το στρέμμα, στους δε υπόλοιπους νομούς της Κρήτης από 9 ευρώ το στρέμμα. Με την απόφασή του αυτή ο κ. Υπουργός επιβραβεύει, για μια ακόμα φορά, τους κλέφτες των επιδοτήσεων και τιμωρεί, για μια ακόμα φορά, τα θύματά τους. Αυτή η στερούμενη πολιτικής ηθικής και δικαιοσύνης απόφαση του Υπουργού ένα και μόνο δρόμο ανοίγει: του δυναμικού αγώνα».
Οταν ακόμη και κυβερνητικοί βουλευτές παροτρύνουν τους αγρότες να συνεχίσουν, και μάλιστα ακόμη πιο δυναμικά, τον αγώνα τους, τα σχόλια, για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης και ειδικότερα του αρμόδιου Υπουργείου, είναι, προφανώς, περιττά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου