Το λάδι στο καντήλι...

Γιορτή καστάνου, για 14η συνεχόμενη χρονιά, στον Πρασέ την περασμένη Παρασκευή. 

Αίτιο συνάντησης. 

Αλλά και αίτιο... διαφυγής από την γκρίζα πραγματικότητα, έστω και για λίγες ώρες. 

Όπως συμβαίνει με ανάλογες εκδηλώσεις σε περιοχές της ενδοχώρας του Νομού Χανίων και όχι μόνο. 

Μια ενδοχώρα που -ως γνωστόν- αργοσβήνει. 

Με χωριά, στα περισσότερα σπίτια των οποίων έχει σβήσει -εδώ και καιρό- το λάδι στο καντήλι. 

«Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι»... 

Παρά ταύτα, κάποιοι, γεροντότεροι, αλλά και νεότεροι επιμένουν να παλεύουν με μεράκι για την προκοπή του τόπου τους και των ανθρώπων του. 

Σε πείσμα των καιρών!

Αγωνιζόμενοι σκληρά και υπό δύσκολες συνθήκες, ειδικά στις ημιορεινές και ορεινές περιοχές, συγκριτικά με τα αστικά κέντρα. 

Αναδεικνύοντας τα όποια συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής τους. 

Και το κάστανο, ως προϊόν, είναι ένα απ' αυτά, τόσο για τον Πρασέ, όσο και για άλλα χωριά του Νομού Χανίων.

Σε αυτούς τους ανθρώπους, που συνήθως παραμένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αξίζουν συγχαρητήρια...