ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 17/12/2009

Αποζημιώσεις
αγροτών:
εκτεθειμένη
η κυβέρνηση

Μείζον πολιτικό ζήτημα προκαλεί η... από το παράθυρο αποζημίωση -με πολιτική απόφαση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κατερίνας Μπατζελή (φωτ.)- ελαιοπαραγωγών βρώσιμης ελιάς σε έξι Νομούς της χώρας, για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην ελαιοπαραγωγή από πυρηνοτρήτη. Πολιτικό ζήτημα που έχει δύο πολύ σημαντικές παραμέτρους.

Η πρώτη είναι ότι η κα Υπουργός -άρα και η κυβέρνηση- εμφανίζεται ανακόλουθη λόγων και έργων, αφού η ίδια η κα Μπατζελή, μιλώντας στη Βουλή, είχε ξεκαθαρίσει ότι μπαίνει τέλος στις κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις. Μερικές εβδομάδες αργότερα έπραξε ακριβώς το αντίθετο!

Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι στις περιοχές όπου αποζημιώνονται ελαιοπαραγωγοί περιλαμβάνεται και η εκλογική περιφέρεια της κ. Μπατζελή (Φθιώτιδα). Νομίζω ότι αυτή η... λεπτομέρεια δεν αξίζει καν σχολιασμό.

Το μείζον ζήτημα, βέβαια, δεν είναι ότι το Υπουργείο, για άλλη μία φορά, δεν τηρεί όσα προβλέπει ο Κανονισμός του ΕΛΓΑ περί των αποζημιώσεων. Το μείζον είναι ότι ακολουθεί πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών, χωρίζοντας τους πολίτες (αγρότες) σε... κατηγορίες!

Αποζημιώνονται, κατ’ εξαίρεση, οι πληγέντες ελαιοπαραγωγοί των Νομών Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χαλκιδικής. Δεν αποζημιώνονται, ωστόσο, οι ελαιοπαραγωγοί της Κρήτης για τις ζημιές που υπέστησαν από τον δάκο -κυρίως- και από άλλες αιτίες (καιρικές συνθήκες, κ.λπ.).

Και όχι μόνο αυτό, αλλά η διοίκηση του ΕΛΓΑ ενέκρινε την απόφαση της Υπουργού για τις αποζημιώσεις σε αγρότες των προαναφερόμενων έξι Νομών, ενώ για την Κρήτη, ο προϊστάμενος του υποκαταστήματος του Οργανισμού στο νησί, Σήφης Ζαχαρόπουλος είχε διαμηνύσει στους ανταποκριτές του ΕΛΓΑ να ενημερώσουν τους ελαιοπαραγωγούς «να μην υποβάλλουν δηλώσεις ζημιάς για την πτώση ελαιοκάρπου από δάκο, πυρηνοτρήτη, ρυγχίτη, κ.ά., καθότι δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ»!

Στις 12 Νοεμβρίου 2009, αναφερόμενος στο θέμα της καρπόπτωσης στα ελαιόδεντρα του Νομού Χανίων, υποστήριζα, σε τούτη τη στήλη, κόντρα στο... ρεύμα, ότι «ο τρόπος αντιμετώπισης του συγκεκριμένου σοβαρού προβλήματος (καρπόπτωσης) θα έπρεπε να ήταν, να είναι, ενιαίος (σε όλη την Κρήτη): αποζημίωση των πληγέντων αγροτών με πολιτική απόφαση, όπως έχει γίνει κατά το παρελθόν και για ανάλογες περιπτώσεις σε άλλες περιοχές της χώρας».

Και τόνιζα ότι, ταυτόχρονα, απαιτείται «άσκηση πίεσης, προκειμένου να αλλάξει άμεσα ο κανονισμός του ΕΛΓΑ που αφορά τις αποζημιώσεις. Δεν είναι δυνατόν», υπογράμμιζα, «να μην προβλέπεται η αποζημίωση για ζημιές από δάκο, όταν, μάλιστα, η Ελληνική Πολιτεία παρακρατά κάθε χρόνο ένα ποσό από κάθε ελαιοπαραγωγό για την υλοποίηση του προγράμματος δακοκτονίας. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, η Ελληνική Πολιτεία να είναι υπεύθυνη για τη δακοκτονία -σε όποιες περιοχές γίνεται, διότι υπάρχουν και χωριά στα οποία, με αποφάσεις Δημοτικών ή Κοινοτικών Συμβουλίων, δεν εκτελείται το πρόγραμμα- αλλά την κρίσιμη ώρα να “βγάζει την ουρά της απ’ έξω”, επικαλούμενη τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ, που η ίδια έχει καθορίσει».

Συμπερασματικά, σημείωνα τότε:

• «Πρέπει να βρεθεί τρόπος να αποζημιωθούν οι πληγέντες ελαιοπαραγωγοί στο Νομό Χανίων, αλλά και στην υπόλοιπη Κρήτη για την πραγματική ζημιά που υπέστησαν. Είτε αυτή προκλήθηκε από τον δάκο, είτε προκλήθηκε από τις καιρικές συνθήκες.

• Και, βέβαια, πρέπει να αναμορφωθεί άμεσα ο κανονισμός του ΕΛΓΑ. Για να γίνει αυτό απαιτείται κυρίως... κοινή λογική. Και, φυσικά, ισχυρή πολιτική βούληση. Καθότι, ο προβληματικός κανονισμός -που δεν προβλέπει την καταβολή αποζημιώσεων για μία σειρά από αιτίες- δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει χρήματα, κατά το δοκούν, σε πληγέντες παραγωγούς. Από το... παράθυρο. Με πολιτικές αποφάσεις, βεβαίως - βεβαίως. Εφαρμόζοντας, σε πολλές περιπτώσεις, δύο μέτρα και δύο σταθμά...».

Πριν «αλέκτωρ λαλήσει τρεις» η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επιβεβαίωσε ότι, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν διαφέρει από τις προηγούμενες. Δυστυχώς... Πλέον, ένας δρόμος υπάρχει για να αποκατασταθεί η αδικία. Να ληφθεί πολιτική απόφαση και για την Κρήτη και εν συνεχεία αυτό το «γαϊτανάκι» να σταματήσει, άπαξ διά παντός, με τον επαναπροσδιορισμό των κινδύνων που καλύπτονται από τον Κανονισμό του ΕΛΓΑ. Διαφορετικά, η κα Μπατζελή -και συνολικά η κυβέρνηση- θα έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα στον αγροτικό κόσμο του νησιού.