ΑΠΟΨΗ

Διαδρομιστές...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ

«Αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας». Τάδε έφη Γιώργος Κατσιφάρας, πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ.

Η επισήμανση, διαχρονική και επίκαιρη. “Φωτογραφίζει” ακόμη και σήμερα αρκετά -αλλά όχι όλα, διότι υπάρχουν πολλές φωτεινές και ιδιαίτερα αξιόλογες περιπτώσεις- στελέχη κάθε... βεληνεκούς του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας, σε μικρότερο ίσως βαθμό.

Στελέχη που είτε έζησαν μεγάλες στιγμές, τιμές και δόξες με τα συγκεκριμένα κόμματα, ανερχόμενα σε υψηλά κλιμάκια είτε αξιοποίησαν την κομματική ταυτότητα για να κάνουν το μεγάλο... ρεσάλτο. Σε υπουργεία, στον δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και όπου αλλού υπήρχε πρόσφορο έδαφος για διορισμούς ή άλλου είδους “αλισβερίσι”.

Πολλοί εξ αυτών χωρίς να διαθέτουν όχι μόνο τα απαραίτητα, αλλά ούτε καν τα τυπικά προσόντα.

Ήταν η εποχή της απόλυτης αναξιοκρατίας και φαυλοκρατίας, που σήμερα, εν πολλοίς, πληρώνουμε.

Σταδιακά, από “νεροκουβαλητές” και “κλητήρες”, χωρίς διοικητικές ή άλλες ικανότητες και χωρίς ιδιαίτερες επαγγελματικές δυνατότητες, κατέστησαν εαυτούς “στελέχη”, “παράγοντες”, που είχαν λόγο και ρόλο στα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα του τόπου τους, με τη στήριξη, φυσικά, υψηλόβαθμων στελεχών του ενός ή του άλλου κόμματος. Ικανών, αλλά και λιγότερο ικανών, όπως η πραγματικότητα κατέδειξε.

“Πολύτιμοι”... διαδρομιστές υπουργικών και βουλευτικών γραφείων, μάζωναν ψήφους, κολλούσαν αφίσες, έτρεχαν για το κόμμα και τον “δικό τους άνθρωπο”.

Προτάσσοντας δημοσίως την... αγνή τους αγάπη “για την παράταξη”. Και, ταυτόχρονα, έχοντας στο πίσω μέρος της κεφαλής τους τα προσωπικά οφέλη της επόμενης ημέρας, σε περίπτωση εκλογικής νίκης. Για τους ίδιους, για τη σύζυγο ή την ερωμένη ενδεχομένως, για τα παιδιά, τον αδελφό, τον κουμπάρο...

Επί σειρά ετών ζούσαν το “όνειρό” τους ως “στελέχη” “στα μέσα και στα έξω”. Μόνο που το “όνειρο” τελείωσε ξαφνικά για αρκετούς εξ αυτών, που επανήλθαν απρόσμενα στη σκληρή πραγματικότητα.

Κάποιοι προσπαθούν να τη συνηθίσουν, παραμένοντας στους πολιτικούς σχηματισμούς που τους... ανέδειξαν στο παρελθόν.

Κάποιοι άλλοι αναζητούν το επόμενο πολιτικό “καταφύγιο”, προσδοκώντας... ένας Θεός ξέρει τι, σήμερα πια.

Για να επιβεβαιώσουν άλλη μια ρήση, πολύ πιο παλιά αλλά εξαιρετικά διαχρονική και επίκαιρη, του Αλεξανδρινού ποιητή και επιγραμματοποιού Καλλίνικου (310 - 240 π.Χ.), την οποία χρησιμοποίησε εύστοχα και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Μητσοτάκης, αναφερόμενος στον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά: «Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος».