Ιστορίες
καθημερινής
ελληνικής
τρέλας...
Η παρακάτω ιστορία είναι απολύτως αληθινή. Μου τη διηγήθηκε, χθες, ο Χανιώτης δικηγόρος Ανδρέας Αναγνωστάκης, ο οποίος δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Αθήνα μαζί με τον επίσης δικηγόρο γιο του, Αλέξη Αναγνωστάκη και αναλαμβάνουν συχνά υποθέσεις που αφορούν την παραβίαση δικαιωμάτων των πολιτών σε τούτη την έρμη χώρα.
Η ιστορία έχει, κατά την αφήγηση του κ. Αναγνωστάκη, ως εξής: Ένα ζευγάρι θέλησε να αγοράσει ένα μικρό ακίνητο στο Αιγάλεω, για να στεγάσει επιχείρηση εμπορίας παιχνιδιών που είχε. Κρατήστε την ημερομηνία: 8 Φεβρουαρίου του... σωτήριου έτους 1985.
Το ζευγάρι έκανε συμβολαιογραφικό προσύμφωνο αγοράς με την πωλήτρια. Και κατέβαλλε το τίμημα. Όμως η πωλήτρια «υπαναχώρησε» από την πώληση. Βρήκε άλλη αγοράστρια και το πώλησε σε πολύ υψηλότερη τιμή. Μάλιστα, δεν επέστρεψε ούτε τα χρήματα που είχε λάβει!
Το νεαρό -τότε- ζευγάρι, προσέφυγε στα Δικαστήρια για να πάρει πίσω το ακίνητο. Συγκεκριμένα, προσέφυγε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Η απόφαση του πρώτου βαθμού έκανε 10 χρόνια να εκδοθεί! Τελικά τους δικαίωσε. Και υποχρέωσε την πωλήτρια και τη μεταγοράστρια να δώσουν πίσω το ακίνητο στο ζευγάρι.
Πωλήτρια και μεταγοράστρια, κατέφυγαν στο Εφετείο, το οποίο απέρριψε την έφεση και δικαίωσε το ζευγάρι, επισημαίνοντας τα ίδια με την απόφαση του Πρωτοδικείου.
Η πωλήτρια και η μεταγοράστρια άσκησαν αναίρεση κατά της απόφασης του Εφετείου. Το Πρώτο Τμήμα του Αρείου Πάγου, ένεκα διαφοράς των ψήφων, εξέδωσε απόφαση και παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Η Ολομέλεια αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου. Και διέταξε να ξαναδικαστεί η υπόθεση στο Εφετείο. Το Εφετείο, για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια, απόρριψε την αγωγή του ζευγαριού, το οποίο προσέφυγε στον Άρειο Πάγο.
Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απορριπτική απόφαση του Εφετείου και ξανάστειλε την υπόθεση στο Εφετείο για να δικαστεί. Στις 29 Οκτωβρίου 2009, μετά από 22 χρόνια εκκρεμοδικίας, εκδόθηκε η υπ’ αριθ’ 6130/ 2009 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, που έκανε δεκτή την αγωγή, δικαιώνοντας έτσι το ζευγάρι.
Στη συνέχεια, ωστόσο, η πωλήτρια και η μεταγοράστρια έκαναν αίτηση αναψηλάφισης της υπόθεσης. Και υπέβαλαν αναίρεση ξανά στον Άρειο Πάγο. Και η εκκρεμοδικία συνεχίζεται, χωρίς ορατό τέλος!
Στο μεταξύ, όπως ανέφερε ο κ. Αναγνωστάκης, στα 26 χρόνια συνολικά, το ζευγάρι γέρασε. Από νέοι εργαζόμενοι, έγιναν συνταξιούχοι. Με προβλήματα υγείας. Η υπερβολική καθυστέρηση της δικαιοσύνης, τους «εκτέλεσε» επαγγελματικά. Έχασαν όλη την εργασιακή τους ζωή, χωρίς να μπορέσουν να μπουν στην επαγγελματική στέγη που με φτώχεια και αγώνα αγόρασαν.
Το ζευγάρι προσέφυγε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο, στις 5 Απριλίου 2011 εξέδωσε στο Στρασβούργο την απόφασή του. Σε αυτήν, το Δικαστήριο διαπίστωσε διπλή παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων, των συγκεκριμένων προσφευγόντων Ελλήνων πολιτών, από την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Οι παραβιάσεις εκτείνονται σε όλες τις βαθμίδες των δικαστηρίων. (Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος). Συγκεκριμένα, έκρινε, επί δίκης που διάρκεσε 22 χρόνια, παραβίαση του δικαιώματος να εκδικαστεί η υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης, σε «εύλογη προθεσμία».
Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου διαπίστωσε απουσία από την εσωτερική -Ελληνική- έννομη τάξη, ένδικου μέσου, που να επιτρέπει στους Έλληνες να προσφεύγουν σε αυτό για να επιτύχουν να εκδικάζεται η υπόθεσή τους, εντός «εύλογου χρόνου».
Τέλος, αποφάνθηκε πως οι προσφεύγοντες Έλληνες πολίτες υπέστησαν ηθική βλάβη από τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Για τον λόγο αυτό επιδίκασε σε αυτούς χρηματική ικανοποίηση, σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ύψους 24.000 ευρώ.
Mε την απόφαση αυτή, η Ελλάδα υποχρεώνεται, πλέον, να καταβάλλει το προαναφερθέν ποσό στο ζυεγάρι μέσα σε τρεις μήνες από τις 5 Απριλίου. Αν δεν καταβληθεί το ποσό, από την Ελληνική Πολιτεία, μέχρι τις 5 Ιουλίου 2011, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ορίζει να καταβληθεί με επιτόκιο υπερημερίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
Ένα ακόμη αξιοσημείωτο: Η Ελληνική Κυβέρνηση υποστήριξε, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, «πως δεν προέκυψε καμμία πράξη, ή παράλειψη του Ελληνικού κράτους που να συνέτεινε στην κατάσταση αυτή!»
Δεν έγινε πιστευτή, σημείωσαν οι συνήγοροι του ζευγαριού στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ανδρέας Αναγνωστάκης και Αλέξης Αναγνωστάκης, τονίζοντας ότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι εξαιρετικά σημαντική, για δύο κυρίως λόγους:
• Διότι επισημαίνει τους τυπολατρικούς μηχανισμούς και τα αργά βήματα της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
• Διότι διαπιστώνει απουσία, στην Ελλάδα, θεσμικού οργάνου και μέσου, που θα προσφεύγει ο Έλληνας πολίτης για να έχει μια δίκαιη δίκη μέσα σε «λογικό χρόνο».
Δεν έχω να προσθέσω το παραμικρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου