ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 30/7/2010

Νικηφοράκης,
«Καλλικράτης»
και... Κίρκη!

Αντιγράφω από τη Βικιπαίδεια, την «ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια»:

«Στην ελληνική μυθολογία η Κίρκη ήταν δευτερεύουσα θεότητα, κατ’ άλλους μάγισσα ή νύμφη. Πατέρας της ήταν ο θεός Ήλιος και μητέρα της η Πέρση, μία από τις Ωκεανίδες. Η Κίρκη ήταν αδελφή του Αιήτη και της Πασιφάης. Η Κίρκη ζούσε στο νησί στο οποίο ήταν βασίλισσα, την Αιαία, και μεταμόρφωνε τους εχθρούς της ή όσους την προσέβαλαν σε ζώα με τη χρήση μαγικών ποτών, καθώς γνώριζε πολλά για τα βότανα και τη φαρμακευτική τους επίδραση. Η Κίρκη είναι περισσότερο γνωστή από την Οδύσσεια του Ομήρου, όπου περιγράφεται να ζει σε ένα μέγαρο στη μέση ενός ξέφωτου, σε ένα πυκνό δάσος, και να υφαίνει σε έναν τεράστιο αργαλειό. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Οδυσσέα, τριγύρω υπήρχαν λιοντάρια και λύκοι, φαρμακωμένα θύματα της μαγείας της, που δεν ήταν επικίνδυνα για όσους επισκέπτονταν το μέρος. Εκεί έφθασαν ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του κατά την περιπλάνησή τους. Τους πρώτους από αυτούς που την επισκέφθηκαν, η Κίρκη προσκάλεσε σε γεύμα με φαγητά στα οποία είχε ρίξει κάποιο από τα μαγικά της φίλτρα. Μετά το φαγητό, τους άγγιξε με το μαγικό της ραβδάκι και τους μεταμόρφωσε σε χοίρους. Μόνον ο Ευρύλοχος, που την υποψιάσθηκε από την αρχή, γλίτωσε και ειδοποίησε τον Οδυσσέα και τους άλλους που είχαν μείνει στα πλοία τους. Ο Οδυσσέας ξεκίνησε να σώσει τα θύματα της Κίρκης. Στον δρόμο τον πρόλαβε ο Ερμής και του είπε να προμηθευθεί το βοτάνι μώλυ για να μην έχει την ίδια τύχη. Έτσι και έγινε. Αφού τα μαγικά της Κίρκης απέτυχαν, η μάγισσα εξεπλάγη τόσο ώστε να ερωτευθεί τον Οδυσσέα και να συμφωνήσει να ξαναδώσει στους συντρόφους του την ανθρώπινη μορφή. Στη συνέχεια ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του παρέμειναν στο νησί της επί ένα έτος και μετά τους έδωσε οδηγίες πώς να επιστρέψουν στην πατρίδα τους περιγράφοντάς τους δύο διαφορετικές πορείες».

Ανέτρεξα στην «ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια» χθες το μεσημέρι, αμέσως μετά τη συνέντευξη του πρώην βουλευτή Χανίων της Ν.Δ. Στέλιου Νικηφοράκη, ο οποίος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος δήμαρχος στον νέο Δήμο Πλατανιά. Και το έπραξα, διότι στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε ο κ. Νικηφοράκης, μας αποκάλυψε -επιτέλους- την αλήθεια! «Ο “Καλλικράτης”», είπε επί λέξει ο κ. Νικηφοράκης, «για εμένα είναι μια πανέμορφη, ακαταμάχητη, γοητευτικότατη Κίρκη. Είναι μια πρόκληση. Είναι μια πρόκληση που αισθάνομαι ότι μας αφορά όλους. Και δεν μπόρεσα να αντισταθώ»!

Αν και, ως γνωστόν, διαθέτει ευρύ πεδίο γνώσεων, αν και λάτρης της Ιστορίας, ο κ. Νικηφοράκης δεν φρόντισε να προμηθευτεί το βοτάνι μώλυ για να μην υποκύψει στα... κελεύσματα του «Καλλικράτη», εεε, της Κίρκης ήθελα να πω. Συνειδητά ή ασυνείδητα το έπραξε; Οι απόψεις διίνστανται. Οι πληροφορίες, ότι απέφυγε να πάρει το βοτάνι για να μην τον... ερωτευτεί ο... «Καλλικράτης» -όπως την «πάτησε» η Κίρκη με τον πολυμήχανο Οδυσσέα- ελέγχονται, πάντως, ως ανακριβείς.

Στη διάρκεια της ενδιαφέρουσας χθεσινής συνέντευξης ο κ. Νικηφοράκης χαρακτήρισε το πρόγραμμα «Καλλικράτης» «εξαιρετικό νομοθετικό αρχιτεκτόνημα», το οποίο, όμως, όπως είπε, είναι «σε μια συσκευασία μέσα, ασυναρμολόγητο και χωρίς οδηγίες για το πώς θα το συναρμολογήσεις». Χαρακτήρισε, επίσης, τον «Καλλικράτη» «νομοθετικό κέλυφος. Είναι ένας εξαιρετικός, μεγάλος, κόκκινος και ελπιδοφόρος αστακός. Τον ανοίγεις μέσα, δεν έχει ουσία. Δεν έχει. Και καλούνται οι καινούριες Δημοτικές Αρχές να σαρκώσουν αυτό ακριβώς το κέλυφος».

Τον ρώτησα ευθέως: «Κάποιοι λένε ότι ο “Καλλικράτης”, παρά το άδειο κέλυφος, όπως λέτε, σας ήρθε μια χαρά, διότι αποτέλεσε πολιτικό αποκούμπι, υπό την έννοια ότι ως τρίτος σε αριθμό σταυρών στον Νομό Χανίων με το ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. στις τελευταίες εκλογές, δεν είχατε, πλέον, πολιτικό μέλλον σε επίπεδο Νομού. Άρα, η δημιουργία νέων μεγάλων ισχυρών Δήμων σας έδωσε τη δυνατότητα να στραφείτε στην Αυτοδιοίκηση, πράγμα που ενδεχομένως να μην το κάνατε αν δεν γίνονταν αυτές οι συνενώσεις. Ένα σχόλιο;»

Η απάντησή του ήταν η εξής: «Όπως ξέρεις, όταν έχεις μια εκλογική αποτυχία τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος σου για την Προεδρία της Δημοκρατίας. (Γέλια). Η πολιτική έχει πολλές στροφές. Εγώ έχω χάσει στη ζωή μου μία μάχη. Ιερά τέρατα της πολιτικής έχουν χάσει πολύ περισσότερες. Και ήταν μια μάχη, την οποία την έδωσα και την έδωσα βλέποντας πραγματικά την κατακρήμνιση της παράταξης -και το ζήσατε όλοι εδώ- την έδωσα πολύ περισσότερο για την επόμενη ημέρα της παράταξης και για να διασώσουμε ό,τι μπορούσαμε να διασώσουμε την περίοδο εκείνη και πολύ λιγότερο για τον εαυτό μου και ο νοών νοείτο»! (Το θαυμαστικό δικό μου). «Με την κεντρική πολιτική σκηνή εγώ έχω πάρει ένα διαζύγιο. Και το λέω εξομολογητικά. Είναι πολύ αχάριστο πράγμα. Είναι μία διαδικασία, η οποία έχει πολύ μόχθο, έχει πολύ κόπο και όπως σήμερα ασκείται στην Ελλάδα δεν έχει αποτέλεσμα. Μου άρεσε πάρα πολύ να τρέχω στην Αθήνα, με τους δημάρχους του Νομού, για θέματα του Νομού. Και τους ζήλευα. Γιατί έβλεπα ότι με το δικό μου τρέξιμο, με τον δικό τους προγραμματισμό αυτοί βλέπανε ένα μετρήσιμο έργο καθημερινά να καταγράφεται, να απογράφεται και να υλοποιείται».

Και ο κ. Νικηφοράκης συνέχισε: «Εγώ κατεβαίνω για να κάνω δύο θητείες στον Δήμο. Κι επειδή υπάρχει και μια τρίτη πρόκληση, ότι μου ήρθε γάντι, να ξέρεις ότι η κατ’ αρχήν μου πρόθεση ήταν να μην ασχοληθώ με τίποτα. Είχα ανάγκη να ξεκουραστώ, να απολαύσω την οικογένειά μου, με την οποία έχω χαθεί πολλά χρόνια, να δω πώς θα πάνε οι εξελίξεις και μην έχεις καμία αμφιβολία ότι αν η κα Μπακογιάννη κάνει κάποιο εγχείρημα θα έκανα εκλογές στο “σπίτι” μου, οπότε, επειδή η πιθανότητα εκλογής μου θα ήταν πολύ μεγάλη θα έκανα ένα διάλειμμα και θα τη διεκδικούσα αμέσως μετά. Μπήκα στον “Καλλικράτη” για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: γιατί έχω έναν έντονο τοπικό πατριωτισμό -και αυτός αποδεδειγμένος και το ξέρετε εσείς οι δημοσιογράφοι καλά- και γιατί έχω και μια πολύ μεγάλη αγωνία. Θεωρώ όχι ότι θα σώσω την περιοχή, αλλά θεωρώ ότι η παρουσία μου, απ’ όποια θέση, θα είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, ώστε να κερδηθεί ένα μεγάλο στοίχημα, που εγώ αποφεύγω να σκεφτώ τι θα συμβεί εάν αυτό το στοίχημα χαθεί. Και να το θυμάστε: από τους 300 τόσους “Καλλικρατικούς” Δήμους, με δεδομένη την εθνική οικονομική κατάσταση, σε ένα - δυο χρόνια θα υπάρχουν πολλοί λιγότεροι και ο “Καλλικράτης 2” ή όποιος άλλος, ο “Ικτίνος”, όποιος άλλος είναι ο επόμενος σχεδιασμός θα επιβληθεί μέσα από τη ζωή».

Επιστρέφω, για λίγο, στο θαυμαστικό. Τι εννοεί ο κ. Νικηφοράκης όταν λέει -στο πρώτο μέρος της απάντησής του- ότι έδωσε την πολιτική μάχη, τον περασμένο Οκτώβριο, στις εθνικές εκλογές, «... για να διασώσουμε ό,τι μπορούσαμε να διασώσουμε την περίοδο εκείνη και πολύ λιγότερο για τον εαυτό μου και ο νοών νοείτο»; Αναφέρεται συγκεκριμένα στον Νομό Χανίων; Αν ναι, και με δεδομένο ότι σε τοπικό επίπεδο, αναμενόταν -όπως και έγινε- ότι η Ν.Δ. θα εξέλεγε έναν μόνο βουλευτή, ποιος ήταν ο... υπέρ πάντων αγώνας;

Πάμε παρακάτω. Στη χθεσινή συνέντευξη και πάλι.

Μια συνέντευξη στην οποία το παρών έδωσαν δεκάδες πολιτικοί φίλοι και συνεργάτες του κ. Νικηφοράκη, όχι μόνο από περιοχές του νέου Δήμου Πλατανιά αλλά και από άλλους Δήμους του Νομού Χανίων. Καταγράφω, μεταξύ άλλων, την παρουσία των κυρίων: Μιχάλη Κυνηγού (δημάρχου Ακρωτηρίου και υποψήφιου με τον συνδυασμό του κ. Γρηγόρη Αρχοντάκη), Μανιού Μαυριγιαννάκη (προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων και υποψήφιου με τον συνδυασμό του κ. Κυριάκου Βιρβιδάκη), Μανώλη Φραγκάκη (αντινομάρχη Χανίων και υποψήφιου με τον συνδυασμό του κ. Γρηγόρη Αρχοντάκη), Χρήστου Πραματευτάκη (επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Πλατανιά).

«Εγώ σήμερα σας κάλεσα για να σας πω ότι στο όνομα του Θεού και με τη βοήθειά σας ξεκινούμε μια προσπάθεια, η οποία, πιστέψτε με, έχει μέσα πολύ όνειρο, έχει μέσα πολύ χρώμα, έχει μέσα πολλή διάθεση κι έχει μέσα και μία βεβαιότητα: ότι στις γενικότερες κακές συνθήκες που υπάρχουν σήμερα, στις συνθήκες που οι ευκαιρίες όλο και λιγοστεύουν, αυτές που μένουν είναι ισχυρές. Αρκεί μέσα στον κουρνιαχτό, μέσα γενικότερα στην οχλοβοή και στην αντάρα, να μπορείς να τις διακρίνεις, να επενδύσεις πάνω τους και να φύγεις μπροστά. Και θα φύγουμε μπροστά», ανέφερε ο κ. Νικηφοράκης, απευθυνόμενος στους παριστάμενους. Κρατώ το... άνοιγμα στην Εκκλησία. Για ευνόητους λόγους, βεβαίως - βεβαίως...

Άμεση αναφορά στην Εκκλησία έκανε, πάντως, και ο ίδιος ο κ. Νικηφοράκης, όταν κλήθηκε να σχολιάσει αν έχει λάβει χρίσμα από την κα Μπακογιάννη. «Χρίσματα απονέμει μόνο η Εκκλησία. Γενικότερα το χρίσμα, η ορολογία, με απωθεί. Αυτά τα απονέμει η κοινωνία και τα κατακτά κανείς. Η κα Μπακογιάννη είναι φίλη μου. Φαντάζομαι ότι θα με στηρίξει», απάντησε.

Στην ερώτηση: «Αν σου το δώσει το χρίσμα ο Σαμαράς τι θα κάνεις;», ο κ. Νικηφοράκης γέλασε, όπως και πολλοί από τους παριστάμενους, και είπε: «Άλλη ερώτηση».

Άλλη ερώτηση, λοιπόν. Την έκανε η αφεντιά μου. «Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι αναγνωρίζουν και την ευστροφία του μυαλού και την οξυδέρκεια και την εξυπνάδα. Αφήνουν, όμως, κάποιες αιχμές για την εργατικότητα. Με τον “Καλλικράτη”, όπως εσείς ο ίδιος παραδέχεστε, για να “λειτουργήσουν” την επόμενη ημέρα οι Δήμοι θα πρέπει να υπάρξει πάρα πολύ σκληρή δουλειά σε όλα τα επίπεδα, από την κορυφή ως τη βάση. Ένα σχόλιο;»

Απαντώντας, ο κ. Νικηφοράκης διηγήθηκε μια ιστορία την περίοδο που ήταν φοιτητής. «Είναι παρούσα η γυναίκα μου, η οποία μπορεί να την επιβεβαιώσει, γιατί υπήρξαμε συμφοιτητές. Αυτή πολύ νεότερή μου, αλλά στην πορεία με βρήκε (γέλια)», ανέφερε. «Αυτό μάλλον, όμως, επιβεβαιώνει το σχόλιο», τόλμησα να σχολιάσω. «Θα σας πω, θα σας πω», σημείωσε ο κ. Νικηφοράκης και συνέχισε με την αφήγηση.

Η ιστορία, λοιπόν, αφορούσε την προφορική εξέτασή του στη Νομική Σχολή κι έναν καθηγητή του, ο οποίος του είπε, τότε, ότι «είσαι ευφυέστατος, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είσαι διαβασμένος. Του είπα και το εννοούσα», σημείωσε ο κ. Νικηφοράκης: «Κύριε καθηγητά, έχετε κάθε δικαίωμα -και σας το επιτρέπω χωρίς συζήτηση- να αμφισβητήσετε, όσο θέλετε, την ευφυΐα μου. Σας απαγορεύω, όμως, να αμφισβητήσετε το διάβασμά μου. Το πέρασα» (σ.σ. το μάθημα) «με δέκα». (Γέλια και χειροκροτήματα από τους παριστάμενους). «Χαίρομαι, ειλικρινά, που γίνεται ενός τέτοιου είδους κριτική. Γιατί για εμένα θα είναι μια μοναδική ευκαιρία να αποδείξω, με το δάχτυλό μου, ένα - ένα, τα χειροπιαστά αποτελέσματα της βουλευτικής μου θητείας. Ήμουν ένας βουλευτής -και το ξέρουν εδώ κάποιοι- που μπορεί να μη δούλεψα πολύ το ρουσφέτι, μείζον κακό για την πολιτική σου σταδιαδρομία, αλλά δεν υπάρχει θέμα, έργο του Νομού που να μην έχει και την υπογραφή μου ή μόνο την υπογραφή μου. Να προκληθώ δημόσια γι’ αυτό μόνο».

Ολοκληρώνοντας την απάντησή του στο συγκεκριμένο ερώτημα, ο κ. Νικηφοράκης είπε ότι «έστω και αν το αποδεχθώ, κατ’ οικονομίαν και κατ’ εξαίρεση και σε επίπεδο χιούμορ, έχω εξαιρετικά εργατικούς συνεργάτες, έχω εξαιρετικούς υποψηφίους και, πιστέψτε με, θα το καλύψουν το κενό, ώστε να μην ανησυχούν οι όποιοι άλλοι».

Τέλος, ο κ. Νικηφοράκης ρωτήθηκε αν θα έχει πολλές γυναίκες στο ψηφοδέλτιό του. «Πολλές, ικανές και όμορφες», απάντησε. Μάλιστα...