Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 18/3/2010

Ναρκωτικά
και μαθητές


Τις τελευταίες ημέρες στο αστυνομικό δελτίο καταγράφονται και περιπτώσεις μαθητών, από άλλες περιοχές της χώρας, οι οποίοι βρέθηκαν στα Χανιά -στο πλαίσιο της καθιερωμένης πενταήμερης εκδρομής- έχοντας στην κατοχή τους ναρκωτικές ουσίες.

Οι συγκεκριμένες ειδήσεις δεν προκαλούν, πλέον, έκπληξη. Είναι γνωστό ότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι έμποροι των ναρκωτικών επιχειρούν να διευρύνουν τις... δουλειές τους, στοχεύοντας στις πιο νεανικές και ευαίσθητες ηλικίες.

Σε παιδιά, αγόρια και κορίτσια, λυκείων, ακόμη και γυμνασίων, που άλλοτε από περιέργεια, άλλοτε για «μαγκιά», άλλοτε από άγνοια και έλλειμμα ενημέρωσης και άλλοτε για άλλους λόγους αποφασίζουν να δοκιμάσουν απαγορευμένες -και καταστροφικές για τη σωματική και πνευματική τους υγεία- ουσίες.

Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και σοβαρό. Και μας αφορά όλους. Όχι μόνο τον διπλανό μας, όπως αφελώς μας βολεύει συνήθως να πιστεύουμε. Αφορά και τα Χανιά. Όπου μαθητές σε Λύκεια, αλλά ακόμη και σε Γυμνάσια (!) κάνουν χρήση χασίς, όπως επιβεβαίωσε χθες, μιλώντας στη στήλη, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων, Νίκος Βεστάκης.

Επέλεξα, για ευνόητους λόγους, να μιλήσω με τον κ. Βεστάκη για το συγκεκριμένο πρόβλημα και όχι με κάποιο διευθυντή ή καθηγητή σχολείου. Τον επισκέφθηκα χθες το πρωί στο γραφείο του. Ήταν φανερά προβληματισμένος. «Είναι πολύ σοβαρό το θέμα και η όποια τοποθέτηση θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική», μου είπε. Συμφωνώ απολύτως.

Προσεκτική, μεν, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς στρογγυλέματα δε. Οφείλουμε να αναδείξουμε το πρόβλημα. Να λάβουμε μέτρα. Όλοι. Πολιτεία, γονείς, εκπαιδευτικοί, σύλλογοι, φορείς. Για την προστασία των παιδιών μας, που είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε.

Η κουβέντα μου (συνέντευξη) με τον κ. Βεστάκη είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Την κατέγραψα -με τη σύμφωνη γνώμη του- και σας την παρουσιάζω. Για να προβληματιστούμε, να... ψαχτούμε, να δούμε μήπως (...), να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με σωφροσύνη, εάν υφίσταται. Για να έχουμε τα μάτια και τ’ αυτιά μας ανοιχτά...

Κύριε Βεστάκη, υπάρχει πρόβλημα με ναρκωτικά και σε σχολεία των Χανίων, γυμνάσια και λύκεια;
Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο την Αθήνα αλλά είναι πανελλήνιο. Διαπιστώνουμε κι εμείς καθημερινά ότι κάποιοι μαθητές είναι χρήστες ναρκωτικών.

Από την ενημέρωση που έχετε γνωρίζετε ποιες ναρκωτικές ουσίες χρησιμοποιούν;
Ελαφριά ναρκωτικά.

Χασίσι δηλαδή;
Χασίσι, ναι. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό με οτιδήποτε μέσα έχουμε στα χέρια μας, σε συνεννόηση με τους γονείς φυσικά, και έχουμε ενημερώσει και την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κρήτης. Το πρόβλημα, πάντως, υπάρχει σε όλη την Ελλάδα.

Παρατηρείται μία αυξανόμενη τάση στα Χανιά, συγκριτικά με το παρελθόν;
Εδώ δεν έχουμε κάποια παλιότερα στοιχεία για να συγκρίνουμε. Απλώς κάνουμε καταγραφές.

Έχετε γνώση για το πού γίνεται η διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών; Για το πώς και πού τα παιδιά βρίσκουν τις ναρκωτικές ουσίες;
Συνήθως είναι εξωσχολικοί. Και συνήθως η χρήση γίνεται εκτός σχολείου. Αυτό έχουμε διαπιστώσει. Γι’ αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή από τους γονείς. Να προστατεύουν τα παιδιά τους όταν βγαίνουν το απόγευμα ή το βράδυ. Να είναι ενήμεροι με ποιους κάνουν παρέα, σε ποιους χώρους κινούνται.

Πώς μπορεί η εκπαιδευτική κοινότητα να προστατεύσει τα παιδιά;
Πιστεύω ότι ο στόχος γονέων και εκπαιδευτικών είναι κοινός. Και νομίζω ότι αν όλοι μαζί μπορέσουμε και συνεργαστούμε για το καλό των παιδιών τότε θα μπορέσουμε να πετύχουμε πολλά πράγματα και να αποφύγουμε άσχημες καταστάσεις.

Φαντάζομαι ότι οι γονείς «πέφτουν από τα σύννεφα» όταν ακούνε, για πρώτη φορά, ότι ενδεχομένως το παιδί τους να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Ναι. Συνήθως, όλοι πιστεύουμε ότι το πρόβλημα αυτό δεν υπάρχει για εμάς. Ότι αφορά τον διπλανό μας. Εάν κάποιος μάθει κάτι τέτοιο για το παιδί του τότε αντιδρά πολύ άσχημα και το καταλαβαίνω αυτό. Δεν πιστεύει ότι είναι αλήθεια.

Η ενημέρωση των γονέων γίνεται από τον διευθυντή του σχολείου, από εσάς, και από τους δύο; Τι ακριβώς συμβαίνει;
Ανάλογα. Κατά περίπτωση.

Όταν, δηλαδή, η περίπτωση είναι σοβαρή ενδεχομένως να επιληφθείτε κι εσείς του θέματος;
Πολλές φορές. Συνήθως οι γονείς εργάζονται το πρωί. Οπότε είναι δύσκολο να πάνε στο σχολείο αν τους καλέσουμε πρωινή ώρα. Γι’ αυτό τους καλούμε το απόγευμα, είτε στον χώρο του σχολείου, είτε στον χώρο του γραφείου.

Έχετε καλέσει πολλούς γονείς;
Αρκετούς.

Έχει τύχει να έχουν διαπιστώσει ότι αυτά που τους είπατε είναι αληθή και να σας τα έχουν επιβεβαιώσει εκ των υστέρων;
Ναι. Ναι. Υπάρχουν αυτά τα στοιχεία. Και μάλιστα πολλοί από αυτούς συνεργάζονται, προσπαθώντας όλοι μαζί να δώσουμε λύσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου