ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ - 3/3/2011

Μονάδα Νεογνών:

μία είναι η λύση

Κροκοδείλια τα δάκρυα. Η πορεία της Μονάδας Νεογνών του Νοσοκομείου Χανίων ήταν προδιαγεγραμμένη εξ αρχής. Εξ αρχής! Από τη στιγμή που λειτούργησε ως Ενδιάμεση Μονάδα Νοσηλείας Νεογνών και όχι ως Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών.

Ενδιάμεση Μονάδα Νοσηλείας σήμαινε και σημαίνει -πολύ απλά- μεταφορά των νεογνών στο Ηράκλειο, στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, όπου λειτουργούν Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας. Σήμαινε και σημαίνει, δηλαδή, υπέρογκο φόρτο εργασίας για τους νεογνολόγους, σήμαινε και σημαίνει ψυχική και σωματική εξάντληση, σήμαινε και σημαίνει απογοήτευση, σήμαινε και σημαίνει παραίτηση, σήμαινε και σημαίνει, τελικά, κλείσιμο της Μονάδας. 

Διότι, ας είμαστε απόλυτα ειλικρινείς: Πόσοι θα άντεχαν και για πόσο διάστημα να δουλεύουν υπό τις συνθήκες που περιέγραψε αχνά ο διοικητής του Νοσοκομείου Χανίων Χαράλαμπος Δουλγεράκης μιλώντας προχθές στα «Χανιώτικα νέα»;

«Η διακομιδή για τη Μονάδα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Δουλγεράκης, «είναι μία πάρα πολύ σκληρή υπόθεση, που ξεπερνά και τα βιολογικά όρια των γιατρών. Διακομιδή σημαίνει ότι το νεογνό, το οποίο έχει ανάγκες, σταθεροποιείται στο Νοσοκομείο, χρειάζεται κάποια ώρα να σταθεροποιηθεί, δύο ώρες να μετακινηθεί στο Ηράκλειο, η παράδοση στη Μονάδα του Ηρακλείου και η δίωρη επιστροφή του» (σ.σ. του γιατρού) «πίσω στα Χανιά. Αντιλαμβάνεστε ότι ο γιατρός που εφημερεύει και κάνει και αυτή τη δουλειά, που αρκετές φορές έχει τύχει να έρθει και δεύτερη διαδοχική μετακίνηση άλλου νεογνού, πλέον φτάνει σε όρια εξάντλησης».

H διευθύντρια της Μονάδας Νεογνών του Νοσοκομείου Χανίων Ελένη Απαζίδου, ορισμένοι γιατροί, πολίτες, ακόμη και πολιτικά πρόσωπα, επεσήμαναν, κατά καιρούς, το πρόβλημα. Δεν εισακούστηκαν, όμως. Θυμίζω την ανοιχτή επιστολή της διευθύντριας της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Χανίων Εύας Μπαλωμενάκη προς την τέως υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που δημοσιεύτηκε σε τούτη την εφημερίδα την 1η Σεπτεμβρίου 2010.

H κα Μπαλωμενάκη χαρακτήριζε «Μονάδα φάντασμα» τη Μονάδα Νεογνών «για όλους τους μανδαρίνους της υγείας» τονίζοντας, παράλληλα: «Όμως τα νεογέννητα στη Δυτική Κρήτη δεν είναι φαντάσματα. Είναι η ίδια η ζωή, που όλοι εσείς απαξιώνετε».

H κα Μπαλωμενάκη σημείωνε ότι οι γιατροί που υπηρετούσαν τότε στη Μονάδα είχαν υπερβεί τους εαυτούς τους και κατήγγειλε την «εγκληματική αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού μέχρι και σήμερα» υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που αποδεικνύουν των λόγων της το αληθές.

«Δεν ζητώ από εσάς προσωπικά να επιληφθείτε του θέματος. Ζητώ, όμως, να αναθέσετε το θέμα σε έναν από τους χιλιάδες υπαλλήλους του Υπουργείου σας, ώστε να υπάρχει απευθείας επικοινωνία με την κρατική εξουσία και να παρακαμφθούν οι αποστεωμένοι γραφειοκράτες, που αδυνατούν να λύσουν το πρόβλημα», ανέφερε η κα Μπαλωμενάκη στην ανοιχτή επιστολή της.

Και προσέθετε, μεταξύ πολλών άλλων: «Θα μπορούσα ώρες να σας αναλύω πόσες ζωές παιδιών έχουν χαθεί αυτά τα χρόνια. Παιδιά που σήμερα θα ήταν Έλληνες πολίτες 16, 17, 18 χρονών. Θα μπορούσα να σας στείλω τα στοιχεία της ΕΛΕΠΑΠ Χανίων, να δείτε τον τεράστιο αριθμό παιδιών με ειδικές ανάγκες που είναι προϊόντα της κακοποίησής τους περιγεννητικά, λόγω της μεγάλης απόστασης που χωρίζει το Νοσοκομείο και τα μαιευτήρια των Χανίων από τις δύο Εντατικές Μονάδες του Ηρακλείου. Νομίζω ότι αν ενδιαφερθείτε θα βρείτε τα στοιχεία και τότε πιστέψτε με δεν θα νιώσετε περήφανη».

Ενδιαφέρθηκε κανείς; Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος -διότι ευτυχώς ή δυστυχώς εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε όλοι μας καθημερινά και όχι με βάση τις όποιες προθέσεις- η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Όχι. Όχι! 

Ο κ. Δουλγεράκης είπε προχθές -και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του- ότι «η λύση δεν είναι η Ενδιάμεση Μονάδα αλλά η Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών. Αυτό -με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται- θα πρέπει να γίνει είτε στον εξοπλισμό, που ήδη έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ είτε σε νέους γιατρούς σε εκπαίδευση. Η λύση πρέπει να είναι μόνιμη και οριστική. Δεν μπορεί να μιλάμε συνέχεια για μια Ενδιάμεση Μονάδα, που έχει ρόλο να κάνει διακομιδές στο Ηράκλειο», τόνισε ο κ. Δουλγεράκης.

Aυτός είναι ο στόχος. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος. Η λειτουργία -στον συντομότερο δυνατό χρόνο- μιας Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών στο Νοσοκομείο Χανίων. Για να μην απαιτείται η μεταφορά βρεφών σε Ηράκλειο και Αθήνα. Για να μην «κλατάρουν» οι όποιοι νεογνολόγοι έρθουν το επόμενο διάστημα στο Ιδρυμα. 

Και, κατά συνέπεια, για να μη δυστυχούν γονείς και ολόκληρες οικογένειες, που βλέπουν κατά καιρούς τα μωρά τους να «πληρώνουν» με τον σκληρότερο τρόπο την εγκληματική αδιαφορία και την προκλητική αναλγησία ενός κατά το δοκούν... κοινωνικού κράτους δικαίου!