ΑΠΟΨΗ

Μόνιμα εξαπατημένοι...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Φταίει μόνο ο Παπανδρέου που “είπε ψέματα” το 2009 ότι “λεφτά υπάρχουν”.

Δεν φταίνε και οι πολίτες που τον επέλεξαν όταν, την ίδια ώρα, άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί, αλλά και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, έλεγαν ότι λεφτά δεν υπάρχουν.

Φταίνε μόνο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που έκαναν, διαχρονικά, εισοδηματική πολιτική με δανεικά.

Δεν φταίνε και οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, που έφταναν, σε αρκετές περιπτώσεις, να ζητούν αυξήσεις 10% ετησίως, χώρια τα λογής - λογής απίστευτα επιδόματα, όπως, για παράδειγμα, αυτό της... έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία!

Φταίει μόνο το κράτος, που χορηγούσε συντάξεις σε νεκρούς, επιδόματα τυφλότητας σε αετομάτηδες και επιδόματα πρόνοιας σε αετονύχηδες.

Δεν φταίνε και οι πολίτες που έκαναν του κόσμου τις λαμογιές για να τα πάρουν, με τη συνδρομή βουλευτικών γραφείων σε πλείστες περιπτώσεις.

Φταίνε μόνο οι τράπεζες, που έδιναν πιστωτικές κάρτες και δάνεια σε όποιον... περνούσε έξω από τα υποκαταστήματά τους.

Δεν φταίνε και οι πολίτες που τα έπαιρναν, αν και γνώριζαν ότι αργά ή γρήγορα δεν θα μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, διότι οι δόσεις ξεπερνούσαν, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και το 50% του μηνιαίου εισοδήματος μιας οικογένειας.

Το “παραμύθι” ότι φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι και οι πολίτες είναι οι αθώοι, τα θύματα, οι εξαπατημένοι, οι ξεγελασμένοι δεν αντέχεται άλλο. Πρέπει να τελειώσει εδώ, μια για πάντα, αν θέλουμε αυτή η χώρα να προχωρήσει μπροστά και να μην κλωθογυρίζει στα ίδια και στα ίδια, χωρίς προοπτική, χωρίς ουσιαστική ελπίδα.

Αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να συμβεί όταν οι πολιτικές δυνάμεις, που έχουν, όχι ισομερώς, την κύρια ευθύνη για όλα τα παραπάνω, δεν είναι ειλικρινείς, όταν χαϊδεύουν αυτιά, όταν υπόσχονται... τον ουρανό με τ’ άστρα και όταν, γενικότερα, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους περισσότερο ως πελάτες και λιγότερο, αν όχι καθόλου, ως πολίτες.

Κατά συνέπεια, τούτη την κρίσιμη ώρα, τουλάχιστον όσοι ψηφοφόροι λειτουργούν και σκέφτονται πρωτίστως ως πολίτες είναι προφανές ότι το καλύτερο που μάλλον μπορούν να κάνουν για τη χώρα είναι να γυρίσουν την πλάτη σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που ακολουθούν την ίδια αποτυχημένη τακτική του λαϊκισμού, η οποία οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση.

Για τους άλλους, που είναι και οι -πάρα πολύ- περισσότεροι, ελπίδες σοβαρές δεν τρέφω, δυστυχώς.

Πιθανότατα, θα τους ακούσουμε εκ νέου, μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ή και τις μεθεπόμενες αν εκεί οδηγηθούμε εξαιτίας του απαράδεκτου και καταστροφικού ελλείμματος εθνικής συνεννόησης, να δηλώνουν “εξαπατημένοι”, “απογοητευμένοι”, “οργισμένοι”, “αγανακτισμένοι”, διότι όσα άκουσαν προεκλογικά αποδείχθηκαν, για άλλη μια φορά, εν πολλοίς, “ακάλυπτες επιταγές”.

Είτε από τους μεν είτε από τους δε...