ΑΠΟΨΗ

Τα επικοινωνιακά

παιχνίδια

του κ. Τσίπρα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

Δήλωση... μετανοίας από τους κυρίους Αντώνη Σαμαρά και Βαγγέλη Βενιζέλο και πέντε όρους ως ελάχιστη προϋπόθεση διεξαγωγής διαλόγου για τον σχηματισμό κυβέρνησης έθεσε χθες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μόλις έλαβε τη διερευνητική εντολή.

Με άλλα λόγια, υποθήκευσε εξ αρχής το όποιο ενδεχόμενο συνεργασίας για τον σχηματισμό κυβέρνησης, θέτοντας, εσκεμμένα ή όχι είναι θέμα προς συζήτηση, μαξιμαλιστικούς πολιτικούς όρους, ανέφικτους, εν πολλοίς, στην παρούσα συγκυρία.

Εκ πρώτης, βεβαίως, οι πέντε αυτοί όροι ηχούν ελκυστικά στ’ αφτιά πολλών πολιτών. Αναμενόμενο.

Τι ζητά ο κ. Τσίπρας;

Άμεση ακύρωση των μέτρων του μνημονίου με κατάργηση συγκεκριμένων νόμων που αφορούν μισθούς και συλλογικές συμβάσεις, απλή αναλογική, κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, να τεθεί σε δημόσιο έλεγχο το τραπεζικό σύστημα (κρατικοποίηση δηλαδή), δημιουργία μιας διεθνούς επιτροπής που θα ελέγξει το επαχθές δημόσιο χρέους καθώς και να τεθεί ένα μορατόριουμ (δηλαδή να υπάρξει προσωρινή αναστολή) στην αποπληρωμή του.

Επί των προτάσεων αυτών ορισμένες παρατηρήσεις.

Ο κ. Τσίπρας “ξέχασε” τη ρητορική περί δωσιλόγων, προδοτών κ.λπ. 
Ξέχασε, επίσης, όσα έλεγε περί μονομερούς στάσης πληρωμών. 
Ταυτόχρονα, δεν εμφανίζεται, πλέον, σίγουρος, όπως παλιότερα, για το επαχθές του χρέους, αφού ζητά να διερευνηθεί το ζήτημα από διεθνή επιτροπή.

Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι οι τοποθετήσεις - προτάσεις του κ. Τσίπρα είναι ηπιότερες μετεκλογικά, συγκριτικά με την προ εκλογών περίοδο.

Κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν να μιλήσουν για ρητορική σκοπιμοτήτων, που εξυπηρετεί τις μικροκομματικές ανάγκες της στιγμής.

Ο,τι και αν πιστεύει, όμως, κανείς, δεν θα πρέπει να λησμονηθεί πως δεν είναι λίγοι όσοι φοβούνται ότι ακόμη και αυτές οι θέσεις του κ. Τσίπρα, όσο γοητευτικές και αν είναι για τους πολίτες, που δοκιμάζονται σκληρά στην πλειοψηφία τους, εμπεριέχουν έναν εξαιρετικά σοβαρό εθνικό κίνδυνο: Να τεθεί η χώρα σε οικονομική ασφυξία, αν σταματήσει η καταβολή των δανειακών δόσεων, γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει ακόμη και σε -εθελούσια ή μη- έξοδο από την Ευρωζώνη και το ευρώ, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ρευστότητας με την κοπή χρήματος (δραχμών).

Για τον ορατό αυτόν κίνδυνο έχουν κάτι να πουν στους πολίτες ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πέραν των όποιων καθησυχαστικών εκτιμήσεων, που στηρίζονται περισσότερο σε... προσωπικές επιθυμίες και λιγότερο, αν όχι καθόλου, στην ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα;